ప్రకటన గ్రంథము 19

1 ౧ ఈ విషయాలు జరిగిన తరువాత అనేకమంది మాట్లాడుతున్నట్టు పరలోకంలో నుండి ఒక పెద్ద శబ్దం నేను విన్నాను. “హల్లెలూయ! రక్షణ, యశస్సు, బల ప్రభావాలు మన దేవునివే.

తతః పరం స్వర్గస్థానాం మహాజనతాయా మహాశబ్దో ఽయం మయా శ్రూతః, బ్రూత పరేశ్వరం ధన్యమ్ అస్మదీయో య ఈశ్వరః| తస్యాభవత్ పరిత్రాణాం ప్రభావశ్చ పరాక్రమః|

2 ౨ ఆయన తీర్పులు సత్యంగా న్యాయంగా ఉన్నాయి. తన లైంగిక అవినీతితో భూలోకాన్ని భ్రష్టత్వంలోకి నెట్టిన మహా వేశ్యను ఆయన శిక్షించాడు. ఆమె ఒలికించిన తన సేవకుల రక్తానికి ఆయన ప్రతీకారం తీర్చాడు.”

విచారాజ్ఞాశ్చ తస్యైవ సత్యా న్యాయ్యా భవన్తి చ| యా స్వవేశ్యాక్రియాభిశ్చ వ్యకరోత్ కృత్స్నమేదినీం| తాం స దణ్డితవాన్ వేశ్యాం తస్యాశ్చ కరతస్తథా| శోణితస్య స్వదాసానాం సంశోధం స గృహీతవాన్||

3 ౩ రెండోసారి వారంతా, “హల్లెలూయ! ఆ నగరం నుండి పొగ కలకాలం పైకి లేస్తూనే ఉంటుంది” అన్నారు. (aiōn g165)

పునరపి తైరిదముక్తం యథా, బ్రూత పరేశ్వరం ధన్యం యన్నిత్యం నిత్యమేవ చ| తస్యా దాహస్య ధూమో ఽసౌ దిశమూర్ద్ధ్వముదేష్యతి|| (aiōn g165)

4 ౪ అప్పుడు ఆ ఇరవై నలుగురు పెద్దలూ ఆ నాలుగు ప్రాణులూ సాష్టాంగపడి సింహాసనంపై కూర్చున్న దేవునికి, “ఆమెన్, హల్లెలూయ!” అని చెబుతూ ఆయనను పూజించారు.

తతః పరం చతుర్వ్వింశతిప్రాచీనాశ్చత్వారః ప్రాణినశ్చ ప్రణిపత్య సింహాసనోపవిష్టమ్ ఈశ్వరం ప్రణమ్యావదన్, తథాస్తు పరమేశశ్చ సర్వ్వైరేవ ప్రశస్యతాం||

5 ౫ అప్పుడు, “దేవుని దాసులు, ఆయనకు భయపడే వారు, గొప్పవారైనా అనామకులైనా అందరూ మన దేవుణ్ణి స్తుతించండి” అంటూ ఒక స్వరం సింహాసనం నుండి వినిపించింది.

అనన్తరం సింహాసనమధ్యాద్ ఏష రవో నిర్గతో, యథా, హే ఈశ్వరస్య దాసేయాస్తద్భక్తాః సకలా నరాః| యూయం క్షుద్రా మహాన్తశ్చ ప్రశంసత వ ఈశ్వరం||

6 ౬ తరువాత అనేకమంది మాట్లాడుతున్నట్టు, అనేక జలపాతాల గర్జనలా, బలమైన ఉరుముల ధ్వనిలా ఒక స్వరం ఇలా వినిపించింది. “హల్లెలూయ! సర్వ శక్తిశాలి, మన ప్రభువు అయిన దేవుడు పరిపాలిస్తున్నాడు.”

తతః పరం మహాజనతాయాః శబ్ద ఇవ బహుతోయానాఞ్చ శబ్ద ఇవ గృరుతరస్తనితానాఞ్చ శబ్ద ఇవ శబ్దో ఽయం మయా శ్రుతః, బ్రూత పరేశ్వరం ధన్యం రాజత్వం ప్రాప్తవాన్ యతః| స పరమేశ్వరో ఽస్మాకం యః సర్వ్వశక్తిమాన్ ప్రభుః|

7 ౭ “గొర్రెపిల్ల వివాహ మహోత్సవ సమయం వచ్చింది. పెండ్లికుమార్తె సిద్ధపడి ఉంది. కాబట్టి మనం సంతోషించి ఆనందించుదాం. ఆయనకు మహిమ ఆపాదించుదాం.”

కీర్త్తయామః స్తవం తస్య హృష్టాశ్చోల్లాసితా వయం| యన్మేషశావకస్యైవ వివాహసమయో ఽభవత్| వాగ్దత్తా చాభవత్ తస్మై యా కన్యా సా సుసజ్జితా|

8 ౮ ఆమె ధరించుకోడానికి మెరిసిపోయే, పరిశుభ్రమైన శ్రేష్ఠవస్త్రాలు ఇచ్చారు. ఈ శ్రేష్ఠవస్త్రాలు పరిశుద్ధుల నీతి కార్యాలు.

పరిధానాయ తస్యై చ దత్తః శుభ్రః సుచేలకః||

9 ౯ అప్పుడు ఆ దూత నాతో ఇలా అన్నాడు, “గొర్రెపిల్ల పెళ్ళి విందుకు ఆహ్వానం అందినవారు ధన్యులు అని రాయి.” అతడే ఇంకా, “ఇవి నిజంగా దేవుని మాటలు” అన్నాడు.

స సుచేలకః పవిత్రలోకానాం పుణ్యాని| తతః స మామ్ ఉక్తవాన్ త్వమిదం లిఖ మేషశావకస్య వివాహభోజ్యాయ యే నిమన్త్రితాస్తే ధన్యా ఇతి| పునరపి మామ్ అవదత్, ఇమానీశ్వరస్య సత్యాని వాక్యాని|

10 ౧౦ అందుకు నేను అతణ్ణి పూజించడానికి అతని ముందు సాష్టాంగపడబోయాను. కానీ అతడు, “అలా చేయకు! యేసుకు సాక్షులుగా ఉన్న నీకూ నీ సోదరులకూ నేను తోటి దాసుణ్ణి మాత్రమే” అన్నాడు.

అనన్తరం అహం తస్య చరణయోరన్తికే నిపత్య తం ప్రణన్తుముద్యతః| తతః స మామ్ ఉక్తవాన్ సావధానస్తిష్ఠ మైవం కురు యీశోః సాక్ష్యవిశిష్టైస్తవ భ్రాతృభిస్త్వయా చ సహదాసో ఽహం| ఈశ్వరమేవ ప్రణమ యస్మాద్ యీశోః సాక్ష్యం భవిష్యద్వాక్యస్య సారం|

11 ౧౧ తరువాత పరలోకం తెరుచుకుని ఉండడం చూశాను. అప్పుడు చూడండి! తెల్లని గుర్రం ఒకటి నాకు కనిపించింది. దానిమీద కూర్చున్న వ్యక్తి పేరు ‘నమ్మకమైన వాడు, సత్యవంతుడు.’ ఆయన న్యాయంగా తీర్పు చెబుతూ యుద్ధం చేస్తాడు.

అనన్తరం మయా ముక్తః స్వర్గో దృష్టః, ఏకః శ్వేతవర్ణో ఽశ్వో ఽపి దృష్టస్తదారూఢో జనో విశ్వాస్యః సత్యమయశ్చేతి నామ్నా ఖ్యాతః స యాథార్థ్యేన విచారం యుద్ధఞ్చ కరోతి|

12 ౧౨ ఆయన నేత్రాలు అగ్నిజ్వాలల్లా ఉన్నాయి. ఆయన తలపై అనేక కిరీటాలున్నాయి. ఆయనపై ఒక పేరు రాసి ఉంది. అది ఆయనకు తప్ప వేరెవరికీ తెలియదు.

తస్య నేత్రే ఽగ్నిశిఖాతుల్యే శిరసి చ బహుకిరీటాని విద్యన్తే తత్ర తస్య నామ లిఖితమస్తి తమేవ వినా నాపరః కో ఽపి తన్నామ జానాతి|

13 ౧౩ ఆయన ధరించిన దుస్తులు రక్తంలో ముంచి తీసినవి. ‘దేవుని వాక్కు’ అనే పేరు ఆయనకుంది.

స రుధిరమగ్నేన పరిచ్ఛదేనాచ్ఛాదిత ఈశ్వరవాద ఇతి నామ్నాభిధీయతే చ|

14 ౧౪ ఆయన వెనకే పరలోక సేనలు తెల్లని నార బట్టలు వేసుకుని తెల్ల గుర్రాలపై ఎక్కి వెళ్తున్నారు.

అపరం స్వర్గస్థసైన్యాని శ్వేతాశ్వారూఢాని పరిహితనిర్మ్మలశ్వేతసూక్ష్మవస్త్రాణి చ భూత్వా తమనుగచ్ఛన్తి|

15 ౧౫ వివిధ జాతి ప్రజలను కొట్టడానికి ఆయన నోటి నుండి పదునైన కత్తి బయటకు వస్తూ ఉంది. ఆయన ఇనుప లాఠీతో వారిని పరిపాలిస్తాడు. సర్వాధికారి అయిన దేవుని తీక్షణమైన ఆగ్రహపు ద్రాక్ష గానుగ తొట్టిని ఆయనే తొక్కుతాడు.

తస్య వక్త్రాద్ ఏకస్తీక్షణః ఖఙ్గో నిర్గచ్ఛతి తేన ఖఙ్గేన సర్వ్వజాతీయాస్తేనాఘాతితవ్యాః స చ లౌహదణ్డేన తాన్ చారయిష్యతి సర్వ్వశక్తిమత ఈశ్వరస్య ప్రచణ్డకోపరసోత్పాదకద్రాక్షాకుణ్డే యద్యత్ తిష్ఠతి తత్ సర్వ్వం స ఏవ పదాభ్యాం పినష్టి|

16 ౧౬ ఆయన బట్టల మీదా, తొడ మీదా ‘రాజులకు రాజు, ప్రభువులకు ప్రభువు’ అనే పేరు రాసి ఉంది.

అపరం తస్య పరిచ్ఛద ఉరసి చ రాజ్ఞాం రాజా ప్రభూనాం ప్రభుశ్చేతి నామ నిఖితమస్తి|

17 ౧౭ అప్పుడు ఒక దూత సూర్యబింబంలో నిలబడి ఉండడం నేను చూశాను. అతడు బిగ్గరగా కేక వేసి పైన ఎగిరే పక్షులను పిలిచాడు, “రండి, దేవుడు ఏర్పాటు చేసిన మహా విందును ఆరగించండి.

అనన్తరం సూర్య్యే తిష్ఠన్ ఏకో దూతో మయా దృష్టః, ఆకాశమధ్య ఉడ్డీయమానాన్ సర్వ్వాన్ పక్షిణః ప్రతి స ఉచ్చైఃస్వరేణేదం ఘోషయతి, అత్రాగచ్ఛత|

18 ౧౮ రాజుల మాంసం, సైన్యాధిపతుల మాంసం, బలవంతుల మాంసం, గుర్రాల మాంసం, వాటిపై స్వారీ చేసేవారి మాంసం, స్వతంత్రులూ, బానిసలూ, పలుకుబడి లేనివారూ, గొప్పవారూ అయిన మనుషులందరి మాంసం, వచ్చి తినండి” అన్నాడు.

ఈశ్వరస్య మహాభోజ్యే మిలత, రాజ్ఞాం క్రవ్యాణి సేనాపతీనాం క్రవ్యాణి వీరాణాం క్రవ్యాణ్యశ్వానాం తదారూఢానాఞ్చ క్రవ్యాణి దాసముక్తానాం క్షుద్రమహతాం సర్వ్వేషామేవ క్రవ్యాణి చ యుష్మాభి ర్భక్షితవ్యాని|

19 ౧౯ క్రూరమృగం, భూమి మీదనున్న రాజులందరూ తమ సైన్యాలతో వ్యూహం తీరి ఉండడం నేను చూశాను. వారు ఆ గుర్రం మీద కూర్చున్న వ్యక్తితోనూ ఆయన సైన్యంతోనూ యుద్ధం చేయడానికి సిద్ధం అవుతున్నారు.

తతః పరం తేనాశ్వారూఢజనేన తదీయసైన్యైశ్చ సార్ద్ధం యుద్ధం కర్త్తుం స పశుః పృథివ్యా రాజానస్తేషాం సైన్యాని చ సమాగచ్ఛన్తీతి మయా దృష్టం|

20 ౨౦ అప్పుడా మృగమూ, వాడి ముందు అద్భుతాలు చేసిన అబద్ధ ప్రవక్తా పట్టుబడ్డారు. ఈ అద్భుతాలతోనే వీడు మృగం ముద్ర వేయించుకున్న వారిని, ఆ విగ్రహాన్ని పూజించిన వారిని మోసం చేశాడు. ఈ ఇద్దరినీ గంధకంతో మండుతున్న అగ్ని సరస్సులో ప్రాణాలతోనే పడవేశారు. (Limnē Pyr g3041 g4442)

తతః స పశు ర్ధృతో యశ్చ మిథ్యాభవిష్యద్వక్తా తస్యాన్తికే చిత్రకర్మ్మాణి కుర్వ్వన్ తైరేవ పశ్వఙ్కధారిణస్తత్ప్రతిమాపూజకాంశ్చ భ్రమితవాన్ సో ఽపి తేన సార్ద్ధం ధృతః| తౌ చ వహ్నిగన్ధకజ్వలితహ్రదే జీవన్తౌ నిక్షిప్తౌ| (Limnē Pyr g3041 g4442)

21 ౨౧ మిగిలిన వారు గుర్రం మీద కూర్చున్న వ్యక్తి నోటి నుండి వస్తున్న కత్తివాత పడి చచ్చిపోయారు. వారి మాంసాన్ని పక్షులు కడుపారా ఆరగించాయి.

అవశిష్టాశ్చ తస్యాశ్వారూఢస్య వక్త్రనిర్గతఖఙ్గేన హతాః, తేషాం క్రవ్యైశ్చ పక్షిణః సర్వ్వే తృప్తిం గతాః|