కీర్తనల~ గ్రంథము 129

1 ౧ యాత్రల కీర్తన ఇశ్రాయేలు ఇలా చెప్పాలి. నా యవ్వన ప్రాయం నుంచి శత్రువులు నాపై దాడి చేశారు.

Ein Wallfahrtslied. »Sie haben mich hart bedrängt von meiner Jugend an«

2 ౨ నా బాల్యం నుండి నాపై యుద్ధం చేస్తూ వచ్చారు. అయినా వాళ్ళు నన్ను ఓడించలేకపోయారు.

»sie haben mich hart bedrängt von meiner Jugend an, aber doch mich nicht überwältigt.

3 ౩ భూమిని దున్నినట్టు వాళ్ళు నా వీపును దున్నారు. నాకు నాగటి చాళ్ళవంటి గాయాలు చేశారు.

Auf meinem Rücken haben die Pflüger gepflügt und lange Furchen gezogen;

4 ౪ యెహోవా న్యాయవంతుడు. దుర్మార్గుల తాళ్ళను ఆయన తెంపివేశాడు.

doch der HERR ist gerecht: er hat zerhauen der Gottlosen Stricke.«

5 ౫ సీయోనును ద్వేషించే వాళ్ళంతా సిగ్గుపడి, వెనుకడుగు వేస్తారు గాక.

Zuschanden müssen werden und rückwärts weichen alle, die Zion hassen!

6 ౬ వాళ్ళు ఇంటికప్పుపై మొలకెత్తే గడ్డిమొక్కలవలె ఉంటారు గాక. అవి ఎదిగీ ఎదగక ముందే వాడిపోతాయి.

Sie müssen gleichen dem Gras auf den Dächern, das dürr schon ist, bevor es in Halme schießt,

7 ౭ కోసేవాడి గుప్పిలిలోకైనా ఆ గడ్డి చాలదు. పనలు కట్టేవాడు దానితో తన ఒడిని నింపుకోడానికి అది చాలదు.

mit dem der Schnitter seine Hand nicht füllt, noch der Garbenbinder seinen Gewandbausch,

8 ౮ ఆ దారిన పోయే వాళ్ళు, యెహోవా దీవెన మీపై ఉండు గాక, యెహోవా నామంలో మిమ్మల్ని దీవిస్తున్నాము అనరు గాక.

und bei dem, wer des Weges vorübergeht, nicht ruft: »Gottes Segen sei über euch! Wir segnen euch im Namen des HERRN!«