< విలాపవాక్యములు 5 >
1 ౧ యెహోవా, మాకు కలిగిన యాతన గుర్తు చేసుకో. మా మీదికి వచ్చిన అవమానం ఎలా ఉందో చూడు.
Rozpomeň se, Hospodine, co se nám děje; popatř a viz pohanění naše.
2 ౨ మా స్వాస్థ్యం పరదేశుల వశం అయ్యింది. మా ఇళ్ళు అన్యుల స్వాధీనం అయ్యాయి.
Dědictví naše obráceno jest k cizím, domové naši k cizozemcům.
3 ౩ మేము అనాథలం అయ్యాం. తండ్రులు ఇంక లేరు. మా తల్లులు వితంతువుల్లా ఉన్నారు.
Sirotci jsme a bez otce, matky naše jsou jako vdovy.
4 ౪ మా నీళ్లు మేము డబ్బుతో కొనుక్కుని తాగాం. మా కట్టెలు మాకే అమ్మారు.
Vody své za peníze pijeme, dříví naše za záplatu přichází.
5 ౫ వాళ్ళు మమ్మల్ని తరిమారు. మేము అలసిపోయాం. మాకు విశ్రాంతి లేదు.
Na hrdle svém protivenství snášíme, pracujeme, nedopouští se nám odpočinouti.
6 ౬ అన్నం కోసం ఐగుప్తీయులకూ అష్షూరీయులకూ చెయ్యి చాపాం.
Egyptským podáváme ruky i Assyrským, abychom nasyceni byli chlebem.
7 ౭ మా పితరులు పాపం చేసి చనిపోయారు. మేము వాళ్ళ పాపానికి శిక్ష అనుభవిస్తున్నాం.
Otcové naši hřešili, není jich, my pak trestáni po nich neseme.
8 ౮ దాసులు మమ్మల్ని ఏలుతున్నారు. వాళ్ళ వశం నుంచి మమ్మల్ని విడిపించే వాళ్ళు ఎవరూ లేరు.
Služebníci panují nad námi; není žádného, kdo by vytrhl z ruky jejich.
9 ౯ ఎడారి ప్రజల కత్తి భయంతో ప్రాణానికి తెగించి మా ఆహారం తెచ్చుకుంటున్నాం.
S opovážením se života svého hledáme chleba svého, pro strach meče i na poušti.
10 ౧౦ కరువు తాపం వల్ల మా చర్మం పొయ్యిలా కాలిపోతోంది.
Kůže naše jako pec zčernaly od náramného hladu.
11 ౧౧ శత్రువులు సీయోనులో స్త్రీలను, యూదా పట్టణాల్లో కన్యకలను మానభంగం చేశారు.
Ženám na Sionu i pannám v městech Judských násilé činí.
12 ౧౨ అధిపతులను వాళ్ళు ఉరి తీశారు. పెద్దలను ఘనపరచలేదు.
Knížata rukou jejich zvěšena jsou, osoby starých nemají v poctivosti.
13 ౧౩ బలమైన యువకులను గానుగల దగ్గరికి తీసుకొచ్చారు. యువకులు కొయ్య దుంగలు మొయ్యలేక తూలిపడ్డారు.
Mládence k žernovu berou, a pacholata pod dřívím klesají.
14 ౧౪ పెద్దలను గుమ్మాల దగ్గర కూర్చోకుండా తొలగించారు. యువకులను సంగీతం నుంచి దూరం చేశారు.
Starci sedati v branách přestali a mládenci od zpěvů svých.
15 ౧౫ మా గుండెల్లో ఆనందం అడుగంటింది. మా నాట్యం దుఃఖంగా మారిపోయింది.
Přestala radost srdce našeho, obrátilo se v kvílení plésání naše.
16 ౧౬ మా తల మీద నుంచి కిరీటం పడిపోయింది! మేము పాపం చేశాం! మాకు బాధ!
Spadla koruna s hlavy naší; běda nám již, že jsme hřešili.
17 ౧౭ మా గుండెలకు జబ్బు చేసింది. మా కళ్ళు మసకబారాయి.
Protoť jest mdlé srdce naše, pro tyť věci zatměly se oči naše,
18 ౧౮ సీయోను పర్వతం నిర్జీవంగా ఉంది. దాని మీద నక్కలు తిరుగులాడుతున్నాయి.
Pro horu Sion, že zpuštěna jest; lišky chodí po ní.
19 ౧౯ యెహోవా, నువ్వు నిత్యం పరిపాలిస్తావు. నీ సింహాసనం తరతరాలు ఉంటుంది.
Ty Hospodine, na věky zůstáváš, a stolice tvá od národu do pronárodu.
20 ౨౦ నువ్వు మమ్మల్ని శాశ్వతంగా ఎందుకు మర్చిపోతావు? మమ్మల్ని శాశ్వతంగా విడిచిపెట్టేస్తావా?
Proč se zapomínáš na věky na nás, a opouštíš nás za tak dlouhé časy?
21 ౨౧ యెహోవా, నువ్వు మమ్మల్ని నీ వైపుకు మళ్ళీ తిప్పు. మేము తిరుగుతాం.
Obrať nás, ó Hospodine, k sobě, a obráceni budeme; obnov dny naše, jakž byly za starodávna.
22 ౨౨ నువ్వు మమ్మల్ని పూర్తిగా విడిచి పెట్టకపోతే, మా మీద నీకు విపరీతమైన కోపం లేకపోతే మా పూర్వస్థితి మళ్ళీ మాకు కలిగించు.
Nebo zdali všelijak zavržeš nás, a hněvati se budeš na nás velice?