1 Meʻa Hokohoko 26

1 Pea koeʻuhi ko e ngaahi lakanga ʻoe kau leʻo matapā: naʻe mei he kau Kohate ʻa Mesilimia ko e foha ʻo Kole, ʻi he ngaahi foha ʻo ʻAsafi.

Um skifti som dørvaktarar var skifte i, er å segja: Av korahitarne var Meselemja, son åt Kore, av Asafs-sønerne.

2 Pea ko e ngaahi foha eni ʻo Mesilimia ko e ʻuluaki fānau ko Sakalia, mo Sitaeli ko hono toko ua, mo Sepatia ko hono toko tolu, pea mo Satinieli ko hono toko fā.

Og Mesemlja hadde søner: Zakarja var den eldste, Jediael den andre, Zebadja den tridje, Jatniel den fjorde,

3 Mo ʻElami ko hono toko nima, mo Sihohanani ko hono toko ono, mo Ilionei ko hono toko fitu.

Elam den femte, Johanan den sette, Eljoenai den sjuande.

4 Pea ko e ngaahi foha foki ʻo ʻOpeti-Itomi, ko e ʻuluaki fānau ko Simaia, mo Sihosapati ko hono toko ua, ko Soa ko hono toko tolu, mo Saka ko hono toko fā, mo Netanili ko hono toko nima,

Og Obed-Edom hadde søner: Semaja var den eldste, Jozabad den andre, Joah den tridje, Sakar den fjorde, Netanel den femte,

5 Ko ʻAmieli ko hono toko ono, mo ʻIsaka ko hono toko fitu, mo Piulitei ko hono toko valu: he naʻe fakamonūʻia ia ʻe he ʻOtua.

Ammiel den sette, Issakar den sjuande, Pe’ulletai den åttande; for Gud hadde velsigna honom.

6 Naʻe fanauʻi foki ʻae ngaahi foha ki hono foha ko Simaia, ʻaia naʻe pule ʻi he fale kātoa ʻo ʻenau tamai: he ko e kau tangata mālohi mo toʻa lahi ʻakinautolu.

Og Semaja, son hans, fekk og søner, som vart styrarar i ætti si; for dei var duglege menner.

7 Pea ko e ngaahi foha eni ʻo Simaia ko Otini, mo Lefaeli, mo ʻOpeti, mo Elisapati, pea ko hono kāinga ʻoʻona ko e kau tangata mālohi, ʻa Elihu, mo Simakia.

Sønerne hans Semaja heitte Otni og Refael og Obed, Elzabad og brørne hans, dugande menner, Elihu og Semakja.

8 Ko e ngaahi foha ʻakinautolu kotoa pē ʻo ʻOpeti-ʻItomi: ko kinautolu mo ʻenau ngaahi foha, mo honau kāinga, ko e kau tangata faʻa fai mo mālohi ki he ngāue, ko e toko onongofulu ma ua meia ʻOpeti-itomi.

Alle desse var ætta frå Obed-Edom, dei sjølve og sønerne og brørne deira, dugande og sterke menner i tenesta, - tvo og seksti av Obed-Edom.

9 Pea naʻe maʻu ʻe Mesilimia ʻae ongo foha ʻe toko ua mo e kāinga, ko e kau tangata mālohi, ko e toko hongofulu ma valu.

Meselemja hadde og søner og brør, duglege menner, i alt attan.

10 Naʻe maʻu foki ʻe Hosa, ʻaia naʻe ʻoe fānau ʻa Melali, ʻae ngaahi foha: ko e lahi ʻi ai ʻa Simili, (he neongo naʻe ʻikai ko e ʻuluaki fānau ia naʻe ngaohi ia ʻe heʻene tamai ke tuʻukimuʻa: )

Og Hosa av Merari-sønerne hadde søner: Simri var fyrstemannen - han var vel ikkje den eldste; men far hans sette honom til hovding -

11 Ko Hilikia ko hono toko ua, mo Tepalia ko hono toko tolu, mo Sakalia ko hono toko fā: ko hono kātoa ʻoe ngaahi foha mo e kāinga ʻo Hosa ko e toko hongofulu ma tolu.

Hilkia var den andre, Tebalja den tridje, Zakarja den fjorde. Alle sønerne og brørne hans Hosa var trettan.

12 naʻe vahevahe kiate kinautolu ni ʻae kau leʻo matapā, ki he kau tangata naʻe ʻeiki hake, pea naʻe fehangaʻaki ʻa honau ngaahi nofoʻanga leʻo ke tauhi ʻi he fale ʻa Sihova.

Desse dørvaktar-skifti, det vil segja ættarhovdingarne, vart no sette til vakttenesta i Herrens hus, jamsides med frendarne sine.

13 Pea naʻa nau fai ʻae talotalo, ko e lahi pea ko e siʻi, ʻo fakatatau pe mo e fale ʻo ʻenau ngaahi tamai, ki he ngaahi matapā kotoa pē.

Og um kvar port drog dei strå, den minste som den største, etter ættgreinene sine.

14 Pea ko e vahenga fakahahake naʻe tō kia Silimia. Pea naʻa nau fai ʻae talotalo maʻa Sakalia ko hono foha, ko e tangata poto ʻi he fakakaukau; pea naʻe tō ʻa hono vahenga ʻaʻana ki he feituʻu tokelau.

Romet ved austporten kom på Selemja; og dei drog strå for Zakarja, son hans, ein vitug rådgjevar, og etter strået vart hans rom i nord.

15 Kia ʻOpeti-ʻItomi ki he potu tonga pea ki hano ngaahi foha ʻoʻona ʻae fale ʻo ʻAsupimi.

På Obed-Edom fall romet ved sudporten, soleis at sønerne hans fekk budi på sin part.

16 Pea naʻe tō mai ʻae vahenga kia Supimi mo Hosa ki he feituʻu lulunga, fakataha mo e matapā ko Saleketi ʻi he potu hala ʻoku hake ki ʻolunga, pea naʻe fehangaʻaki ʻae nofoʻanga leʻo ki he nofoʻanga leʻo ʻe taha.

For Suppim og Hosa viste strået på romet i vest ved Salleket-porten, der vegen gjeng uppetter, den eine vaktposten attmed den andre.

17 Naʻe ʻi he feituʻu hahake ʻae Lau Livai ʻe toko ono, ki he tokelau ʻae toko fā ʻi he ʻaho taki taha, ki he feituʻu tonga ko e toko fā ʻi he ʻaho taki taha, pea ʻi he potu ki ʻAsupimi ko e tautau toko ua.

Mot aust var det seks levitar, mot nord fire for kvar dag, mot sud fire for kvar dag, og ved budi tvo um gongen.

18 Ki Paʻapaʻa ki lulunga, ko e toko fā ʻi he hala, pea ko e toko ua ʻi Paʻapaʻa.

Ved Parbar mot vest stod fire attmed vegen, og tvo ved sjølve Parbar.

19 Ko hono ngaahi vahevahe ia ʻoe kau leʻo matapā ki he ngaahi foha ʻo Kole, pea ki he ngaahi foha ʻo Melali.

Dette var dørvaktar-skifti av korahitsønerne og av Merari.

20 Pea ʻi he kau Livai, naʻe pule ʻa ʻAhisa ki he ngaahi koloa ʻi he fale ʻoe ʻOtua, pea ki he ngaahi koloa ʻoe ngaahi meʻa naʻe fakatapui.

Og av levitarne hadde Ahia-sønerne tilsyn med skattarne i Guds hus og tok vare på dei ting som var vigde åt Herren.

21 Ko kinautolu ni ko e ngaahi foha ʻo Latani: ko e ngaahi foha ʻoe tangata Kesomi ko Latani, ko e tuʻukimuʻa ʻi he ngaahi tamai, ʻio, ʻo Latani ko e tangata Kesomi, ko Sehieli.

Sønerne åt Ladan, det vil segja gersonitsønerne av Ladans-ætti, hovdingarne for gersoniten Ladans ættgreinene var jehielitarne.

22 Pea ko e ngaahi foha ʻo Sehieli eni ko Sitami, mo Soeli ko hono tokoua, ʻaia naʻe pule ki he ngaahi koloa ʻoe fale ʻo Sihova.

Jehielit-sønerne Zetam og Joel, bror hans, hadde tilsyn med skattarne i Guds hus.

23 ‌ʻOe kakai ʻAmilami, mo e kakai ʻIsa, ko e kakai Hepeloni, mo e kakai ʻUsili:

Um amramitarne, jisharitarne, hebronitarne og ozzielitarne er det å segja:

24 Pea ko Sipueli ko e foha ʻo Kesomi, ko e foha ʻo Mōsese, naʻe pule ia ki he ngaahi koloa.

Sebuel, son åt Gersom Mosesson, var øvste tilsynsmannen yver skattarne.

25 Pea ko hono kāinga ʻia ʻEliesa: ko hono foha ʻoʻona ko Lihapea, mo Sesaia ko hono foha ʻoʻona, mo Solami ko hono foha ʻoʻona, mo Sikili ko hono foha ʻoʻona, mo Silomiti ko hono foha ʻoʻona.

Og frendarne hans av Eliezers-ætti var Rehabja Eliezersson, og son hans heitte Jesaja, og hans son var Joram, og hans son Zikri, og hans son Selomot.

26 Pea ko e Silomiti ko ia mo hono ngaahi kāinga naʻe pule ki he ngaahi koloa ʻoe meʻa naʻe fakatapui, ʻaia naʻe fakatapui ʻe Tevita ko e tuʻi, mo e houʻeiki ʻoe ngaahi tamai, ʻae ngaahi ʻeiki pule ki he ngaahi toko afe, mo e ngaahi teau, pea mo e houʻeiki naʻe pule ki he kautau.

Denne Selomot og brørne hans hadde tilsyn med alt det godset som kong David og like eins ættarhovdingarne, yver- og underhovdingar og herhovdingar hadde vigt åt Herren.

27 Naʻa nau faʻa fakatapui mei he koloa naʻe maʻu ʻi he ngaahi tau, ke tokoni ʻaki ʻae fale ʻo Sihova.

Frå ufreden og av herfanget hadde dei vigt det til å halda Herrens hus i stand.

28 Pea mo ia kotoa pē naʻe fakatapui ʻe Samuela. ko e tangata kikite, mo Saula ko e foha ʻo Kisi, mo ʻApina ko e foha ʻo Nea, mo Soape ko e tama ʻa Seluia: mo ia kotoa pē naʻe fakatapui ha meʻa, naʻe puleʻi ia ʻe Silomiti, pea mo hono ngaahi kāinga.

Og like eins alt det som sjåaren Samuel og Saul Kisson og Abner Nersson og Joab Serujason hadde vigt; kvar og ein som vigde noko, let Selomot og brørne hans taka vare på det.

29 Pea ʻoe kakai ʻo ʻIsa, naʻe tuku ʻa Kinania mo hono ngaahi foha ki he ngāue ʻituʻa ʻi ʻIsileli, ʻio, ko e kau matāpule mo e kau fakamaau.

Av jisharitarne vart Kenanja og sønerne hans sette til dei verdslege gjeremåli i Israel, til å vera tilsynsmenner og domarar.

30 Pea ʻoe kakai Hepeloni naʻe matāpule ʻa Hasapea pea mo hono kāinga, ko e kau tangata toʻa, pea ko e toko taha afe ma fitungeau, ʻiate kinautolu ʻo ʻIsileli ʻi he kauvai mai ki heni ʻo Soatani ki lulunga, ʻi he ngāue ʻa Sihova, pea ʻi he ngāue ʻae tuʻi.

Av hebronitarne vart Hasabja og brørne hans, syttan hundrad menner, sette til stjorn i Israel, i landet vest for Jordan, til alle slags gjeremål åt Herren og til kongen tenesta.

31 Pea ʻi he kakai Hepeloni naʻe ʻeiki hake ʻa Selisa, ʻio, ʻiate kinautolu ʻo Hepeloni, ʻo fakatatau mo e ngaahi toʻutangata ʻo ʻenau ngaahi tamai. Naʻe kumi ʻakinautolu ʻi hono fāngofulu taʻu ʻoe pule ʻa Tevita, pea naʻe ʻilo ʻiate kinautolu ʻae kau tangata mālohi lahi mo toʻa ʻi Sesa ʻo Kiliati.

Til hebronitarne høyrde Jeria, hovdingen for hebronitarne etter deira ættgreiner og huslydar; i det fyrtiande styringsåret åt Davids vart dei yversedde, og det fanst då dugande folk hjå dei i Jazer i Gilead.

32 Pea ko hono kāinga, ko e kau tangata toʻa, naʻe toko ua afe ma fitungeau, ko e kau tuʻukimuʻa ʻi he ngaahi tamai, ʻaia naʻe fakanofo ʻe he tuʻi ko Tevita, ke pule ki he faʻahinga ʻo Lupeni, mo e faʻahinga ʻo Kata, mo hono vaheua ʻoe faʻahinga ʻo Manase, ʻi he meʻa kotoa pē naʻe kau ki he ʻOtua, mo e meʻa kotoa pē naʻe kau ki he tuʻi.

Brørne hans, duglege menner, var tvo tusund og sju hundrad hovud for huslydar; deim sette kong David yver rubenitarne, gaditarne og den halve Manasse-ætti, til å greida med alle Guds og kongens målemne.