< 2 Meʻa Hokohoko 13 >
1 Pea ko eni, ʻi hono hongofulu ma valu taʻu ʻoe tuʻi ko Selopoami naʻe hoko ʻa ʻApisa ke pule ki Siuta.
Im achtzehnten Jahr des Königs Jerobeam ward Abia König in Juda
2 Pea naʻe pule ia ʻi he taʻu ʻe tolu ʻi Selūsalema. Pea ko e hingoa ʻo ʻene faʻē foki ko Mikaia ko e ʻofefine ʻo Ulieli ʻo Kipea. Pea naʻe fetauʻaki ʻa ʻApisa mo Selopoami.
und regierete drei Jahre zu Jerusalem. Seine Mutter hieß Michaja, eine Tochter Uriels von Gibea. Und es erhub sich ein Streit zwischen Abia und Jerobeam.
3 Pea naʻe teu ʻae tau ʻe ʻApisa ko e fuʻu kautau ʻoe kau tangata toʻa, ʻio, ko e kau tangata fili ʻe toko fā kilu: pea naʻe fokotuʻu foki ʻe Selopoami ʻae tau ke tali ia ko e tau tangata toʻa mālohi kuo fili ʻe toko valu kilu.
Und Abia rüstete sich zu dem Streit mit vierhunderttausend junger Mannschaft, starke Leute zum Kriege. Jerobeam aber rüstete sich, mit ihm zu streiten mit achthunderttausend junger Mannschaft, starke Leute.
4 Pea naʻe tuʻu hake ʻa ʻApisa ki he moʻunga ko Simalemi, ʻaia ʻoku ʻi he moʻunga ko ʻIfalemi, ʻo ne pehē, “Fanongo kiate au, ʻa koe ko Selopoami, pea mo ʻIsileli, kotoa pē:
Und Abia machte sich auf oben auf den Berg Zemaraim, welcher liegt auf dem Gebirge Ephraim, und sprach: Höret mir zu, Jerobeam, und das ganze Israel!
5 ʻIkai ʻoku totonu ke mou ʻilo naʻe foaki ʻe Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli ʻae puleʻanga ʻo ʻIsileli kia Tevita ke taʻengata, ʻio, kiate ia pea ki hono ngaahi foha ʻi he fuakava māsima?
Wisset ihr nicht, daß der HERR, der Gott Israels, hat das Königreich zu Israel David gegeben ewiglich, ihm und seinen Söhnen einen Salzbund?
6 Ka kuo tuʻu hake ʻa Selopoami ko e foha ʻo Nipati, ko e tamaioʻeiki ʻa Solomone ko e foha ʻo Tevita, pea kuo ne angatuʻu ki hono ʻeiki.
Aber Jerobeam, der Sohn Nebats, der Knecht Salomos, Davids Sohns, warf sich auf und ward seinem HERRN abtrünnig.
7 Pea kuo tānaki ʻo fakataha kiate ia ʻae kau tangata noa pē, ko e fānau ʻoe angakovi, pea kuo nau fakamālohiʻi ʻakinautolu kia Lehopoami ko e foha ʻo Solomone, ʻi he kei siʻi ʻa Lehopoami mo loto vaivai, pea naʻe ʻikai mafai ia ke tekeʻi ʻakinautolu.
Und haben sich zu ihm geschlagen lose Leute und Kinder Belials und haben sich gestärket wider Rehabeam, den Sohn Salomos. Denn Rehabeam war jung und eines blöden Herzens, daß er sich vor ihnen nicht wehrete.
8 Pea ko eni ʻoku mou mahalo te mou faʻa fai ke tauʻi ʻae puleʻanga ʻo Sihova ʻi he nima ʻoe ngaahi foha ʻo Tevita: pea ko e fuʻu kakai tokolahi ʻakimoutolu, pea ʻoku ʻiate kimoutolu ʻae ngaahi ʻuhiki pulu koula, ʻaia naʻe ngaohi ʻe Selopoami ko e ngaahi ʻotua moʻomoutolu.
Nun denket ihr euch zu setzen wider das Reich des HERRN unter den Söhnen Davids, weil euer ein großer Haufe ist, und habt güldene Kälber, die euch Jerobeam für Götter gemacht hat.
9 ʻIkai kuo mou kapusi kituaʻā ʻae kau taulaʻeiki ʻa Sihova, ko e ngaahi foha ʻo ʻElone, mo e kau Livai, pea kuo mou ngaohi ʻae kau taulaʻeiki kiate kimoutolu ʻo hangē ko e kakai ʻoe ngaahi puleʻanga kehekehe? Pea ko ia fulipē ʻoku ʻalu atu ke fakatapui ia ʻe ia pe ʻaki ha pulu mui, mo e fanga sipitangata ʻe fitu, ʻe hoko leva ia ko e taulaʻeiki ʻokinautolu ʻoku ʻikai ko e ʻotua.
Habt ihr nicht die Priester des HERRN, die Kinder Aarons und die Leviten, ausgestoßen und habt euch eigene Priester gemacht, wie die Völker in Landen? Wer da kommt, seine Hand zu füllen mit einem jungen Farren und sieben Widdern, der wird Priester derer, die nicht Götter sind.
10 Ka ko kinautolu, ko homau ʻOtua ʻa Sihova, pea naʻe ʻikai te mau liʻaki ia: pea ko e kau taulaʻeiki, ʻaia ʻoku ngāue kia Sihova, ko e ngaahi foha ʻo ʻElone, pea mo e kau Livai ʻoku nau fai pe ʻenau ngaahi ngāue:
Mit uns aber ist der HERR, unser Gott, den wir nicht verlassen; und die Priester, die dem HERRN dienen, die Kinder Aarons und die Leviten in ihrem Geschäft,
11 Pea ʻoku nau tutu kia Sihova ʻi he pongipongi kotoa pē mo e efiafi kotoa pē ʻae ngaahi feilaulau tutu mo e meʻa namu kakala: pea ʻoku nau ʻai ʻae mā ʻoe ʻao foki ki he palepale māʻoniʻoni; mo e tuʻunga maama koula mo hono ngaahi maama ʻo ia, ke tutu ʻi he efiafi kotoa pē: he ʻoku mau tauhi ʻae fekau ʻa Sihova ko homau ʻOtua; ka kuo mou liʻaki ia ʻekimoutolu.
und anzünden dem HERRN alle Morgen Brandopfer und alle Abend, dazu das gute Räuchwerk und bereitete Brote auf dem reinen Tisch; und der güldene Leuchter mit seinen Lampen, daß sie alle Abend angezündet werden. Denn wir behalten die Hut des HERRN, unsers Gottes; ihr aber habt ihn verlassen.
12 Pea, vakai, ʻoku ʻiate kimautolu moʻoni ʻae ʻOtua ko homau ʻEiki tau, mo ʻene kautaulaʻeiki ke nau fakaongo ʻae ngaahi meʻalea ke kalangaekina ʻae manavahē kiate kimoutolu ʻae fānau ʻa ʻIsileli, ʻoua naʻa mou tau kia Sihova ko e ʻOtua ʻo hoʻomou ngaahi tamai: koeʻuhi ʻe ʻikai te mou monūʻia.”
Siehe, mit uns ist an der Spitze Gott und seine Priester und die Trommeten, zu trommeten, daß man wider euch trommete. Ihr Kinder Israel, streitet nicht wider den HERRN, eurer Väter Gott; denn es wird euch nicht gelingen.
13 Ka naʻe fai ʻe Selopoami ke hiki ʻae malumu mei honau tuʻa: ko ia naʻa nau ʻi he ʻao ʻo Siuta pea naʻe ʻi honau tuʻa ʻae malumu.
Aber Jerobeam machte einen Hinterhalt umher, daß er von hinten an sie käme, daß sie vor Juda waren und der Hinterhalt hinter ihnen.
14 Pea ʻi he sio ki mui ʻa Siuta, vakai, naʻe ʻi honau ʻao ʻae tau, pea ʻi honau tuʻa: pea naʻa nau tangi kia Sihova, pea naʻe ifi ʻo fakaongo ʻe he kau taulaʻeiki ʻae ngaahi meʻalea.
Da sich nun Juda umwandte, siehe, da war vorne und hinten Streit. Da schrieen sie zum HERRN, und die Priester trommeteten mit Trommeten.
15 Pea naʻe toki mavava ai ʻae kau tangata Siuta: pea ʻi he mavava ʻae kau tangata Siuta, naʻe hoko ʻo pehē, naʻe taaʻi ʻe he ʻOtua ʻa Selopoami mo ʻIsileli kotoa pē ʻi he ʻao ʻo ʻApisa mo Siuta.
Und jedermann in Juda tönete. Und da jedermann in Juda tönete, plagte Gott Jerobeam und das ganze Israel vor Abia und Juda.
16 Pea naʻe hola ʻae fānau ʻa ʻIsileli mei he ʻao ʻo Siuta: pea naʻe fakatukutukuʻi ʻakinautolu ʻe he ʻOtua ki honau nima.
Und die Kinder Israel flohen vor Juda, und Gott gab sie in ihre Hände,
17 Pea naʻe taaʻi ʻakinautolu ʻe ʻApisa mo hono kakai ʻi he tāmateʻi lahi: ko ia naʻe tāmate ai ʻoe kakai ʻIsileli, ʻae kau tangata fili, ʻe toko nima kilu.
daß Abia mit seinem Volk eine große Schlacht an ihnen tat, und fielen aus Israel Erschlagene fünfhunderttausend junger Mannschaft.
18 Naʻe pehē pe hono fakavaivai ʻae fānau ʻa ʻIsileli ʻi he kuonga ko ia, pea naʻe mālohi ʻo lavaʻi ʻe he fānau ʻa Siuta, ko e meʻa ʻi heʻenau tui kia Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻenau ngaahi tamai.
Also wurden die Kinder Israel gedemütiget zu der Zeit; aber die Kinder Judas wurden getrost, denn sie verließen sich auf den HERRN, ihrer Väter Gott.
19 Pea naʻe tuli ʻe ʻApisa ʻa Selopoami, ʻo ne maʻu meiate ia ʻae ngaahi kolo, ko Peteli mo hono ngaahi kolo, mo Sesana mo hono ngaahi kolo, mo ʻIfalemi mo hono ngaahi kolo ʻo ia.
Und Abia jagte Jerobeam nach und gewann ihm Städte an: Bethel mit ihren Töchtern, Jesana mit ihren Töchtern und Ephron mit ihren Töchtern,
20 Pea naʻe ʻikai toe maʻu ʻe Selopoami ha mālohi ʻi he ngaahi ʻaho ʻo ʻApisa: pea naʻe taaʻi ia ʻe Sihova, pea pekia ia.
daß Jerobeam fürder nicht zu Kräften kam, weil Abia lebte. Und der HERR plagte ihn, daß er starb.
21 Ka naʻe fakaʻaʻau ʻo mālohi ʻa ʻApisa, pea fakamaʻu ia mo e uaifi ʻe toko hongofulu ma fā, pea naʻe tupu ʻiate ia ʻae foha ʻe toko uofulu ma toko ua, mo e ʻofefine ʻe toko hongofulu ma toko ono.
Da nun Abia gestärket war, nahm er vierzehn Weiber und zeugete zweiundzwanzig Söhne und sechzehn Töchter.
22 Pea ko hono toe ʻoe ngāue ʻa ʻApisa, mo ʻene ngaahi anga, mo ʻene ngaahi lea ʻikai kuo tohi ʻi he [tohi ]talanoa ʻoe palōfita ko Ito?
Was aber mehr von Abia zu sagen ist, und seine Wege und sein Tun, das ist geschrieben in der Historia des Propheten Iddo.