1 Tuʻi 19
1 Pea naʻe fakahā ʻe ʻEhapi kia Sisipeli ʻae meʻa kotoa pē naʻe fai ʻe ʻIlaisiā, pea mo ʻene tāmate ʻae kau kikite kotoa pē ʻaki ʻae heletā.
Ahab ispriča Izebeli sve što je Ilija učinio i kako je mačem poubijao sve proroke.
2 Pea naʻe toki fekau atu ha talafekau ʻe Sisipeli kia ʻIlaisiā, ke ne pehē, “Ke fai pehē pe kiate au ʻe he ngaahi ʻotua, pea lahi hake foki, ʻo kapau ʻe ʻikai te u fakatatau ʻa hoʻo moʻui ʻaʻau mo e moʻui ʻa ha taha ʻiate kinautolu, ʻi he feituʻulaʻā ni ʻapongipongi.”
Tada Izebela posla Iliji glasnika s porukom: “Neka mi bogovi učine sva zla i neka nadodadu, ako sutra u ovo doba ne učinim s tvojim životom kao što si ti učinio sa životom svakoga od njih!”
3 Pea ʻi heʻene mamata ki ai, naʻa ne tuʻu hake, mo ne hola ke ne moʻui, pea ne haʻu ki Peasipa ʻaia ʻoku ʻi Siuta, ʻo ne tuku ʻi ai ʻa ʻene tamaioʻeiki.
On se uplaši, ustade i ode da bi spasio život. Došao je u Beer Šebu, koja je u Judeji, i otpustio ondje svoga momka.
4 Ka ka ʻalu pe ia ki he toafa ko e fonongaʻanga ʻoe ʻaho ʻe taha, pea ne haʻu ʻo nofo hifo ʻi he lolo ʻakau ko e sunipa: pea naʻa ne kole maʻana ke ne mate; ʻo ne pehē, “Kuo lahi, ʻE Sihova, toʻo atu eni ʻa ʻeku moʻui: he ʻoku ʻikai te u lelei lahi hake au ʻi heʻeku ngaahi tamai.”
A sam ode dan hoda u pustinju; sjede ondje pod smreku, zaželje umrijeti i reče: “Već mi je svega dosta, Jahve! Uzmi dušu moju, jer nisam bolji od otaca svojih.”
5 Pea lolotonga ʻa ʻene tokoto ʻo mohe ʻi he lolo ʻakau ko e sunipa, vakai, naʻe toki ala kiate ia ha ʻāngelo, ʻo ne pehē kiate ia, “Tuʻu hake, ʻo kai.”
Zatim leže i zaspa. Ali gle, anđeo ga taknu i reče mu: “Ustani i jedi.”
6 Pea naʻa ne sio, pea vakai, ko e foʻi mā naʻe tunu ʻi he funga fefie, pea tuʻu ofi ha ipu vai ki hono ʻolunga. “Pea naʻa ne kai mo inu, pea toe tokoto ia ki lalo.”
On pogleda, kad gle - kraj njegova uzglavlja na kamenu pečen kruh i vrč vode. Jeo je i pio, pa opet legao.
7 Pea naʻe toe haʻu ʻae ʻāngelo ʻa Sihova ko hono liunga ua, ʻo ala kiate ia, ʻo ne pehē, “Tuʻu hake ʻo kai; he ʻoku lōloa fau ʻae hala kiate koe.”
Ali se anđeo Jahvin javi i drugi put, dotače ga i reče: “Ustani i jedi, jer je pred tobom dalek put!”
8 Pea naʻa ne tuʻu hake, mo ne kai mo inu, pea naʻa ne ʻalu ʻi he mālohi ʻoe meʻakai ko ia ʻi he ʻaho ʻe fāngofulu mo e pō ʻe fāngofulu ki Holepi ko e moʻunga ʻoe ʻOtua.
Ustao je, jeo i pio. Okrijepljen tom hranom, išao je četrdeset dana i četrdeset noći sve do Božje gore Horeba.
9 Pea naʻa ne ʻomi ai ki ha ʻanaʻi maka, ʻo ne nofo ai; pea vakai naʻe hoko mai ʻae folofola ʻa Sihova kiate ia, pea naʻa ne pehē kiate ia, “Ko e hā ʻoku ke fai ʻi heni, ʻIlaisiā?”
Ondje je ušao u neku spilju i prenoćio u njoj. I gle, eto k njemu riječi Jahvine: “Što ćeš ti ovdje, Ilija?”
10 Pea naʻe pehē ʻe ia, “Naʻaku loto feinga ʻaupito koeʻuhi ko Sihova ko e ʻOtua ʻoe ngaahi tokolahi: he kuo liʻaki hoʻo fuakava ʻe he fānau ʻa ʻIsileli, pea kuo lī hifo hoʻo ngaahi feilaulauʻanga, pea nau tāmateʻi ʻa hoʻo kau palōfita ʻaki ʻae heletā; pea ko au, ʻio, ko au tokotaha pe ʻoku toe; pea ʻoku nau kumi ʻa ʻeku moʻui, ke toʻo atu ia.”
On odgovori: “Revnovao sam gorljivo za Jahvu, Boga nad vojskama, jer su sinovi Izraelovi napustili tvoj Savez, srušili tvoje žrtvenike i pobili mačem tvoje proroke. Ostao sam sam, a oni traže da i meni uzmu život.”
11 Pea naʻe pehē ʻe ia, “Ke ke ʻalu atu, mo ke tuʻu ʻi he funga moʻunga ʻi he ʻao ʻo Sihova. Pea vakai, naʻe hāʻele atu ʻa Sihova, pea naʻe mafahifahi ʻae moʻunga ʻe he matangi mālohi, pea ne fakamomomomoiiki ʻae ngaahi maka ʻi he ʻao ʻo Sihova; ka naʻe ʻikai ʻi he matangi ʻa Sihova: pea hili ʻae matangi naʻe mofuike; ka naʻe ʻikai ʻi he mofuike ʻa Sihova:
Glas mu reče: “Iziđi i stani u gori pred Jahvom. Evo Jahve upravo prolazi.” Pred Jahvom je bio silan vihor, tako snažan da je drobio brda i lomio hridi, ali Jahve nije bio u olujnom vihoru; poslije olujnog vihora bio je potres, ali Jahve nije bio u potresu;
12 Pea hili ʻae mofuike ko e afi; ka naʻe ʻikai ʻi he afi ʻa Sihova: pea hili ʻae afi naʻe ʻi ai ʻae kihiʻi leʻo mālie.”
a poslije potresa bio je oganj, ali Jahve nije bio u ognju; poslije ognja šapat laganog i blagog lahora.
13 Pea pehē, ʻi heʻene fanongo ki ai ʻa ʻIlaisiā, naʻa ne fakapulou hono mata ʻaki ʻa hono pulupulu, mo ne ʻalu atu ʻo tuʻu ʻi he hūʻanga ʻoe ʻana. Pea vakai, ko e leʻo naʻe pehē mai kiate ia, “Ko e hā ʻoku ke fai ʻi heni ʻIlaisiā?”
Kad je to čuo Ilija, zakri lice plaštem, iziđe i stade na ulazu u pećinu. Tada mu progovori glas i reče: “Što ćeš ovdje, Ilija?”
14 Pea naʻe pehē ʻe ia, “Naʻaku loto feinga ʻaupito koeʻuhi ko Sihova ko e ʻOtua ʻoe ngaahi tokolahi: koeʻuhi kuo liʻaki hoʻo fuakava ʻe he fānau ʻa ʻIsileli, pea kuo lī hifo hoʻo ngaahi feilaulauʻanga, pea tāmateʻi hoʻo kau palōfita ʻaki ʻae heletā; pea ko au, ʻio, ko au tokotaha pe ʻoku kei toe; pea ʻoku nau kumi ʻa ʻeku moʻui, ke toʻo atu ia.”
On odgovori: “Revnovao sam veoma gorljivo za Jahvu nad vojskama, jer su sinovi Izraelovi napustili tvoj Savez, srušili tvoje žrtvenike i mačem poubijali tvoje proroke. Ostadoh sam, a oni traže da i meni oduzmu život.”
15 Pea naʻe pehē ʻe Sihova kiate ia, “Ke ke ʻalu, toe foki atu ʻi ho hala ki he toafa ʻo Tamasikusi; pea ʻoka ke ka hoko ange, tākai ʻaki ʻae lolo ʻa Hasaeli ke ne tuʻi ʻi Silia:
Jahve mu reče: “Idi, vrati se istim putem u damaščansku pustinju. Kad dođeš, pomaži ondje Hazaela za kralja aramskog.
16 Pea ko Sehu ko e foha ʻo Nimisi te ke tākai ʻaki ʻae lolo ke ne tuʻi ʻi ʻIsileli: pea ko ʻIlaisa ko e foha ʻo Safati mei ʻEpeli-Mihola, te ke tākai ʻaki ʻae lolo ke hoko ko e palōfita ke ne fetongi koe.
Pomaži Jehuu, sina Nimsijeva, za kralja izraelskoga i pomaži Elizeja, sina Šafatova, iz Abel Mehole, za proroka namjesto sebe.
17 Pea ʻe hoko ʻo pehē, ‘Ko ia ia ʻe hao moʻui mei he heletā ʻa Hasaeli ʻe tāmateʻi ia ʻe Sehu: pea ko ia ʻe hao moʻui mei he heletā ʻa Sehu ʻe tāmateʻi ʻe ʻIlaisa.’
Koji utekne od mača Hazaelova, njega će pogubiti Jehu; a tko utekne od Jehuova mača, njega će pogubiti Elizej.
18 Ka te u tuku ha toko fitu afe ʻapē kuo ʻikai mapelu kia Peali, pea mo e ngutu kotoa pē kuo ʻikai ʻuma kiate ia.”
Ali ću ostaviti u Izraelu sedam tisuća, sve koljena koja se nisu savila pred Baalom i sva usta koja ga nisu cjelivala.”
19 Ko ia naʻe ʻalu ia mei he potu ko ia, mo ne maʻu atu ʻa ʻIlaisa ko e foha ʻo Safati, lolotonga ʻa ʻene keli ngoue ʻaki ʻae tauluaʻi [pulu ]ʻe hongofulu ma ua ʻi hono ʻao, ka naʻe tuʻu ia mo ia ki mui: pea naʻe ʻalu ange ʻa ʻIlaisiā ʻi hono tafaʻaki ʻo ne lī atu ʻa hono pulupulu kiate ia.
Ode on i na povratku naiđe na Elizeja, sina Šafatova, gdje ore: pred njim dvanaest jarmova, sam bijaše kod dvanaestoga. Ilija prođe kraj njega i baci na nj svoj plašt.
20 Pea naʻa ne tukuange ʻae fanga pulu, ka ka lele muimui ʻia ʻIlaisiā, ʻo ne pehē, “ʻOku ou kole kiate koe, tuku ke u ʻuma ki heʻeku tamai pea mo ʻeku faʻē, pea te u toki muimui kiate koe.” Pea naʻa ne pehēange kiate ia, “Toe foki atu pe: he ko e hā ha meʻa kuo u fai kiate koe?”
On ostavi volove, potrča za Ilijom i reče: “Dopusti mi da zagrlim svoga oca i majku, pa ću poći za tobom.” Ilija mu odgovori: “Idi, vrati se, jer što sam ti učinio?”
21 Pea naʻa ne toe foki atu meiate ia, mo ne ʻave ʻae tauluaʻi pulu, mo ne tāmateʻi ia, pea naʻa ne haka hona kakano ʻaki ʻae nāunau ʻoe fanga pulu, pea naʻa ne ʻatu ki he kakai ke nau kai. Pea hili ia naʻa ne tuʻu hake, mo ne muimui kia ʻIlaisiā, ʻo ne tauhi kiate ia.
On ga ostavi, uze jaram volova i žrtvova ih. Volujskim jarmom skuha meso i dade ga ljudima da jedu. Zatim ustade i pođe za Ilijom da ga poslužuje.
