2 Tuʻi 2
1 Pea naʻe hoko ʻo pehē, ʻi he te u ʻe Sihova ke toʻo hake ʻa ʻIlaisiā ki loto langi ʻi he ʻahiohio, naʻe ʻalu ʻa ʻIlaisiā mo ʻIlaisa mei Kilikali.
És lőn mikor az Úr Illést fel akará vinni a szélvész által mennyekbe: elméne Illés és Elizeus Gilgálból.
2 Pea naʻe pehē ʻe ʻIlaisiā kia ʻIlaisa, “ʻOku ou kole ke ke tatali koe ʻi heni; he kuo fekauʻi au ʻe Sihova ki Peteli.” Pea naʻe pehē ʻe ʻIlaisa, “ʻOku moʻui ʻa Sihova, pea ʻoku moʻui ho laumālie, pea ʻe ʻikai te u mahuʻi meiate koe.” Pea ko ia naʻa na ʻalu hifo ai ki Peteli.
És monda Illés Elizeusnak: Maradj itt, kérlek, mert az Úr Béthelbe küldött engem. És felele Elizeus: Él az Úr, és a te lelked, hogy el nem hagylak téged! És mikor lemenének Béthel felé:
3 Pea naʻe hū mai kia ʻIlaisa ʻae ngaahi foha ʻoe kau palōfita ʻaia naʻe ʻi Peteli, ʻonau pehē kiate ia, “ʻOku ke ʻilo ʻe ʻave ʻe Sihova ʻa hoʻo ʻeiki mei ho ʻulu he ʻaho ni?” Pea naʻe pehē ʻe ia, “ʻIo, ʻoku ou ʻilo; ka mou longo pe kimoutolu.”
Kijövének a próféták fiai, a kik Béthelben valának, Elizeushoz, és mondának néki: Nem tudod-é, hogy e mai napon az Úr elragadja a te uradat tőled? És monda: Tudom én is, hallgassatok.
4 Pea naʻe pehē ʻe ʻIlaisiā kiate ia, “ʻIlaisa, ʻOku ou kole ke ke tatali ʻi heni; he kuo fekauʻi au ʻe Sihova ki Seliko.” Pea naʻe pehē ʻe ia, “ʻOku moʻui ʻa Sihova, pea ʻoku moʻui ho laumālie, pea ʻe ʻikai te u mahuʻi meiate koe.” Ko ia naʻa na hoko ai ki Seliko.
És monda néki Illés: Elizeus! Maradj itt, kérlek; mert az Úr engem Jérikhóba küldött. Ő azonban monda: Él az Úr és a te lelked, hogy el nem hagylak téged. És mikor elmenének Jérikhóba:
5 Pea naʻe haʻu ʻae ngaahi foha ʻoe kau palōfita ʻaia naʻe ʻi Seliko kia ʻIlaisa, ʻonau pehē kiate ia, “ʻOku ke ʻilo ʻe ʻave ʻe Sihova ʻa hoʻo ʻeiki mei ho ʻulu he ʻaho ni?” Pea naʻe pehē ʻe ia, “ʻIo, ʻoku ou ʻilo; ka mou longo pe kimoutolu.”
A próféták fiai, a kik Jérikhóban valának, Elizeushoz jövének, és mondának néki: Nem tudod-é, hogy e mai napon az Úr a te uradat elragadja tőled? És ő monda: Én is tudom, hallgassatok.
6 Pea naʻe pehē ʻe ʻIlaisiā kiate ia, “ʻOku ou kole ke ke tatali koe ʻi heni; he kuo fekauʻi au ʻe Sihova ki Sioatani.” Pea naʻe pehē ʻe ia, “ʻOku moʻui ʻa Sihova, pea ʻoku moʻui ho laumālie, pea ʻe ʻikai te u mahuʻi meiate koe.” Pea naʻe ʻalu atu pe ʻakinaua ni.
Azután monda néki Illés: Maradj itt, kérlek, mert az Úr engem a Jordán mellé küldött. De ő felele: Él az Úr és a te lelked, hogy el nem hagylak téged. És elmenének együtt mindketten.
7 Pea naʻe ʻalu ʻae kau tangata ʻe toko nimangofulu ʻoe ngaahi foha ʻoe kau palōfita, ʻonau tutuʻu ke sio mei he mamaʻo: pea naʻe tutuʻu ʻakinaua ʻo feʻunga atu mo Sioatani.
Ötven férfiú pedig a próféták fiai közül utánok menvén, velök szemben messze megállának, mikor ők ketten a Jordán mellett megállottak.
8 Pea naʻe toʻo ʻe ʻIlaisiā ʻa hono pulupulu, mo ne takai fakataha ia, mo ne tā ʻaki ia ʻae ngaahi vai, pea naʻe vaheua ia, pea ko ia naʻa na ʻalu atu ai ʻi he kelekele mōmoa.
És fogá Illés az ő palástját, és összehajtva azt, megüté azzal a vizet; és az kétfelé válék; úgy hogy mind a ketten szárazon menének át rajta.
9 Pea hili ʻena ʻalu ki he kauvai ʻe taha naʻe pehē ʻe ʻIlaisiā kia ʻIlaisa, “Ke ke tala mai pe ko e hā ha meʻa te u fai maʻau ʻi he teʻeki ʻave au meiate koe.” Pea naʻe pehē ʻe ʻIlaisa, “ʻOku ou kole kiate koe, tuku ke ʻiate au ha vāhenga ʻe ua ʻo ho ʻulungāanga ʻoʻou.”
És mikor általmentek, monda Illés Elizeusnak: Kérj tőlem, mit cselekedjem veled, mielőtt tőled elragadtatom. És monda Elizeus: Legyen, kérlek, a te benned való léleknek kettős mértéke én rajtam.
10 Pea naʻe pehē ʻe ia, “ʻOku faingataʻa ʻae meʻa kuo ke kole ki ai: Ka koeʻuhi, kapau te ke mamata ki he ʻave au meiate koe, ʻe hoko ʻo pehē kiate koe pea kapau ʻe ʻikai, pea ʻe ʻikai hoko ia.”
És ő monda: Nehéz dolgot kértél; mégis, ha majd meglátándasz engem, mikor tőled elragadtatom, meglesz, a mit kérsz: ha pedig meg nem látándasz, nem lesz meg.
11 Pea vakai, lolotonga ʻa ʻena kei ʻalu atu, mo talanoa, naʻe hā mai ha saliote afi, mo e fanga hoosi ʻoe afi, pea naʻe māvae ai ʻakinaua; pea naʻe ʻalu hake ʻa ʻIlaisiā ʻi he ʻahiohio ki he langi.
És lőn, a mikor menének és menvén beszélgetének, ímé egy tüzes szekér tüzes lovakkal elválasztá őket egymástól. És felméne Illés a szélvészben az égbe.
12 Pea naʻe mamata ki ai ʻa ʻIlaisa, pea naʻa ne kalanga, “ʻA ʻeku tamai, ʻa ʻeku tamai, ko e saliote ʻo ʻIsileli, mo e kau heka hoosi ʻo ia.” Pea naʻe ʻikai toe mamata ia kiate ia: pea naʻa ne puke ʻa hono ngaahi kofu ʻoʻona, mo ne haeua ia.
Elizeus pedig ezt látván, kiált vala: Édes atyám, édes atyám! Izráel szekerei és lovagjai! És nem látá őt többé. És vevé a maga ruháit, és két részre szakasztá azokat,
13 Naʻa ne toʻo hake foki ʻae pulupulu ʻo ʻIlaisiā ʻaia naʻe tō hifo meiate ia, pea ne foki ki mui, mo ne tuʻu ki he kauvai ʻo Sioatani:
És felemelé az Illés palástját, a mely róla leesett, és visszatért, és megállott a Jordán partján.
14 Pea naʻa ne toʻo ʻae pulupulu ʻo ʻIlaisiā ʻaia naʻe tō hifo meiate ia, ʻo ne tā ʻaki ʻae ngaahi vai, mo ne pehē, “Ko fē ia ʻa Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻIlaisiā?” Pea ʻi heʻene tā foki ʻe ia ʻae ngaahi vai, naʻa nau vahe kehekehe, ka ka ʻalu atu ʻa ʻIlaisa [ki he kauvai ]ʻe taha.
És vevé az Illés palástját, a mely róla leesett, és azzal megüté a vizet, és monda: Hol van az Úr, az Illés Istene? És mikor ő is megütötte a vizet, kétfelé válék az; és általméne Elizeus.
15 Pea ʻi he sio kiate ia ʻae ngaahi foha ʻoe kau palōfita ʻaia naʻe ʻalu atu mei Seliko ke mamata, naʻa nau pehē, “Kuo hoko ʻae laumālie ʻo ʻIlaisiā kia ʻIlaisa.” Pea naʻa nau omi ke fetaulaki mai kiate ia, mo nau fakatōmapeʻe hifo kinautolu ki he kelekele ʻi hono ʻao.
És mikor látták őt a próféták fiai, a kik átellenben Jérikhónál valának, mondának: Az Illés lelke megnyugodt Elizeuson. És eleibe menének néki, és meghajták magokat ő előtte a földig;
16 Pea naʻa nau pehē kiate ia, “Ko eni, vakai, ʻoku ʻi hoʻo kau tamaioʻeiki ʻae kau tangata mālohi ʻe toko nimangofulu; ʻoku mau kole, ke ke tuku ʻakinautolu ke ʻalu, ʻo kumi ki hoʻo ʻeiki: telia naʻa kuo toʻo hake ia ʻe he Laumālie ʻo Sihova, mo ne lī hifo ia ki ha tumuʻaki moʻunga, pe ki ha teleʻa.” Pea naʻe pehēange ʻe ia, “ʻE ʻikai te mou fekau [ha niʻihi].”
És mondának néki: Ímé a te szolgáid között van ötven ember, erős férfiak, küldd el őket, hadd keressék meg a te uradat, hátha az Úrnak lelke ragadta el őt, és letette őt valamelyik hegyen, vagy völgyben. De ő monda: Ne küldjetek.
17 Pea ʻi heʻenau kole fakafiu kiate ia, naʻa ne pehē, “Fekau pe.” Ko ia naʻa nau fekau atu ʻae kau tangata ʻe toko nimangofulu; pea naʻa nau kumi ʻi he ʻaho ʻe tolu, ka naʻe ʻikai ʻilo ia.
De azok kényszerítették őt egész a megszégyenülésig, és monda: Hát küldjetek el! És elküldék az ötven férfiút, de harmadnapig keresvén sem találák meg őt.
18 Pea ʻi heʻenau toe hoko mai kiate ia, (he naʻa ne tatali pe ʻi Seliko, ) naʻa ne pehē kiate kinautolu, “ʻIkai naʻaku tala kiate kimoutolu, Ke ʻoua naʻa mou ʻalu?”
És mikor visszajöttek ő hozzá, mert Jérikhóban lakott, monda nékik: Nem mondottam-é, hogy ne menjetek el?
19 Pea naʻe pehē ʻe he kau tangata ʻoe kolo kia ʻIlaisa, “Vakai koe, ʻoku matamatalelei ʻae tuʻuʻanga ʻoe kolo ni, ʻo hangē ko ia ʻoku sio ki ai ʻa hoku ʻeiki: ka ʻoku kovi ʻa hono vai, pea ʻoku kakā ʻae kelekele.”
És mondának a város férfiai Elizeusnak: Ímé e város jó lakóhely volna, a mint uram magad látod; de a vize ártalmas, és a föld gyümölcsét meg nem érleli.
20 Pea naʻe pehēange ʻe ia, “ʻOmi kiate au ha ipu kelekele foʻou, pea ʻai ha māsima ki ai.” Pea naʻa nau ʻomi ia kiate ia.
És monda: Hozzatok nékem egy új csészét, és tegyetek sót belé. És elhozák néki.
21 Pea naʻe ʻalu atu ia ki he punaʻanga ʻoe ngaahi vai, mo ne lī ki ai ʻae māsima, mo ne pehē, “ʻOku pehē ʻe Sihova, ‘Kuo u fakamoʻui ʻae ngaahi vai ni; ʻe ʻikai toe hoko mei ai ha mate pe ha taʻefua.’”
Ő pedig kiment a forráshoz, és bele veté a sót, és monda: Ezt mondja az Úr: Meggyógyítottam e vizeket; nem származik ezután azokból halál és idétlen termés.
22 Pea pehē, naʻe fakamoʻui ʻae ngaahi vai ʻo aʻu mai ki he ʻaho ni, ʻo fakatatau ki he lea naʻe lea ʻaki ʻe ʻIlaisiā.
És egészségesekké lőnek a vizek mind e mai napig, Elizeus beszéde szerint, a melyet szólott.
23 Pea naʻa ne ʻalu hake mei he potu ko ia ki Peteli: pea ʻi heʻene ʻalu hake ʻi he hala, naʻe hū mai mei he kolo ʻae tamaiki iiki, ʻonau manuki kiate ia, mo nau pehē ki ai, “ʻAlu hake, ʻa koe ko e tula; ʻalu hake ʻa koe ko e tula ē.”
Felméne azután onnét Béthelbe; és mikor az úton felfelé méne, apró gyermekek jövének ki a városból, a kik őt csúfolják vala, ezt mondván: Jőjj fel, kopasz, jőjj fel, kopasz!
24 Pea naʻa ne tangaki ki mui, mo ne sio kiate kinautolu, pea ne fakamalaʻiaʻi ʻakinautolu ʻi he huafa ʻo Sihova. Pea naʻe haʻu mei he vao ʻae ongo pea fefine ʻe ua, ʻo na haehae ʻae fānau ʻe toko fāngofulu ma toko ua ʻiate kinautolu.
És hátratekintvén és meglátván őket, megátkozá őket az Úr nevében, és az erdőből két nőstény medve jövén ki, szétszaggata közülök negyvenkét gyermeket.
25 Pea naʻa ne ʻalu atu mei he potu ko ia ki he moʻunga ko Kameli, pea naʻa ne foki mai mei ai ki Samēlia.
Onnét azután felment a Kármel hegyére; onnét pedig Samariába tért vissza.
