1 Meʻa Hokohoko 16
1 Ko ia naʻa nau ʻomi ʻae puha ʻoe fuakava ʻae ʻOtua, mo tuku ia ʻi he loto fale fehikitaki ʻaia naʻe fokotuʻu ki ai ʻe Tevita: pea naʻa nau ʻatu ʻae ngaahi feilaulau tutu, mo e ngaahi feilaulau fakamelino ʻi he ʻao ʻoe ʻOtua.
Og de indførte Guds Ark og satte den midt i Paulunet, som David havde opslaget til den, og ofrede Brændofre og Takofre for Guds Ansigt.
2 Pea ʻi heʻene fakaʻosi ʻe Tevita ʻae ʻatu ʻae ngaahi feilaulau tutu, mo e ngaahi feilaulau fakamelino, naʻa ne tāpuaki ʻae kakai ʻi he huafa ʻo Sihova.
Og der David var færdig med at ofre Brændofferet og Takofferet, da velsignede han Folket i Herrens Navn.
3 Pea naʻa ne tufaki ki he kakai taki taha kotoa pē ʻo ʻIsileli, ki he tangata mo e fefine fakatouʻosi, ke taki taha haʻane foʻi mā, mo e konga kanomate lahi, mo e ipu uaine ʻe taha.
Og han uddelte til hver Mand i Israel, baade Mænd og Kvinder, til hver især et helt Brød og et Stykke Kød og en Rosinkage.
4 Pea naʻa ne fakanofo ʻae niʻihi ʻi he kau Livai ke tauhi ʻi he ʻao ʻoe puha ʻoe fuakava ʻa Sihova, pea ke fai ʻae tohi fakamanatu, pea ke fai ʻae fakafetaʻi mo e fakamālō kia Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli:
Og han satte nogle af Leviterne for Herrens Ark til Tjenere og til at prise og at takke og at love Herren Israels Gud;
5 Ko honau ʻeiki ʻa ʻAsafi, pea hoko mo ia ʻa Sakalia, mo Sieli, mo Similamoti, mo Sehieli, mo Matitia, mo ʻIliapi, mo Penaia, mo ʻOpeti-ʻItomi: pea naʻe ʻia Sieli ʻae ngaahi ūtete mo e ngaahi haʻape; ka naʻe ʻia ʻAsafi ʻae fakaongo ʻaki ʻae ngaahi meʻa pakihi;
— Asaf var den ypperste og den anden efter ham Sakaria; — Jeiel og Semiramoth og Jehiel og Mathithja og Eliab og Benaja og Obed-Edom og Jeiel med Psaltres Instrumenter og med Harper, og Asaf lod sig høre med Cymbler;
6 Pea naʻe ʻia Penaia foki mo Seesieli ko e ongo taulaʻeiki ʻae ngaahi meʻalea maʻuaipē ʻi he ʻao ʻoe puha ʻoe fuakava ʻae ʻOtua.
men Benaja og Jehasiel, Præsterne, med stedse lydende Basuner foran Guds Pagts Ark.
7 Pea ʻi he ʻaho ko ia naʻe fuofua ʻatu ʻe Tevita ʻae fakafetaʻi kia Sihova ʻi he nima ʻo ʻAsafi pea mo hono kāinga.
Paa den Dag overdrog David første Gang Asaf og hans Brødre at synge Lovsangen for Herren:
8 Mou fakafetaʻi kia Sihova, ui ki hono huafa, fakaongoongo ʻi he lotolotonga ʻoe kakai ʻa ʻene ngaahi ngāue.
Lover Herren, paakalder hans Navn, kundgører hans Gerninger iblandt Folkene.
9 Mou hiva kiate ia, hiva ʻaki ʻae ngaahi saame kiate ia, mou fetalanoaʻaki ʻa ʻene ngaahi ngāue fakaofo.
Synger for ham, synger Psalmer for ham, taler om alle hans underlige Gerninger!
10 Mou vikiviki ʻi hono huafa māʻoniʻoni: tuku ke fiefia ʻae loto ʻokinautolu, ʻoku kumi kia Sihova.
Roser eder af hans hellige Navn; deres Hjerte skal glædes, som søge Herren.
11 Mou kumi kia Sihova pea mo ʻene mālohi, mou kumi maʻuaipē ki hono fofonga.
Spørger efter Herren og hans Magt, søger hans Ansigt altid!
12 Manatu ki heʻene ngaahi ngāue fakamanavahē ʻaia kuo ne fai, ʻa ʻene ngaahi meʻa fakaofo, pea mo e fakamaau mei hono fofonga:
Kommer hans underlige Gerninger i Hu, som han har gjort, hans underlige Ting og hans Munds Domme.
13 ʻAkimoutolu ʻae hako ʻo ʻIsileli ko ʻene tamaioʻeiki, ʻakimoutolu ʻae fānau ʻa Sekope, ʻae kakai kuo ne fili.
I, hans Tjener Israels Sæd! I Jakobs Børn, hans udvalgte!
14 Ko ia ko Sihova ko hotau ʻOtua ʻoku ʻi māmani kotoa pē ʻa ʻene ngaahi fakamaau.
Han er Herren vor Gud, hans Domme ere i al Verden.
15 Mou manatu maʻuaipē ki heʻene fuakava; ʻae folofola ko ia naʻa ne fekau ʻaki ki he toʻutangata ʻe afe;
Kommer evindeligt hans Pagt i Hu, det Ord, han har befalet, til tusinde Slægter,
16 ʻAia naʻa ne fai mo ʻEpalahame, pea mo ʻene fuakava kia ʻAisake;
som han indgik med Abraham, og hans Ed til Isak,
17 Pea kuo ne fakapapau ia kia Sekope ko e fono tuʻumaʻu, pea ko e fuakava taʻengata ki ʻIsileli.
og stadfæstede for Jakob til en Skik, for Israel til en evig Pagt,
18 ʻI [heʻene ]pehē, “Ko koe te u foaki ki ai ʻae fonua ko Kēnani, ko e tufakanga ʻo homou tofiʻa;”
der han sagde: Dig vil jeg give Kanaans Land, eders Arvs Part;
19 Lolotonga ʻa hoʻomou tokosiʻi pe, ʻio, ko e tokosiʻi pe, pea ko e kau muli pe ʻi ai.
der I vare en liden Hob Folk, ja faa og fremmede der.
20 Pea ʻi heʻenau ʻalu fano mei he fonua ʻe taha ki ha fonua kehe, pea mei he puleʻanga ʻe taha ki ha kakai kehe;
Og de vandrede fra Folk til Folk, og fra et Rige til et andet Folk.
21 Naʻe ʻikai tuku ʻe ia ke fai taʻetotonu kiate kinautolu ʻe ha tokotaha: naʻa mo e ngaahi tuʻi naʻa ne valokiʻi koeʻuhi ko kinautolu,
Han lod ingen Mand gøre dem Uret og straffede Konger for deres Skyld, sigende:
22 [Mo ne pehē], “ʻOua naʻa ala kiate ia kuo u pani ʻaki ʻae lolo, pea ʻoua naʻa fai ha kovi ki hoku kau palōfita.”
Rører ikke ved mine Salvede, og gører mine Profeter intet ondt!
23 Ke hiva kia Sihova, ʻa māmani kātoa; fakahāhā atu ʻi he ʻaho kotoa pē ʻa ʻene fakamoʻui.
Synger for Herren, alt Landet! bebuder fra Dag til Dag hans Frelse!
24 Fanongonongo ʻa ʻene nāunauʻia ʻi he lotolotonga ʻoe kakai hiteni; mo ʻene ngaahi ngāue fakaofo lahi ki he ngaahi puleʻanga kotoa pē.
Fortæller hans Herlighed iblandt Hedningerne, hans underfulde Gerninger iblandt alle Folkene.
25 He ʻoku lahi ʻa Sihova, pea ʻoku taau mo ia ʻae fakafetaʻi lahi: ʻoku taau mo ia foki ʻae manavahē ke lahi hake ʻi he ngaahi ʻotua kotoa pē.
Thi Herren er stor og saare priselig, og han er forfærdelig over alle Guder.
26 He ko e ngaahi tamapua pe ʻae ngaahi ʻotua ʻoe kakai: ka naʻe ngaohi ʻe Sihova ʻae ngaahi langi.
Thi alle Folkenes Guder ere Afguder, men Herren gjorde Himmelen.
27 ʻOku ʻi hono ʻao ʻoʻona ʻae nāunau, mo e ʻapasia; ʻoku ʻi hono nofoʻanga ʻae mālohi mo e fiefia.
Ære og Hæder er for hans Ansigt, Styrke og Glæde er paa hans Sted.
28 ʻAtu kia Sihova, ʻakimoutolu ʻae ngaahi faʻahinga kakai, ʻatu kia Sihova ʻae nāunau mo e mālohi.
Giver Herren, I Folks Slægter! giver Herren Ære og Styrke!
29 ʻAtu kia Sihova ʻae ongoongolelei ʻoku taau mo hono huafa: ʻomi ha feilaulau, pea haʻu ki hono ʻao: lotu kia Sihova ʻi he matamatalelei ʻoe māʻoniʻoni.
Giver Herren hans Navns Ære; fremfører Skænk og kommer for hans Ansigt, tilbeder Herren i hellig Prydelse!
30 Ke manavahē kiate ia ʻa māmani kotoa pē: ʻe nofomaʻu foki ʻa māmani ke ʻoua naʻa ngaue ia.
Al Jorden bæve for hans Ansigt, og Jordens Kreds skal befæstes, at den ikke ryster.
31 Tuku ke fiefia ʻae ngaahi langi, pea tuku ke nekeneka ʻa māmani: pea tuku ke pehē ʻe he kakai ʻi he lotolotonga ʻoe ngaahi puleʻanga, “ʻOku pule ʻa Sihova.”
Himlene skulle glædes, og Jorden frydes, og de skulle sige iblandt Hedningerne: Herren regerer.
32 Ke ʻuʻulu ʻae tahi, pea mo hono fonu ʻo ia: ke fiefia ʻae ngaahi tokanga ngoue mo e ngaahi meʻa kotoa pē ʻoku ʻi ai.
Havet skal bruse og dets Fylde; Marken skal frydes, og alt det, som er paa den.
33 ʻE toki pā atu ʻae hiva ʻoe ngaahi ʻakau ʻoe vao ʻi he ʻao ʻo Sihova, koeʻuhi ʻoku ne hāʻele mai ke fakamaau ʻa māmani.
Da skulle Træerne i Skoven fryde sig for Herrens Ansigt, thi han kommer for at dømme Jorden.
34 Mou tuku ʻae fakafetaʻi kia Sihova he ʻoku ne angalelei; pea ʻoku taʻengata ʻa ʻene ʻaloʻofa.
Lover Herren, thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig,
35 Pea mou pehē, “Fakamoʻui ʻakimautolu, ʻa koe ko e ʻOtua ʻo homau fakamoʻui, pea tānaki fakataha ʻakimautolu, pea fakahaofi ʻakimautolu mei he hiteni, koeʻuhi ke mau ʻatu ʻae fakafetaʻi ki ho huafa māʻoniʻoni, pea [mau ]vikiviki ʻi he fakamālō kiate koe.”
og siger: Frels os, vor Frelses Gud! og saml os og udfri os fra Hedningerne for at love dit hellige Navn, at berømme os af din Pris.
36 Ke fakafetaʻi kia Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli, ʻo taʻengata pea taʻengata. Pea naʻe pehē ʻe he kakai kotoa pē, “ʻEmeni,” mo nau fai ʻae fakafetaʻi kia Sihova.
Lovet være Herren, Israels Gud, fra Evighed til Evighed! Og alt Folket sagde Amen, og: Lov Herren!
37 Ko ia naʻa ne tuku ʻa ʻAsafi mo hono kāinga ʻi he ʻao ʻoe puha ʻoe fuakava ʻa Sihova, koeʻuhi ke tauhi maʻuaipē ʻi he ʻao ʻoe puha ʻoe fuakava, ʻo hangē ko e ngāue naʻe totonu ke fai ʻi he ʻaho kotoa pē:
Saa lod han der blive foran Herrens Pagts Ark Asaf og hans Brødre til stadig Tjeneste foran Arken, til hver Dags Gerning paa sin Dag.
38 Mo ʻOpeti-ʻItomi mo honau kāinga, ko e toko onongofulu ma valu; ka ko e kau leʻo matapā ʻa ʻOpeti-ʻItomi ko e foha ʻo Situtuni, pea mo Hosa:
Og Obed-Edom og deres Brødre, otte og tresindstyve, ja Obed-Edom, Jeduthuns Søn, og Hosa satte han til Portnere.
39 Pea ko Satoki ko e taulaʻeiki, pea mo hono ngaahi kāinga ko e kau taulaʻeiki, ʻi he ʻao ʻoe fale fehikitaki ʻo Sihova ʻi he potu māʻolunga ʻaia naʻe ʻi Kipione,
Og Zadok, Præsten, og hans Brødre, Præsterne, lod han tjene foran Herrens Tabernakel paa den Høj, som er i Gibeon,
40 Ke [nau ]ʻohake ʻae ngaahi feilaulau tutu kia Sihova ʻi he funga feilaulauʻanga ʻoe feilaulau tutu maʻuaipē ʻi he pongipongi mo e efiafi, pea ke fai ʻo fakatatau mo ia kotoa pē kuo tohi ʻi he fono ʻa Sihova, ʻaia naʻa ne fekau ki ʻIsileli;
at de stadigt skulde bringe Herren Brændofre paa Brændofferets Alter, Morgen og Aften, og det efter alt det, som er skrevet i Herrens Lov, som han bød Israel.
41 Pea naʻe fakataha mo kinautolu ʻa Hemani mo Situtuni mo kinautolu naʻe fili, ʻakinautolu naʻe lau ʻa honau hingoa, ke fai ʻae fakafetaʻi kia Sihova, koeʻuhi ko ʻene ʻaloʻofa ʻoku taʻengata;
Og med dem vare Heman og Jeduthun og de øvrige af de udvalgte, som vare nævnte ved Navn, til at love Herren, fordi hans Miskundhed varer evindelig.
42 Pea fakataha mo kinautolu ʻa Hemani mo Situtuni mo ʻena ngaahi meʻalea mo ʻena ngaahi meʻa pakihi koeʻuhi ko kinautolu ʻe hiva ki he ʻOtua ʻaki ʻae ngaahi meʻa fasi hiva. Pea ko e ngaahi foha ʻo Situtuni ko e kau leʻo matapā ʻakinautolu.
Ja med dem vare Heman og Jeduthun, for dem, som lode sig høre med Basuner og Cymbler og med Guds Sanges Instrumenter; men Jeduthuns Sønner vare ved Porten.
43 Pea naʻe ʻalu ʻae kakai, ko e tangata taki taha ki hono fale ʻoʻona: pea naʻe ʻalu foki ʻa Tevita ke ne tāpuakiʻi ʻa hono fale.
Saa drog alt Folket hen, hver til sit Hus; og David vendte om for at velsigne sit Hus.
