2 Meʻa Hokohoko 2

1 Pea naʻe pau pe ʻae loto ʻo Solomone ke langa ha fale ki he huafa ʻo Sihova, pea mo ha fale maʻa hono puleʻanga.

Και απεφάσισεν ο Σολομών να οικοδομήση οίκον εις το όνομα του Κυρίου και οίκον βασιλικόν εις εαυτόν,

2 Pea naʻe vahe atu ʻo lau ʻe Solomone ʻae kau tangata ʻe toko fitu mano ke fua ʻae ngaahi kavenga, mo e toko valu mano ke fai taʻanga ʻi he moʻunga, pea mo e toko tolu afe mo e onongeau ke enginakiʻi ʻakinautolu.

Και ηρίθμησεν ο Σολομών εβδομήκοντα χιλιάδας ανδρών αχθοφόρων, και ογδοήκοντα χιλιάδας λιθοτόμων εν τω όρει, και τρεις χιλιάδας εξακοσίους επιστάτας επ' αυτών.

3 Pea naʻe fekau atu ʻe Solomone kia Helami ko e tuʻi ʻo Tala, ʻo pehē, “ʻO hangē ko hoʻo fai kia Tevita ko ʻeku tamai, mo ke ʻomi kiate ia ʻae ngaahi sita ke langa ʻaki moʻona ha fale ke nofo ai.

Και απέστειλεν ο Σολομών προς Χουράμ τον βασιλέα της Τύρου, λέγων, Καθώς έκαμες εις τον Δαβίδ τον πατέρα μου, και έπεμψας προς αυτόν κέδρους διά να οικοδομήση εις εαυτόν οίκον να κατοικήση εν αυτώ, ούτω κάμε και εις εμέ.

4 Vakai, ko au foki ʻoku ou langa ha fale ki he huafa ʻo Sihova ko hoku ʻOtua, ke fakatapui ia kiate ia, pea ke tutu ʻi hono ʻao ʻae meʻa namu kakala lelei, pea ke ʻi ai maʻuaipē ʻae mā ʻoe ʻao, pea ke [fai ]ai ʻae feilaulau tutu ʻi he pongipongi mo e efiafi, pea ʻi he ʻaho tapu pea ʻi he ngaahi māhina foʻou, pea ʻi he ngaahi kātoanga molumalu ʻo Sihova ko homau ʻOtua. Ke pehē ni ʻo taʻengata ʻi ʻIsileli.

Ιδού, εγώ οικοδομώ οίκον εις το όνομα Κυρίου του Θεού μου, διά να καθιερώσω τούτον εις αυτόν, διά να προσφέρηται ενώπιον αυτού θυμίαμα ευωδίας και οι παντοτεινοί άρτοι της προθέσεως και τα ολοκαυτώματα τα πρωϊνά και εσπερινά, εν τοις σάββασι και εν ταις νεομηνίαις και εν ταις επισήμοις εορταίς Κυρίου του Θεού ημών· τούτο είναι χρέος του Ισραήλ εις τον αιώνα.

5 Pea ʻoku lahi ʻae fale ʻoku ou langa: he ʻoku lahi hake ʻa homau ʻOtua ʻi he ngaahi ʻotua kotoa pē.

Και ο οίκος τον οποίον οικοδομώ είναι μέγας· διότι μέγας ο Θεός ημών υπέρ πάντας τους θεούς.

6 Ka ko hai ʻoku faʻa langa ha fale kiate ia, kae vakai ʻoku ʻikai faʻa hao ia ʻi he langi pe ʻi he loto langi lahi ʻaupito? Pea ko ia, ko hai au, ke u langa ha fale moʻona, ka koeʻuhi pe ke tutu ʻae feilaulau ʻi hono ʻao?

Αλλά τις δύναται να οικοδομήση εις αυτόν οίκον, ενώ ο ουρανός και ο ουρανός των ουρανών δεν είναι ικανοί να χωρέσωσιν αυτόν; Τις δε είμαι εγώ, ώστε να οικοδομήσω οίκον εις αυτόν; ειμή μόνον διά να θυσιάζω ενώπιον αυτού;

7 Ko ia foki ke ke tuku mai ni ha tangata tufunga poto ʻi he ngaohi ʻoe koula, mo e siliva, mo e palasa, mo e ukamea, pea ʻi he kulokula mo e kulaʻahoʻaho, mo e lanumoana, pea ne poto ke fai ʻae tongitongi fakataha mo e kau tangata nima meaʻa ʻoku nofo mo au ʻi Siuta mo Selūsalema, ʻakinautolu naʻe fili ʻe Tevita ko ʻeku tamai.

Τώρα λοιπόν απόστειλον προς εμέ άνδρα σοφόν εις το να εργάζηται εις χρυσόν και εις άργυρον και εις χαλκόν και εις σίδηρον και εις πορφύραν και εις κόκκινον και εις κυανούν, και επιστήμονα εις το εγγλύφειν γλυφάς μετά των σοφών των μετ' εμού εν τη Ιουδαία και εν τη Ιερουσαλήμ, τους οποίους Δαβίδ ο πατήρ μου ητοίμασεν.

8 Tuku mai foki ʻae ngaahi ʻakau sita, mo e ngaahi paini, mo e ʻakau ko e ʻalimuku mei Lepanoni: he ʻoku ou ʻilo ʻoku poto ʻa hoʻo kau tamaioʻeiki ʻi he fai taʻanga ʻi Lepanoni: pea vakai, ʻe kau fakataha ʻa ʻeku kau tamaioʻeiki mo hoʻo kau tamaioʻeiki,

Απόστειλόν μοι και ξύλα κέδρινα, πεύκινα και ξύλα αλγουμείμ εκ του Λιβάνου· διότι εγώ γνωρίζω ότι οι δούλοί σου εξεύρουσι να κόπτωσι ξύλα εν τω Λιβάνω· και ιδού, οι δούλοί μου θέλουσιν είσθαι μετά των δούλων σου,

9 ‌ʻIo, ke teuteu ʻae taʻanga ʻakau ke lahi ʻaupito: he ko e fale ʻoku ou teu ni ke langa ʻe fakamanavahē ʻa hono lahi.

διά να ετοιμάσωσιν εις εμέ ξύλα εν αφθονία· διότι ο οίκος τον οποίον εγώ οικοδομώ θέλει είσθαι μέγας και θαυμαστός.

10 Pea vakai, te u foaki ki hoʻo kau tamaioʻeiki, ʻae kau tangata ʻoku fai ʻae taʻanga, ko e fuaʻanga uite kuo tuki ʻe ua mano, mo e fuaʻanga paʻale ʻe ua mano, mo e uaine ko e kaloni ʻe taha kilu, mo e nima mano, mo e kaloni ʻe taha kilu mo e nima mano ʻoe lolo.”

Και ιδού, θέλω δώσει εις τους δούλους σου τους ξυλοτόμους είκοσι χιλιάδας κόρους σίτου κοπανισμένου, και είκοσι χιλιάδας κόρους κριθής, και είκοσι χιλιάδας βαθ οίνου, και είκοσι χιλιάδας βαθ ελαίου.

11 Pea naʻe toki fai ʻe Helami ko e tuʻi ʻo Taia ʻae tohi ko hono tali, ʻaia naʻa ne ʻave kia Solomone, “Ko e meʻa ʻi he ʻofa ʻa Sihova ki hono kakai kuo ne fakanofo koe ko e tuʻi ke pule kiate kinautolu.

Και απεκρίθη ο Χουράμ ο βασιλεύς της Τύρου δι' επιστολής, την οποίαν έστειλε προς τον Σολομώντα, Επειδή ο Κύριος ηγάπησε τον λαόν αυτού, σε κατέστησε βασιλέα επ' αυτούς·

12 Pea naʻe pehē foki ʻe Helami, Fakafetaʻi kia Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli, ʻaia naʻe ngaohi ʻae langi pea mo māmani, pea kuo ne tuku kia Tevita ko e tuʻi ha foha ʻoku poto, pea ʻoku fai fakapotopoto mo fakakaukau lelei, ke ne langa ha fale kia Sihova, pea mo e fale ki hono puleʻanga.

είπεν έτι ο Χουράμ, Ευλογητός Κύριος ο Θεός του Ισραήλ, ο ποιητής του ουρανού και της γης, όστις έδωκεν εις τον Δαβίδ τον βασιλέα υιόν σοφόν, έχοντα φρόνησιν και σύνεσιν, όστις θέλει οικοδομήσει οίκον εις τον Κύριον και οίκον βασιλικόν εις εαυτόν·

13 Pea kuo u fekau atu eni kiate koe ha tangata poto, ʻoku faʻa fakakaukau, ʻaia naʻe ʻia Helami ko ʻeku tamai,

αποστέλλω λοιπόν τώρα άνθρωπον σοφόν, έχοντα σύνεσιν, του Χουράμ του πατρός μου,

14 Ko e tama ʻoe fefine mei he ngaahi ʻofefine ʻo Tani, pea ko e tangata Taia ʻa ʻene tamai, ʻoku poto ke ngāue ʻi he koula, mo e siliva, mo e palasa, mo e ukamea mo e maka, pea ʻi he ʻakau, mo e kulokula, mo e lanumoana, pea ʻi he tupenu lelei, pea ʻi he kulaʻahoʻaho: pea ke tongi foki ʻae meʻa tongitongi ʻi he anga kehekehe, pea, ʻoku ne faʻa ʻilo ʻae anga ʻoe meʻa kotoa pē ʻe tuku kiate ia ke fai, fakataha mo hoʻo kau tangata poto ʻoʻou, pea mo e kau tangata poto ʻa ʻeku ʻeiki ko Tevita ko hoʻo tamai.

υιόν γυναικός εκ των θυγατέρων Δαν και πατρός Τυρίου, επιστήμονα εις το να εργάζηται εις χρυσόν και εις άργυρον, εις χαλκόν, εις σίδηρον, εις λίθους και εις ξύλα, εις πορφύραν, εις κυανούν και εις βύσσον και εις κόκκινον· και εις το εγγλύφειν παν είδος γλυφής, και εφευρίσκειν πάσαν εφεύρεσιν εις ό, τι προβληθή εις αυτόν, μετά των σοφών σου και μετά των σοφών του κυρίου μου Δαβίδ του πατρός σου·

15 Pea ko eni, ko e uite, mo e paʻale, mo e lolo, pea mo e uaine, ʻaia kuo lea ki ai ʻa ʻeku ʻeiki, tuku ke ne ʻomi ia ki heʻene kau tamaioʻeiki:

τώρα λοιπόν τον σίτον και την κριθήν, το έλαιον και τον οίνον, τα οποία ο κύριός μου είπεν, ας στείλη προς τους δούλους αυτού·

16 Pea te mau fai ʻae taʻanga ʻakau ʻi Lepanoni, ʻo hangē ko ia te ke loto ki ai: pea te mau ʻoange ia kiate koe ʻo taulani ia ʻi tahi ki Sopa: pea ʻe ʻaʻau ʻa hono ʻohake ki Selūsalema.”

και ημείς θέλομεν κόψει ξύλα εκ του Λιβάνου, κατά πάσαν την χρείαν σου, και θέλομεν φέρει αυτά προς σε με σχεδίας διά θαλάσσης εις Ιόππην· και συ θέλεις αναβιβάσει αυτά εις Ιερουσαλήμ.

17 Pea naʻe lau hake ʻe Solomone ʻae kakai muli kotoa pē naʻe ʻi he fonua ʻo ʻIsileli, ʻo hangē ko hono lau hake ʻakinautolu ʻe Tevita ko ʻene tamai: pea naʻe lau ʻakinautolu ko e tokotaha kilu mā nima mano, mo e tolu afe ma onongeau.

Και ηρίθμησεν ο Σολομών πάντας τους άνδρας τους ξένους τους εν γη Ισραήλ, μετά τον αριθμόν καθ' ον Δαβίδ ο πατήρ αυτού ηρίθμησεν αυτούς· και ευρέθησαν εκατόν πεντήκοντα τρεις χιλιάδες και εξακόσιοι.

18 Pea naʻa ne vaheʻi ʻae toko fitu mano ʻiate kinautolu ke fua kavenga, mo e toko valu mano ke fai taʻanga ʻi he moʻunga, mo e kau enginaki ʻe toko tolu afe mo e onongeau ke tuku ha ngāue ki he kakai.

Και εξ αυτών έκαμεν εβδομήκοντα χιλιάδας αχθοφόρων, και ογδοήκοντα χιλιάδας λιθοτόμων εν τω όρει, και τρεις χιλιάδας εξακοσίους εργοδιώκτας επί τον λαόν.