కీర్తనల~ గ్రంథము 104
1 ౧ నా ప్రాణమా, యెహోవాను సన్నుతించు. యెహోవా, నా దేవా, నీవు మహా ఘనత వహించిన వాడివి. నీవు మహాత్మ్యాన్ని, ప్రభావాన్ని ధరించుకున్నావు.
Min sjæl, lov Herren! Herren min Gud, du er såre stor! Du er klædt i Højhed og Herlighed,
hyllet i Lys som en Kappe! Himlen spænder du ud som et Telt;
3 ౩ జలాల్లో ఆయన తన గదుల దూలాలు వేశాడు. మేఘాలను తనకు వాహనంగా చేసుకుని గాలి రెక్కలమీద ప్రయాణిస్తున్నాడు.
du hvælver din Højsal i Vandene, gør Skyerne til din Vogn, farer frem på Vindens Vinger;
Vindene gør du til Sendebud, Ildsluer til dine Tjenere!
Du fæsted Jorden på dens Grundvolde, aldrig i Evighed rokkes den;
Verdensdybet hylled den til som en Klædning, Vandene stod over Bjerge.
For din Trusel flyede de, skræmtes bort ved din Tordenrøst,
for op ad Bjerge og ned i Dale til det Sted, du havde beredt dem;
du satte en Grænse, de ej kommer over, så de ikke igen skal tilhylle Jorden.
Kilder lod du rinde i Dale, hen mellem Bjerge flød de;
de læsker al Markens Vildt, Vildæsler slukker deres Tørst;
over dem bygger Himlens Fugle, mellem Grenene lyder deres Kvidder.
Fra din Højsal vander du Bjergene, Jorden mættes fra dine Skyer;
du lader Græs gro frem til Kvæget og Urter til Menneskets Tjeneste, så du frembringer Brød af Jorden
15 ౧౫ అందువల్ల భూమిలోనుండి ఆహారాన్నీ మనుషుల హృదయాన్ని సంతోషపెట్టే ద్రాక్షారసాన్నీ వారి ముఖాలకు మెరుపునిచ్చే తైలాన్నీ మనుషుల హృదయాన్ని బలపరిచే ఆహారాన్నీ ఆయన మొలకెత్తిస్తున్నాడు.
og Vin, der glæder Menneskets Hjerte, og lader Ansigtet glinse af Olie, og Brødet skal styrke Menneskets Hjerte.
HERRENs Træer bliver mætte, Libanons Cedre, som han har plantet,
hvor Fuglene bygger sig Rede; i Cypresser har Storken sin Bolig.
Højfjeldet er for Stenbukken, Klipperne Grævlingens Tilflugt.
Du skabte Månen for Festernes Skyld, Solen kender sin Nedgangs Tid;
du sender Mørke, Natten kommer, da rører sig alle Skovens Dyr;
21 ౨౧ సింహం పిల్లలు వేట కోసం గర్జిస్తున్నాయి. తమ ఆహారాన్ని దేవుని చేతిలోనుండి తీసుకోడానికి చూస్తున్నాయి.
de unge Løver brøler efter Rov, de kræver deres Føde af Gud.
De sniger sig bort, når Sol står op, og lægger sig i deres Huler;
Mennesket går til sit Dagværk, ud til sin Gerning, til Kvæld falder på.
24 ౨౪ యెహోవా, నీ కార్యాలు ఎన్నెన్ని రీతులుగా ఉన్నాయో! జ్ఞానం చేత నీవు వాటన్నిటినీ నిర్మించావు. నీవు కలగజేసిన వాటితో భూమి నిండి ఉంది.
Hvor mange er dine Gerninger, HERRE, du gjorde dem alle med Visdom; Jorden er fuld af, hvad du har skabt!
Der er Havet, stort og vidt, der vrimler det uden Tal af Dyr, både små og store;
Skibene farer der, Livjatan, som du danned til Leg deri.
De bier alle på dig, at du skal give dem Føde i Tide;
28 ౨౮ నీవు వాటికి అందిస్తే అవి కూర్చుకుంటాయి. నీవు గుప్పిలి విప్పితే అవి మంచివాటిని తిని తృప్తి చెందుతాయి.
du giver dem den, og de sanker, du åbner din Hånd, og de mættes med godt.
29 ౨౯ నీవు ముఖం దాచుకుంటే అవి కలత చెందుతాయి. నీవు వాటి ఊపిరి ఉపసంహరిస్తే అవి ప్రాణం విడిచి మట్టిపాలవుతాయి.
Du skjuler dit Åsyn, og de forfærdes; du tager deres Ånd, og de dør og vender tilbage til Støvet;
du sender din Ånd, og de skabes, Jordens Åsyn fornyer du.
HERRENs Herlighed vare evindelig, HERREN glæde sig ved sine Værker!
Et Blik fra ham, og Jorden skælver, et Stød fra ham, og Bjergene ryger
Jeg vil synge for HERREN, så længe jeg lever, lovsynge min Gud, den Tid jeg er til.
Min Sang være ham til Behag, jeg har min Glæde i HERREN.
35 ౩౫ పాపులు భూమిపై లేకుండా పోవాలి. భక్తిహీనులు ఇక ఉండకపోదురు గాక. నా ప్రాణమా, యెహోవాను సన్నుతించు. యెహోవాను స్తుతించండి.
Måtte Syndere svinde fra Jorden og gudløse ikke mer være til! Min Sjæl, lov HERREN! Halleluja!
