యోబు~ గ్రంథము 6
Saa tog Job til Orde og svarede:
Gid man vejed min Harme og vejed min Ulykke mod den!
3 ౩ అలా చేసినప్పుడు నా దుఃఖం సముద్రంలో ఉన్న ఇసక కన్నా బరువుగా ఉంటుంది. అందుకనే నేను వ్యర్ధమైన మాటలు పలికాను.
Thi tungere er den end Havets Sand, derfor talte jeg over mig!
4 ౪ సర్వశక్తిమంతుడైన దేవుడు వేసిన బాణాలు నాలో దిగాయి. వాటి విషం నా ఆత్మలో వ్యాపిస్తూ ఉంది. నాతో యుద్ధం చేయడానికి దేవుని భయంకరమైన చర్యలు వరసగా నిలిచి ఉన్నాయి.
Thi i mig sidder den Almægtiges Pile, min Aand inddrikker deres Gift; Rædsler fra Gud forvirrer mig.
Skriger et Vildæsel midt i Græsset, brøler en Okse ved sit Foder?
Spiser man ferskt uden Salt, smager mon Æggehvide godt?
Min Sjæl vil ej røre derved, de Ting er som Lugt af en Løve.
Ak, blev mit Ønske dog opfyldt, Gud give mig det, som jeg haaber;
vilde Gud dog knuse mig, række Haanden ud og skære mig fra,
10 ౧౦ ఇదే నాకు ఓదార్పు అవుతుంది. మానని నొప్పిని బట్టి నేను అతిశయపడతాను. అప్పుడు కనీసం పరిశుద్ధ దేవుని మాటలను తోసిపుచ్చలేదన్న ఆదరణన్నా నాకు మిగులుతుంది.
saa vilde det være min Trøst — jeg hopped af Glæde trods skaanselsløs Kval at jeg ikke har nægtet den Helliges Ord.
11 ౧౧ నాకున్న బలం ఎంత? నేను దేని కోసం ఎదురు చూడాలి? నా అంతిమ స్థితి ఏమిటి? ఇదంతా నేను ఎందుకు ఓర్చుకోవాలి?
Hvad er min Kraft, at jeg skal holde ud, min Udgang, at jeg skal være taalmodig?
Er da min Kraft som Stenens, er da mit Legeme Kobber?
Ak, for mig er der ingen Hjælp, hver Udvej lukker sig for mig.
14 ౧౪ కుంగిపోయిన వ్యక్తి సర్వశక్తుడైన దేవుని పట్ల భయభక్తులు విడిచినప్పటికీ అతని స్నేహితుని ఆదరణకు పాత్రుడు అవుతాడు.
Den, der nægter sin Næste Godhed, han bryder med den Almægtiges Frygt.
15 ౧౫ నా స్నేహితులు ఎండిపోయిన చిన్న కాలవలాగా, కనబడకుండా మాయమైపోయే ప్రవాహంలాగా నమ్మకూడని వారుగా మారారు.
Mine Brødre sveg mig som en Bæk, som Strømme, hvis Vand svandt bort,
de, der var grumset af os, og som Sneen gemte sig i,
men som svandt ved Solens Glød, tørredes sporløst ud i Hede;
Karavaner bøjer af fra Vejen, drager op i Ørkenen og gaar til Grunde;
19 ౧౯ తేమా నుండి గుంపులుగా బయలు దేరి వచ్చే వ్యాపారులు వాటి కోసం వెతుకుతారు. షేబ వర్తకులు వాటి కోసం ఆశిస్తారు.
Temas Karavaner spejder, Sabas Rejsetog haaber paa dem,
men de beskæmmes i deres Tillid, de kommer derhen og skuffes!
Ja, slige Strømme er I mig nu, Rædselen saa I og grebes af Skræk!
22 ౨౨ నాకు ఏమైనా సహాయం చేయమని మిమ్మల్ని అడిగానా? మీ ఆస్తిలో నుండి నా కోసం భాగం ఏమైనా ఇమ్మని అడిగానా?
Har jeg mon sagt: »Giv mig Gaver, løs mig med eders Velstand,
23 ౨౩ శత్రువు చేతిలోనుండి నన్ను విడిపించమని అడిగానా? నన్ను బాధ పెడుతున్నవాళ్ళ బారి నుండి కాపాడమని అడిగానా?
red mig af Fjendens Haand, køb mig fri fra Voldsmænds Haand!«
24 ౨౪ నాకు మంచి మాటలు చెప్పండి. నేను మౌనంగా మీరు చెప్పేది వింటాను. ఏ ఏ విషయాల్లో నేను తప్పిపోయానో నాకు తెలియపరచండి.
Lær mig, saa vil jeg tie, vis mig, hvor jeg har fejlet!
Redelig Tale, se, den gør Indtryk; men eders Revselse, hvad er den værd?
Er det jer Hensigt at revse Ord? Den fortvivledes Ord er dog Mundsvejr!
27 ౨౭ మీరు తండ్రిలేని అనాథలను కొనేందుకు చీట్లు వేసే మనుషుల వంటివారు. మీ స్నేహితుల మీద బేరాలు సాగించే గుణం మీది.
Selv om en faderløs kasted I Lod og købslog om eders Ven.
Men vilde I nu dog se paa mig! Mon jeg lyver jer op i Ansigtet?
29 ౨౯ ఆలోచించండి. మీరు చెప్పే తీర్పులో అన్యాయం ఉండకూడదు. మళ్ళీ ఆలోచించండి, ఈ విషయాల్లో నేను నిర్దోషిని.
Vend jer hid, lad der ikke ske Uret, vend jer, thi end har jeg Ret!
Er der Uret paa min Tunge, eller skelner min Gane ej, hvad der er ondt?
