యోబు~ గ్రంథము 39

1 ౧ అడవిలోని కొండమేకలు ఈనే కాలం నీకు తెలుసా? లేళ్లు పిల్లలు పెట్టే కాలం నువ్వు గ్రహించగలవా?

Хіба́ ти пізнав час наро́дження ске́льних кози́ць? Хіба ти пильнував час мук по́роду ла́ні?

2 ౨ అవి కడుపుతో ఉండే నెలలెన్నో నువ్వు లెక్క పెట్టగలవా? అవి ఈనే కాలం తెలుసా?

Чи на місяці лічиш, що спо́внитись мусять, і ві́даєш час їх наро́дження,

3 ౩ అవి వంగి తమ పిల్లలను కంటాయి. వాటి పురిటి నొప్పులు తీరుతాయి.

коли прикляка́ють вони, випускають дітей своїх, і звільняються від болів по́роду?

4 ౪ వాటి పిల్లలు పుష్టిగా పర్రల్లో పెరుగుతాయి. అవి తల్లులను విడిచిపెట్టి పోయి మళ్లీ వాటి దగ్గరికి తిరిగి రావు.

Набираються сил їхні діти, на полі зростають, відхо́дять і більше до них не вертаються.

5 ౫ అడవి గాడిదను స్వేచ్ఛగా పోనిచ్చిన వాడెవడు? గంతులు వేసే గాడిద కట్లు విప్పిన వాడెవడు?

Хто пусти́в осла дикого вільним, і хто розв'язав ослу дикому пу́та,

6 ౬ నేను అడివిని దానికి ఇల్లుగాను ఉప్పుపర్రను దానికి నివాసస్థలంగాను నియమించాను.

якому призначив Я степ його домом, а місцем його пробува́ння — соло́ну пустиню?

7 ౭ పట్టణపు రణగొణధ్వనులను చూసి అది తిరస్కారంగా నవ్వుతుంది. తోలేవాడి అదిలింపులు అది వినదు.

Він сміється із га́ласу міста, не чує він крику пого́нича.

8 ౮ పర్వతాల వరుస దానికి మేతభూమి. అన్ని రకాల పచ్చని మొలకలను అది వెతుక్కుంటుంది.

Що знахо́дить по го́рах, то паша його, і шукає він усього зеленого.

9 ౯ అడివి దున్న నీకు సంతోషంగా ఊడిగం చేస్తుందా? అది నీ కొట్టంలో ఉండడానికి ఒప్పుకుంటుందా?

Чи захоче служити тобі однорі́г? Чи при я́слах твоїх ночуватиме він?

10 ౧౦ పగ్గం వేసి అడివి దున్నను నాగలి దున్నించ గలవా? దాన్ని తోలుకుపోయి పల్లాలను చదును చేయించగలవా?

Чи ти одноро́га прив'я́жеш до його борозни́ поворо́ззям? Чи буде він боронува́ти за тобою долини?

11 ౧౧ అది మహా బలిష్ఠమైనదని దాన్ని నువ్వు నమ్ముతావా? చెయ్యమని దానికి నీ పని అప్పగిస్తావా?

Чи повіриш йому через те, що має він силу велику, — і свою працю на нього попу́стиш?

12 ౧౨ అది నీ ధాన్యాన్ని ఇంటికి తెస్తుందని దానిపై ఆధారపడతావా? కళ్ళంలో ఉన్న ధాన్యాన్ని అది పోగు చేస్తుందని నమ్ముతావా?

Чи повіриш йому, що він ве́рне насіння твоє, і збере тобі тік?

13 ౧౩ నిప్పుకోడి గర్వంగా రెక్కలు ఆడిస్తుంది. కానీ అవి ప్రేమపూర్వకమైన రెక్కలా, ఈకలా?

Крило стру́севе радісно б'ється, чи ж крило це й пір'ї́на леле́ки?

14 ౧౪ లేదు సుమా, అది దాని గుడ్లు నేలపై పెడుతుంది. ఇసుకే వాటిని పొదుగుతుంది.

Бо я́йця свої він на землю кладе́ та в поросі їх вигріва́є,

15 ౧౫ దేని పాదమైనా వాటిని తొక్కుతుందని అయినా, అడవిజంతువు ఏదైనా వాటిని చితకగొడుతుందేమోనని అయినా అది మర్చిపోతుంది.

і забува́, що нога може їх розчави́ти, а звір польови́й може їх розтопта́ти.

16 ౧౬ తన పిల్లలు తనవి కానట్టు వాటి పట్ల అది కఠినంగా ఉంటుంది. దాని కష్టం వ్యర్థమైపోయినా దానికి చింత లేదు.

Він жорстокий відно́сно дітей своїх, ніби вони не його, а що праця його може бути надаре́мна, того не боїться,

17 ౧౭ దేవుడు దాన్ని తెలివిలేనిదిగా చేశాడు. ఆయన దానికి వివేచనాశక్తి ఇవ్వలేదు.

бо Бог учинив, щоб забув він про мудрість, і не наділив його розумом.

18 ౧౮ అది వడిగా పరిగెత్తితే గుర్రాన్ని, దానిపై స్వారీ చేసే వాణ్ణి చూసి హేళనగా నవ్వుతుంది.

А за ча́су надхо́ду стрільців ударяє він кри́льми повітря, — і сміється з коня та з його верхівця́!

19 ౧౯ గుర్రానికి నువ్వు బలం ఇచ్చావా? జూలు వెంట్రుకలతో దాని మెడను నువ్వే కప్పావా?

Чи ти силу коне́ві даси, чи шию його ти зодя́гнеш у гриву?

20 ౨౦ మిడతవలె అది కదం తొక్కేలా చేశావా? దాని సకిలింపు ధ్వని భీకరం.

Чи ти зробиш, що буде скакати він, мов сарана́? Величне іржа́ння його страшеле́зне!

21 ౨౧ అది కాలు దువ్వి తన బలాన్నిబట్టి రేగిపోతుంది. అది ఆయుధాలను ఎదుర్కోడానికి ముందుకు దూకుతుంది.

Б'є ногою в долині та ті́шиться силою, іде він насупроти зброї,

22 ౨౨ అది భయాన్ని వెక్కిరిస్తుంది. హడలిపోదు. కత్తిని చూసి వెనక్కి తగ్గదు.

— сміється з страху́ й не жахається, і не верта́ється з-перед меча,

23 ౨౩ దాని వీపుపై అంబుల పొది, తళతళలాడే ఈటెలు బల్లేలు గలగలలాడినప్పుడు,

хоч дзво́нить над ним сагайда́к, ві́стря списо́ве та ра́тище!

24 ౨౪ పట్టరాని కోపంతో అది పరుగులు పెడుతుంది. అది భేరీనాదం విని ఉరకలు వేస్తుంది.

Він із шале́ністю та лютістю землю ковтає, і не вірить, що чути гук рогу.

25 ౨౫ బాకా ధ్వని వినబడినప్పుడెల్లా అది హుంకరిస్తుంది. దూరం నుండి యుద్ధవాసన పసిగడుతుంది. సేనాధిపతుల సింహనాదాలను, కదనఘోషను వింటుంది.

При кожному розі кричить він: „І-га!“і винюхує зда́лека бій, грім гетьма́нів та крик.

26 ౨౬ డేగ నీ జ్ఞానం చేతనే ఎగురుతుందా? అది నీ ఆజ్ఞ వలననే తన రెక్కలు దక్షిణ దిక్కుకు చాస్తుందా?

Чи я́струб літає твоєю премудрістю, на пі́вдень простягує кри́ла свої?

27 ౨౭ గరుడ పక్షి నీ ఆజ్ఞకు లోబడే ఆకాశవీధి కెక్కుతుందా? తన గూడును ఎత్తయిన చోట కట్టుకుంటుందా?

Чи з твойо́го нака́зу орел підіймається, і мо́стить кубло́ своє на висоті?

28 ౨౮ అది కొండశిఖరాలపై నివసిస్తుంది. కొండకొనపై ఎవరూ ఎక్కలేని చోట గూడు కట్టుకుంటుంది.

На скелі заме́шкує він та ночує, на ске́льнім вершку́ та тверди́ні, —

29 ౨౯ అక్కడ నుండి తన ఎరను వెతుకుతుంది. దాని కళ్ళు దాన్ని దూరం నుండి కనిపెడతాయి.

ізвідти визо́рює ї́жу, дале́ко вдивляються очі його,

30 ౩౦ దాని పిల్లలు రక్తం తాగుతాయి. హతులైనవారు ఎక్కడ ఉంటారో అక్కడే అది ఉంటుంది.

а його пташеня́та п'ють кров. Де ж забиті, там він“.