కీర్తనల~ గ్రంథము 78
A Maskil of Asaph. Give ear, O my people, to my instruction; listen to the words of my mouth.
2 ౨ నా నోటితో జ్ఞానయుక్తమైన మాటలు చెబుతాను. పూర్వకాలం నుండీ రహస్యంగా ఉన్న విషయాలు నేను తెలియజేస్తాను.
I will open my mouth in parables; I will utter things hidden from the beginning,
that we have heard and known and our fathers have relayed to us.
4 ౪ యెహోవా చేసిన గొప్ప కార్యాలను, ఆయన బలాన్ని, ఆయన చేసిన ఆశ్చర్య క్రియలను దాచకుండా వారి పిల్లలకు మేము వినిపిస్తాం.
We will not hide them from their children, but will declare to the next generation the praises of the LORD and His might, and the wonders He has performed.
5 ౫ రాబోయే తరాల్లో పుట్టే పిల్లలు దాన్ని తెలుసుకుని తమ పిల్లలకు దాన్ని వివరించాలి. వారు కూడా దేవునిలో నిరీక్షణ ఉంచి దేవుని కార్యాలు మరచిపోకూడదు.
For He established a testimony in Jacob and appointed a law in Israel, which He commanded our fathers to teach to their children,
that the coming generation would know them— even children yet to be born— to arise and tell their own children
that they should put their confidence in God, not forgetting His works, but keeping His commandments.
8 ౮ ఆయన యాకోబు సంతానానికి శాసనాలు ఏర్పాటు చేశాడు. ఇశ్రాయేలు సంతానానికి ధర్మశాస్త్రం అనుగ్రహించాడు. తమ సంతానానికి దాన్ని నేర్పించాలని మన పూర్వీకులకు ఆజ్ఞాపించాడు.
Then they will not be like their fathers, a stubborn and rebellious generation, whose heart was not loyal, whose spirit was not faithful to God.
9 ౯ ఎఫ్రాయిము గోత్రం వారు విల్లంబులు పట్టుకుని యుద్ధానికి సిద్ధపడ్డారు కానీ యుద్ధం జరిగిన రోజు వెనక్కి తిరిగి పారిపోయారు.
The archers of Ephraim turned back on the day of battle.
They failed to keep God’s covenant and refused to live by His law.
They forgot what He had done, the wonders He had shown them.
He worked wonders before their fathers in the land of Egypt, in the region of Zoan.
13 ౧౩ ఆయన సముద్రాన్ని రెండుగా చీల్చి వారిని అవతలికి దాటించాడు. నీటిని రెండు వైపులా గోడల్లాగా నిలబెట్టాడు.
He split the sea and brought them through; He set the waters upright like a wall.
He led them with a cloud by day and with a light of fire all night.
He split the rocks in the wilderness and gave them drink as abundant as the seas.
He brought streams from the stone and made water flow down like rivers.
But they continued to sin against Him, rebelling in the desert against the Most High.
They willfully tested God by demanding the food they craved.
They spoke against God, saying, “Can God really prepare a table in the wilderness?
20 ౨౦ ఆయన గండ శిలను కొట్టినప్పుడు నీరు ఉబికి కాలువలై పారింది. ఆయన మనకు ఆహారం కూడా ఇవ్వగలడా? తన ప్రజలకు మాంసం సమకూర్చగలడా? అని వారు చెప్పుకుంటూ దేవునికి విరోధంగా మాట్లాడారు.
When He struck the rock, water gushed out and torrents raged. But can He also give bread or supply His people with meat?”
21 ౨౧ యెహోవా ఈ మాట విని కోపగించాడు. యాకోబు సంతానాన్ని దహించడానికి ఆయన అగ్ని రాజుకుంది. ఇశ్రాయేలు సంతానం మీద ఆయన కోపం రగులుకుంది.
Therefore the LORD heard and was filled with wrath; so a fire was kindled against Jacob, and His anger flared against Israel,
because they did not believe God or rely on His salvation.
Yet He commanded the clouds above and opened the doors of the heavens.
He rained down manna for them to eat; He gave them grain from heaven.
Man ate the bread of angels; He sent them food in abundance.
He stirred the east wind from the heavens and drove the south wind by His might.
27 ౨౭ ధూళి అంత విస్తారంగా మాంసాన్నీ సముద్రపు ఇసుక రేణువులంత విస్తారంగా పక్షులనూ ఆయన వారి కోసం కురిపించాడు.
He rained meat on them like dust, and winged birds like the sand of the sea.
He felled them in the midst of their camp, all around their dwellings.
So they ate and were well filled, for He gave them what they craved.
Yet before they had filled their desire, with the food still in their mouths,
31 ౩౧ వారి మీద దేవుని కోపం చెలరేగింది. వారిలో బలమైన వారిని ఆయన సంహరించాడు. ఇశ్రాయేలు యువకులు కూలిపోయేలా చేశాడు.
God’s anger flared against them, and He put to death their strongest and subdued the young men of Israel.
In spite of all this, they kept on sinning; despite His wonderful works, they did not believe.
So He ended their days in futility, and their years in sudden terror.
34 ౩౪ ఆయన వారిని బాధలకు గురి చేసినప్పుడల్లా వారు ఆయన వైపు తిరిగి హృదయపూర్వకంగా దేవుణ్ణి బతిమాలుకున్నారు.
When He slew them, they would seek Him; they repented and searched for God.
And they remembered that God was their Rock, that God Most High was their Redeemer.
But they deceived Him with their mouths, and lied to Him with their tongues.
Their hearts were disloyal to Him, and they were unfaithful to His covenant.
38 ౩౮ అయితే ఆయన తన కనికరాన్ని బట్టి వారిని నాశనానికి గురి చేయకుండా వారి దోషాన్ని క్షమించాడు. చాలాసార్లు తన ఉగ్రతను రేపుకోకుండా దాన్ని అణచుకున్నాడు.
And yet He was compassionate; He forgave their iniquity and did not destroy them. He often restrained His anger and did not unleash His full wrath.
39 ౩౯ ఎందుకంటే వారు కేవలం మానవమాత్రులనీ, వీచిన తరవాత తిరిగిరాని గాలిలాంటి వారనీ ఆయన జ్ఞాపకం చేసుకున్నాడు.
He remembered that they were but flesh, a passing breeze that does not return.
How often they disobeyed Him in the wilderness and grieved Him in the desert!
Again and again they tested God and provoked the Holy One of Israel.
They did not remember His power — the day He redeemed them from the adversary,
43 ౪౩ ఈజిప్టులో ఆయన చూపిన సూచక క్రియలనూ సోయను ప్రాంతంలో ఆయన చేసిన అద్భుతాలనూ వారు జ్ఞాపకం చేసుకోలేదు.
when He performed His signs in Egypt and His wonders in the fields of Zoan.
He turned their rivers to blood, and from their streams they could not drink.
45 ౪౫ ఆయన వారి మీదికి ఈగల గుంపులను పంపించాడు. అవి వారిని ముంచివేశాయి, కప్పలను పంపాడు. అవి వారి నేలంతటినీ కప్పివేశాయి.
He sent swarms of flies that devoured them, and frogs that devastated them.
He gave their crops to the grasshopper, the fruit of their labor to the locust.
He killed their vines with hailstones and their sycamore-figs with sleet.
He abandoned their cattle to the hail and their livestock to bolts of lightning.
He unleashed His fury against them, wrath, indignation, and calamity— a band of destroying angels.
50 ౫౦ తన కోపానికి దారి చదునుగా చేశాడు. వారిని మరణం నుండి తప్పించకుండా వారి ప్రాణాన్ని తెగులుకు అప్పగించాడు.
He cleared a path for His anger; He did not spare them from death but delivered their lives to the plague.
51 ౫౧ ఈజిప్టులోని పెద్ద కొడుకులందరినీ హాము గుడారాల్లో వారి బలానికి గుర్తుగా ఉన్న ప్రథమ సంతానాన్ని ఆయన చంపాడు.
He struck all the firstborn of Egypt, the virility in the tents of Ham.
52 ౫౨ ఆ తరవాత ఆయన తన ప్రజలను గొర్రెలను తోలినట్టుగా నడిపించాడు. ఒకడు తన మందను ఎలా నడిపిస్తాడో అరణ్యంలో ఆయన వారిని అలా నడిపించాడు.
He led out His people like sheep and guided them like a flock in the wilderness.
He led them safely, so they did not fear, but the sea engulfed their enemies.
54 ౫౪ తన పరిశుద్ధ భూమి సరిహద్దు దగ్గరికి, తన కుడిచెయ్యి సంపాదించిన ఈ పర్వతం దగ్గరికి ఆయన వారిని రప్పించాడు.
He brought them to His holy land, to the mountain His right hand had acquired.
55 ౫౫ వారి ఎదుట నుండి అన్య జాతులను వెళ్లగొట్టాడు. ఆ ప్రజల వారసత్వాన్ని వారికి పంచి ఇచ్చాడు. ఇశ్రాయేలు గోత్రాలను వారి గుడారాల్లో స్థిరపరిచాడు.
He drove out nations before them and apportioned their inheritance; He settled the tribes of Israel in their tents.
But they tested and disobeyed God Most High, for they did not keep His decrees.
They turned back and were faithless like their fathers, twisted like a faulty bow.
58 ౫౮ వారు ఉన్నత స్థలాల్లో దేవస్థానాలు నిలిపి ఆయనకు కోపం పుట్టించారు. విగ్రహాలు నిలబెట్టి ఆయనకు రోషం కలిగించారు.
They enraged Him with their high places and provoked His jealousy with their idols.
On hearing it, God was furious and rejected Israel completely.
He abandoned the tabernacle of Shiloh, the tent He had pitched among men.
He delivered His strength to captivity, and His splendor to the hand of the adversary.
He surrendered His people to the sword because He was enraged by His heritage.
Fire consumed His young men, and their maidens were left without wedding songs.
His priests fell by the sword, but their widows could not lament.
65 ౬౫ అప్పుడు నిద్ర నుండి మేల్కొన్న వ్యక్తిలాగా, ద్రాక్షరసం తాగి కేకపెట్టే యోధుడిలాగా ప్రభువు లేచాడు.
Then the Lord awoke as from sleep, like a mighty warrior overcome by wine.
He beat back His foes; He put them to everlasting shame.
He rejected the tent of Joseph and refused the tribe of Ephraim.
But He chose the tribe of Judah, Mount Zion, which He loved.
He built His sanctuary like the heights, like the earth He has established forever.
He chose David His servant and took him from the sheepfolds;
71 ౭౧ పాలిచ్చే గొర్రెల వెంట నడవడం మాన్పించి తన ప్రజలైన యాకోబును, తన వారసత్వమైన ఇశ్రాయేలును మేపడానికి ఆయన అతణ్ణి రప్పించాడు.
from tending the ewes He brought him to be shepherd of His people Jacob, of Israel His inheritance.
So David shepherded them with integrity of heart and guided them with skillful hands.
