< 2 Meʻa Hokohoko 2 >
1 Pea naʻe pau pe ʻae loto ʻo Solomone ke langa ha fale ki he huafa ʻo Sihova, pea mo ha fale maʻa hono puleʻanga.
Salomón decidió construir una casa para el nombre de Yahvé y una casa para su reino.
2 Pea naʻe vahe atu ʻo lau ʻe Solomone ʻae kau tangata ʻe toko fitu mano ke fua ʻae ngaahi kavenga, mo e toko valu mano ke fai taʻanga ʻi he moʻunga, pea mo e toko tolu afe mo e onongeau ke enginakiʻi ʻakinautolu.
Salomón contó con setenta mil hombres para llevar cargas, ochenta mil hombres que cortaban piedras en las montañas, y tres mil seiscientos para supervisarlos.
3 Pea naʻe fekau atu ʻe Solomone kia Helami ko e tuʻi ʻo Tala, ʻo pehē, “ʻO hangē ko hoʻo fai kia Tevita ko ʻeku tamai, mo ke ʻomi kiate ia ʻae ngaahi sita ke langa ʻaki moʻona ha fale ke nofo ai.
Salomón envió a decir a Hiram, rey de Tiro: “De la misma manera que trataste con David mi padre y le enviaste cedros para que le construyera una casa en la que habitar, así trata conmigo.
4 Vakai, ko au foki ʻoku ou langa ha fale ki he huafa ʻo Sihova ko hoku ʻOtua, ke fakatapui ia kiate ia, pea ke tutu ʻi hono ʻao ʻae meʻa namu kakala lelei, pea ke ʻi ai maʻuaipē ʻae mā ʻoe ʻao, pea ke [fai ]ai ʻae feilaulau tutu ʻi he pongipongi mo e efiafi, pea ʻi he ʻaho tapu pea ʻi he ngaahi māhina foʻou, pea ʻi he ngaahi kātoanga molumalu ʻo Sihova ko homau ʻOtua. Ke pehē ni ʻo taʻengata ʻi ʻIsileli.
He aquí que voy a construir una casa al nombre de Yahvé, mi Dios, para dedicársela, para quemar ante él incienso de especias dulces, para el pan de la muestra continua y para los holocaustos de la mañana y de la tarde, en los sábados, en las lunas nuevas y en las fiestas señaladas de Yahvé, nuestro Dios. Esta es una ordenanza para siempre para Israel.
5 Pea ʻoku lahi ʻae fale ʻoku ou langa: he ʻoku lahi hake ʻa homau ʻOtua ʻi he ngaahi ʻotua kotoa pē.
“La casa que estoy construyendo será grande, porque nuestro Dios es más grande que todos los dioses.
6 Ka ko hai ʻoku faʻa langa ha fale kiate ia, kae vakai ʻoku ʻikai faʻa hao ia ʻi he langi pe ʻi he loto langi lahi ʻaupito? Pea ko ia, ko hai au, ke u langa ha fale moʻona, ka koeʻuhi pe ke tutu ʻae feilaulau ʻi hono ʻao?
Pero ¿quién puede construirle una casa, ya que el cielo y el cielo de los cielos no pueden contenerlo? ¿Quién soy yo, pues, para construirle una casa, sino para quemar incienso ante él?
7 Ko ia foki ke ke tuku mai ni ha tangata tufunga poto ʻi he ngaohi ʻoe koula, mo e siliva, mo e palasa, mo e ukamea, pea ʻi he kulokula mo e kulaʻahoʻaho, mo e lanumoana, pea ne poto ke fai ʻae tongitongi fakataha mo e kau tangata nima meaʻa ʻoku nofo mo au ʻi Siuta mo Selūsalema, ʻakinautolu naʻe fili ʻe Tevita ko ʻeku tamai.
“Ahora, pues, envíame un hombre hábil para trabajar el oro, la plata, el bronce, el hierro, la púrpura, el carmesí y el azul, y que sepa grabar, para que esté con los hombres hábiles que están conmigo en Judá y en Jerusalén, que me proporcionó mi padre.
8 Tuku mai foki ʻae ngaahi ʻakau sita, mo e ngaahi paini, mo e ʻakau ko e ʻalimuku mei Lepanoni: he ʻoku ou ʻilo ʻoku poto ʻa hoʻo kau tamaioʻeiki ʻi he fai taʻanga ʻi Lepanoni: pea vakai, ʻe kau fakataha ʻa ʻeku kau tamaioʻeiki mo hoʻo kau tamaioʻeiki,
“Envíame también cedros, cipreses y sándalos del Líbano. Ciertamente mis esclavos irán con los tuyos porque yo sé que tus esclavos saben talar los árboles del Líbano
9 ʻIo, ke teuteu ʻae taʻanga ʻakau ke lahi ʻaupito: he ko e fale ʻoku ou teu ni ke langa ʻe fakamanavahē ʻa hono lahi.
para prepararme madera en abundancia, porque la casa que voy a construir será grande y maravillosa.
10 Pea vakai, te u foaki ki hoʻo kau tamaioʻeiki, ʻae kau tangata ʻoku fai ʻae taʻanga, ko e fuaʻanga uite kuo tuki ʻe ua mano, mo e fuaʻanga paʻale ʻe ua mano, mo e uaine ko e kaloni ʻe taha kilu, mo e nima mano, mo e kaloni ʻe taha kilu mo e nima mano ʻoe lolo.”
He aquí que yo daré a tus siervos, los cortadores que cortan la madera, veinte mil cors de trigo batido, veinte mil baños de cebada, veinte mil baños de vino y veinte mil baños de aceite.”
11 Pea naʻe toki fai ʻe Helami ko e tuʻi ʻo Taia ʻae tohi ko hono tali, ʻaia naʻa ne ʻave kia Solomone, “Ko e meʻa ʻi he ʻofa ʻa Sihova ki hono kakai kuo ne fakanofo koe ko e tuʻi ke pule kiate kinautolu.
Entonces Huram, rey de Tiro, respondió por escrito, que envió a Salomón: “Porque Yahvé ama a su pueblo, te ha hecho rey sobre él.”
12 Pea naʻe pehē foki ʻe Helami, Fakafetaʻi kia Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli, ʻaia naʻe ngaohi ʻae langi pea mo māmani, pea kuo ne tuku kia Tevita ko e tuʻi ha foha ʻoku poto, pea ʻoku fai fakapotopoto mo fakakaukau lelei, ke ne langa ha fale kia Sihova, pea mo e fale ki hono puleʻanga.
Huram continuó: “Bendito sea Yahvé, el Dios de Israel, que hizo el cielo y la tierra, que ha dado al rey David un hijo sabio, dotado de discreción y entendimiento, que construya una casa para Yahvé y una casa para su reino.
13 Pea kuo u fekau atu eni kiate koe ha tangata poto, ʻoku faʻa fakakaukau, ʻaia naʻe ʻia Helami ko ʻeku tamai,
He enviado a un hombre hábil, dotado de entendimiento, Huram-abi,
14 Ko e tama ʻoe fefine mei he ngaahi ʻofefine ʻo Tani, pea ko e tangata Taia ʻa ʻene tamai, ʻoku poto ke ngāue ʻi he koula, mo e siliva, mo e palasa, mo e ukamea mo e maka, pea ʻi he ʻakau, mo e kulokula, mo e lanumoana, pea ʻi he tupenu lelei, pea ʻi he kulaʻahoʻaho: pea ke tongi foki ʻae meʻa tongitongi ʻi he anga kehekehe, pea, ʻoku ne faʻa ʻilo ʻae anga ʻoe meʻa kotoa pē ʻe tuku kiate ia ke fai, fakataha mo hoʻo kau tangata poto ʻoʻou, pea mo e kau tangata poto ʻa ʻeku ʻeiki ko Tevita ko hoʻo tamai.
hijo de una mujer de las hijas de Dan; y su padre era un hombre de Tiro. Él es hábil para trabajar en oro, en plata, en bronce, en hierro, en piedra, en madera, en púrpura, en azul, en lino fino y en carmesí, también para grabar cualquier clase de grabado e idear cualquier dispositivo, para que se le asigne un lugar con tus hombres hábiles, y con los hombres hábiles de mi señor David, tu padre.
15 Pea ko eni, ko e uite, mo e paʻale, mo e lolo, pea mo e uaine, ʻaia kuo lea ki ai ʻa ʻeku ʻeiki, tuku ke ne ʻomi ia ki heʻene kau tamaioʻeiki:
“Ahora, pues, el trigo, la cebada, el aceite y el vino de que ha hablado mi señor, envíenlo a sus siervos;
16 Pea te mau fai ʻae taʻanga ʻakau ʻi Lepanoni, ʻo hangē ko ia te ke loto ki ai: pea te mau ʻoange ia kiate koe ʻo taulani ia ʻi tahi ki Sopa: pea ʻe ʻaʻau ʻa hono ʻohake ki Selūsalema.”
y cortaremos madera del Líbano, toda la que necesites. Te la llevaremos en balsas por mar hasta Jope; luego la subirás a Jerusalén”.
17 Pea naʻe lau hake ʻe Solomone ʻae kakai muli kotoa pē naʻe ʻi he fonua ʻo ʻIsileli, ʻo hangē ko hono lau hake ʻakinautolu ʻe Tevita ko ʻene tamai: pea naʻe lau ʻakinautolu ko e tokotaha kilu mā nima mano, mo e tolu afe ma onongeau.
Salomón contó a todos los extranjeros que estaban en la tierra de Israel, según el censo con que los había contado su padre David, y hallaron ciento cincuenta y tres mil seiscientos.
18 Pea naʻa ne vaheʻi ʻae toko fitu mano ʻiate kinautolu ke fua kavenga, mo e toko valu mano ke fai taʻanga ʻi he moʻunga, mo e kau enginaki ʻe toko tolu afe mo e onongeau ke tuku ha ngāue ki he kakai.
Puso a setenta mil de ellos para que llevaran cargas, a ochenta mil que eran cortadores de piedra en las montañas, y a tres mil seiscientos capataces para que asignaran al pueblo su trabajo.