విలాపవాక్యములు 5

1 ౧ యెహోవా, మాకు కలిగిన యాతన గుర్తు చేసుకో. మా మీదికి వచ్చిన అవమానం ఎలా ఉందో చూడు.

Gedenke, Herr, was uns geschehen! Blick her! Sieh unsere Schmach!

2 ౨ మా స్వాస్థ్యం పరదేశుల వశం అయ్యింది. మా ఇళ్ళు అన్యుల స్వాధీనం అయ్యాయి.

Fremden ist unser Erbteil zugefallen und unsere Häuser Ausländern.

3 ౩ మేము అనాథలం అయ్యాం. తండ్రులు ఇంక లేరు. మా తల్లులు వితంతువుల్లా ఉన్నారు.

Wir wurden wie die Waisen vaterlos und unsere Mütter wie die Witwen.

4 ౪ మా నీళ్లు మేము డబ్బుతో కొనుక్కుని తాగాం. మా కట్టెలు మాకే అమ్మారు.

Wir trinken unser eigen Wasser nur um Geld, bekommen unser eigen Holz nur um Bezahlung.

5 ౫ వాళ్ళు మమ్మల్ని తరిమారు. మేము అలసిపోయాం. మాకు విశ్రాంతి లేదు.

Auf unsern Nacken lastet ein gewaltig Joch, und sind wir matt, gönnt man uns keine Ruhe.

6 ౬ అన్నం కోసం ఐగుప్తీయులకూ అష్షూరీయులకూ చెయ్యి చాపాం.

Ägypten reichten wir die Hand, um satt zu werden, Assur.

7 ౭ మా పితరులు పాపం చేసి చనిపోయారు. మేము వాళ్ళ పాపానికి శిక్ష అనుభవిస్తున్నాం.

Gesündigt haben unsere Väter; doch sie sind nicht mehr. Wir tragen ihr Verschulden.

8 ౮ దాసులు మమ్మల్ని ఏలుతున్నారు. వాళ్ళ వశం నుంచి మమ్మల్ని విడిపించే వాళ్ళు ఎవరూ లేరు.

Jetzt herrschen Sklaven über uns, und ihrer Hand entreißt uns keiner.

9 ౯ ఎడారి ప్రజల కత్తి భయంతో ప్రాణానికి తెగించి మా ఆహారం తెచ్చుకుంటున్నాం.

Wir holen in der Wüste unser Brot mit Einsatz unsres Lebens vor dem Schwerte.

10 ౧౦ కరువు తాపం వల్ల మా చర్మం పొయ్యిలా కాలిపోతోంది.

Uns sind gedünstet wie im Ofen die Glieder von den Hungersgluten.

11 ౧౧ శత్రువులు సీయోనులో స్త్రీలను, యూదా పట్టణాల్లో కన్యకలను మానభంగం చేశారు.

In Sion haben sie die Ehefraun geschändet und Jungfrauen in Judas Städten.

12 ౧౨ అధిపతులను వాళ్ళు ఉరి తీశారు. పెద్దలను ఘనపరచలేదు.

Gehenkt durch ihre Hand die Fürsten, der Greise Ansehen für nichts geachtet.

13 ౧౩ బలమైన యువకులను గానుగల దగ్గరికి తీసుకొచ్చారు. యువకులు కొయ్య దుంగలు మొయ్యలేక తూలిపడ్డారు.

Die jungen Männer schleppten Lasten, und Knaben wankten unter Holzbündeln.

14 ౧౪ పెద్దలను గుమ్మాల దగ్గర కూర్చోకుండా తొలగించారు. యువకులను సంగీతం నుంచి దూరం చేశారు.

Verschwunden sind die Greise aus dem Tore und Jünglinge aus ihrer Schule.

15 ౧౫ మా గుండెల్లో ఆనందం అడుగంటింది. మా నాట్యం దుఃఖంగా మారిపోయింది.

Geschwunden ist die Freude unsres Herzens, in Klage unser Reigen umgewandelt.

16 ౧౬ మా తల మీద నుంచి కిరీటం పడిపోయింది! మేము పాపం చేశాం! మాకు బాధ!

Die Krone ist vom Haupte uns gefallen. Weh uns, daß wir gesündigt haben!

17 ౧౭ మా గుండెలకు జబ్బు చేసింది. మా కళ్ళు మసకబారాయి.

Deshalb ward unser Herz so krank, deshalb so trübe unser Auge

18 ౧౮ సీయోను పర్వతం నిర్జీవంగా ఉంది. దాని మీద నక్కలు తిరుగులాడుతున్నాయి.

des wüsten Sionsberges wegen, auf dem sich Füchse tummeln.

19 ౧౯ యెహోవా, నువ్వు నిత్యం పరిపాలిస్తావు. నీ సింహాసనం తరతరాలు ఉంటుంది.

Du bist, o Herr, in Ewigkeit; Dein Thron steht von Geschlechte zu Geschlecht.

20 ౨౦ నువ్వు మమ్మల్ని శాశ్వతంగా ఎందుకు మర్చిపోతావు? మమ్మల్ని శాశ్వతంగా విడిచిపెట్టేస్తావా?

Warum willst Du uns immerdar vergessen, uns lebenslang verlassen?

21 ౨౧ యెహోవా, నువ్వు మమ్మల్ని నీ వైపుకు మళ్ళీ తిప్పు. మేము తిరుగుతాం.

Bekehr uns, Herr, zu Dir! Wir kehren um. Erneure unsere Tage wie vor alters!

22 ౨౨ నువ్వు మమ్మల్ని పూర్తిగా విడిచి పెట్టకపోతే, మా మీద నీకు విపరీతమైన కోపం లేకపోతే మా పూర్వస్థితి మళ్ళీ మాకు కలిగించు.

Denn wolltest Du uns ganz verwerfen, dann gingest Du in Deinem Zorne gegen uns zu weit.