2 Meʻa Hokohoko 16
1 ʻI he taʻu ʻe tolungofulu ma ono ʻoe pule ʻa ʻAsa, naʻe haʻu ʻa Paʻasa ko e tuʻi ʻo ʻIsileli ke tauʻi ʻa Siuta, pea langa ʻe ia ʻa Lama, koeʻuhi ke ʻoua naʻa ʻalu kituaʻā ha niʻihi pe haʻu ki loto kia ʻAsa ko e tuʻi ʻo Siuta.
Roku trzydziestego i szóstego królowania Azy, wyciągnął Baaza, król Izraelski, przeciwko Judzie, i zbudował Ramę, aby nie dopuścił wychodzić i wchodzić nikomu do Azy, króla Judzkiego.
2 Pea naʻe ʻomi kituʻa ʻe ʻAsa ʻae siliva mo e koula mei he ngaahi fale koloa ʻoe fale ʻo Sihova, pea mei he fale ʻoe tuʻi, pea ne ʻave ia kia Peni-Hatati ko e tuʻi ʻo Silia ʻaia naʻe nofo ʻi Tamasikusi, ʻo pehē,
Tedy wziąwszy Aza srebro i złoto ze skarbów domu Pańskiego i domu królewskiego, posłał je do Benadada, króla Syryjskiego, który mieszkał w Damaszku, mówiąc:
3 “ʻOku ai ʻae lea ʻiate au mo koe, ʻo hangē ko ia naʻe ʻi heʻeku tamai mo hoʻo tamai: vakai ʻoku ou ʻatu ni ʻae siliva mo e koula: ke ke ʻalu, pea maumauʻi hoʻo alea papau mo Paʻasa ko e tuʻi ʻo ʻIsileli, koeʻuhi ke ʻalu ia ʻiate au.”
Przymierze jest między mną i między tobą, i między ojcem moim i między ojcem twoim: otoć posyłam srebro i złoto. Idźże, a wzrusz przymierze twoje z Baazą, królem Izraelskim, aby odciągnął odemnie.
4 Pea naʻe tokanga ʻa Peni-Hatati ki he tuʻi ko ʻAsa, pea ne fekau ʻae ngaahi ʻeiki pule ʻo ʻene ngaahi tau ke tauʻi ʻae ngaahi kolo ʻo ʻIsileli: pea naʻa nau teʻia ʻa Isoni, mo Tani, mo ʻEpelimeimi, mo e ngaahi kolo tukunga koloa kotoa pē ʻo Nafitali.
I usłuchał Benadad króla Azy, a posławszy hetmanów z wojskami, które miał, przeciwko miastom Izraelskim, zburzył Hijon i Dan i Abelmaim, i wszystkie miasta obronne Neftalimskie, w których były skarby.
5 Pea ʻi he fanongo ki ai ʻe Paʻasa, naʻa ne tuku ʻene langa ʻa Lama, pea tuku liʻaki pe ʻene ngāue.
To gdy usłyszał Baaza, przestał budować Ramy, i zaniechał roboty swej.
6 Pea naʻe ʻave ʻe ʻAsa ko e tuʻi ʻa Siuta kotoa pē mo ia: pea naʻa nau fetuku ʻo ʻave ʻae ngaahi maka kotoa pē ʻo Lama, pea mo e ngaahi ʻakau ʻi ai, ʻaia naʻe langa ʻaki ʻe Paʻasa: pea naʻa ne langa ʻaki ʻe ia ʻa Kepa mo Misipa.
Tedy król Aza wziąwszy z sobą wszystek lud Judzki, pobrali z Ramy kamienie, i drzewo jego, z którego budował Baaza, a zbudował z niego Gabaa i Masfa.
7 Pea ʻi he kuonga ko ia naʻe haʻu ai ʻa Hanani, ko e tangata kikite kia ʻAsa ko e tuʻi ʻo Siuta, ʻo ne pehē kiate ia, “Ko e meʻa ʻi hoʻo falala ki he tuʻi ʻo Silia, pea naʻe ʻikai te ke falala kia Sihova ko ho ʻOtua, ko ia kuo hao ʻo hola ʻae tau ʻae tuʻi ʻo Silia mei ho nima.
A onegoż czasu przyszedł Hanani, widzący, do Azy, króla Judzkiego, i mówił do niego: Iżeś spoległ na królu Syryjskim, a nie spoległeś na Panu, Bogu twoim, dlatego uszło wojsko króla Syryjskiego z ręki twojej.
8 ʻIkai ko e fuʻu tau lahi ʻae kakai ʻItiopea mo e kakai Lupimi, mo e ngaahi saliote lahi mo e kau tangata heka hoosi? Ka ko e meʻa ʻi hoʻo falala kia Sihova, naʻa ne tuku mai ʻakinautolu ki ho nima.
Azaż Etyjopczycy, i Lubimczycy nie mieli wojsk bardzo wielkich z wozami i z jezdnymi w mnóstwie bardzo wielkiem? a wżdy gdyś spoległ na Panu, podał je w rękę twoję.
9 He ʻoku lele fetoutou mo liliu ʻaki ʻae fofonga ʻo Sihova ʻi māmani kotoa pē, ke fakahā mālohi ʻa ʻene ʻafio ke kau mo kinautolu ʻoku tokanga totonu honau loto kiate ia. ʻI he meʻa ni kuo ke fai fakavalevale: pea mei he kuonga ko eni te ke moʻua koe ʻi he ngaahi tau.”
Albowiem oczy Pańskie przepatrują wszystkę ziemię, aby dokazywał mocy swej przy tych, którzy przy nim stoją sercem doskonałem. Głupioś to uczynił: przetoż od tego czasu powstaną przeciwko tobie wojny.
10 Pea naʻe ʻita lahi ʻa ʻAsa ki he tangata kikite, pea ne tuku ia ki he fale fakapōpula: he naʻe lili ia kiate ia koeʻuhi ko e meʻa ni. Pea naʻe pule kakaha ʻa ʻAsa ki he kakai niʻihi ʻi he kuonga ko ia.
Tedy Aza rozgniewawszy się na widzącego, podał go do więzienia; bo się był nań o to rozgniewał; i utrapił Aza niektórych z ludu onego czasu.
11 Pea vakai, ko e ngaahi ngāue ʻa ʻAsa, ko e muʻaki mo e kimui, vakai, kuo tohi ia ʻi he tohi fakamatala ki he ngaahi tuʻi ʻo Siuta mo ʻIsileli.
Ale inne sprawy Azy pierwsze i pośledniejsze, zapisane są w księgach o królach Judzkich i Izraelskich.
12 Pea naʻe mahaki ʻa ʻAsa ʻi hono vaʻe, ʻi hono tolungofulu ma hiva taʻu ʻo ʻene pule, pea naʻe tupu ʻo lahi ʻaupito ʻene mahaki: ka ʻi heʻene mahaki naʻe ʻikai kumi ia kia Sihova, ka ki he kau faitoʻo.
Potem rozniemógł się Aza roku trzydziestego i dziewiątego królowania swego, na nogi swoje, chorobą bardzo ciężką; a wszakże w onej chorobie swej nie szukał Pana, ale lekarzy.
13 Pea naʻe mohe ʻa ʻAsa mo ʻene ngaahi tamai, pea pekia ia ʻi hono fāngofulu ma taha taʻu ʻo ʻene pule.
A tak zasnął Aza z ojcami swymi, a umarł roku czterdziestego i pierwszego królowania swego.
14 Pea naʻa nau fai hono putu ki hono fonualoto ʻoʻona, ʻaia naʻa ne ngaohi moʻona ʻi he Kolo ʻo Tevita, pea naʻe tuku ia ki he mohenga naʻe fakafonu ʻaki ʻae ngaahi meʻa namu kakala kehekehe naʻe teuʻi ʻe he kakai naʻe poto ʻi he ngāue ko ia: pea naʻa nau fai ʻae tutu lahi ʻaupito maʻana.
I pochowano go w grobie jego, który sobie był wykopał w mieście Dawidowem; i położono go na łożu, które był napełnił rzeczami wonnemi, i rozmaitemi maściami aptekarską robotą przygotowanemi. I palili mu zapał wonny bardzo wielki.
