యోబు~ గ్రంథము 16
Entonces Job respondió:
“Ya he oído todo esto antes. ¡Son consoladores que sólo causan problemas!
¿No cesarán sus discursos que son como el viento? ¿Qué les molesta tanto como para que tengan que responderme?
4 ౪ నా దుస్థితి మీకు పట్టి ఉంటే నేను కూడా మీలాగా మాట్లాడేవాణ్ణి. మీ మీద లేనిపోని మాటలు కల్పిస్తూ నా తల ఆడిస్తూ మీవైపు చూసేవాణ్ణి.
Podría hablar como si ustedes estuvieran en mi lugar, encadenando palabras para criticarlos, ridiculizándolos con un movimiento de cabeza.
Podría edificarlos con mi boca diciendo palabras; el movimiento de mis labios aliviaría su dolor.
Para mí, si hablo no se alivia mi dolor, y si no hablo el dolor sigue ahí.
“Dios, me has agotado. Has destruido a toda mi familia.
8 ౮ నా శరీరమంతా బక్కచిక్కిపోయింది. క్షీణించిపోయి, మడతలు పడిన నా చర్మం నాకు వ్యతిరేకంగా సాక్ష్యమిస్తున్నది.
Me has hecho marchitar, lo cual es un testimonio contra mí; mi cuerpo delgado atestigua contra mí.
Me ha desgarrado en su cólera; en su hostilidad ha rechinado los dientes contra mí; mi enemigo me atraviesa con su mirada feroz.
10 ౧౦ మనుషులు నన్ను ఎత్తి పొడవడానికి సిద్ధంగా ఉన్నారు. వాళ్ళ తిట్లు నాకు చెంపపెట్టులాంటివి. వాళ్ళంతా ఏకమై నాకు వ్యతిరేకంగా సమకూడుతున్నారు.
La gente me mira con la boca abierta, me abofetean en las mejillas para burlarse de mí, se agolpan a mi alrededor para atacarme.
Dios me ha entregado a la gente malvada; me ha arrojado en sus manos.
12 ౧౨ నేను మౌనంగా ఉండిపోయాను. ఆయన నన్ను ముక్కలు ముక్కలు చేశాడు. నా మెడ పట్టుకుని విదిలించి నన్ను చిందరవందర చేశాడు. నన్ను గురిగా చేసుకుని వేధిస్తున్నాడు.
“Yo vivía en paz y él me hizo pedazos. Me agarró por el cuello y me hizo pedazos. Me ha convertido en su blanco.
13 ౧౩ ఆయన వేసే బాణాలు నా దేహమంతా గుచ్చుకుంటున్నాయి. ఆయన నా మూత్రపిండాలను పొడిచివేశాడు. జాలి, దయ లేకుండా నన్ను వేధిస్తున్నాడు. నాలోని పైత్యరసాన్ని నేలపై కక్కించాడు.
Sus arqueros me rodean. Sus flechas atraviesan mis riñones sin piedad. Derrama mi hiel por el suelo.
14 ౧౪ దెబ్బ మీద దెబ్బ వేసి నన్ను విరగగొడుతున్నాడు. యుద్ధ వీరుని వలే పరుగెత్తుకుంటూ వచ్చి నా మీద పడ్డాడు.
Como un muro me derriba, brecha tras brecha, se abalanza sobre mí como un guerrero.
He sembrado tela de silicio para cubrir mi piel; mi fuerza yace rota en el polvo.
Mi cara está roja de tanto llorar y sombras oscuras rodean mis ojos,
aunque no he hecho nada malo y mi oración es pura.
“Tierra, no cubras mi sangre. Que mi grito no encuentre lugar para esconderse.
Mira, ahora mismo mi testigo está en el cielo; el que habla por mí está en las alturas.
Mis amigos me desprecian, pero mis ojos derraman lágrimas ante Dios.
21 ౨౧ ఒక వ్యక్తి తన స్నేహితుని కోసం బ్రతిమిలాడినట్టు నా కోసం దేవుణ్ణి వేడుకునే ఒక మనిషి నాకు కావాలి.
Quiero que mi testigo hable por mí ante Dios como quien habla por su amigo.
Porque dentro de pocos años andaré por ese camino del que no volveré”.
