< విలాపవాక్యములు 5 >

1 యెహోవా, మాకు కలిగిన యాతన గుర్తు చేసుకో. మా మీదికి వచ్చిన అవమానం ఎలా ఉందో చూడు.
Lembra-te, Senhor, do que nos tem sucedido: considera, e olha o nosso opróbrio.
2 మా స్వాస్థ్యం పరదేశుల వశం అయ్యింది. మా ఇళ్ళు అన్యుల స్వాధీనం అయ్యాయి.
A nossa herdade passou a estranhos, e as nossas casas a forasteiros.
3 మేము అనాథలం అయ్యాం. తండ్రులు ఇంక లేరు. మా తల్లులు వితంతువుల్లా ఉన్నారు.
órfãos somos sem pai, nossas mães são como viúvas.
4 మా నీళ్లు మేము డబ్బుతో కొనుక్కుని తాగాం. మా కట్టెలు మాకే అమ్మారు.
A nossa água por dinheiro a bebemos, por preço vem a nossa lenha.
5 వాళ్ళు మమ్మల్ని తరిమారు. మేము అలసిపోయాం. మాకు విశ్రాంతి లేదు.
Padecemos perseguição sobre os nossos pescoços: estamos cançados, e nós não temos descanço.
6 అన్నం కోసం ఐగుప్తీయులకూ అష్షూరీయులకూ చెయ్యి చాపాం.
Aos egípcios estendemos as mãos, e aos siros, para nos fartarem de pão.
7 మా పితరులు పాపం చేసి చనిపోయారు. మేము వాళ్ళ పాపానికి శిక్ష అనుభవిస్తున్నాం.
Nossos pais pecaram, e já não são: nós levamos as suas maldades.
8 దాసులు మమ్మల్ని ఏలుతున్నారు. వాళ్ళ వశం నుంచి మమ్మల్ని విడిపించే వాళ్ళు ఎవరూ లేరు.
Servos dominam sobre nós; ninguém há que nos arranque da sua mão.
9 ఎడారి ప్రజల కత్తి భయంతో ప్రాణానికి తెగించి మా ఆహారం తెచ్చుకుంటున్నాం.
Com perigo de nossas vidas trazemos o nosso pão, por causa da espada do deserto.
10 ౧౦ కరువు తాపం వల్ల మా చర్మం పొయ్యిలా కాలిపోతోంది.
Nossa pele se enegreceu como um forno, por causa do ardor da fome.
11 ౧౧ శత్రువులు సీయోనులో స్త్రీలను, యూదా పట్టణాల్లో కన్యకలను మానభంగం చేశారు.
Forçaram as mulheres em Sião, as virgens nas cidades de Judá.
12 ౧౨ అధిపతులను వాళ్ళు ఉరి తీశారు. పెద్దలను ఘనపరచలేదు.
Os príncipes foram enforcados pelas mãos; as faces dos velhos não foram reverenciadas.
13 ౧౩ బలమైన యువకులను గానుగల దగ్గరికి తీసుకొచ్చారు. యువకులు కొయ్య దుంగలు మొయ్యలేక తూలిపడ్డారు.
Aos mancebos tomaram para moer, e os moços tropeçaram debaixo da lenha.
14 ౧౪ పెద్దలను గుమ్మాల దగ్గర కూర్చోకుండా తొలగించారు. యువకులను సంగీతం నుంచి దూరం చేశారు.
Os velhos cessaram de se assentarem à porta, os mancebos de sua canção.
15 ౧౫ మా గుండెల్లో ఆనందం అడుగంటింది. మా నాట్యం దుఃఖంగా మారిపోయింది.
Cessou o gozo de nosso coração, converteu-se em lamentação a nossa dança.
16 ౧౬ మా తల మీద నుంచి కిరీటం పడిపోయింది! మేము పాపం చేశాం! మాకు బాధ!
Já caiu a coroa da nossa cabeça; ai agora de nós, porque pecamos.
17 ౧౭ మా గుండెలకు జబ్బు చేసింది. మా కళ్ళు మసకబారాయి.
Portanto desmaiou o nosso coração, por isto se escureceram os nossos olhos.
18 ౧౮ సీయోను పర్వతం నిర్జీవంగా ఉంది. దాని మీద నక్కలు తిరుగులాడుతున్నాయి.
Pelo monte de Sião, que está assolado, as raposas andam por ele.
19 ౧౯ యెహోవా, నువ్వు నిత్యం పరిపాలిస్తావు. నీ సింహాసనం తరతరాలు ఉంటుంది.
Tu, Senhor, permaneces eternamente, e o teu trono de geração em geração.
20 ౨౦ నువ్వు మమ్మల్ని శాశ్వతంగా ఎందుకు మర్చిపోతావు? మమ్మల్ని శాశ్వతంగా విడిచిపెట్టేస్తావా?
Porque te esquecerias de nós para sempre? porque nos desampararias tanto tempo?
21 ౨౧ యెహోవా, నువ్వు మమ్మల్ని నీ వైపుకు మళ్ళీ తిప్పు. మేము తిరుగుతాం.
Converte-nos, Senhor, a ti, e nos converteremos: renova os nossos dias como de antes.
22 ౨౨ నువ్వు మమ్మల్ని పూర్తిగా విడిచి పెట్టకపోతే, మా మీద నీకు విపరీతమైన కోపం లేకపోతే మా పూర్వస్థితి మళ్ళీ మాకు కలిగించు.
Porque nos rejeitarias totalmente? te enfurecerias contra nós em tão grande maneira?

< విలాపవాక్యములు 5 >