2 Meʻa Hokohoko 27
1 Naʻe uofulu taʻu mo e taʻu ʻe nima ʻae motuʻa ʻo Sotami ʻi heʻene kamata pule, pea naʻe pule ia ʻi he taʻu ʻe hongofulu ma ono ʻi Selūsalema. Pea ko e hingoa ʻo ʻene faʻē foki ko Selusa, ko e ʻofefine ʻo Satoki.
Jotam was vijf en twintig jaar, toen hij koning werd, en heeft zestien jaar in Jerusalem geregeerd. Zijn moeder heette Jeroesja, en was de dochter van Sadok.
2 Pea naʻe fai lelei ia ʻi he ʻao ʻo Sihova, ʻo fakatatau ki he meʻa kotoa pē naʻe fai ʻe heʻene tamai ko ʻUsaia: ka naʻe ʻikai hū ia ki he faletapu ʻo Sihova. Pea naʻe kei fai kovi ʻe he kakai.
Hij deed wat goed was in de ogen van Jahweh, juist zoals zijn vader Ozias gedaan had; behalve dan, dat hij het heiligdom van Jahweh niet binnendrong. Maar het volk bleef zich nog altijd slecht gedragen.
3 Naʻe ngaohi ʻe ia ʻae matapā māʻolunga ʻoe fale ʻo Sihova, pea naʻa ne langa hake ʻaupito ki he ʻā maka ʻo Ofili.
Hij liet de Hoge Poort van de tempel van Jahweh bouwen, en de muur van de Ofel versterken.
4 Pea naʻa ne langa foki ʻae ngaahi kolo ʻi he ngaahi moʻunga ʻo Siuta, pea ne langa ʻi he ngaahi vao ʻakau ʻae ngaahi fale mālohi mo e fale māʻolunga.
Hij liet verder steden bouwen op het gebergte van Juda, en in de wouden burchten en torens aanleggen.
5 Pea naʻe tau ia mo e tuʻi ʻoe kakai ʻAmoni, pea naʻe mālohi ia kiate kinautolu. Pea naʻe ʻatu kiate ia ʻe he fānau ʻa ʻAmoni ʻi he taʻu pe ko ia ʻae taleniti siliva ʻe teau, mo e puha fua ʻoe uite ʻe taha mano, mo e taha mano ʻoe paʻale. naʻe ʻatu ʻae meʻa lahi pehē ni ʻi hono ua ʻoe taʻu, mo hono tolu.
Hij voerde oorlog met den koning der Ammonieten, en overwon hen. De Ammonieten moesten hem dat jaar een schatting betalen van honderd talenten zilver, tienduizend kor tarwe en tienduizend kor gerst; dit betaalden de Ammonieten hem ook in de beide volgende jaren.
6 Ko ia naʻe hoko ʻo mālohi lahi ʻa Sotami, ko e meʻa ʻi heʻene vakai ki hono ngaahi hala ʻi he ʻao ʻo Sihova ko hono ʻOtua.
Zo werd Jotam steeds machtiger, omdat hij de paden van Jahweh, zijn God, bleef bewandelen.
7 Pea ko hono toe ʻoe ngāue ʻa Sotami, mo ʻene ngaahi tau kotoa pē, mo ʻene ngaahi anga, vakai, kuo tohi ia ʻi he tohi ʻoe ngaahi tuʻi ʻo ʻIsileli mo Siuta.
De verdere geschiedenis van Jotam, met al zijn oorlogen en ondernemingen, staat opgetekend in het boek van de koningen van Israël en Juda.
8 Naʻe uofulu taʻu ia mo e taʻu ʻe nima ʻi heʻene kamata pule, pea naʻe pule ʻe ia ʻi he taʻu ʻe hongofulu ma ono ʻi Selūsalema.
Hij was vijf en twintig jaar, toen hij koning werd, en heeft zestien jaar in Jerusalem geregeerd.
9 Pea naʻe mohe ʻa Sotami mo ʻene ngaahi tamai, pea naʻa nau tanu ia ʻi he kolo ʻa Tevita: pea naʻe fetongi ia ʻi he pule ʻe hono foha ko ʻAhasi.
Toen ging Jotam bij zijn vaderen te ruste; men begroef hem in de Davidstad. Zijn zoon Achaz volgde hem op.
