యోబు~ గ్రంథము 29
Job siguió hablando.
“¡Ojalá volviera a los viejos tiempos en que Dios me cuidaba!
Su luz brillaba sobre mí y alumbraba mi camino en la oscuridad.
Cuando era joven y fuerte, Dios era mi amigo y me hablaba en mi casa.
El Todopoderoso seguía conmigo y estaba rodeado de mis hijos.
Mis rebaños producían mucha leche, y el aceite fluía libremente de mis prensas de aceitunas.
Salí a la puerta de la ciudad y me senté en la plaza pública.
Los jóvenes me veían y se apartaban del camino; los ancianos me defendían.
Los dirigentes guardaron silencio y se taparon la boca con las manos.
Las voces de los funcionarios se acallaron; se callaron en mi presencia.
11 ౧౧ నా సంగతి విన్న ప్రతివాడూ నన్ను అదృష్టవంతుడిగా ఎంచాడు. నేను కంటబడిన ప్రతివాడూ నన్ను గూర్చి సాక్ష్యమిచ్చాడు.
“Todos los que me escuchaban me alababan; los que me veían me elogiaban,
porque daba a los pobres que me llamaban y a los huérfanos que no tenían quien los ayudara.
13 ౧౩ నశించిపోవడానికి సిద్ధంగా ఉన్నవారి దీవెన నా మీదికి వచ్చింది. వితంతువుల హృదయాన్ని సంతోషపెట్టాను.
Los que estaban a punto de morir me bendijeron; hice cantar de alegría a la viuda.
14 ౧౪ నేను నీతిని వస్త్రంగా ధరించుకున్నాను గనక అది నన్ను ధరించింది. నా న్యాయవర్తన నాకు వస్త్రం, పాగా అయింది.
Siendo sincero y actuando correctamente eran lo que yo llevaba como ropa.
Fui como los ojos para los ciegos y los pies para los cojos.
Fui como un padre para los pobres, y defendí los derechos de los extranjeros.
Rompí la mandíbula de los malvados y les hice soltar su presa de los dientes.
18 ౧౮ అప్పుడు నేను ఇలా అనుకున్నాను. నా గూటి దగ్గరనే నేను కన్ను మూస్తాను. ఇసుక రేణువుల్లాగా నేను దీర్ఘాయువు గలవాడినౌతాను.
Pensé que moriría en casa, después de muchos años.
Como un árbol, mis raíces se extienden hasta el agua; el rocío se posa en mis ramas durante la noche.
Siempre se me concedían nuevos honores; mi fuerza se renovaba como un arco infalible.
“La gente escuchaba atentamente lo que yo decía; se callaba al escuchar mis consejos.
Una vez que yo hablaba, no tenían nada más que decir; lo que yo decía era suficiente.
23 ౨౩ వర్షం కోసం కనిపెట్టినట్టు వారు నా కోసం కనిపెట్టుకున్నారు. కడవరి వాన కోసమన్నట్టు వారు వెడల్పుగా నోరు తెరుచుకున్నారు.
Me esperaban como quien espera la lluvia, con la boca abierta por la lluvia de primavera.
Cuando les sonreía, apenas podían creerlo; mi aprobación significaba todo el mundo para ellos.
25 ౨౫ నేను వారికి పెద్దనై కూర్చుని వారికి మార్గాలను ఏర్పరచాను. తన సైన్యం దగ్గర రాజులాగా ఉన్నాను. దుఃఖించే వారిని ఓదార్చే వాడి వలే ఉన్నాను.
Decidí el camino a seguir como su líder, viviendo como un rey entre sus soldados, y cuando estaban tristes los consolaba”.
