యోబు~ గ్రంథము 3
At length Job opened his mouth, and cursed the day of his birth.
And Job spake and said:
3 ౩ నేను పుట్టిన రోజు లేకుండా ఉంటే బాగుండేది. “మగ పిల్లవాడు పుట్టాడు” అని చెప్పే రాత్రి సమయం లేకపోయినట్టయితే బాగుండేది. నా తల్లి గర్భాన్ని ఆ రోజు మూసి ఉంచితే బాగుండేది. ఆ రోజు నా కళ్ళకు బాధను మరుగు చేయలేకపోయింది.
Perish the day in which I was born, and the night which said, “A man-child is conceived!”
Let that day be darkness; Let not God seek it from above; Yea, let not the light shine upon it!
5 ౫ చీకటి, గాఢాంధకారం మళ్ళీ దాన్ని తమ దగ్గరికి తీసుకోవాలి. దాన్ని మేఘాలు ఆవరించాలి. పగటివేళ చీకటి కమ్మినట్టు దానికి భయాందోళన కలగాలి.
Let darkness and the shadow of death redeem it; Let a cloud dwell upon it; Let whatever darkeneth the day terrify it!
6 ౬ కటిక చీకటి ఆ రాత్రిని ఒడిసి పట్టాలి. సంవత్సరం రోజుల్లో నేనూ ఒకదాన్నని అది చెప్పుకోకుండా ఉండాలి. ఏ నెలలోనూ అది భాగం కాకూడాదు.
As for that night, let darkness seize upon it; Let it not rejoice among the days of the year; Let it not come into the number of the months!
O let that night be unfruitful! Let there be in it no voice of joy;
Let them that curse the day curse it, Who are skilful to stir up the leviathan!
9 ౯ ఆ దినాన సంధ్యవేళలో ప్రకాశించే నక్షత్రాలకు చీకటి కమ్మాలి. వెలుగు కోసం అది ఎదురు చూసినప్పుడు వెలుగు కనబడకూడదు.
Let the stars of its twilight be darkened; Let it long for light, and have none; Neither let it see the eyelashes of the morning!
Because it shut not up the doors of my mother's womb, And hid not trouble from mine eyes.
Why died I not at my birth? Why did I not expire when I came forth from the womb?
Why did the knees receive me, And why the breasts, that I might suck?
For now should I lie down and be quiet; I should sleep; then should I be at rest,
14 ౧౪ శిథిలమైపోయిన భవనాలు తిరిగి కట్టించుకునే భూరాజుల్లాగా, మంత్రుల్లాగా నేను కూడా చనిపోయి ప్రశాంతంగా ఉండేవాణ్ణి.
With kings and counsellors of the earth, Who built up for themselves—ruins!
15 ౧౫ బంగారం సంపాదించుకుని, తమ ఇంటినిండా వెండిని నింపుకున్న అధికారుల్లాగా నేను కన్నుమూసి ఉండేవాణ్ణి.
Or with princes that had gold, And filled their houses with silver;
Or, as a hidden untimely birth, I had perished; As infants which never saw the light.
There the wicked cease from troubling; There the weary are at rest.
18 ౧౮ అక్కడ బంధితులైన వారు కలసి విశ్రమిస్తారు. వాళ్ళ చేత పనులు చేయించేవాళ్ళ ఆజ్ఞలు వాళ్లకు వినిపించవు.
There the prisoners rest together; They hear not the voice of the oppressor.
19 ౧౯ పేదవారు, గొప్పవారు అంతా అక్కడ ఉన్నారు. దాసులు తమ యజమానుల చెర నుండి తప్పించుకుని స్వతంత్రులయ్యారు.
The small and the great are there, And the servant is free from his master.
Why giveth He light to him that is in misery, And life to the bitter in soul,
21 ౨౧ వారు మరణం కోరుకుంటారు. దాచిపెట్టిన నిధి కోసం వాళ్ళు లోతుగా తవ్వుతున్నారు గాని అది వారికి దొరకడం లేదు.
Who long for death, and it cometh not, And dig for it more than for hid treasures;
Who rejoice exceedingly, Yea, exult, when they can find a grave?
Why is light given to a man from whom the way is hid, And whom God hath hedged in?
24 ౨౪ భోజనం చేయడానికి బదులు నాకు నిట్టూర్పులు కలుగుతున్నాయి. నేను చేసే ఆక్రందనలు నీళ్లలాగా పారుతున్నాయి.
For my sighing cometh before I eat, And my groans are poured out like water.
For that which I dread overtaketh me; That at which I shudder cometh upon me.
I have no peace, nor quiet, nor respite: Misery cometh upon me continually.
