కీర్తనల~ గ్రంథము 147
1 ౧ యెహోవాను స్తుతించండి. మన దేవుడైన యెహోవాను కీర్తిస్తూ గానం చేయడం మంచిది. అది మనోహరం. స్తోత్రగానం చేయడం ఎంతైనా తగినది.
| هللویاه، زیرا خدای ما را سراییدن نیکو است و دل پسند، و تسبیح خواندن شایسته است! | ۱ |
| خداوند اورشلیم را بنامی کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید. | ۲ |
| شکسته دلان را شفا می‌دهد و جراحت های ایشان را می‌بندد. | ۳ |
| عدد ستارگان را می‌شمارد وجمیع آنها را به نام می‌خواند. | ۴ |
| خداوند ما بزرگ است و قوت او عظیم و حکمت وی غیرمتناهی. | ۵ |
| خداوند مسکینان را برمی افرازد و شریران را به زمین می‌اندازد. | ۶ |
| خداوند را با تشکر بسرایید. خدای ما را با بربط سرود بخوانید. | ۷ |
| که آسمانهارا با ابرها می‌پوشاند و باران را برای زمین مهیامی نماید و گیاه را بر کوهها می‌رویاند. | ۸ |
| که بهایم را آذوقه می‌دهد و بچه های غراب را که او رامی خوانند. | ۹ |
| در قوت اسب رغبت ندارد، و ازساقهای انسان راضی نمی باشد. | ۱۰ |
| رضامندی خداوند از ترسندگان وی است و از آنانی که به رحمت وی امیدوارند. | ۱۱ |
| ای اورشلیم، خداوند را تسبیح بخوان. ای صهیون، خدای خود را حمد بگو. | ۱۲ |
| زیرا که پشت بندهای دروازه هایت را مستحکم کرده وفرزندانت را در اندرونت مبارک فرموده است. | ۱۳ |
14 ౧౪ నీ పొలిమేరల్లో శాంతి సమాధానాలు నిలిచి ఉండేలా చేసేది ఆయనే. నీకు ఆహారంగా మంచి గోదుమ పంటను ఇచ్చి నిన్ను తృప్తిపరచేవాడు ఆయనే.
| که حدود تو را سلامتی می‌دهد و تو را ازمغز گندم سیر می‌گرداند. | ۱۴ |
| که کلام خود را برزمین فرستاده است و قول او به زودی هر‌چه تمام تر می‌دود. | ۱۵ |
| که برف را مثل پشم می‌باراند، و ژاله را مثل خاکستر می‌پاشد. | ۱۶ |
| که تگرگ خودرا در قطعه‌ها می‌اندازد؛ و کیست که پیش سرمای او تواند ایستاد؟ | ۱۷ |
| کلام خود را می‌فرستد وآنها را می‌گدازد. باد خویش را می‌وزاند، پس آبها جاری می‌شود. | ۱۸ |
| کلام خود را به یعقوب بیان کرده، و فرایض و داوریهای خویش را به اسرائیل. | ۱۹ |
20 ౨౦ మరి ఏ జనాంగం విషయంలోనూ ఆయన ఇలా చెయ్య లేదు. అయినా ఆయన న్యాయ నిర్ణయాలు వాళ్ళు గ్రహించలేదు. యెహోవాను స్తుతించండి.
| با هیچ امتی چنین نکرده است و داوریهای او را ندانسته‌اند. هللویاه! | ۲۰ |
