లూకా 24
1 ౧ ఆదివారం తెల్లవారిన తరువాత ఆ స్త్రీలు తాము సిద్ధం చేసిన సుగంధ ద్రవ్యాలను తీసుకుని సమాధి దగ్గరికి వచ్చారు.
But on the first day of the week, at early dawn, they and some others came to the tomb, bringing the spices which they had prepared.
They found the stone rolled away from the tomb.
They entered in, and did not find the Lord Jesus’ body.
While they were greatly perplexed about this, behold, two men stood by them in dazzling clothing.
5 ౫ వారిని చూసి ఈ స్త్రీలు భయపడి ముఖాలు నేలకు వంచుకుని ఉండగా వారు, “సజీవుడైన వ్యక్తిని మీరు చనిపోయిన వారిలో ఎందుకు వెదుకుతున్నారు?
Becoming terrified, they bowed their faces down to the earth. The men said to them, “Why do you seek the living among the dead?
He is not here, but is risen. Remember what he told you when he was still in Galilee,
7 ౭ మనుష్య కుమారుణ్ణి పాపుల చేతికి పట్టిస్తారనీ, వారు ఆయనను సిలువ వేసి చంపుతారనీ, తిరిగి ఆయన మూడవ రోజున సజీవుడిగా లేస్తాడనీ మీతో చెప్పింది జ్ఞాపకం చేసుకోండి” అన్నారు.
saying that the Son of Man must be delivered up into the hands of sinful men and be crucified, and the third day rise again?”
They remembered his words,
9 ౯ వారు సమాధి దగ్గర నుండి తిరిగి వెళ్ళి ఈ సంగతులను పదకొండుమంది శిష్యులకూ మిగిలిన వారికందరికీ చెప్పారు.
returned from the tomb, and told all these things to the eleven and to all the rest.
10 ౧౦ ఇలా ఈ సంగతులను అపొస్తలులకు చెప్పిన స్త్రీలు ఎవరంటే మగ్దలేనే మరియ, యోహన్న, యాకోబు తల్లి మరియ, వారితో ఉన్న యితర స్త్రీలూ.
Now they were Mary Magdalene, Joanna, and Mary the mother of James. The other women with them told these things to the apostles.
These words seemed to them to be nonsense, and they did not believe them.
12 ౧౨ అయితే పేతురు లేచి, సమాధి దగ్గరికి పరుగెత్తుకుంటూ వెళ్ళాడు. అక్కడ సమాధిలోకి తొంగి చూశాడు. అక్కడ నారబట్టలు మాత్రం కనిపించాయి. అతడు జరిగిన దాన్ని గురించి ఆశ్చర్యపడుతూ ఇంటికి వెళ్ళిపోయాడు.
But Peter got up and ran to the tomb. Stooping and looking in, he saw the strips of linen lying by themselves, and he departed to his home, wondering what had happened.
13 ౧౩ ఆ రోజే ఇద్దరు శిష్యులు యెరూషలేముకు సుమారు పదకొండు కిలోమీటర్ల దూరంలో ఉన్న ఎమ్మాయిస్ గ్రామానికి వెళ్తున్నారు.
Behold, two of them were going that very day to a village named Emmaus, which was sixty stadia from Jerusalem.
They talked with each other about all of these things which had happened.
15 ౧౫ అలా వారు మాట్లాడుకుంటూ, చర్చించుకుంటూ ఉండగా యేసు వారి దగ్గరికి వచ్చి వారితో కూడా నడుస్తూ ఉన్నాడు.
While they talked and questioned together, Jesus himself came near, and went with them.
But their eyes were kept from recognizing him.
17 ౧౭ ఆయన, “మీరు నడుస్తూ పరస్పరం చర్చించుకుంటున్న విషయాలు ఏమిటి?” అని వారిని అడిగాడు. దాంతో వారు దుఃఖంతో నిండిపోయి నిలబడిపోయారు.
He said to them, “What are you talking about as you walk, and are sad?”
18 ౧౮ వారిలో క్లెయొపా అనేవాడు, “యెరూషలేములో కాపురముంటూ ఈ రోజుల్లో అక్కడ జరుగుతున్న విషయాలు తెలియని వ్యక్తివి నువ్వు ఒక్కడివే అనుకుంటా” అన్నాడు.
One of them, named Cleopas, answered him, “Are you the only stranger in Jerusalem who does not know the things which have happened there in these days?”
19 ౧౯ ఆయన, “ఏ విషయాలు?” అని అడిగాడు. అప్పుడు వారు, “నజరేతు వాడైన యేసును గురించిన విషయాలే. ఆయన దేవుని దృష్టిలోనూ ప్రజలందరి దృష్టిలోనూ మాటల్లో పనుల్లో శక్తిగల ప్రవక్తగా ఉన్నాడు.
He said to them, “What things?” They said to him, “The things concerning Jesus the Nazarene, who was a prophet mighty in deed and word before God and all the people;
and how the chief priests and our rulers delivered him up to be condemned to death, and crucified him.
21 ౨౧ ఇశ్రాయేలు ప్రజను విడుదల చేసేవాడు ఈయనే అని మేము ఆశించాం. ఈ విషయాలన్నీ మూడు రోజుల క్రితం జరిగాయి.
But we were hoping that it was he who would redeem Israel. Yes, and besides all this, it is now the third day since these things happened.
22 ౨౨ అయితే మాలో కొందరు స్త్రీలు తెల్లవారగానే సమాధి దగ్గరికి వెళ్ళి అక్కడ ఆయన దేహం కనిపించక తిరిగి వచ్చారు.
Also, certain women of our company amazed us, having arrived early at the tomb;
23 ౨౩ కొందరు దేవదూతలు తమకు కనబడి, ‘ఆయన బతికే ఉన్నాడు’ అని చెప్పారు అని మాకు తెలిపినప్పుడు మాకు చాలా ఆశ్చర్యం వేసింది.
and when they did not find his body, they came saying that they had also seen a vision of angels, who said that he was alive.
24 ౨౪ మా వాళ్ళు కొంతమంది సమాధి దగ్గరికి వెళ్ళి ఆ స్త్రీలు చెప్పినట్టే ఖాళీ సమాధిని చూశారు గానీ ఆయనను చూడలేదు” అని ఆయనకు చెప్పారు.
Some of us went to the tomb and found it just like the women had said, but they did not see him.”
He said to them, “Foolish people, and slow of heart to believe in all that the prophets have spoken!
Did not the Christ have to suffer these things and to enter into his glory?”
27 ౨౭ ఇంకా మోషే నుండి ప్రవక్తలందరి వరకూ లేఖనాలన్నిటిలో తనను గురించి రాసిన మాటల అర్థాన్ని వారికి తెలియజేశాడు.
Beginning from Moses and from all the prophets, he explained to them in all the Scriptures the things concerning himself.
They came near to the village where they were going, and he acted like he would go further.
29 ౨౯ దాంతో వారు, “పొద్దు వాలుతున్నది. చీకటి పడుతుంది. ఈ రాత్రికి ఇక్కడే ఉండు” అంటూ ఆయనను బలవంతం చేశారు. కాబట్టి ఆయన వారితో కూడా ఇంట్లోకి వెళ్ళాడు.
They urged him, saying, “Stay with us, for it is almost evening, and the day is almost over.” He went in to stay with them.
30 ౩౦ ఆయన వారితో భోజనానికి కూర్చున్నప్పుడు, ఒక రొట్టెను పట్టుకుని దానికోసం కృతజ్ఞతలు చెప్పి, విరిచి తినడానికి వారికిచ్చాడు.
When he had sat down at the table with them, he took the bread and gave thanks. Breaking it, he gave it to them.
31 ౩౧ అప్పుడు వారి కళ్ళు తెరుచుకున్నాయి. వారు ఆయనను గుర్తు పట్టారు. అయితే ఆయన వారికి కనబడకుండా మాయమయ్యాడు.
Their eyes were opened and they recognized him; then he vanished out of their sight.
32 ౩౨ అప్పుడు వారు, “దారిలో ఆయన మనతో మాట్లాడుతూ లేఖనాలను మనకు అర్థం అయ్యేలా చెబుతున్నప్పుడు మన హృదయాలు దహించుకు పోతున్నట్టు అనిపించ లేదూ” అని చెప్పుకున్నారు.
They said to one another, “Were not our hearts burning within us while he spoke to us along the way, and while he opened the Scriptures to us?”
33 ౩౩ అప్పుడే వారు లేచి తిరిగి యెరూషలేము వెళ్ళారు. అక్కడ పదకొండు మంది శిష్యులూ, వారితో ఉన్నవారూ కలుసుకుని
They rose up that very hour, returned to Jerusalem, and found the eleven gathered together, and those who were with them,
saying, “The Lord is risen indeed, and has appeared to Simon!”
They related the things that happened along the way, and how he was recognized by them in the breaking of the bread.
As they said these things, Jesus himself stood among them, and said to them, “Peace be to you.”
But they were terrified and filled with fear, and supposed that they had seen a spirit.
He said to them, “Why are you troubled? Why do doubts arise in your hearts?
39 ౩౯ నేనే ఆయనను అనడానికి రుజువుగా నా చేతులూ, నా పాదాలూ చూడండి. నన్ను ముట్టుకుని చూడండి. నాకు ఉన్నట్టుగా ఆత్మకు ఎముకలూ మాంసమూ ఉండవు” అని చెప్పాడు.
See my hands and my feet, that it is truly me. Touch me and see, for a spirit does not have flesh and bones, as you see that I have.”
When he had said this, he showed them his hands and his feet.
41 ౪౧ అయితే వారు సంతోషంతో తబ్బిబ్బులై పోతూ ఇంకా నమ్మకుండా ఆశ్చర్యపోతూ ఉన్నారు. అప్పుడు ఆయన, “మీ దగ్గర ఏదైనా ఆహారం ఉందా?” అని అడిగాడు.
While they still did not believe for joy, and wondered, he said to them, “Do you have anything here to eat?”
They gave him a piece of a broiled fish and some honeycomb.
He took them, and ate in front of them.
44 ౪౪ తరువాత ఆయన, “మోషే ధర్మశాస్త్రంలోనూ, ప్రవక్తల గ్రంథాల్లోనూ, కీర్తనల్లోనూ నా గురించి రాసినవన్నీ నెరవేరాలని నేను మీతో ఉన్నప్పుడు చెప్పాను గదా” అన్నాడు.
He said to them, “This is what I told you while I was still with you, that all things which are written in the law of Moses, the prophets, and the psalms concerning me must be fulfilled.”
Then he opened their minds, that they might understand the Scriptures.
He said to them, “Thus it is written, and thus it was necessary for the Christ to suffer and to rise from the dead the third day,
47 ౪౭ యెరూషలేములో ప్రారంభమై సమస్త జాతులకూ ఆయన పేర పశ్చాత్తాపం, పాప క్షమాపణ ప్రకటన జరుగుతుందనీ రాసి ఉంది.
and that repentance and remission of sins should be preached in his name to all the nations, beginning at Jerusalem.
You are witnesses of these things.
49 ౪౯ “వినండి, నా తండ్రి చేసిన వాగ్దానాన్ని మీ మీదికి పంపుతున్నాను. మీరు పైనుండి శక్తి పొందే వరకూ పట్టణంలోనే ఉండండి” అని వారికి చెప్పాడు.
Behold, I send out the promise of my Father on you. But wait in the city of Jerusalem until you are clothed with power from on high.”
He led them out as far as Bethany, and he lifted up his hands and blessed them.
While he blessed them, he withdrew from them and was carried up into heaven.
They worshiped him and returned to Jerusalem with great joy,
and were continually in the temple, praising and blessing God. Amen.
