యోబు~ గ్రంథము 30
1 ౧ ఇప్పుడైతే నాకన్న తక్కువ వయస్సు గలవారు నన్ను ఎగతాళి చేస్తారు. వీరి తండ్రులు నా మందలు కాసే కుక్కలతో ఉండడానికి తగని వారని నేను తలంచాను.
Pero ahora los que son más jóvenes que yo; se burlan de mi, aquellos cuyos padres aborrecería poner con los perros de mis rebaños.
¿De qué sirve la fuerza de sus manos para mí? toda fuerza se ha ido de ellos.
3 ౩ వారు పేదరికం చేత, కరువుచేత, శుష్కించిపోయిన వారు. పాడై నిర్మానుష్యంగా ఉన్న ఎడారిలోని చీకటి తావుల్లో ఎండిన నేలలో వెదుకులాడుతారు.
Se desperdician por la necesidad de comida, mordiendo la tierra seca; Su única esperanza de vida está en la tierra baldía.
Ellos están arrancando verdolagas de la maleza, y comían raíces de árboles.
5 ౫ వారు మనుషుల మధ్య నుండి తరిమివేయబడిన వారు. దొంగను తరుముతూ కేకలు వేసినట్టు మనుషులు వారిని తరుముతూ కేకలు వేస్తారు.
Ellos eran rechazados de entre los habitantes de sus ciudades, los hombres gritan contra ellos como ladrones.
Moraban en valles de terror; Tienen que vivir en las cuevas, en los barrancos y las rocas.
Bramaban entre la maleza; Se juntan bajo las espinas.
8 ౮ వారు మోటు వారికి, పేరు లేని పనికి మాలిన వారికి పుట్టినవారు. దేశంలోనుండి కొరడాలతో వారిని తరిమి వేశారు.
Son hijos de vergüenza, y de hombres sin nombre, que han sido expulsados de su pueblo.
Y ahora me he convertido en su canción, y soy la burla de todos.
Les soy asqueroso; Se alejan de mí y me escupen en la cara.
Porque ha desatado el cordón de mi arco, y me ha afligido; Él los enviado y se han desenfrenado delante de mí.
A mi diestra se levantaron los jóvenes, empujaron mis pies, se pusieron en orden y alzaron sus caminos de destrucción contra mí:
Han destruido mis caminos, se benefician a causa de mi destrucción; aprovechan que nadie los detiene.
A través de un agujero en la pared como un portillo, se avalanchan contra mi.
15 ౧౫ భీతి నాపై దాడి చేసింది. గాలికి కొట్టుకుపోయినట్టు నా గౌరవం ఎగిరిపోయింది. మేఘం లాగా నా అభివృద్ధి కదిలి వెళ్లి పోయింది.
Me ha venido él temor. Mi esperanza se ha ido como el viento, y mi bienestar como una nube.
Pero ahora mi alma se vuelve agua en mí, me superan días de problemas.
El dolor penetra mis huesos, y no me dieron descanso; No hay fin a mis dolores.
18 ౧౮ దేవుని మహా బలం నా వస్త్రాన్ని ఒడిసి పట్టింది. మెడ చుట్టూ ఉండే నా చొక్కాలాగా అది బిగుసుకు పోతున్నది.
Con gran fuerza desfigura mi ropa, me ciñe como cuello de mi túnica.
En verdad, Dios me ha rebajado hasta la tierra, y me he vuelto como el polvo.
20 ౨౦ ఓ దేవా నీకు మొర పెడుతున్నాను. అయితే నువ్వు జవాబియ్యడం లేదు. నేను నిలబడితే నువ్వు అలా చూస్తూ ఉన్నావు.
No respondes a mi clamor, y no tomas nota de mi oración.
Te has vuelto cruel conmigo; la fuerza de tu mano me aborrece.
Levantándome, me haces ir en las alas del viento; Estoy deshecho por la tormenta.
Porque estoy seguro de que me llevarás a la muerte y al lugar de reunión ordenado para todos los vivos.
¿No se ha extendido mi mano para ayudar a los pobres? ¿No he sido para él un salvador en su apuro?
¿No he llorado por los oprimidos? ¿Y no estaba mi alma triste por el necesitado?
26 ౨౬ నాకు మేలు కలుగుతుందని నేను ఆశించాను. కానీ నాకు కీడు సంభవించింది. వెలుగు కోసం నేను కనిపెట్టగా చీకటి దక్కింది.
Cuando buscaba el bien, vino el mal; Estaba esperando la luz, y se oscureció.
Mis sentimientos están fuertemente conmovidos, y no me dan descanso; Los días de angustia me han sobrepasado.
Ando en ropa oscura, incómodo; Me levanto en el lugar público, pidiendo ayuda.
Me he convertido en un hermano de los chacales, y voy en compañía de avestruces.
Mi piel es negra y se me cae; y mis huesos arden con el calor de mi enfermedad.
Y mi arpa se ha convertido en luto, y el sonido de mi flauta en el ruido de lamento.
