విలాపవాక్యములు 5

1 ౧ యెహోవా, మాకు కలిగిన యాతన గుర్తు చేసుకో. మా మీదికి వచ్చిన అవమానం ఎలా ఉందో చూడు.

Згадай, Господи, що́ з нами сталося, — зглянься й побач нашу га́ньбу, —

2 ౨ మా స్వాస్థ్యం పరదేశుల వశం అయ్యింది. మా ఇళ్ళు అన్యుల స్వాధీనం అయ్యాయి.

наша спа́дщина діста́лась чужим, доми наші — чужи́нцям!

3 ౩ మేము అనాథలం అయ్యాం. తండ్రులు ఇంక లేరు. మా తల్లులు వితంతువుల్లా ఉన్నారు.

Поставали ми си́ротами: нема ба́тька, а ма́тінки наші — неначе ті вдо́ви!

4 ౪ మా నీళ్లు మేము డబ్బుతో కొనుక్కుని తాగాం. మా కట్టెలు మాకే అమ్మారు.

Свою воду за срі́бло ми п'ємо́, наші дро́ва за гроші оде́ржуємо.

5 ౫ వాళ్ళు మమ్మల్ని తరిమారు. మేము అలసిపోయాం. మాకు విశ్రాంతి లేదు.

У поти́лицю нас поганяють, помучені ми, і споко́ю не маємо!

6 ౬ అన్నం కోసం ఐగుప్తీయులకూ అష్షూరీయులకూ చెయ్యి చాపాం.

До Єгипту й Асирії ру́ку витя́гуємо, — щоб наси́титись хлібом!

7 ౭ మా పితరులు పాపం చేసి చనిపోయారు. మేము వాళ్ళ పాపానికి శిక్ష అనుభవిస్తున్నాం.

Батьки наші грішили, але їх нема, — а ми двигаємо їхні прови́ни!

8 ౮ దాసులు మమ్మల్ని ఏలుతున్నారు. వాళ్ళ వశం నుంచి మమ్మల్ని విడిపించే వాళ్ళు ఎవరూ లేరు.

Раби запанува́ли над нами, і немає ніко́го, хто б ви́рятував з їхньої руки.

9 ౯ ఎడారి ప్రజల కత్తి భయంతో ప్రాణానికి తెగించి మా ఆహారం తెచ్చుకుంటున్నాం.

Нара́жуючи свою душу на меч у пустині, достаємо свій хліб.

10 ౧౦ కరువు తాపం వల్ల మా చర్మం పొయ్యిలా కాలిపోతోంది.

Шкіра наша, мов піч, — попали́лась з пекучого голоду,

11 ౧౧ శత్రువులు సీయోనులో స్త్రీలను, యూదా పట్టణాల్లో కన్యకలను మానభంగం చేశారు.

Жінок на Сіоні безче́стили, дівчат — по Юдейських містах.

12 ౧౨ అధిపతులను వాళ్ళు ఉరి తీశారు. పెద్దలను ఘనపరచలేదు.

Князі їхньою рукою пові́шені, лиця стари́х не пошано́вані.

13 ౧౩ బలమైన యువకులను గానుగల దగ్గరికి తీసుకొచ్చారు. యువకులు కొయ్య దుంగలు మొయ్యలేక తూలిపడ్డారు.

Юнаки́ носять камінь млино́вий, а хлопці під ношею дров спотика́ються.

14 ౧౪ పెద్దలను గుమ్మాల దగ్గర కూర్చోకుండా తొలగించారు. యువకులను సంగీతం నుంచి దూరం చేశారు.

Перестали сиді́ти старші́ в брамі, юнаки́ — свою пісню співати,

15 ౧౫ మా గుండెల్లో ఆనందం అడుగంటింది. మా నాట్యం దుఃఖంగా మారిపోయింది.

втіха нашого серця спини́лась, наш та́нець змінивсь на жало́бу.

16 ౧౬ మా తల మీద నుంచి కిరీటం పడిపోయింది! మేము పాపం చేశాం! మాకు బాధ!

Спа́ла корона у нас з голови́, о горе, бо ми прогріши́лись, —

17 ౧౭ మా గుండెలకు జబ్బు చేసింది. మా కళ్ళు మసకబారాయి.

тому́ наше серце боля́ще, тому́ наші очі поте́мніли,

18 ౧౮ సీయోను పర్వతం నిర్జీవంగా ఉంది. దాని మీద నక్కలు తిరుగులాడుతున్నాయి.

через го́ру Сіон, що спусто́шена, бро́дять лисиці по ній.

19 ౧౯ యెహోవా, నువ్వు నిత్యం పరిపాలిస్తావు. నీ సింహాసనం తరతరాలు ఉంటుంది.

Пробува́єш Ти, Господи, вічно, Твій престо́л з роду в рід:

20 ౨౦ నువ్వు మమ్మల్ని శాశ్వతంగా ఎందుకు మర్చిపోతావు? మమ్మల్ని శాశ్వతంగా విడిచిపెట్టేస్తావా?

Нащо ж на́с забуваєш навік, покидаєш на довгі дні нас?

21 ౨౧ యెహోవా, నువ్వు మమ్మల్ని నీ వైపుకు మళ్ళీ తిప్పు. మేము తిరుగుతాం.

Приверни́ нас до Себе, о Господи, — і ве́рнемось ми, віднови́ наші дні, як давні́ше було́!

22 ౨౨ నువ్వు మమ్మల్ని పూర్తిగా విడిచి పెట్టకపోతే, మా మీద నీకు విపరీతమైన కోపం లేకపోతే మా పూర్వస్థితి మళ్ళీ మాకు కలిగించు.

Хіба́ Ти цілко́м нас відкинув, прогні́вавсь занадто на нас?