యోబు~ గ్రంథము 3
Ezután felnyitotta Jób a száját és megátkozta napját.
Megszólalt Jób és mondta:
3 ౩ నేను పుట్టిన రోజు లేకుండా ఉంటే బాగుండేది. “మగ పిల్లవాడు పుట్టాడు” అని చెప్పే రాత్రి సమయం లేకపోయినట్టయితే బాగుండేది. నా తల్లి గర్భాన్ని ఆ రోజు మూసి ఉంచితే బాగుండేది. ఆ రోజు నా కళ్ళకు బాధను మరుగు చేయలేకపోయింది.
Vesszen el a nap, melyen születtem, s az éj, mely mondta: fiúgyermek fogantatott.
Az a nap legyen sötétség, ne tartsa számon Isten fölülről s ne tündököljön reája napfény.
5 ౫ చీకటి, గాఢాంధకారం మళ్ళీ దాన్ని తమ దగ్గరికి తీసుకోవాలి. దాన్ని మేఘాలు ఆవరించాలి. పగటివేళ చీకటి కమ్మినట్టు దానికి భయాందోళన కలగాలి.
Váltsák magukhoz sötétség és vakhomály, lakozzék rajta felhőzet, ijesszék nappalnak elborulásai.
6 ౬ కటిక చీకటి ఆ రాత్రిని ఒడిసి పట్టాలి. సంవత్సరం రోజుల్లో నేనూ ఒకదాన్నని అది చెప్పుకోకుండా ఉండాలి. ఏ నెలలోనూ అది భాగం కాకూడాదు.
Az az éj – vigye el homályosság, ne örvendjen az év napjai között, a hónapok számába ne jusson.
Íme, az az éj legyen meddő, ne jusson belé ujjongás.
Szidalmazzák a napnak átkozói, kik készek felriasztani a leviatánt.
9 ౯ ఆ దినాన సంధ్యవేళలో ప్రకాశించే నక్షత్రాలకు చీకటి కమ్మాలి. వెలుగు కోసం అది ఎదురు చూసినప్పుడు వెలుగు కనబడకూడదు.
Sötétedjenek el szürkületének csillagai, reménykedjenek világosságra, de ne legyen, s ne lássa a hajnal szempilláit.
Mert nem zárta el méhemnek ajtait, hogy elrejtette volna a szenvedést szemeim elől.
Miért nem haltam el az anyaméhtől fogva, hogy a méhből kijövet kimúltam volna?
Miért jöttek elémbe térdek, s miért emlők, hogy szopjak?
Mert most fekünném és pihennék, aludnám, akkor nyugtom volna;
14 ౧౪ శిథిలమైపోయిన భవనాలు తిరిగి కట్టించుకునే భూరాజుల్లాగా, మంత్రుల్లాగా నేను కూడా చనిపోయి ప్రశాంతంగా ఉండేవాణ్ణి.
királyokkal s országtanácsosokkal együtt, a kik romokat építettek maguknak,
15 ౧౫ బంగారం సంపాదించుకుని, తమ ఇంటినిండా వెండిని నింపుకున్న అధికారుల్లాగా నేను కన్నుమూసి ఉండేవాణ్ణి.
vagy nagyokkal, kiknek aranyuk van, kik ezüsttel töltötték meg házaikat.
Vagy úgy, mint az elföldelt idétlen, nem volnék, mint kisdedek, kik világosságot nem láttak!
Ott felhagynak a gonoszok a háborgással, s ott nyugosznak a fáradt erejűek.
18 ౧౮ అక్కడ బంధితులైన వారు కలసి విశ్రమిస్తారు. వాళ్ళ చేత పనులు చేయించేవాళ్ళ ఆజ్ఞలు వాళ్లకు వినిపించవు.
Egyaránt gond nélkül vannak a rabok, nem hallják a robottisztnek hangját.
19 ౧౯ పేదవారు, గొప్పవారు అంతా అక్కడ ఉన్నారు. దాసులు తమ యజమానుల చెర నుండి తప్పించుకుని స్వతంత్రులయ్యారు.
Kicsiny és nagy ott van, s a szolga szabad az urától.
Miért ad a szenvedőnek világosságot s életet az elkeseredett lelkűeknek?
21 ౨౧ వారు మరణం కోరుకుంటారు. దాచిపెట్టిన నిధి కోసం వాళ్ళు లోతుగా తవ్వుతున్నారు గాని అది వారికి దొరకడం లేదు.
Kik várják a halált, de nincs, jobban ásnak utána, mint kincsek után;
kik örülnek ujjongásig, örvendenek, midőn a irt találják.
A férfinak, kinek útja el van rejtve, a kit az Isten körülkerített?
24 ౨౪ భోజనం చేయడానికి బదులు నాకు నిట్టూర్పులు కలుగుతున్నాయి. నేను చేసే ఆక్రందనలు నీళ్లలాగా పారుతున్నాయి.
Mert kenyerem előtt jön sóhajtásom, és ömlenek, mint a víz, jajdulásaim.
Mert mitől rettegve rettegtem, az utolért, és a mitől féltem, az reám jött.
Nem volt boldogságom, s nem volt pihenésem és nem volt nyugtom, s jött a háborgás.
