< 1 Tuʻi 4 >
1 Ko ia naʻe pule ai ʻae tuʻi ko Solomone ki ʻIsileli kātoa.
Kaj la reĝo Salomono estis reĝo super la tuta Izrael.
2 Pea ko eni ia ʻae houʻeiki naʻe ʻiate ia; ko ʻAsalia ko e foha ʻo Satoki ko e taulaʻeiki.
Kaj jen estas la estroj, kiuj estis ĉe li: Azarja, filo de Cadok, pastro;
3 Mo Iliolefi mo ʻAhia, ko e ongo foha ʻo Sisa, ko e ongo tangata tohi; mo Sihosafate ko e foha ʻo ʻAhilute, ko e tangata tohi meʻa ia.
Eliĥoref kaj Aĥija, filoj de Ŝiŝa, skribistoj; Jehoŝafat, filo de Aĥilud, kronikisto;
4 Pea ko Penaia ko e foha ʻo Sehoiata naʻe pule ki he kautau: pea ko Satoki mo ʻApaiata ko e ongo taulaʻeiki:
kaj Benaja, filo de Jehojada, super la militistaro; kaj Cadok kaj Ebjatar, pastroj;
5 Pea ko ʻAsalia ko e foha ʻo Netane naʻe pule ia ki he kau matāpule: pea ko Saputi ko e foha ʻo Netane ko e matāpule lahi ia, pea ko e kāinga ia ʻoe tuʻi:
kaj Azarja, filo de Natan, super la administrantoj; kaj Zabud, filo de Natan, pastro, amiko de la reĝo;
6 Pea naʻe pule ʻa ʻAhisali ki he kakai ʻoe fale: pea naʻe pule ʻa ʻAtonilami ko e foha ʻo ʻApita ki he tukuhau.
kaj Aĥiŝar super la palaco; kaj Adoniram, filo de Abda, super la impostoj.
7 Pea naʻe ʻia Solomone ʻae kau matāpule ʻe toko hongofulu ma ua, naʻe puleʻi ʻa ʻIsileli kātoa, ke tokonaki ʻae meʻakai maʻae tuʻi pea mo hono kau nofoʻanga; naʻe tokonaki ʻi he taʻu ʻe he tangata taki taha ʻi hono māhina.
Kaj Salomono havis dek du administrantojn super la tuta Izrael, kaj ili liveradis provizaĵojn al la reĝo kaj al lia domo; unu monaton en jaro ĉiu el ili devis liveri provizaĵojn.
8 Pea ko honau hingoa eni: Ko e foha ʻo Uli, mei he moʻunga ʻo ʻIfalemi:
Kaj jen estas iliaj nomoj: Ben-Ĥur, sur la monto de Efraim;
9 Ko e foha ʻo Tekeli, ʻi Makasi, pea ʻi Sealipimi, mo Pete-Semesi, mo ʻEloni-Pete-Hanani:
Ben-Deker, en Makac kaj Ŝaalbim kaj Bet-Ŝemeŝ kaj Elon-Bet-Ĥanan;
10 Ko e foha ʻo Hesiti, ʻi ʻAlupoti; naʻe ʻaʻana ʻa Soko, pea mo e fonua kotoa pē ʻo Hefeli:
Ben-Ĥesed, en Arubot; al li apartenis Soĥo kaj la tuta regiono Ĥefer;
11 Ko e foha ʻo ʻApinatapi, ʻi he fonua kotoa pē ʻo Toa; ko ia ia naʻe maʻu ʻa Tafati ko e ʻofefine ʻo Solomone ko hono uaifi:
Ben-Abinadab, super la tuta regiono Dor; Tafat, filino de Salomono, estis lia edzino;
12 Ko Paʻana ko e foha ʻo ʻAhilute; naʻe ʻoʻona ʻa Tenaki, mo Mekito, mo Pete-Seani kātoa, ʻaia ʻoku ofi ki Salitana ki lalo ʻi Sesilili, mei Pete-Seani ki ʻEpeli-Mihola, ʻo aʻu ki he potu ki kō atu ʻi Sokiniami.
Baana, filo de Aĥilud, en Taanaĥ kaj Megido kaj super la tuta Bet-Ŝean, kiu estas apud Cartan, malsupre de Jizreel, de Bet-Ŝean ĝis Abel-Meĥola, ĝis trans Jokmeam;
13 Ko e foha ʻo Kepa, ʻi Lemoti-Kiliati: naʻe ʻoʻona ʻae ngaahi kolo ʻo Saili ko e foha ʻo Manase, ʻaia ʻoku ʻi Kiliati; naʻe ʻoʻona foki ʻae fonua ʻo ʻAlikopo, ʻaia ʻoku ʻi Pesani, ko e kolo lahi ʻe tolungofulu kuo ʻāʻi, pea matapā ʻaki ʻae palasa:
Ben-Geber, en Ramot en Gilead; al li apartenis la Vilaĝoj de Jair, filo de Manase, kiuj estis en Gilead; al li apartenis la distrikto Argob, kiu estis en Baŝan, sesdek grandaj urboj kun muregoj kaj kupraj rigliloj;
14 Ko ʻAhinatapi ko e foha ʻo Ito, naʻe ʻaʻana ʻa Mehanemi:
Aĥinadab, filo de Ido, en Maĥanaim;
15 Ko ʻAhimasi naʻe ʻi Nafitali; naʻe maʻu foki ʻe ia ʻa Pasimati ko e ʻofefine ʻo Solomone ko hono uaifi:
Aĥimaac, en la regiono de Naftali; ankaŭ li prenis Basmaton, filinon de Salomono, kiel edzinon;
16 Ko Peana ko e foha ʻo Husai, naʻe ʻi ʻAseli pea mo ʻAloti:
Baana, filo de Ĥuŝaj, en la regiono de Aŝer kaj en Alot;
17 Ko Sihosafate ko e foha ʻo Palua, naʻe ʻi ʻIsaka:
Jehoŝafat, filo de Paruaĥ, en la regiono de Isaĥar;
18 Ko Simi ko e foha ʻo Ila, naʻe ʻi Penisimani.
Ŝimei, filo de Ela, en la regiono de Benjamen;
19 Ko Kepa ko e foha ʻo Uli, naʻe ʻi he fonua ʻo Kiliati, mo e fonua ʻo Sihoni ko e tuʻi ʻoe kakai ʻAmoli, pea mo Oki ko e tuʻi ʻo Pesani; pea ko e matāpule tokotaha pe ia ʻi he fonua.
Geber, filo de Uri, en la regiono Gilead, en la lando de Siĥon, reĝo de la Amoridoj, kaj de Og, reĝo de Baŝan. Unu administranto estis en tiu tuta lando.
20 Pea naʻe fuʻu tokolahi ʻa Siuta mo ʻIsileli, ʻo hangē ko e ʻoneʻone ʻi he matātahi ʻa honau tokolahi, ʻi he kai, mo e inu, pea mo e fai fakafiefia.
Jehuda kaj Izrael estis grandnombraj kiel la sablo ĉe la maro; ili manĝis kaj trinkis kaj estis gajaj.
21 Pea naʻe pule ʻa Solomone ki he puleʻanga kotoa pē mei he vaitafe ʻo aʻu atu ki he fonua ʻoe kakai Filisitia, pea ʻe aʻu ki he ngataʻanga ʻo ʻIsipite: naʻa nau ʻomi koloa, ʻo tukuhau kia Solomone lolotonga ʻae ʻaho kotoa pē ʻo ʻene moʻui.
Salomono regis super ĉiuj regnoj, de la Rivero ĝis la lando Filiŝta kaj ĝis la limo de Egiptujo; ili alportadis donacojn kaj servadis al Salomono dum lia tuta vivo.
22 Pea ko e meʻakai ʻa Solomone ki he ʻaho pe taha, ko e fuaʻanga ʻe tolungofulu ʻoe mahoaʻa lelei, mo e fuaʻanga ʻe onongofulu ʻoe mahoaʻa ʻe taha,
La manĝprovizoj de Salomono por ĉiu tago estis: tridek kor’oj da delikata faruno kaj sesdek kor’oj da simpla faruno,
23 Ko e fanga pulu sino ʻe hongofulu, mo e fanga pulu ʻe uofulu mei he potu mohukuʻia, mo e fanga sipi ʻe teau, ka ʻoku lau kehe ʻae fanga haʻate mo e fanga ʻanitelope, mo e fanga tia, mo e fanga manupuna naʻe fafangaʻi ke ngako.
dek grasigitaj bovoj kaj dudek bovoj de paŝtejo kaj cent ŝafoj, krom cervoj kaj gazeloj kaj kapreoloj kaj grasigitaj birdoj.
24 He naʻe aʻu atu ʻa ʻene pule ki he potu kotoa pē ʻi he kauvaitafe ki heni, mei Tifisa ʻo ʻalu atu ki Kesa, ki he ngaahi tuʻi kotoa pē ʻi he kauvai ki heni ʻoe vaitafe: pea naʻe melino pe ia ʻi he potu fulipē naʻe takatakai ʻiate ia.
Ĉar li regis super la tuta transo de la Rivero, de Tifsaĥ ĝis Gaza, super ĉiuj reĝoj de trans la Rivero; kaj li havis pacon kun ĉiuj ĉirkaŭaj landoj.
25 Pea naʻe nofo taʻemanavahē ʻa Siuta mo ʻIsileli, taki taha ʻae tangata ʻi hono lalo vaine mo e lolo fiki ʻoʻona, mei Tani ʻo aʻu ki Peasipa, ʻi he ʻaho kotoa pē ʻo Solomone.
Kaj Jehuda kaj Izrael sidis en sendanĝereco, ĉiu sub siaj vinberbranĉoj kaj sub sia figarbo, de Dan ĝis Beer-Ŝeba, dum la tuta vivo de Salomono.
26 Pea naʻe maʻu ʻe Solomone ʻae potu tuʻuʻanga ʻe fā mano ki he fanga hoosi ʻo ʻene ngaahi saliote, pea mo e kau heka hoosi ʻe tokotaha mano ma toko ua afe.
Kaj Salomono havis kvardek mil stalojn por ĉarĉevaloj kaj dek du mil rajdistojn.
27 Pea naʻe tokonaki ʻe he kau matāpule ko ia ʻae meʻakai mā ʻae tuʻi ko Solomone, pea maʻanautolu kotoa pē naʻe haʻu ki he keinangaʻanga ʻa Solomone, ko e tangata taki taha ʻi hono māhina: naʻe ʻikai te nau masiva ʻi ha meʻa.
Kaj tiuj administrantoj liveradis manĝprovizojn por la reĝo Salomono, kaj por ĉiuj, kiuj venadis al la tablo de la reĝo Salomono, ĉiu en sia monato, nenion mankigante.
28 Naʻa nau ʻomi foki, ʻe he tangata taki taha ʻo hangē ko ʻene ngāue ʻaʻana, ʻae paʻale mo e kauʻi koane maʻae fanga hoosi mo e fanga manu veʻevave, ki he potu naʻe ʻi ai ʻae kau matāpule.
Kaj la hordeon kaj pajlon por la ĉevaloj kaj la kurĉevaloj ili liveradis al la loko, kie li estis, ĉiu laŭ sia instrukcio.
29 Pea naʻe foaki ʻe he ʻOtua kia Solomone ʻae poto lahi ʻaupito mo e loto faʻa fakakaukau, mo e loto fuʻu lahi, ʻo hangē ko e ʻoneʻone ʻaia ʻoku ʻi he matātahi.
Kaj Dio donis al Salomono saĝon kaj tre multe da prudento kaj tre multe da spirito, kiel la sablo ĉe la maro.
30 Pea naʻe lahi hake ʻae poto ʻa Solomone ʻi he poto ʻae kakai kotoa pē ʻoe fonua fakahahake, mo e poto kotoa pē ʻo ʻIsipite.
Kaj la saĝeco de Salomono estis pli granda, ol la saĝeco de ĉiuj orientanoj kaj ol la tuta saĝeco de Egiptujo.
31 He naʻe poto lahi hake ia ʻi he kakai kotoa pē; ʻo lahi hake ʻia Etani ko e tangata Esalai, mo Hemani, mo Kalikoli, mo Talita, ko e ngaahi foha ʻo Maholi: pea naʻe aʻu atu ʻa ʻene ongoongolelei ki he ngaahi puleʻanga kotoa pē naʻe tuʻu takatakai ai.
Kaj li estis pli saĝa, ol ĉiuj homoj, pli ol Etan la Ezraĥido, kaj Heman kaj Kalkol kaj Darda, filoj de Maĥol; kaj li estis fama inter ĉiuj popoloj ĉirkaŭe.
32 Pea naʻa ne lea ʻaki ʻae lea fakatātā ʻe tolu afe: pea naʻe taha afe ma nima ʻa ʻene hiva.
Kaj li eldiris tri mil sentencojn; kaj la nombro de liaj kantoj estis mil kaj kvin.
33 Pea naʻa ne fakamatala ʻae ngaahi ʻakau, mei he ʻakau ko e sita ʻoku ʻi Lepanoni ʻo aʻu hifo ki he ʻisope ʻoku tupu mai mei he funga ʻoe ʻā: naʻa ne lea foki ki he ngaahi fanga manu, mo e fanga manupuna, mo e meʻa ʻoku totolo, pea mo e ngaahi ika.
Kaj li parolis pri la arboj, de la cedro, kiu estas sur Lebanon, ĝis la hisopo, kiu elkreskas el la muro; kaj li parolis pri la brutoj kaj la birdoj kaj la rampaĵoj kaj la fiŝoj.
34 Pea naʻe haʻu ʻae niʻihi mei he kakai kotoa pē ke fanongo ki he poto ʻa Solomone, mei he ngaahi tuʻi kotoa pē ʻo māmani, ʻaia naʻe fanongo ki heʻene poto.
Kaj oni venadis el ĉiuj popoloj, por aŭskulti la saĝecon de Salomono, de ĉiuj reĝoj de la tero, kiuj aŭdis pri lia saĝeco.