యోబు~ గ్రంథము 18
Nu nam Bildad van Sjóeach het woord, en sprak:
2 ౨ ఎంతసేపు మాటలు వెదుక్కుంటూ నన్ను చిక్కుల్లో పడేయాలని చూస్తావు? నువ్వు ఆలోచించుకో. తరువాత నేను మాట్లాడతాను.
Wanneer maakt gij eindelijk eens een eind aan uw praten, Wordt gij verstandig, en laat ons aan het woord;
Waarom worden wij als vee beschouwd, En zijn wij zo dom in uw ogen?
4 ౪ అమితమైన కోపంతో నిన్ను నువ్వే చీల్చుకొంటున్నావు. నీ కోసం భూమి అంతా పాడైపోవాలా? నువ్వు కోరుకున్నావని కొండ తన స్థానం మార్చుకుంటుందా?
Gij, die in uw woede uzelf verscheurt: Zou om uwentwil de aarde worden ontvolkt, Een rots van haar plaats verwijderd, Een berg van zijn grondslag gerukt?
Waarachtig, het licht van den boze dooft uit, De vlam van zijn vuur blijft niet schijnen;
Het licht wordt donker in zijn tent, De lamp gaat boven hem uit.
Zijn krachtige tred wordt verlamd, Zijn eigen beleid doet hem struikelen;
Want door zijn eigen voeten wordt hij in het net gedreven, En wandelt hij over de mazen.
Een klem grijpt zijn hiel, een net houdt hem vast.
Zijn strik ligt in de grond verborgen, een val op zijn pad;
11 ౧౧ అన్నివైపుల నుండి భయం కలిగించే విషయాలు వాళ్ళను చుట్టుముడతాయి. భయాలు అన్నివైపులకు వాళ్ళను వెంటాడి తరుముతాయి.
Verschrikkingen beangstigen hem van alle kant, En vervolgen hem, stap voor stap.
Het onheil hongert naar hem, De rampspoed staat aan zijn zijde gereed;
Zijn huid wordt door ziekte verteerd, De eersteling van de dood slokt zijn leden op.
14 ౧౪ వాళ్ళు నిర్భయంగా తమ గుడారాల్లో ఉన్నప్పుడు వారిని బయటకు ఈడ్చివేస్తారు. వారిని క్రూరుడైన రాజు దగ్గరికి బందీలుగా కొనిపోతారు.
Hij wordt uit zijn tent gerukt, waar hij zich veilig waande, En zij sleept hem naar den vorst der verschrikking
15 ౧౫ వాళ్లకు సంబంధంలేని ఇతరులు వాళ్ళ గుడారాల్లో కాపురం ఉంటారు. వాళ్ళ నివాసస్థలాల మీద గంధకం చల్లడం జరుగుతుంది.
Zij woont in zijn tent, die hem niet langer behoort, En over zijn woning wordt zwavel gestrooid.
Van onderen verdorren zijn wortels, Van boven verwelken zijn twijgen;
17 ౧౭ భూమి మీద వాళ్ళ ఆనవాళ్ళు తుడిచి పెట్టుకు పోతాయి. భూతలంపై వాళ్ళను జ్ఞాపకం ఉంచుకునే వాళ్ళు ఎవ్వరూ ఉండరు.
Zijn gedachtenis verdwijnt uit het land, Zelfs in de steppe heeft hij geen naam.
Men stoot hem uit het licht de duisternis in, Men jaagt hem uit de wereld weg;
Hij heeft onder zijn volk geen kroost, geen geslacht, In zijn woonplaats geen, die hem rest.
20 ౨౦ వాళ్లకు పట్టిన దుర్గతిని చూసి తరువాత వచ్చిన పశ్చిమ దేశస్తులు ఆశ్చర్యపోతారు. తూర్పున ఉన్న వాళ్ళు భయభ్రాంతులకు లోనౌతారు.
Over zijn lot staat het Westen ontsteld, En het Oosten siddert er van:
Waarachtig, zo gaat het met het verblijf van den boze, Met de woonplaats van hem, die God miskent!
