1 Meʻa Hokohoko 17
1 Pea naʻe hoko ʻo pehē, lolotonga ʻae nofo ʻa Tevita ʻi hono fale, naʻe pehē ʻe Tevita kia Natani ko e palōfita, “Vakai, ʻoku ou nofo au ʻi ha fale sita, ka ʻoku nofo ʻae puha ʻoe fuakava ʻa Sihova ʻi he lalo puipui [pe].”
| ויהי כאשר ישב דויד בביתו ויאמר דויד אל נתן הנביא הנה אנכי יושב בבית הארזים וארון ברית יהוה תחת יריעות |
2 Pea naʻe toki pehē ʻe Natani kia Tevita, “Ke ke fai ʻae meʻa kotoa pē ʻoku ʻi ho loto; he ʻoku kau ʻae ʻOtua kiate koe.”
| ויאמר נתן אל דויד כל אשר בלבבך עשה כי האלהים עמך |
3 Pea naʻe hoko ʻo pehē, ʻi he pō pe ko ia, naʻe hoko mai ʻae folofola ʻae ʻOtua kia Natani, ʻo pehē,
| ויהי בלילה ההוא ויהי דבר אלהים אל נתן לאמר |
4 “ʻAlu, ʻo fakahā kia Tevita ko ʻeku tamaioʻeiki, ‘ʻOku pehē ʻe Sihova, ʻE ʻikai te ke langa ha fale kiate au ke u nofo ai:
| לך ואמרת אל דויד עבדי כה אמר יהוה לא אתה תבנה לי הבית לשבת |
5 He kuo ʻikai te u nofo ʻi ha fale talu mei he ʻaho naʻaku ʻomi ai ʻa ʻIsileli ʻo aʻu mai ki he ʻaho ni; ka kuo u feʻaluʻaki ʻi he ngaahi fale fehikitaki, pea mo e fale fakaʻāunofo.
| כי לא ישבתי בבית מן היום אשר העליתי את ישראל עד היום הזה ואהיה מאהל אל אהל וממשכן |
6 ʻI he potu kotoa pē kuo u ʻalu ki ai mo ʻIsileli kātoa, kuo u lea fakasiʻisiʻi ki ha tokotaha ʻi he kau fakamaau ʻo ʻIsileli, ʻakinautolu naʻaku fekauʻi he fafangaʻi ʻa hoku kakai, ʻo pehē, Ko e hā ʻoku ʻikai ai te mou langa moʻoku ha fale sita?’
| בכל אשר התהלכתי בכל ישראל הדבר דברתי את אחד שפטי ישראל אשר צויתי לרעות את עמי לאמר למה לא בניתם לי בית ארזים |
7 Ko ia foki, te ke lea ʻo pehē ki heʻeku tamaioʻeiki ko Tevita, ‘ʻOku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi tokolahi, naʻaku toʻo mai koe mei he nofoʻanga ʻoe fanga sipi, mei he muimui ki he fanga sipi, koeʻuhi ke ke pule ki hoku kakai ʻIsileli:
| ועתה כה תאמר לעבדי לדויד כה אמר יהוה צבאות אני לקחתיך מן הנוה מן אחרי הצאן--להיות נגיד על עמי ישראל |
8 Pea kuo u ʻiate koe ʻi he potu fulipē kuo ke ʻalu ki ai, pea kuo u motuhi ʻa ho ngaahi fili kotoa pē mei ho ʻao, pea kuo u ngaohi moʻou ha hingoa ke tatau mo e hingoa ʻoe kakai ongoongo lahi ʻaia ʻoku ʻi māmani.
| ואהיה עמך בכל אשר הלכת ואכרית את כל אויביך מפניך ועשיתי לך שם כשם הגדולים אשר בארץ |
9 Pea te u vaheʻi foki ha potu mā ʻa hoku kakai ʻIsileli, pea te u tō ʻakinautolu, pea te nau nofo ʻi honau potu, pea ʻe ʻikai toe hiki ʻakinautolu; pea ʻe ʻikai toe maumauʻi ʻakinautolu ʻe he fānau ʻoe angakovi, ʻo hangē ko ia naʻe fai ʻi he kamataʻanga,
| ושמתי מקום לעמי ישראל ונטעתיהו ושכן תחתיו ולא ירגז עוד ולא יוסיפו בני עולה לבלתו כאשר בראשונה |
10 Pea talu mei he kuonga ko ia naʻaku fekauʻi ʻae kau fakamaau ke pule ki hoku kakai ʻIsileli. Ka te u fakamoʻulaloa foki ʻa ho ngaahi fili kotoa pē. Pea ʻoku ou tala foki kiate koe ʻe langa hake ho fale ʻoʻou ʻe Sihova.
| ולמימים אשר צויתי שפטים על עמי ישראל והכנעתי את כל אויביך ואגד לך ובית יבנה לך יהוה |
11 Pea ʻe hoko ʻo pehē, ʻoka ʻosi ange ʻa ho ngaahi ʻaho pea ke ʻalu ai ki ho ngaahi tamai, te u fokotuʻu ho hako ʻamui ʻiate koe, ʻakinautolu ʻe tupu mei ho ngaahi foha; pea te u fokotuʻumaʻu ʻa hono puleʻanga.
| והיה כי מלאו ימיך ללכת עם אבתיך והקימותי את זרעך אחריך אשר יהיה מבניך והכינותי את מלכותו |
12 Te ne langa ʻe ia ha fale moʻoku, pea te u fokotuʻumaʻu ʻa hono nofoʻa fakatuʻi ke taʻengata.
| הוא יבנה לי בית וכננתי את כסאו עד עולם |
13 Te u hoko ko ʻene tamai, pea te ne hoko ia ko hoku foha: pea ʻe ʻikai te u ʻave ʻa ʻeku ʻaloʻofa meiate ia, ʻo hangē ko ʻeku ʻave ia meiate ia naʻe muʻa ʻiate koe:
| אני אהיה לו לאב והוא יהיה לי לבן וחסדי לא אסיר מעמו כאשר הסירותי מאשר היה לפניך |
14 Ka te u fokotuʻumaʻu ia ʻi hoku fale pea ʻi hoku puleʻanga ʻo taʻengata: pea ʻe fokotuʻumaʻu ʻa hono nofoʻa fakatuʻi ʻo taʻengata.’”
| והעמדתיהו בביתי ובמלכותי עד העולם וכסאו יהיה נכון עד עולם |
15 Pea naʻe fai ʻae lea ʻa Natani kia Tevita ʻo tatau mo e ngaahi lea ni kotoa pē, pea tatau mo e meʻa ha mai ni kotoa pē.
| ככל הדברים האלה וככל החזון הזה--כן דבר נתן אל דויד |
16 Pea naʻe haʻu ʻa Tevita ko e tuʻi ʻo ne nofo ʻi he ʻao ʻo Sihova, ʻo ne pehē, “Ko hai au, ʻE Sihova ko e ʻOtua, pea ko e hā ʻa hoku fale ʻoʻoku, kuo ke ʻomi ai au ʻo aʻu mai ki heni?
| ויבא המלך דויד וישב לפני יהוה ויאמר מי אני יהוה אלהים ומי ביתי כי הביאתני עד הלם |
17 Ka ko e meʻa siʻi eni ki ho fofonga, ʻe ʻOtua; he kuo ke folofola ki he fale ʻo hoʻo tamaioʻeiki ki ha kuonga fuoloa ʻaupito ʻe haʻu, pea kuo ke fai kiate au, ʻe Sihova ko e ʻOtua, ʻo hangē ko ha tangata ʻoku ʻeiki lahi.
| ותקטן זאת בעיניך אלהים ותדבר על בית עבדך למרחוק וראיתני כתור האדם המעלה--יהוה אלהים |
18 Ko e hā ha toe lea ʻe faʻa fai ʻe Tevita maʻae ongoongolelei ʻo hoʻo tamaioʻeiki? He ʻoku ke ʻilo ʻe koe ʻa hoʻo tamaioʻeiki.
| מה יוסיף עוד דויד אליך לכבוד את עבדך ואתה את עבדך ידעת |
19 ʻE Sihova, koeʻuhi ko hoʻo tamaioʻeiki, pea ʻo hangē ko ho finangalo pe ʻoʻou, kuo ke fai ʻae meʻa lahi ni kotoa pē, ʻi hoʻo fakahā mai ʻae ngaahi meʻa lahi ni.
| יהוה--בעבור עבדך וכלבך עשית את כל הגדולה הזאת להדיע את כל הגדלות |
20 ʻE Sihova, ʻoku ʻikai ha taha ʻoku tatau mo koe, pea ʻoku ʻikai ha ʻOtua ka ko koe pe, ʻo hangē ko ia kotoa pē kuo fanongo ki ai ʻa homau telinga.
| יהוה אין כמוך ואין אלהים זולתך בכל אשר שמענו באזנינו |
21 Pea kofaʻā ia ha puleʻanga ʻe taha ʻi māmani kuo tatau mo hoʻo kakai ʻIsileli, ʻaia naʻe ʻalu ai ʻae ʻOtua ke huhuʻi ko hono kakai ʻoʻona, ke ngaohi koe ko e hingoa lahi mo fakamanavahē ʻia, ko e meʻa ʻi heʻene kapusi atu ʻae ngaahi puleʻanga mei he ʻao ʻo hoʻo kakai, ʻakinautolu kuo ke huhuʻi mai mei ʻIsipite?
| ומי כעמך ישראל גוי אחד בארץ אשר הלך האלהים לפדות לו עם לשום לך שם גדלות ונראות--לגרש מפני עמך אשר פדית ממצרים גוים |
22 He naʻa ke ngaohi ʻa hoʻo kakai ʻIsileli, ko ho kakai ʻoʻou ke taʻengata; pea ko koe, ʻE Sihova, naʻa ke hoko ko honau ʻOtua.
| ותתן את עמך ישראל לך לעם--עד עולם ואתה יהוה היית להם לאלהים |
23 Ko ia foki, ʻE Sihova, tuku ʻae meʻa kuo ke folofolaʻaki ki hoʻo tamaioʻeiki, pea mo hono fale, ke fokotuʻumaʻu ʻo taʻengata, pea ke fai ʻo hangē ko hoʻo folofola.
| ועתה יהוה--הדבר אשר דברת על עבדך ועל ביתו יאמן עד עולם ועשה כאשר דברת |
24 ʻIo, tuku ke fokotuʻumaʻu ia, koeʻuhi ke fakahikihikiʻi ʻa ho huafa ʻo taʻengata, ʻo pehē, ‘Ko Sihova ʻoe ngaahi tokolahi ko e ʻOtua ia ʻo ʻIsileli, ʻio, ko e ʻOtua ki ʻIsileli:’ pea ke fokotuʻumaʻu ʻi ho ʻao ʻae fale ʻo Tevita ko hoʻo tamaioʻeiki.
| ויאמן ויגדל שמך עד עולם לאמר--יהוה צבאות אלהי ישראל אלהים לישראל ובית דויד עבדך נכון לפניך |
25 He ko koe, ʻE hoku ʻOtua, kuo ke fakahā ki hoʻo tamaioʻeiki te ke langa ha fale moʻona: ko ia kuo loto ai ʻa hoʻo tamaioʻeiki ke lotu ʻi ho ʻao.
| כי אתה אלהי גלית את אזן עבדך לבנות לו בית על כן מצא עבדך להתפלל לפניך |
26 Pea ko eni, ʻE Sihova, ko koe ko e ʻOtua, pea kuo ke talaʻofa ʻaki ʻae lelei ni ki hoʻo tamaioʻeiki:
| ועתה יהוה אתה הוא האלהים ותדבר על עבדך הטובה הזאת |
27 Ko ia foki, ʻofa ke ke tāpuaki ʻae fale ʻo hoʻo tamaioʻeiki, koeʻuhi ke ʻi ho ʻao ia maʻuaipē; he ʻoku ke fai hono tāpuakiʻi ʻe koe, ʻE Sihova, pea ʻe monūʻia ia ʻo taʻengata.”
| ועתה הואלת לברך את בית עבדך להיות לעולם לפניך כי אתה יהוה ברכת ומברך לעולם |
