యోబు~ గ్రంథము 3
Derefter oplod Job sin Mund og forbandede sin Dag,
og Job tog til Orde og sagde:
3 ౩ నేను పుట్టిన రోజు లేకుండా ఉంటే బాగుండేది. “మగ పిల్లవాడు పుట్టాడు” అని చెప్పే రాత్రి సమయం లేకపోయినట్టయితే బాగుండేది. నా తల్లి గర్భాన్ని ఆ రోజు మూసి ఉంచితే బాగుండేది. ఆ రోజు నా కళ్ళకు బాధను మరుగు చేయలేకపోయింది.
Bort med den Dag, jeg fødtes, den Nat, der sagde: »Se, en Dreng!«
Denne Dag vorde Mørke, Gud deroppe spørge ej om den, over den straale ej Lyset frem!
5 ౫ చీకటి, గాఢాంధకారం మళ్ళీ దాన్ని తమ దగ్గరికి తీసుకోవాలి. దాన్ని మేఘాలు ఆవరించాలి. పగటివేళ చీకటి కమ్మినట్టు దానికి భయాందోళన కలగాలి.
Mulm og Mørke løse den ind, Taage lægge sig over den, Formørkelser skræmme den!
6 ౬ కటిక చీకటి ఆ రాత్రిని ఒడిసి పట్టాలి. సంవత్సరం రోజుల్లో నేనూ ఒకదాన్నని అది చెప్పుకోకుండా ఉండాలి. ఏ నెలలోనూ అది భాగం కాకూడాదు.
Mørket tage den Nat, den høre ej hjemme blandt Aarets Dage, den komme ikke i Maaneders Tal!
Ja, denne Nat vorde gold, der lyde ej Jubel i den!
De, der besværger Dage, forbande den, de, der har lært at hidse Livjatan;
9 ౯ ఆ దినాన సంధ్యవేళలో ప్రకాశించే నక్షత్రాలకు చీకటి కమ్మాలి. వెలుగు కోసం అది ఎదురు చూసినప్పుడు వెలుగు కనబడకూడదు.
dens Morgenstjerner formørkes, den bie forgæves paa Lys, den skue ej Morgenrødens Øjenlaag,
fordi den ej lukked mig Moderlivets Døre og skjulte Kvide for mit Blik!
Hvi døde jeg ikke i Moders Liv eller udaanded straks fra Moders Skød?
Hvorfor var der Knæ til at tage imod mig, hvorfor var der Bryster at die?
Saa havde jeg nu ligget og hvilet, saa havde jeg slumret i Fred
14 ౧౪ శిథిలమైపోయిన భవనాలు తిరిగి కట్టించుకునే భూరాజుల్లాగా, మంత్రుల్లాగా నేను కూడా చనిపోయి ప్రశాంతంగా ఉండేవాణ్ణి.
blandt Konger og Jordens Styrere, der bygged sig Gravpaladser,
15 ౧౫ బంగారం సంపాదించుకుని, తమ ఇంటినిండా వెండిని నింపుకున్న అధికారుల్లాగా నేను కన్నుమూసి ఉండేవాణ్ణి.
blandt Fyrster, rige paa Guld, som fyldte deres Huse med Sølv.
Eller var jeg dog som et nedgravet Foster, som Børn, der ikke fik Lyset at se!
Der larmer de gudløse ikke mer, der hviler de trætte ud,
18 ౧౮ అక్కడ బంధితులైన వారు కలసి విశ్రమిస్తారు. వాళ్ళ చేత పనులు చేయించేవాళ్ళ ఆజ్ఞలు వాళ్లకు వినిపించవు.
alle de fangne har Ro, de hører ej Fogedens Røst;
19 ౧౯ పేదవారు, గొప్పవారు అంతా అక్కడ ఉన్నారు. దాసులు తమ యజమానుల చెర నుండి తప్పించుకుని స్వతంత్రులయ్యారు.
smaa og store er lige der og Trællen fri for sin Herre.
Hvi giver Gud de lidende Lys, de bittert sørgende Liv,
21 ౨౧ వారు మరణం కోరుకుంటారు. దాచిపెట్టిన నిధి కోసం వాళ్ళు లోతుగా తవ్వుతున్నారు గాని అది వారికి దొరకడం లేదు.
dem, som bier forgæves paa Døden, graver derefter som efter Skatte,
som glæder sig til en Stenhøj, jubler, naar de finder deres Grav —
en Mand, hvis Vej er skjult, hvem Gud har stænget inde?
24 ౨౪ భోజనం చేయడానికి బదులు నాకు నిట్టూర్పులు కలుగుతున్నాయి. నేను చేసే ఆక్రందనలు నీళ్లలాగా పారుతున్నాయి.
Thi Suk er blevet mit daglige Brød, mine Ve raab strømmer som Vand.
Thi hvad jeg gruer for, rammer mig, hvad jeg bæver for, kommer over mig.
Knap har jeg Fred, og knap har jeg Ro, knap har jeg Hvile, saa kommer Uro!
