2 Meʻa Hokohoko 21
1 Pea naʻe mohe ʻa Sihosafate mo ʻene ngaahi tamai, pea naʻe tanu ia mo ʻene ngaahi tamai ʻi he kolo ʻa Tevita. Pea naʻe fetongi ia ʻi he pule ʻe Siholami ko hono foha.
Potem Jehoszafat zasnął ze swoimi ojcami i został pogrzebany z nimi w mieście Dawida, a jego syn Joram królował w jego miejsce.
2 Pea naʻe ʻiate ia hono ngaahi kāinga ko e ngaahi foha ʻo Sihosafate, ko ʻAsalia, mo Sehieli, mo Sakalia, mo ʻAsalia, mo Mikaeli, mo Sifatia: ko kinautolu ni ko e ngaahi foha ʻo Sihosafate ko e tuʻi ʻo ʻIsileli.
Ten [miał] braci, synów Jehoszafata: Azariasza, Jechiela, Zachariasza, Azariasza, Mikaela i Szefatiasza. Ci wszyscy byli synami Jehoszafata, króla Izraela.
3 Pea naʻe foaki kiate kinautolu ʻe heʻenau tamai ʻae ngaahi foaki lahi ʻoe siliva mo e koula, pea mo e ngaahi meʻa mahuʻinga lahi, mo e ngaahi kolotau ʻi Siuta: ka naʻa ne foaki ʻae puleʻanga kia Siholami: he ko e ʻuluaki tupu ia.
Ich ojciec dał im wiele darów w srebrze i złocie oraz kosztowności wraz z warownymi miastami w Judzie. Ale królestwo oddał Joramowi, ponieważ on był pierworodnym.
4 Pea ʻi he hoko ʻa Siholami ki he puleʻanga ʻo ʻene tamai, naʻa ne fakamālohi ia: pea ne tāmateʻi hono ngaahi kāinga ʻaki ʻae heletā, mo e houʻeiki niʻihi ʻo ʻIsileli foki.
Kiedy Joram objął władzę w królestwie swojego ojca, umocnił się i pozabijał mieczem wszystkich swoich braci, a także [niektórych] z książąt Izraela.
5 Naʻe tolungofulu taʻu mo e taʻu ʻe ua ʻae motuʻa ʻo Siholami ʻi heʻene kamata pule, pea naʻe pule ʻe ia ʻi he taʻu ʻe valu ʻi Selūsalema.
Joram miał trzydzieści dwa lata, kiedy zaczął królować, i królował osiem lat w Jerozolimie.
6 Pea naʻe ʻalu ia ʻi he hala ʻoe ngaahi tuʻi ʻo ʻIsileli, ʻo hangē ko ia naʻe fai ʻe he fale ʻo ʻEhapi: he naʻa ne fakamaʻu mali mo e ʻofefine ʻo ʻEhapi: pea naʻe fai ʻe ia ʻaia naʻe kovi ʻi he ʻao ʻo Sihova.
I chodził drogami królów Izraela, tak jak to czynił dom Achaba, bo córka Achaba była jego żoną. I czynił to, co złe w oczach PANA.
7 Ka ko e moʻoni naʻe ʻikai fie fakaʻauha ʻe Sihova ʻae fale ʻo Tevita, ko e meʻa ʻi he fuakava naʻa ne fai mo Tevita, pea mo ʻene talaʻofa ke foaki ʻae maama kiate ia pea ki hono ngaahi foha ʻo taʻengata.
PAN jednak nie chciał wytracić domu Dawida ze względu na przymierze, które zawarł z Dawidem, i ponieważ obiecał dać pochodnię jemu oraz jego synom, po wszystkie dni.
8 naʻe angatuʻu ʻi hono ngaahi ʻaho ʻae kakai ʻItomi ki he puleʻanga ʻo Siuta, pea naʻa nau fakanofo honau tuʻi ʻonautolu.
Za jego dni Edomici wyzwolili się spod panowania Judy i ustanowili nad sobą króla.
9 Pea naʻe ʻalu atu ʻa Siholami mo ʻene ngaahi houʻeiki, mo ʻene ngaahi saliote kotoa pē: pea tuʻu hake ia ʻi he poʻuli, ʻo ne taaʻi ʻae kakai ʻItomi naʻe nofo takatakai ʻiate ia, mo e ngaahi ʻeiki pule ʻoe ngaahi saliote.
Wyruszył więc Joram wraz ze swoimi dowódcami i wszystkimi swoimi rydwanami. I powstał w nocy, i uderzył na Edomitów, którzy otoczyli jego i dowódców jego rydwanów.
10 Ko ia naʻe angatuʻu ʻae kakai ʻItomi mei he pule ʻo Siuta ʻo aʻu ki he ʻaho ni. Pea naʻe angatuʻu ʻa Lipina foki ʻi he kuonga ko ia ki heʻene pule: ko e meʻa ʻi heʻene liʻaki ʻa Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻene ngaahi tamai.
Edomici jednak wyzwolili się spod ręki Judy i [tak jest] aż do dziś. W tym czasie również Libna wyzwoliła się spod jego ręki, dlatego że [Joram] opuścił PANA, Boga swoich ojców.
11 Pea naʻa ne ngaohi ʻae ngaahi potu māʻolunga ʻi he ngaahi moʻunga ʻo Siuta, mo ne pule ke fai feʻauaki ʻae kakai ʻo Selūsalema, ʻo ne fakamālohi ʻa Siuta ke fai ia.
Ponadto pobudował wyżyny w górach Judy i przywiódł mieszkańców Jerozolimy do cudzołóstwa, do tego też skłonił Judę.
12 Pea naʻe haʻu ʻae tohi kiate ia meia ʻIlaisa ko e palōfita, ʻo pehē, “ʻOku pehē ʻe Sihova ko e ʻOtua ʻo Tevita ko hoʻo tamai, Ko e meʻa ʻi he ʻikai te ke ʻalu ʻi he ngaahi hala ʻo Sihosafate ko hoʻo tamai, pe ʻi he ngaahi hala ʻo ʻAsa ko e tuʻi ʻo Siuta,
Wtedy przyszło do niego pismo od proroka Eliasza tej treści: Tak mówi PAN, Bóg Dawida, twego ojca: Ponieważ nie chodziłeś drogami swego ojca Jehoszafata i drogami Asy, króla Judy;
13 Ka kuo ke ʻalu ʻi he hala ʻoe ngaahi tuʻi ʻo ʻIsileli, pea kuo ke fakaangahalaʻi ʻa Siuta mo e kakai ʻo Selūsalema ke feʻauaki, ʻo hangē ko e ngaahi feʻauaki ʻoe fale ʻo ʻEhapi, pea kuo ke tāmateʻi foki ʻa ho ngaahi kāinga ʻi he fale ʻo hoʻo tamai, ʻaia naʻe angalelei lahi hake ʻiate koe:
Ale chodziłeś drogą królów Izraela i przywiodłeś do cudzołóstwa Judę i mieszkańców Jerozolimy, tak jak cudzołożył dom Achaba, ponadto wymordowałeś swoich braci z domu swego ojca – lepszych od ciebie;
14 Vakai, te u taaʻi ho kakai, ʻaki ʻae mamahi lahi, mo hoʻo ngaahi fānau, mo ho ngaahi uaifi, pea mo hoʻo ngaahi meʻa kotoa pē:
Oto PAN uderzy wielką plagą twój lud, twoich synów, twoje żony i cały twój majątek;
15 Pea ʻe ʻiate koe ʻae mahaki lahi ʻi he mahaki ʻi ho kete, pea ʻe mokulu kituʻa ʻa ho kete ko e meʻa ʻi he mahaki ʻi he ʻaho taki taha kotoa pē.
Na ciebie też [przyjdzie] ciężka choroba, choroba wnętrzności, aż z powodu choroby dzień za dniem będą wypływać twoje wnętrzności.
16 Pea naʻe langaʻi hake foki ʻe Sihova ʻae loto ʻoe kakai Filisitia, mo e kakai ʻAlepea, ʻakinautolu naʻe vāofi mo e kakai ʻItiopea, ke nau tau kia Siholami:
PAN pobudził również przeciw Joramowi ducha Filistynów i Arabów, którzy mieszkali obok Etiopczyków;
17 Pea naʻa” nau ʻalu hake ki Siuta, pea naʻa nau ʻoho ki loto fonua ʻonau fetuku ʻo ʻave ʻae ngaahi koloa kotoa pē naʻe ʻilo ʻi he fale ʻoe tuʻi, pea mo hono ngaahi foha foki, mo hono ngaahi uaifi: ko ia naʻe ʻikai hano foha ʻe taha ʻe tuku kiate ia, ka ko Sihoaasi, ko e kimui ʻi hono ngaahi foha.
Wtargnęli oni do Judy, spustoszyli ją i zabrali cały majątek, który znajdował się w domu króla, [uprowadzili] też jego synów i jego żony, tak że nie pozostał mu żaden syn oprócz Jehoachaza, najmłodszego z jego synów.
18 Pea hili ʻae meʻa ni kotoa pē naʻe taaʻi ia ʻe Sihova ʻi hono kete ʻaki ʻae mahaki taʻefaʻafakamoʻui.
Po tym wszystkim PAN dotknął go nieuleczalną chorobą wnętrzności.
19 Pea fai ai pe ʻo fuoloa pea hoko ʻo pehē, hili ʻae taʻu ʻe ua, naʻe mokulu hono ngākau kituʻa ko e meʻa ʻi heʻene mahaki: ko ia naʻe pekia ia ʻi he ngaahi mahaki lahi. Pea naʻe ʻikai ha tutu maʻana, ʻo hangē ko e tutu ki heʻene ngaahi tamai.
A gdy tak mijał dzień po dniu, upłynął okres dwóch lat i wypłynęły jego wnętrzności z powodu tej choroby, i umarł w ciężkich bólach. A lud nie palił mu żadnego ognia, jak to [uczynił] dla jego ojców.
20 Ko e taʻu ʻe tolungofulu ia mo e taʻu ʻe ua hono motuʻa, ʻi heʻene kamata pule, pea naʻe pule ia ʻi Selūsalema ʻi he taʻu ʻe valu, pea naʻe ʻalu ia, pea naʻe ʻikai ha tokanga ki ai. Ka naʻa nau tanu ia ʻi he Kolo ʻo Tevita, ka naʻe ʻikai ʻi he ngaahi tanuʻanga ʻoe ngaahi tuʻi.
Miał trzydzieści dwa lata, kiedy zaczął królować, i królował osiem lat w Jerozolimie, a odszedł tak, że nikt go nie żałował. I został pogrzebany w mieście Dawida, ale nie w grobach królewskich.
