లూకా 24
1 ౧ ఆదివారం తెల్లవారిన తరువాత ఆ స్త్రీలు తాము సిద్ధం చేసిన సుగంధ ద్రవ్యాలను తీసుకుని సమాధి దగ్గరికి వచ్చారు.
Then on the first day of the week, at early dawn, they went to the tomb carrying the spices they had prepared, along with some others.
They found the stone rolled away from the tomb,
but upon entering they did not find the body of the Lord Jesus.
And it happened, as they were greatly perplexed about this, that wow, two men stood by them in dazzling clothing!
5 ౫ వారిని చూసి ఈ స్త్రీలు భయపడి ముఖాలు నేలకు వంచుకుని ఉండగా వారు, “సజీవుడైన వ్యక్తిని మీరు చనిపోయిన వారిలో ఎందుకు వెదుకుతున్నారు?
Then, as they were afraid and bowed their faces to the ground, they said to them: “Why do you seek the living One among the dead?
He is not here, but is risen! Remember how He told you while still in Galilee,
7 ౭ మనుష్య కుమారుణ్ణి పాపుల చేతికి పట్టిస్తారనీ, వారు ఆయనను సిలువ వేసి చంపుతారనీ, తిరిగి ఆయన మూడవ రోజున సజీవుడిగా లేస్తాడనీ మీతో చెప్పింది జ్ఞాపకం చేసుకోండి” అన్నారు.
saying, ‘The Son of the Man must be delivered into the hands of sinful men, and be crucified, and the third day rise again.’”
And they remembered His words.
9 ౯ వారు సమాధి దగ్గర నుండి తిరిగి వెళ్ళి ఈ సంగతులను పదకొండుమంది శిష్యులకూ మిగిలిన వారికందరికీ చెప్పారు.
Then they returned from the tomb and reported all these things to the Eleven, and to all the rest.
10 ౧౦ ఇలా ఈ సంగతులను అపొస్తలులకు చెప్పిన స్త్రీలు ఎవరంటే మగ్దలేనే మరియ, యోహన్న, యాకోబు తల్లి మరియ, వారితో ఉన్న యితర స్త్రీలూ.
They were Mary Magdalene, Joanna, Mary the mother of James, and the others with them, who told these things to the apostles.
But their words seemed to them like nonsense, and they disbelieved them.
12 ౧౨ అయితే పేతురు లేచి, సమాధి దగ్గరికి పరుగెత్తుకుంటూ వెళ్ళాడు. అక్కడ సమాధిలోకి తొంగి చూశాడు. అక్కడ నారబట్టలు మాత్రం కనిపించాయి. అతడు జరిగిన దాన్ని గురించి ఆశ్చర్యపడుతూ ఇంటికి వెళ్ళిపోయాడు.
(But Peter had gotten up and run to the tomb, and stooping down he saw the linen strips lying by themselves; and he departed, marveling to himself at what had happened.)
13 ౧౩ ఆ రోజే ఇద్దరు శిష్యులు యెరూషలేముకు సుమారు పదకొండు కిలోమీటర్ల దూరంలో ఉన్న ఎమ్మాయిస్ గ్రామానికి వెళ్తున్నారు.
And then that same day two of them were going to a village called Emmaus, which was about seven miles from Jerusalem.
And they were conversing with each other about all that had happened.
15 ౧౫ అలా వారు మాట్లాడుకుంటూ, చర్చించుకుంటూ ఉండగా యేసు వారి దగ్గరికి వచ్చి వారితో కూడా నడుస్తూ ఉన్నాడు.
And then, as they were conversing and discussing, Jesus Himself came up and started going with them.
But their eyes were restrained, in order that they not recognize Him.
17 ౧౭ ఆయన, “మీరు నడుస్తూ పరస్పరం చర్చించుకుంటున్న విషయాలు ఏమిటి?” అని వారిని అడిగాడు. దాంతో వారు దుఃఖంతో నిండిపోయి నిలబడిపోయారు.
So He said to them, “What words are these that you are exchanging with one another as you walk, and are gloomy?”
18 ౧౮ వారిలో క్లెయొపా అనేవాడు, “యెరూషలేములో కాపురముంటూ ఈ రోజుల్లో అక్కడ జరుగుతున్న విషయాలు తెలియని వ్యక్తివి నువ్వు ఒక్కడివే అనుకుంటా” అన్నాడు.
Then the one whose name was Cleopas answered and said to Him, “Are you the only one living in Jerusalem who doesn't know the things that have happened there in these days?”
19 ౧౯ ఆయన, “ఏ విషయాలు?” అని అడిగాడు. అప్పుడు వారు, “నజరేతు వాడైన యేసును గురించిన విషయాలే. ఆయన దేవుని దృష్టిలోనూ ప్రజలందరి దృష్టిలోనూ మాటల్లో పనుల్లో శక్తిగల ప్రవక్తగా ఉన్నాడు.
He said to them, “What things?” So they said to Him: “The things concerning Jesus the Natsorean, how the man was a prophet mighty in deed and word before God and all the people,
and how the chief priests and our rulers handed him over to be condemned to death, and they crucified him.
21 ౨౧ ఇశ్రాయేలు ప్రజను విడుదల చేసేవాడు ఈయనే అని మేము ఆశించాం. ఈ విషయాలన్నీ మూడు రోజుల క్రితం జరిగాయి.
And we were hoping that it was He who was going to redeem Israel! Further, besides all this, today is the third day since these things happened.
22 ౨౨ అయితే మాలో కొందరు స్త్రీలు తెల్లవారగానే సమాధి దగ్గరికి వెళ్ళి అక్కడ ఆయన దేహం కనిపించక తిరిగి వచ్చారు.
Moreover certain women of our group astonished us—arriving early at the tomb,
23 ౨౩ కొందరు దేవదూతలు తమకు కనబడి, ‘ఆయన బతికే ఉన్నాడు’ అని చెప్పారు అని మాకు తెలిపినప్పుడు మాకు చాలా ఆశ్చర్యం వేసింది.
and not finding his body, they came saying that they had even seen a vision of angels, who said he was alive.
24 ౨౪ మా వాళ్ళు కొంతమంది సమాధి దగ్గరికి వెళ్ళి ఆ స్త్రీలు చెప్పినట్టే ఖాళీ సమాధిని చూశారు గానీ ఆయనను చూడలేదు” అని ఆయనకు చెప్పారు.
And certain of those who were with us went to the tomb and found it just as the women had said; but him they did not see.”
Then He said to them: “O foolish ones, and slow of heart to believe in all that the Prophets have spoken!
Was it really not necessary for the Christ to suffer these things, and to enter into His glory?”
27 ౨౭ ఇంకా మోషే నుండి ప్రవక్తలందరి వరకూ లేఖనాలన్నిటిలో తనను గురించి రాసిన మాటల అర్థాన్ని వారికి తెలియజేశాడు.
And beginning from Moses, and then all the Prophets, He explained to them in all the Scriptures the things concerning Himself.
Then they approached the village where they were going, and He made as though He would keep going.
29 ౨౯ దాంతో వారు, “పొద్దు వాలుతున్నది. చీకటి పడుతుంది. ఈ రాత్రికి ఇక్కడే ఉండు” అంటూ ఆయనను బలవంతం చేశారు. కాబట్టి ఆయన వారితో కూడా ఇంట్లోకి వెళ్ళాడు.
But they constrained Him, saying, “Stay with us, because it is toward evening, and the day is far spent.” So He went in to stay with them.
30 ౩౦ ఆయన వారితో భోజనానికి కూర్చున్నప్పుడు, ఒక రొట్టెను పట్టుకుని దానికోసం కృతజ్ఞతలు చెప్పి, విరిచి తినడానికి వారికిచ్చాడు.
And then, as He was reclining with them, He took the bread, blessed and broke it, and gave it to them.
31 ౩౧ అప్పుడు వారి కళ్ళు తెరుచుకున్నాయి. వారు ఆయనను గుర్తు పట్టారు. అయితే ఆయన వారికి కనబడకుండా మాయమయ్యాడు.
Then their eyes were opened and they recognized Him; and He became invisible to them.
32 ౩౨ అప్పుడు వారు, “దారిలో ఆయన మనతో మాట్లాడుతూ లేఖనాలను మనకు అర్థం అయ్యేలా చెబుతున్నప్పుడు మన హృదయాలు దహించుకు పోతున్నట్టు అనిపించ లేదూ” అని చెప్పుకున్నారు.
They said to one another, “Were not our hearts burning within us while He talked to us on the road, and while He opened the Scriptures to us?”
33 ౩౩ అప్పుడే వారు లేచి తిరిగి యెరూషలేము వెళ్ళారు. అక్కడ పదకొండు మంది శిష్యులూ, వారితో ఉన్నవారూ కలుసుకుని
So they got up forthwith and returned to Jerusalem, where they found the Eleven gathered together; also those with them,
who said, “The Lord is risen indeed, and has appeared to Simon!”
Then they described what happened on the road, and how He was known to them in the breaking of the bread.
As they were saying these things, indeed, Jesus Himself stood in their midst, and He said to them, “Peace to you.”
But they, terrified, supposed they were seeing a ghost, and were becoming fearful.
And He said to them: “Why are you troubled?” and “Why do doubts arise in your hearts?
39 ౩౯ నేనే ఆయనను అనడానికి రుజువుగా నా చేతులూ, నా పాదాలూ చూడండి. నన్ను ముట్టుకుని చూడండి. నాకు ఉన్నట్టుగా ఆత్మకు ఎముకలూ మాంసమూ ఉండవు” అని చెప్పాడు.
Look at my hands and feet; it is I myself! Feel me and see; a spirit does not have flesh and bones, as you see I have.”
And saying this He showed them His hands and His feet.
41 ౪౧ అయితే వారు సంతోషంతో తబ్బిబ్బులై పోతూ ఇంకా నమ్మకుండా ఆశ్చర్యపోతూ ఉన్నారు. అప్పుడు ఆయన, “మీ దగ్గర ఏదైనా ఆహారం ఉందా?” అని అడిగాడు.
But as they were still disbelieving and marveling, because of the joy, He said to them, “Do you have any food here?”
So they gave Him a piece of broiled fish and some honeycomb.
And taking it He ate in their presence.
44 ౪౪ తరువాత ఆయన, “మోషే ధర్మశాస్త్రంలోనూ, ప్రవక్తల గ్రంథాల్లోనూ, కీర్తనల్లోనూ నా గురించి రాసినవన్నీ నెరవేరాలని నేను మీతో ఉన్నప్పుడు చెప్పాను గదా” అన్నాడు.
Then He said to them, “These are the words that I spoke to you while I was still with you, that everything that is written in the Law of Moses and the Prophets and the Psalms concerning me must be fulfilled.”
Then He opened their understanding so as to comprehend the Scriptures.
And He said to them: “Thus it is written, and thus it was necessary for the Christ to suffer and to rise from the dead the third day,
47 ౪౭ యెరూషలేములో ప్రారంభమై సమస్త జాతులకూ ఆయన పేర పశ్చాత్తాపం, పాప క్షమాపణ ప్రకటన జరుగుతుందనీ రాసి ఉంది.
and that repentance and forgiveness of sins should be proclaimed in His name to all the nations, beginning from Jerusalem.
You are witnesses of these things.
49 ౪౯ “వినండి, నా తండ్రి చేసిన వాగ్దానాన్ని మీ మీదికి పంపుతున్నాను. మీరు పైనుండి శక్తి పొందే వరకూ పట్టణంలోనే ఉండండి” అని వారికి చెప్పాడు.
Take note, I am sending the Promise of my Father upon you; but you must stay in the city of Jerusalem until you are clothed with power from on High.”
He led them out as far as Bethany, and lifting up His hands He blessed them.
And it happened, as He was blessing them, that He left them and was carried up into heaven.
Worshiping Him, they returned to Jerusalem with great joy;
and they were continually in the temple, praising and blessing God. Amen.
