యోబు~ గ్రంథము 4

1 ౧ అందుకు తేమానీయుడు ఎలీఫజు ఇలా జవాబిచ్చాడు.

Så tog Temaniten Elifaz til Orde og sagde:

2 ౨ ఎవరైనా ఈ విషయం గురించి నీతో మాట్లాడితే నీకు చిరాకు కలుగుతుందా? అయితే నీతో మాట్లాడకుండా నిదానంగా ఎవరు ఉంటారు?

Ærgrer det dig, om man taler til dig? Men hvem kan her være tavs?

3 ౩ నువ్వు చాలా మందికి బుద్ధినేర్పించావు. అనేకమంది నిస్సహాయులను బలపరిచావు.

Du har selv talt mange til Rette og styrket de slappe Hænder,

4 ౪ దారి తప్పిన వాళ్ళను నీ మాటలతో ఆదుకున్నావు. మోకాళ్లు సడలిన వాళ్ళను బలపరిచావు.

dine Ord holdt den segnende oppe, vaklende Knæ gav du Kraft.

5 ౫ అయితే ఇప్పుడు నీకు కష్టం కలిగినప్పుడు దుఃఖంతో అల్లాడుతున్నావు. నీకు కలిగిన కష్టం వల్ల తల్లడిల్లిపోతున్నావు.

Men nu det gælder dig selv, så taber du Modet, nu det rammer dig selv, er du slaget af Skræk!

6 ౬ నీకున్న భక్తి నీలో ధైర్యం కలిగించదా? నిజాయితీ గల ప్రవర్తన నీ ఆశాభావానికి ఆధారం కాదా?

Er ikke din Gudsfrygt din Tillid, din fromme Færd dit Håb?

7 ౭ జ్ఞాపకం చేసుకో, నీతిమంతుడు ఎప్పుడైనా నాశనం అయ్యాడా? నిజాయితీపరులు ఎక్కడైనా తుడిచి పెట్టుకుపోయారా?

Tænk efter! Hvem gik uskyldig til Grunde, hvor gik retsindige under?

8 ౮ నాకు తెలిసినంత వరకు దుష్టత్వాన్ని దున్ని, కీడు అనే విత్తనాలు చల్లే వాళ్ళు ఆ పంటనే కోస్తారు.

Men det har jeg set: Hvo Uret pløjer og sår Fortræd, de høster det selv.

9 ౯ దేవుడు గాలి ఊదినప్పుడు వాళ్ళు నశించిపోతారు. ఆయన కోపాగ్ని రగిలినప్పుడు వాళ్ళు లేకుండాా పోతారు.

For Guds Ånd går de til Grunde, for hans Vredes Pust går de til.

10 ౧౦ సింహాల గర్జనలు, క్రూరసింహాల గాండ్రింపులు ఆగిపోతాయి. కొదమసింహాల కోరలు విరిగిపోతాయి.

Løvens Brøl og Vilddyrets Glam Ungløvernes Tænder slås ud;

11 ౧౧ తిండి లేకపోవడం చేత ఆడ సింహాలు నశించిపోతాయి. సింహపు కూనలు చెల్లాచెదరైపోతాయి.

Løven omkommer af Mangel på Rov, og Løveungerne spredes.

12 ౧౨ నాకొక రహస్యం తెలిసింది. ఒకడు గుసగుసలాడుతున్నట్టు అది నా చెవికి వినబడింది.

Der sneg sig til mig et Ord mit Øre opfanged dets Hvisken

13 ౧౩ మనుషులకు రాత్రివేళ గాఢనిద్ర పట్టే సమయంలో వచ్చే కలవరమైన కలలో అది వచ్చింది.

i Nattesynernes Tanker, da Dvale sank over Mennesker;

14 ౧౪ నాకు భయం వణుకు కలిగింది. అందువల్ల నా ఎముకలన్నీ వణికిపోయాయి.

Angst og Skælven kom over mig, alle mine Ledemod skjalv;

15 ౧౫ ఒకడి ఊపిరి నా ముఖానికి తగిలింది. నా శరీరం పై వెంట్రుకలన్నీ నిక్కబొడుచుకున్నాయి.

et Pust strøg over mit Ansigt, Hårene rejste sig på min Krop.

16 ౧౬ ఒక రూపం నా కళ్ళెదుట నిలిచింది. నేను దాన్ని గుర్తు పట్టలేకపోయాను. మెల్లగా వినిపించే ఒక స్వరం విన్నాను. ఆ స్వరం “దేవుని సన్నిధిలో అపవిత్రులు నీతిమంతులవుతారా?

Så stod det stille! Jeg sansed ikke, hvordan det så ud; en Skikkelse stod for mit Øje, jeg hørte en hviskende Stemme:

17 ౧౭ తమ సృష్టికర్త ఎదుట ఒకడు పవిత్రుడౌతాడా?” అంటుంది.

"Har et Menneske Ret for Gud, mon en Mand er ren for sin Skaber?

18 ౧౮ తన సేవకుల పట్ల ఆయనకు నమ్మకం పోయింది. తన దూతల్లోనే ఆయన తప్పులు వెతుకుతున్నాడు.

End ikke sine Tjenere tror han, hos sine Engle finder han Fejl,

19 ౧౯ అలాంటిది బంకమట్టి ఇళ్ళలో నివసించే వాళ్ళలో, మట్టిలో పుట్టిన వాళ్ళలో, చిమ్మెట చితికిపోయేలా చితికిపొయే వాళ్ళలో ఇంకెన్ని తప్పులు ఆయన చూస్తాడు!

endsige hos dem, der bor i en Hytte af Ler og har deres Grundvold i Støvet!

20 ౨౦ ఉదయం నుండి సాయంత్రం మధ్యకాలంలో వాళ్ళు ముక్కలైపోతారు. ఎవరూ గుర్తించకుండానే వాళ్ళు శాశ్వతంగా నాశనమైపోతారు.

De knuses ligesom Møl, imellem Morgen og Aften, de sønderslås uden at ænses, for evigt går de til Grunde.

21 ౨౧ వాళ్ళ డేరాల తాళ్ళు పెరికివేస్తారు. వాళ్ళు బుద్ధి తెచ్చుకోకుండానే మరణమైపోతారు. నేడు ఆ విధంగానే జరుగుతుంది గదా.

Rives ej deres Teltreb ud? De dør, men ikke i Visdom."