2 Meʻa Hokohoko 29

1 Naʻe uofulu taʻu mo e taʻu ʻe nima ʻae motuʻa ʻo Hesekaia ʻi heʻene kamata pule, pea naʻe pule ia ʻi he taʻu ʻe uofulu ma hiva ʻi Selūsalema. Pea ko e hingoa ʻo ʻene faʻē ko ʻApisa ko e ʻofefine ʻo Sakalia.

Esekias blev konge da han var fem og tyve år gammel, og regjerte ni og tyve år i Jerusalem; hans mor hette Abia, Sakarjas datter.

2 Pea naʻe fai lelei ʻe ia ʻi he ʻao ʻo Sihova, ʻo fakatatau ki he meʻa kotoa pē naʻe fai ʻe Tevita ko ʻene tamai.

Han gjorde hvad rett var i Herrens øine, aldeles som hans far David hadde gjort.

3 ʻI he ʻuluaki taʻu ʻo ʻene pule, ʻi he ʻuluaki māhina, naʻa ne toʻo ʻae ngaahi matapā ʻoe fale ʻo Sihova, ʻo ne ngaohi ia ke lelei.

I sin regjerings første år, i den første måned, åpnet han igjen dørene til Herrens hus og satte dem i stand.

4 Pea ne ʻomi ʻae kau taulaʻeiki mo e kau Livai, ʻo ne tānaki ʻakinautolu ke fakataha ki he hala fakahahake.

Så lot han prestene og levittene hente og samlet dem på den åpne plass mot øst.

5 Pea naʻe pehē ʻe ia kiate kinautolu, ʻae kau Livai, “Ke mou tokanga kiate au, ko eni mou fakamaʻa ʻakimoutolu, pea fakamaʻa ʻae fale ʻo Sihova ko e ʻOtua ʻo hoʻomou ngaahi tamai, pea mou fetuku atu ʻae ngaahi meʻa ʻuli mei he potu māʻoniʻoni.

Og han sa til dem: Hør på mig, I levitter! Hellige nu eder selv og hellige Herrens, eders fedres Guds hus og få urenheten ut av helligdommen!

6 He naʻe fai hala ʻetau ngaahi tamai, pea fai ʻaia naʻe kovi ʻi he ʻao ʻo Sihova ko hotau ʻOtua, pea naʻa nau liʻaki ia, pea naʻe tafoki honau mata mei he fale nofoʻanga ʻo Sihova, pea fulituʻa ki ai.

For våre fedre har båret sig troløst at og gjort hvad ondt er i Herrens, vår Guds øine, og forlatt ham; de har vendt sitt åsyn bort fra Herrens tabernakel og vendt ham ryggen.

7 Pea kuo nau tāpuni ʻae ngaahi matapā ʻoe hūʻanga fale fakamalumalu, pea tāmateʻi ʻae ngaahi maama, pea naʻe ʻikai tutu ʻae meʻa namu kakala pe ʻatu ʻae ngaahi feilaulau tutu ʻi he potu māʻoniʻoni ki he ʻOtua ʻo ʻIsileli.

De har også stengt dørene til forhallen og slukket lampene og ikke brent røkelse og ikke ofret brennoffer i helligdommen for Israels Gud.

8 Ko ia naʻe tō ai ʻae houhau ʻa Sihova ki Siuta mo Selūsalema, pea naʻa ne tukuange ʻakinautolu ki he mamahi, mo e fakaofoofo, mo e fakaʻiseʻisa, ʻo hangē ko ia ʻoku mou mamata ai ʻaki homou mata.

Derfor er Herrens vrede kommet over Juda og Jerusalem, og han har overgitt dem til mishandling, til ødeleggelse og til spott, således som I ser det med egne øine.

9 Vakai, he kuo tō ʻetau ngaahi tamai ʻi he heletā, pea ʻoku nofo pōpula ʻi he meʻa ni hotau ngaahi foha mo hotau ngaahi ʻofefine mo hotau ngaahi uaifi.

Og derfor er våre fedre falt for sverdet, og våre sønner og døtre og hustruer er i fangenskap.

10 Pea ko eni, ʻoku ʻi hoku loto ia ke fai ʻae fuakava kia Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli, koeʻuhi ke tafoki hono houhau lahi meiate kitautolu.

Nu har jeg i sinne å gjøre en pakt med Herren, Israels Gud, så hans brennende vrede kan vende sig bort fra oss.

11 ‌ʻE hoku ngaahi foha, ʻoua eni naʻa mou taʻetokanga: he kuo fili ʻakimoutolu ʻe Sihova ke tuʻu ʻi hono ʻao, ke tauhi ia, pea ke mou ngāue kiate ia, pea tutu ʻae meʻa namu kakala.”

Så la det nu ikke skorte eder på iver, mine sønner! For eder har Herren utvalgt til å stå for hans åsyn og tjene ham, til å være hans tjenere og brenne røkelse for ham.

12 Pea naʻe tuʻu hake ai ʻae kau Livai, ko Mehati ko e foha ʻo ʻAmasai, mo Soeli ko e foha ʻo ʻAsalia, ʻi he ngaahi foha ʻoe kau Kohate: pea ʻi he ngaahi foha ʻo Melali, ko Kisi ko e foha ʻo ʻApiti, mo ʻAsalia ko e foha ʻo Sehalili: pea ʻi he kakai Kesoni: ko Soa ko e foha ʻo Sima, mo Iteni ko e foha ʻo Soe:

Da tok levittene fatt på arbeidet - det var Mahat, Amasais sønn, og Joel, Asarjas sønn, av kahatittenes barn, og av Meraris barn Kis, Abdis sønn, og Asarja, Jehallelels sønn, og av gersonittene Joah, Simmas sønn, og Eden, Joahs sønn,

13 Pea ʻi he ngaahi foha ʻo ʻIlisafani: ko Simili, mo Sieli: pea ʻi he ngaahi foha ʻo ʻAsafi: ko Sakalia, mo Matania:

og av Elisafans barn Simri og Je'uel og av Asafs barn Sakarja og Mattanja,

14 Pea ʻi he ngaahi foha ʻo Hemani: ko Sehieli, mo Simi: pea ʻi he ngaahi foha ʻo Situtuni: ko Simaia, mo ʻUsili.

og av Hemans barn Jehuel og Sime'i og av Jedutuns barn Semaja og Ussiel.

15 Pea naʻa nau fakakātoa honau ngaahi kāinga, pea fakamaʻa ʻakinautolu, pea haʻu, ʻo hangē ko e fekau ʻae tuʻi, ʻi he folofola ʻa Sihova, ke fakamaʻa ʻae fale ʻo Sihova.

De samlet sine brødre og helliget sig og gikk så inn for å rense Herrens hus, således som kongen hadde befalt efter Herrens ord.

16 Pea naʻe hū ʻae kau taulaʻeiki ki he potu ʻi loto ʻi he fale ʻo Sihova, ke fakamaʻa ia, ʻonau fetuku mei ai ʻae ngaahi meʻa ʻuli kotoa pē naʻa nau ʻilo ʻi he faletapu ʻo Sihova ki he lotoʻā ʻoe fale ʻo Sihova. Pea naʻe ʻave ia ʻe he kau Livai, ʻo fetuku ia ki he mamaʻo ki he vaitafe ko Kitiloni.

Og prestene gikk inn i det indre av Herrens hus for å rense det, og all den urenhet som de fant i Herrens tempel, førte de ut i forgården til Herrens hus; der tok levittene imot det og bar det ut til Kidron-bekken.

17 Pea naʻa nau kamata ʻi he ʻuluaki ʻaho ʻoe ʻuluaki māhina ke fakamaʻa, pea ʻi hono valu ʻoe ʻaho ʻoe māhina naʻa nau hoko ki he hūʻanga fale fakamalumalu ʻo Sihova: ko ia naʻa nau fakamaʻa ʻae fale ʻo Sihova ʻi he ʻaho ʻe valu: pea ʻi hono ʻaho ʻe hongofulu ma ono ʻi he ʻuluaki māhina naʻa nau fakaʻosi.

På den første dag i den første måned begynte de å hellige sig, og på den åttende dag i måneden gikk de inn i Herrens forhall og helliget Herrens hus i åtte dager, og på den sekstende dag i den første måned var de ferdige.

18 Pea naʻa nau ʻalu ai kia Hesekaia ko e tuʻi, ʻo pehē, “Kuo mau fakamaʻa ʻae potu kotoa pē ʻoe fale ʻo Sihova, mo e feilaulauʻanga ʻoe meʻa tutu mo hono ngaahi ipu kotoa pē ʻo ia, mo e palepale ʻoe mā ʻoe ʻao, mo hono ngaahi ipu kotoa pē ʻo ia.

Derefter gikk de inn til kong Esekias og sa: Vi har renset hele Herrens hus og brennoffer-alteret med alt som til det hører, og skuebrødsbordet med alt som hører til det.

19 Pea koeʻuhi ko e ngaahi ipu kotoa pē, ʻaia naʻe liʻaki ʻe he tuʻi ko ʻEhapi ʻi heʻene pule, ʻi heʻene angahala, kuo ʻosi ʻemau teuʻi mo fakatapui, pea vakai, ʻoku nau ʻi he muʻa feilaulauʻanga ʻo Sihova.”

Og alle de kar som kong Akas i sin troløshet hadde vanhelliget mens han var konge, dem har vi satt i stand og helliget, og nu står de foran Herrens alter.

20 Pea naʻe tuʻu hengihengi hake ʻa Hesekaia ko e tuʻi, ʻo ne tānaki ke fakataha ʻae kau pule ʻoe kolo, pea ʻalu ia ki he fale ʻo Sihova.

Tidlig den næste morgen samlet kong Esekias byens høvdinger og gikk op til Herrens hus.

21 Pea naʻa nau ʻomi ʻae fanga pulu ʻe fitu, mo e sipitangata ʻe fitu, mo e lami ʻe fitu, mo e kosi tangata ʻe fitu, ko e feilaulau ʻi he angahala ʻae puleʻanga, pea maʻae fale nofoʻanga, pea mo Siuta. Pea naʻe fekau ia ki he kau taulaʻeiki ko e ngaahi foha ʻo ʻElone ke ʻatu ia ʻi he funga feilaulauʻanga ʻo Sihova.

Og de kom med syv okser, syv værer, syv lam og syv gjetebukker til syndoffer for riket og for helligdommen og for Juda; og han bød Arons barn, prestene, å ofre dem på Herrens alter.

22 Ko ia naʻa nau tāmateʻi ʻae fanga pulu, pea naʻe fakatali ʻae toto ʻe he kau taulaʻeiki, pea nau luluku ʻaki ʻae feilaulauʻanga: pea pehē pe, hili ʻenau tāmateʻi ʻae fanga sipitangata, naʻa nau luluku ʻaki ʻae toto ʻae feilaulauʻanga: pea naʻa nau tāmateʻi ʻae fanga lami foki, pea nau luluku ʻae toto ki he feilaulauʻanga.

De slaktet da oksene, og prestene tok imot blodet og sprengte det på alteret; så slaktet de værene og sprengte blodet på alteret, og så slaktet de lammene og sprengte blodet på alteret.

23 Pea naʻa nau ʻomi kituʻa ʻae fanga kosi tangata ko e feilaulau maʻae angahala ki he ʻao ʻoe tuʻi mo e fakataha; pea naʻa nau hilifaki honau nima ki ai.

Derefter førte de syndoffer-bukkene frem foran kongen og menigheten, og de la sine hender på dem,

24 Pea naʻe tāmateʻi ʻakinautolu ʻe he kau taulaʻeiki, pea fai ʻae fakalelei ʻaki ʻa honau toto ʻi he funga ʻoe feilaulauʻanga, ke fai ai ʻae fakalelei koeʻuhi ko ʻIsileli kotoa pē: he naʻe fekau ʻe he tuʻi ke fai ʻae feilaulau tutu mo e feilaulau maʻae angahala maʻa ʻIsileli kotoa pē.

og prestene slaktet dem og sprengte blodet av dem på alteret som syndoffer, til soning for hele Israel; for kongen hadde befalt at brennofferet og syndofferet skulde være for hele Israel.

25 Pea naʻa ne fokotuʻu ʻae kau Livai he fale ʻo Sihova mo e ngaahi meʻa pakihi, mo e ngaahi ūtete, mo e ngaahi haʻape, ʻo fakatatau ki he fekau ʻa Tevita, pea mo Kata ko e tangata kikite ʻae tuʻi, mo Netane ko e palōfita: he naʻe pehē pe ʻae fekau ʻa Sihova ʻi heʻene kau palōfita.

Og han lot levittene stille sig op i Herrens hus med cymbler, harper og citarer, således som David og kongens seer Gad og profeten Natan hadde foreskrevet; for det var Herren som hadde gitt denne forskrift gjennem sine profeter.

26 Pea naʻe tuʻu ʻae kau Livai mo e ngaahi meʻa faiva ʻa Tevita, mo e kau taulaʻeiki mo e ngaahi meʻalea.

Levittene stod med Davids musikkinstrumenter og prestene med trompetene.

27 Pea naʻe fekau ʻe Hesekaia ke fai ʻae feilaulau tutu ʻi he funga ʻoe feilaulauʻanga. Pea ʻi he kamata ʻatu ʻae feilaulau tutu, naʻe kamata foki ʻae hiva kia Sihova ʻaki ʻae ngaahi meʻalea, pea ʻi he ngaahi meʻa faiva naʻe tuʻutuʻuni ʻe Tevita ko e tuʻi ʻo ʻIsileli.

Så bød Esekias å ofre brennofferet på alteret; og på samme tid som ofringen begynte, begynte også sangen for Herren og trompetene å lyde, ledsaget av Davids, Israels konges instrumenter.

28 Pea naʻe hū ʻae fakataha kotoa pē, pea hiva ʻae kau hiva, pea fakaongo ʻe he kau ifi meʻalea: pea naʻe fai ai pe ʻae meʻa ni kotoa pē ke ʻoua ke ʻosi ʻae feilaulau tutu.

Og hele menigheten kastet sig ned mens sangen lød og trompetene klang, og alt dette varte til ofringen var til ende.

29 Pea hili ʻenau fakaʻosi ʻae feilaulau, naʻe punou ʻae tuʻi mo kinautolu kotoa pē naʻe ʻiate ia, ʻonau hū.

Da de var ferdig med ofringen, falt de på kne, både kongen og alle de som var der sammen med ham, og de tilbad.

30 Pea naʻe fekau foki ʻe Hesekaia ko e tuʻi mo e houʻeiki ki he kau Livai ke hiva mo fakafetaʻi kia Sihova ʻaki ʻae ngaahi lea ʻa Tevita, pea mo ʻAsafi ko e tangata kikite. Pea naʻa nau hiva ʻaki ʻae ngaahi fakafetaʻi ʻi he fiefia, ʻonau punou hifo honau ʻulu ʻo hū.

Så bød kong Esekias og høvdingene at levittene skulde love Herren med Davids og seeren Asafs ord; og de lovet ham med fryd og bøide sig ned og tilbad.

31 Pea naʻe tali ʻe Hesekaia ʻo ne pehē, “Ko eni kuo mou fakatapui ʻakimoutolu kia Sihova, mou haʻu ke ofi, pea ʻomi ʻae ngaahi feilaulau mo e feilaulau fakafetaʻi ki he fale ʻo Sihova.” Pea naʻe ʻomi ʻe he fakataha ʻae ngaahi feilaulau mo e ngaahi feilaulau fakafetaʻi: pea ʻomi ʻekinautolu naʻe loto ʻataʻatāina ʻae ngaahi feilaulau tutu.

Og Esekias tok til orde og sa: I har nu fylt eders hånd for Herren; kom nu hit og før frem slaktoffere og takkoffere til Herrens hus! Da kom menigheten med slaktoffere og takkoffere, og enhver hvis hjerte drev ham til det, kom med brennoffere.

32 Pea ko hono lau ʻoe ngaahi feilaulau tutu, ʻaia naʻe ʻomi ʻe he fakataha lahi, ko e fanga pulu ʻe fitungofulu, ko e sipitangata ʻe teau, mo e lami ʻe uangeau: ko eni kotoa pē ko e feilaulau tutu kia Sihova.

Og tallet på de brennoffer som menigheten førte frem, var sytti okser, hundre værer og to hundre lam; alt dette var til brennoffer for Herren.

33 Pea ko e meʻa naʻe fakatapui ko e fanga pulu ʻe onongeau mo e sipi ʻe tolu afe,

De andre offer som blev frembåret, var seks hundre stykker storfe og tre tusen stykker småfe.

34 Pea naʻe tokosiʻi ʻae kau taulaʻeiki, ko ia naʻe ʻikai te nau faʻa fai ke fohi ʻae feilaulau tutu kotoa pē: ko ia naʻe tokoni ai ʻakinautolu ʻe honau kāinga ko e kau Livai, ke ʻoua ke ʻosi ʻae ngāue, pea ke ʻoua ke fakamaʻa ʻa hono toe ʻoe kau taulaʻeiki: he naʻe angatonu lahi hake ʻi loto ʻae kau Livai ke fakamaʻa ʻakinautolu ʻi he kau taulaʻeiki.

Men det var ikke prester nok til å flå alle brennofferne, derfor fikk de hjelp av sine brødre levittene til arbeidet var ferdig, og til de andre prester hadde helliget sig; for levittene hadde vist en redeligere vilje til å hellige sig enn prestene.

35 Pea naʻe lahi ʻaupito foki ʻae ngaahi feilaulau tutu, mo e ngako ʻoe ngaahi feilaulau fakalelei, mo e feilaulau inu ʻi he feilaulau tutu kotoa pē. Ko ia naʻe teuteu lelei ʻae ngāue ʻoe fale ʻo Sihova.

Det var også en mengde brennoffer, og dertil kom fettstykkene av takkofferne og de drikkoffer som hørte til brennofferne. Således kom tjenesten i Herrens hus i sin rette skikk.

36 Pea naʻe fiefia ʻa Hesekaia, mo e kakai kotoa pē, ko e meʻa ʻi he teuteuʻi ʻe he ʻOtua hono kakai: he naʻe fai fakafokifā pe ʻae meʻa ni.

Og Esekias og hele folket gledet sig over det som Gud hadde gjort for folket; for alt dette var skjedd med én gang.