< 1 Samuela 11 >
1 Pea naʻe ʻalu hake ai ʻa Naʻasi ko e tangata ʻAmoni, pea ne te u tau ki Sepesi-Kiliati: pea pehē ʻe he kau tangata kotoa pē ʻo Sepesi-Kiliati, “Fai hoʻo fuakava mo kimautolu, pea te mau tauhi kiate koe.”
Entonces Nahas, el amonita, subió y acampó contra Jabes de Galaad; y todos los hombres de Jabes dijeron a Nahas: “Haz un pacto con nosotros y te serviremos.”
2 Pea pehē ʻe Naʻasi ko e tangata ʻAmoni kiate kinautolu, “ʻI he meʻa ni pe te u fai ʻae fuakava mo kimoutolu, koeʻuhi ke u kapeʻi homou mata toʻomataʻu kotoa pē ʻe tuku ia ko e meʻa manuki ki ʻIsileli kotoa pē.”
Nahas, el amonita, les dijo: “Con esta condición lo haré con ustedes: que les saquen todos los ojos derechos. Haré que esto deshonre a todo Israel”.
3 Pea naʻe pehē ʻe he kau mātuʻa ʻo Sepesi kiate ia, “Ke ke kātaki ʻakimautolu ʻi he ʻaho ʻe fitu, koeʻuhi ke mau fekau ʻemau talafekau ki he ngaahi potu kotoa pē ʻo ʻIsileli, pea pehē, kapau ʻoku ʻikai ha tangata ke fakamoʻui ʻakimautolu, te mau ʻalu atu kiate koe.”
Los ancianos de Jabes le dijeron: “Danos siete días, para que enviemos mensajeros a todos los confines de Israel; y entonces, si no hay nadie que nos salve, saldremos hacia ti.”
4 Pea naʻe hoko ʻae kau talafekau ki Kipea ʻo Saula, pea fakahā ʻae ongoongo ki he telinga ʻoe kakai: pea naʻe hiki honau leʻo ʻe he kakai kotoa pē ʻo tangi.
Los mensajeros llegaron a Gabaa de Saúl y dijeron estas palabras a los oídos del pueblo; entonces todo el pueblo alzó la voz y lloró.
5 Pea vakai, naʻe muimui mai ʻa Saula ki he fanga manu, mei he ngoue; pea naʻe pehē ʻe Saula, “Ko e hā ʻoku tangi ai ʻae kakai?” Pea naʻa nau fakahā kiate ia ʻae ongoongo ʻoe kau tangata ʻo Sepesi.
He aquí que Saúl venía siguiendo a los bueyes del campo, y dijo: “¿Qué le pasa al pueblo que llora?” Ellos le contaron las palabras de los hombres de Jabes.
6 Pea naʻe hoko ʻae Laumālie ʻoe ʻOtua kia Saula ʻi heʻene ongoʻi ʻae ngaahi ongoongo ni, pea tupu ai ʻene ʻita ʻo lahi.
El Espíritu de Dios se apoderó de Saúl al oír esas palabras, y su ira se encendió.
7 Pea naʻa ne ʻomi ʻae fanga pulu ʻe ua, pea tuʻutuʻu ke iiki, pea fekau ke ʻave ʻo tufaki ki he ngaahi potu kakai kotoa pē ʻo ʻIsileli ʻi he nima ʻoe kau tangata fekau, ʻo pehē, “Ko ia kotoa pē ʻoku ʻikai haʻu ʻo muimui ʻia Saula mo Samuela, ʻe fai pehē pe ki heʻene fanga pulu.” Pea naʻe tō ki he kakai ʻae manavahē kia Sihova, pea naʻa nau hiki loto taha pe kituaʻā.
Tomó una yunta de bueyes y los cortó en pedazos, y los envió por todos los límites de Israel por medio de mensajeros, diciendo: “El que no salga en pos de Saúl y en pos de Samuel, así se hará con sus bueyes.” El temor de Yahvé cayó sobre el pueblo, y salieron como un solo hombre.
8 Pea ʻi heʻene lau ʻakinautolu ʻi Piseki, naʻe toko tolu kilu ʻae fānau ʻa ʻIsileli pea toko tolu mano ʻae fānau ʻa Siuta.
Los contó en Bezec, y los hijos de Israel eran trescientos mil, y los hombres de Judá treinta mil.
9 Pea naʻa nau pehē ki he kau talafekau naʻe haʻu, Ke mou lea pehē ki he kau tangata ʻo Sepesi-Kiliati, “Ko e ʻapongipongi, ʻo feʻunga mo e mafana ʻoe laʻā, te mou maʻu ʻae tokoni.” Pea naʻe haʻu ʻae kau tangata fekau ʻo fakahā ia ki he kau tangata ʻo Sepesi: pea naʻa nau fiefia ai.
Dijeron a los mensajeros que vinieron: “Digan a los hombres de Jabes de Galaad: ‘Mañana, cuando el sol esté caliente, serán rescatados’”. Los mensajeros vinieron y se lo dijeron a los hombres de Jabes; y se alegraron.
10 Ko ia naʻe tala ai ʻe he kau tangata ʻo Sepesi, “Te mau ʻalu atu kiate kimoutolu ʻapongipongi, pea te mou fai kiate kimautolu ʻaia kotoa pē ʻoku matalelei kiate kimoutolu.”
Por lo tanto, los hombres de Jabes dijeron: “Mañana saldremos hacia ti, y harás con nosotros todo lo que te parezca bien.”
11 Pea hoko ki he ʻapongipongi, pea pehē, naʻe fokotuʻu vahe tolu ʻe Saula ʻae kakai; pea naʻa nau hoko ki he lotolotonga ʻoe tau ʻi he lakanga leʻo pongipongi, ʻo taaʻi ʻae kakai ʻAmoni ʻo aʻu ki he pupuha ʻoe ʻaho: pea naʻe hoko ʻo pehē, naʻe fakamovetevete ʻakinautolu naʻe toe, naʻe ʻikai tuʻu fakataha ha toko ua.
Al día siguiente, Saúl puso a la gente en tres compañías, y llegaron al centro del campamento en la guardia de la mañana, y golpearon a los amonitas hasta el calor del día. Los que quedaron se dispersaron, de modo que no quedaron dos juntos.
12 Pea naʻe pehē ʻe he kakai kia Samuela, ko hai ia naʻe pehē, “ʻE pule koā ʻa Saula kiate kimautolu? Omi ʻae kau tangata, koeʻuhi ke mau tāmateʻi ʻakinautolu.”
El pueblo dijo a Samuel: “¿Quién es el que ha dicho: “Saúl reinará sobre nosotros”? Traigan a esos hombres, para que los matemos”.
13 Pea naʻe pehē ʻe Saula, “ʻE ʻikai ha tangata ʻe tokotaha ʻe tāmateʻi he ʻaho ni: he kuo fai ʻae fakamoʻui ʻe Sihova ʻi ʻIsileli he ʻaho ni.”
Saúl dijo: “Ningún hombre será ejecutado hoy, porque hoy Yahvé ha rescatado a Israel”.
14 Pea naʻe pehē ʻe Samuela ki he kakai, “Haʻu ke tau ō ki Kilikali, ō fakamaʻu ke maʻu ʻae puleʻanga ʻi ai.”
Entonces Samuel dijo al pueblo: “¡Vengan! Vayamos a Gilgal y renovemos allí el reino”.
15 Pea naʻe ʻalu ʻae kakai kotoa pē ki Kilikali; pea naʻa nau fakanofo ʻi ai ʻa Saula ke tuʻi ʻi he ʻao ʻo Sihova ʻi Kilikali; pea naʻa nau ʻatu ʻi ai ʻae ngaahi feilaulau ko e feilaulau fakalelei ʻi he ʻao ʻo Sihova; pea naʻe fiefia lahi ʻi ai ʻa Saula mo e kau tangata kotoa pē ʻo ʻIsileli.
Todo el pueblo fue a Gilgal, y allí hicieron a Saúl rey ante Yahvé en Gilgal. Allí ofrecieron sacrificios de ofrendas de paz ante Yahvé; y allí se alegraron mucho Saúl y todos los hombres de Israel.