1 Kolinitō 3
1 Pea naʻe ʻikai teu faʻa lea kiate kimoutolu, ʻe kāinga, ʻo hangē ki he fakalaumālie, kae hangē ki he fakakakano, ʻio, ʻo hangē ko e kau valevale ʻia Kalaisi.
Én sem szólhattam néktek, atyámfiai, mint lelkieknek, hanem mint testieknek, mint a Krisztusban kisdedeknek.
2 Naʻaku fafangaʻaki ʻakimoutolu ʻae huʻahuhu, kae ʻikai ʻaki ʻae kakano; he naʻe ʻikai te mou faʻa tali ia, pea kuo hoko eni, ʻoku ʻikai foki te mou faʻa tali ia.
Téjnek italával tápláltalak titeket és nem kemény eledellel, mert még nem bírtátok volna meg, sőt még most sem bírjátok meg:
3 He ʻoku mou kei fakakakano: he ʻoku ʻiate kimoutolu ʻae femehekaʻaki, mo e fakakikihi, mo e mavahevahe, ʻikai ʻoku mou fakakakano, pea felakaʻi ʻo fakatatau ki he tangata?
Mert még testiek vagytok; mert a mikor írigykedés, versengés és visszavonás van köztetek, vajjon nem testiek vagytok-é és nem ember szerint jártok-é?
4 Koeʻuhi ʻoku lolotonga ʻae pehē ʻe ha tokotaha, “ʻOku ʻo Paula au;” pea pehē ʻe ha tokotaha, “ʻOku ʻo ʻApolosi au;” ʻikai ʻoku mou fakakakano pe?
Mert mikor egyik ezt mondja: Én Pálé vagyok; a másik meg: Én Apollósé; nem testiek vagytok-é?
5 Pea ko hai ai ʻa Paula, pea ko hai ai ʻa ʻApolosi, ka ko e ongo tamaioʻeiki naʻa mou tui ai, ʻio, ʻo taau mo ia naʻe foaki ʻe he ʻEiki ki he tangata taki taha.
Hát kicsoda Pál és kicsoda Apollós? Csak szolgák, kik által hívőkké lettetek, és pedig a mint kinek-kinek az Úr adta.
6 Naʻaku tō ʻeau, pea fakaviviku ʻe ʻApolosi; ka ko e ʻOtua naʻa ne foaki hono tupu.
Én plántáltam, Apollós öntözött; de az Isten adja vala a növekedést.
7 Ko ia ʻoku ʻikai ko ha meʻa ʻaia ʻoku tō, pe ko ia ʻoku fakaviviku; ka ko e ʻOtua ʻoku ne foaki hono tupu.
Azért sem a ki plántál, nem valami, sem a ki öntöz; hanem a növekedést adó Isten.
8 Ko eni, ko ia ʻoku tō mo ia ʻoku fakaviviku ʻoku taha pe: pea ʻe taki taha maʻu ʻene totongi ʻaʻana ʻo fakatatau ki heʻene ngāue.
A plántáló pedig és az öntöző egyek; de mindenik a maga jutalmát veszi a maga munkája szerint.
9 He ko e kaunga ngāue ʻakimautolu mo e ʻOtua: ko e ngāue ʻae ʻOtua mo e fale ʻoe ʻOtua ʻakimoutolu.
Mert Isten munkatársai vagyunk: Isten szántóföldje, Isten épülete vagytok.
10 ʻO fakatatau mo e ʻofa ʻae ʻOtua kuo foaki kiate au, kuo u ʻai ʻae tuʻunga ʻo ngali mo e tufunga poto, pea ʻoku fokotuʻu ki ai ʻe ha tokotaha. Ka ke taki taha vakai pe ʻoku fēfeeʻi ʻene fokotuʻu ki ai.
Az Istennek nékem adott kegyelme szerint, mint bölcs építőmester, fundamentomot vetettem, de más épít reá. Kiki azonban meglássa mimódon épít reá.
11 He ʻoku ʻikai ha taha te ne faʻa ʻai ha tuʻunga kehe, ka ko ia pe kuo ʻai, ʻaia ko Sisu Kalaisi.
Mert más fundamentomot senki nem vethet azon kívül, a mely vettetett, mely a Jézus Krisztus.
12 Pea kapau ʻoku fokotuʻu ʻe ha taha ki he tuʻunga ni, ha koula, pe siliva, pe ha ngaahi maka koloa, pe ko e ʻakau, pe ko e mohuku, pe ko e tefitoʻi kaho;
Ha pedig valaki aranyat, ezüstöt, drágaköveket, fát, szénát, pozdorját épít rá erre a fundamentomra;
13 ʻE fakahā ʻae ngāue ʻae kakai kotoa pē taki taha: koeʻuhi ʻe fakaʻilo ia ʻi he ʻaho, koeʻuhi ʻe fakahā ia ʻe he afi; pea ʻe ʻahiʻahiʻi ʻe he afi ʻae ngāue ʻae kakai kotoa pē pe ko e hā hono anga.
Kinek-kinek munkája nyilván lészen: mert ama nap megmutatja, mivelhogy tűzben jelenik meg; és hogy kinek-kinek munkája minémű legyen, azt a tűz próbálja meg.
14 Kapau ʻe tuʻumaʻu ʻae ngāue ʻaia kuo fokotuʻu ʻe ha taha, te ne maʻu ʻae totongi.
Ha valakinek a munkája, a melyet ráépített, megmarad, jutalmát veszi.
15 Kapau ʻe vela ʻae ngāue ʻa ha taha, ʻe masiva ai ia: pea ʻe fakamoʻui pe ia; ka ʻe hangē ha hao mei he afi.
Ha valakinek a munkája megég, kárt vall. Ő maga azonban megmenekül, de úgy, mintha tűzön keresztül.
16 ʻIkai ʻoku mou ʻilo ko e fale tapu ʻoe ʻOtua ʻakimoutolu, pea ʻoku nofoʻia ʻakimoutolu ʻe he Laumālie ʻoe ʻOtua?
Nem tudjátok-é, hogy ti Isten temploma vagytok, és az Isten Lelke lakozik bennetek?
17 Kapau ʻe maumau ʻe ha taha ʻae faletapu ʻoe ʻOtua; ʻe maumau ia e he ʻOtua; he ko e fale tapu ʻoe ʻOtua ʻoku māʻoniʻoni, pea ko e fale tapu ko ia ʻakimoutolu.
Ha valaki az Isten templomát megrontja, megrontja azt az Isten. Mert az Istennek temploma szent, ezek vagytok ti.
18 ʻOua naʻa kākaaʻi ha taha ʻe ia. Kapau ʻoku ai ha taha ʻiate kimoutolu ʻoku ongoongo ko e poto ia ʻi māmani, tuku ke lau ia ko e vale koeʻuhi kae lau ia ko e poto. (aiōn g165)
Senki se csalja meg magát. Ha valaki azt hiszi, hogy bölcs ti köztetek e világon, bolond legyen, hogy bölcscsé lehessen. (aiōn g165)
19 He ko e poto ʻo māmani, ko e vale ia ki he ʻOtua. He kuo tohi, “ʻOku ne moʻua ʻae poto ʻi heʻenau fie poto.”
Mert e világ bölcsesége bolondság az Isten előtt. Mert meg van írva: Megfogja a bölcseket az ő csalárdságukban.
20 Pea pehē foki, “ʻOku ʻilo ʻe he ʻEiki ʻae ngaahi mahalo ʻoe poto, ko e vaʻinga ia.”
És ismét: Ismeri az Úr a bölcsek gondolatait, hogy hiábavalók.
21 Ko ia ke ʻoua naʻa vikiviki ha taha ʻi he tangata. He ʻoku ʻamoutolu ʻae ngaahi meʻa kotoa pē;
Azért senki se dicsekedjék emberekkel. Mert minden a tiétek.
22 Pe ko Paula, pe ko ʻApolosi, pe ko Kifasi, pe ko e māmani, pe ko e moʻui, pe ko e mate, pe ko e ngaahi meʻa ʻi heni, pe ko e ngaahi meʻa ʻe haʻu; ʻoku ʻamoutolu kotoa pe;
Akár Pál, akár Apollós, akár Kéfás, akár világ, akár élet, akár halál, akár jelenvalók, akár következendők, minden a tiétek.
23 Pea ʻoku ʻa Kalaisi ʻakimoutolu; pea ʻoku ʻoe ʻOtua ʻa Kalaisi.
Ti pedig Krisztusé, Krisztus pedig Istené.
