కీర్తనల~ గ్రంథము 78
Пісня навча́льна Асафова.
2 ౨ నా నోటితో జ్ఞానయుక్తమైన మాటలు చెబుతాను. పూర్వకాలం నుండీ రహస్యంగా ఉన్న విషయాలు నేను తెలియజేస్తాను.
нехай я відкрию уста́ свої при́казкою, нехай старода́вні прислі́в'я я ви́словлю!
Що́ ми чули й пізнали, і що́ розповідали батьки́ наші нам, —
4 ౪ యెహోవా చేసిన గొప్ప కార్యాలను, ఆయన బలాన్ని, ఆయన చేసిన ఆశ్చర్య క్రియలను దాచకుండా వారి పిల్లలకు మేము వినిపిస్తాం.
того не сховаємо від їхніх сині́в, будемо розповіда́ти про славу Господню аж до покоління оста́ннього, і про силу Його та про чу́да Його, які Він учинив!
5 ౫ రాబోయే తరాల్లో పుట్టే పిల్లలు దాన్ని తెలుసుకుని తమ పిల్లలకు దాన్ని వివరించాలి. వారు కూడా దేవునిలో నిరీక్షణ ఉంచి దేవుని కార్యాలు మరచిపోకూడదు.
Він поставив засві́дчення в Якові, а Зако́на поклав ув Ізраїлі, про які наказав був Він нашим батька́м завідо́мити про них синів їхніх,
щоб знало про це поколі́ння майбу́тнє, сини, що наро́джені будуть, — уста́нуть і будуть розповідати своїм дітям.
І положать на Бога надію свою, і не забудуть діл Божих, Його ж заповіді берегти́муть.
8 ౮ ఆయన యాకోబు సంతానానికి శాసనాలు ఏర్పాటు చేశాడు. ఇశ్రాయేలు సంతానానికి ధర్మశాస్త్రం అనుగ్రహించాడు. తమ సంతానానికి దాన్ని నేర్పించాలని మన పూర్వీకులకు ఆజ్ఞాపించాడు.
І не стануть вони, немов їхні батьки́, поколі́нням непокі́рливим та бунтівни́чим, поколінням, що серця свого́ не поста́вило міцно, і що дух його Богу невірний.
9 ౯ ఎఫ్రాయిము గోత్రం వారు విల్లంబులు పట్టుకుని యుద్ధానికి సిద్ధపడ్డారు కానీ యుద్ధం జరిగిన రోజు వెనక్కి తిరిగి పారిపోయారు.
Сини Єфрема, озбро́єні лу́чники, повернулися взад у день бо́ю:
вони не берегли́ заповіту Божого, а ходити в Зако́ні Його відреклися,
і забули вони Його чи́ни та чу́да Його, які їм показав.
Він чудо вчинив був для їхніх батькі́в ув єгипетськім кра́ї, на полі Цоа́нськім:
13 ౧౩ ఆయన సముద్రాన్ని రెండుగా చీల్చి వారిని అవతలికి దాటించాడు. నీటిని రెండు వైపులా గోడల్లాగా నిలబెట్టాడు.
Він море розсік, і їх перепрова́див, а воду поставив, як вал;
і прова́див їх хмарою вдень, а ся́йвом огню́ цілу ніч;
на пустині Він скелі розсік, і щедро усіх напоїв, як з безо́дні.
Він витягнув із скелі пото́ки, і во́ди текли, немов ріки.
Та гріши́ли вони проти Нього ще да́лі, і в пустіші гніви́ли Всевишнього,
і Бога вони випробо́вували в своїм серці, для душ своїх ї́жі бажаючи.
І вони говорили насу́проти Бога й казали: „Чи Бог зможе в пустині трапе́зу згото́вити?“
20 ౨౦ ఆయన గండ శిలను కొట్టినప్పుడు నీరు ఉబికి కాలువలై పారింది. ఆయన మనకు ఆహారం కూడా ఇవ్వగలడా? తన ప్రజలకు మాంసం సమకూర్చగలడా? అని వారు చెప్పుకుంటూ దేవునికి విరోధంగా మాట్లాడారు.
Тож ударив у скелю — і во́ди лину́ли, і полили́ся пото́ки! „Чи Він зможе також дати хліба? Чи Він наготує м'яси́ва наро́дові Своє́му?“
21 ౨౧ యెహోవా ఈ మాట విని కోపగించాడు. యాకోబు సంతానాన్ని దహించడానికి ఆయన అగ్ని రాజుకుంది. ఇశ్రాయేలు సంతానం మీద ఆయన కోపం రగులుకుంది.
Тому́ то почув це Господь та й розгні́вався, — і огонь запалав проти Якова, і проти Ізраїля теж знявся гнів,
бо не ві́рували вони в Бога, і на спасі́ння Його не наді́ялись.
А Він хмарам згори наказав, — і відчинив двері неба,
і спустив, немов дощ, на них ма́нну для їжі, — і збі́жжя небесне їм дав:
Хліб а́нгольський їла люди́на, Він послав їм поживи до си́тости!
Крім цього, Він схі́днього вітра пору́шив на небі, і міццю Своєю привів полудне́вого вітра, —
27 ౨౭ ధూళి అంత విస్తారంగా మాంసాన్నీ సముద్రపు ఇసుక రేణువులంత విస్తారంగా పక్షులనూ ఆయన వారి కోసం కురిపించాడు.
і дощем на них м'ясо пустив, немов по́рох, а птаство крила́те, як мо́рський пісо́к,
і спустив його серед табо́ру його́, коло наметів його.
І їли вони та й наси́тились ду́же, — Він їм їхнє бажа́ння приніс!
Та ще не вдовольни́ли жада́ння свого́, ще їхня ї́жа була в їхніх уста́х,
31 ౩౧ వారి మీద దేవుని కోపం చెలరేగింది. వారిలో బలమైన వారిని ఆయన సంహరించాడు. ఇశ్రాయేలు యువకులు కూలిపోయేలా చేశాడు.
а гнів Божий підня́вся на них, та й побив їхніх ситих, і вибра́нців Ізраїлевих повали́в.
Проте́ ще й далі грішили вони та не вірили в чу́да Його,
— і Він докінчи́в у марно́ті їхні дні, а їхні літа́ — у страху.
34 ౩౪ ఆయన వారిని బాధలకు గురి చేసినప్పుడల్లా వారు ఆయన వైపు తిరిగి హృదయపూర్వకంగా దేవుణ్ణి బతిమాలుకున్నారు.
Як Він їх побива́в, то бажали Його, — і верта́лися, й Бога шукали,
і прига́дували, що Бог — їхня скеля, і Бог Всевишній — то їхній Викупите́ль.
І своїми уста́ми вле́щували Його, а своїм язико́м лжу спліта́ли Йому́,
бо їхнє серце не міцно стояло при Нім, і не були́ вони вірні в Його заповіті.
38 ౩౮ అయితే ఆయన తన కనికరాన్ని బట్టి వారిని నాశనానికి గురి చేయకుండా వారి దోషాన్ని క్షమించాడు. చాలాసార్లు తన ఉగ్రతను రేపుకోకుండా దాన్ని అణచుకున్నాడు.
Та він, Милосердний, гріх проща́в і їх не губив, і часто відве́ртав Свій гнів, і не буди́в усю Свою лютість,
39 ౩౯ ఎందుకంటే వారు కేవలం మానవమాత్రులనీ, వీచిన తరవాత తిరిగిరాని గాలిలాంటి వారనీ ఆయన జ్ఞాపకం చేసుకున్నాడు.
і Він пам'ятав, що вони тільки тіло, вітер, який перехо́дить і не поверта́ється!
Скільки вони прогнівля́ли Його на пустині, зневажа́ли Його на степу́!
І все знову та знов випробо́вували вони Бога, і зневажа́ли Святого Ізра́їлевого, —
вони не пам'ята́ли руки Його з дня, як Він ви́бавив їх із недолі,
43 ౪౩ ఈజిప్టులో ఆయన చూపిన సూచక క్రియలనూ సోయను ప్రాంతంలో ఆయన చేసిన అద్భుతాలనూ వారు జ్ఞాపకం చేసుకోలేదు.
як в Єгипті чинив Він знаме́на Свої, а на полі Цоа́нському чу́да Свої,
і в кров оберну́в річки їхні та їхні пото́ки, щоб вони не пили́.
45 ౪౫ ఆయన వారి మీదికి ఈగల గుంపులను పంపించాడు. అవి వారిని ముంచివేశాయి, కప్పలను పంపాడు. అవి వారి నేలంతటినీ కప్పివేశాయి.
Він послав був на них рої мух, — і їх же́рли вони, і жаб — і вони їх губили.
А врожай їхній віддав був Він гу́сені, а їхню пра́цю — сарані́.
Виноград їхній Він гра́дом побив, а при́морозком — їхні шовко́виці.
І Він градові віддав їхній скот, а бли́скавкам — че́реди їхні.
Він послав був на них Свій гнів запальни́й, і лютість, й обу́рення, й у́тиск, насла́ння злих анголі́в.
50 ౫౦ తన కోపానికి దారి చదునుగా చేశాడు. వారిని మరణం నుండి తప్పించకుండా వారి ప్రాణాన్ని తెగులుకు అప్పగించాడు.
Він дорогу зрівня́в був для гніву Свого, їхні душі не стримав від смерти, життя ж їхнє віддав морови́ці.
51 ౫౧ ఈజిప్టులోని పెద్ద కొడుకులందరినీ హాము గుడారాల్లో వారి బలానికి గుర్తుగా ఉన్న ప్రథమ సంతానాన్ని ఆయన చంపాడు.
І побив Він усіх перворі́дних в Єгипті, пе́рвістків сили в наметах Ха́мових.
52 ౫౨ ఆ తరవాత ఆయన తన ప్రజలను గొర్రెలను తోలినట్టుగా నడిపించాడు. ఒకడు తన మందను ఎలా నడిపిస్తాడో అరణ్యంలో ఆయన వారిని అలా నడిపించాడు.
І повів Він, немов ту отару, наро́д Свій, і їх попрова́див, як стадо, в пустині.
І провадив безпечно Він їх, і вони не боялись, а море накри́ло було́ ворогів їхніх.
54 ౫౪ తన పరిశుద్ధ భూమి సరిహద్దు దగ్గరికి, తన కుడిచెయ్యి సంపాదించిన ఈ పర్వతం దగ్గరికి ఆయన వారిని రప్పించాడు.
І Він їх привів до границі святині Своєї, до тієї гори, що прави́ця Його набула́.
55 ౫౫ వారి ఎదుట నుండి అన్య జాతులను వెళ్లగొట్టాడు. ఆ ప్రజల వారసత్వాన్ని వారికి పంచి ఇచ్చాడు. ఇశ్రాయేలు గోత్రాలను వారి గుడారాల్లో స్థిరపరిచాడు.
І наро́ди Він повиганя́в перед їхнім обличчям, і кинув для них жеребка́ про спа́док, — і в їхніх наме́тах племе́на Ізраїлеві осели́в.
Та й далі вони випробо́вували та гніви́ли Всевишнього Бога, і Його постано́в не доде́ржували,
і відступали та зраджували, немов їхні батьки відверну́лись, як обма́нливий лук.
58 ౫౮ వారు ఉన్నత స్థలాల్లో దేవస్థానాలు నిలిపి ఆయనకు కోపం పుట్టించారు. విగ్రహాలు నిలబెట్టి ఆయనకు రోషం కలిగించారు.
І же́ртівниками своїми гніви́ли Його, і дрочи́ли Його своїми фіґу́рами.
Бог почув усе це — і розгні́вався, і сильно обри́дивсь Ізраїлем,
і покинув осе́лю в Шіло́, скинію ту, що вмістив був посеред людей,
і віддав до неволі Він силу Свою, а вели́чність Свою — в руку во́рога.
І віддав для меча Свій наро́д, і розгнівався був на спа́дщину Свою:
його юнакі́в огонь пожира́в, а дівча́там його не співали весі́льних пісе́нь,
його священики від меча полягли́, — і не плакали вдови його.
65 ౬౫ అప్పుడు నిద్ర నుండి మేల్కొన్న వ్యక్తిలాగా, ద్రాక్షరసం తాగి కేకపెట్టే యోధుడిలాగా ప్రభువు లేచాడు.
Та небавом збудився Господь, немов зо́ сну, як той ве́лет, що ніби вином був підко́шений,
і вдарив Своїх ворогів по оза́дку, — вічну га́ньбу їм дав!
Та Він погорди́в намет Йо́сипів, і племе́на Єфремового не обрав,
а вибрав Собі плем'я Юдине, го́ру Сіон, що її полюбив!
І святиню Свою збудував Він, як місце високе, як землю, що навіки її вґрунтува́в.
І вибрав Давида, Свого раба, і від коша́р його взяв,
71 ౭౧ పాలిచ్చే గొర్రెల వెంట నడవడం మాన్పించి తన ప్రజలైన యాకోబును, తన వారసత్వమైన ఇశ్రాయేలును మేపడానికి ఆయన అతణ్ణి రప్పించాడు.
від кі́тних ове́чок його Він привів, щоб Якова пас він, народа Свого, та Ізраїля, спа́док Свій, —
і він пас їх у щирості серця свого́, і прова́див їх мудрістю рук своїх!
