தீத்து 3
1 ௧ தலைவர்களுக்கும் அதிகாரங்களுக்கும் கீழ்ப்படிந்து அடங்கியிருக்கவும், எல்லாவிதமான நல்ல செயல்களையும் செய்ய ஆயத்தமாக இருக்கவும்,
തേ യഥാ ദേശാധിപാനാം ശാസകാനാഞ്ച നിഘ്നാ ആജ്ഞാഗ്രാഹിൺശ്ച സർവ്വസ്മൈ സത്കർമ്മണേ സുസജ്ജാശ്ച ഭവേയുഃ
2 ௨ ஒருவனையும் அவமதிக்காமலும், சண்டைபண்ணாமலும், பொறுமையுள்ளவர்களாக எல்லா மனிதர்களுக்கும் சாந்தகுணத்தைக் காண்பிக்கவும் அவர்களுக்கு நினைப்பூட்டு.
കമപി ന നിന്ദേയു ർനിവ്വിരോധിനഃ ക്ഷാന്താശ്ച ഭവേയുഃ സർവ്വാൻ പ്രതി ച പൂർണം മൃദുത്വം പ്രകാശയേയുശ്ചേതി താൻ ആദിശ|
3 ௩ ஏனென்றால், முற்காலத்திலே நாமும் புத்தியீனர்களும், கீழ்ப்படியாதவர்களும், வழிதப்பி நடக்கிறவர்களும், பலவிதமான இச்சைகளுக்கும் இன்பங்களுக்கும் அடிமைப்பட்டவர்களும், துர்க்குணத்தோடும் பொறாமையோடும் வாழ்கிறவர்களும், பகைக்கப்படத்தக்கவர்களும், ஒருவரையொருவர் பகைக்கிறவர்களுமாக இருந்தோம்.
യതഃ പൂർവ്വം വയമപി നിർബ്ബോധാ അനാജ്ഞാഗ്രാഹിണോ ഭ്രാന്താ നാനാഭിലാഷാണാം സുഖാനാഞ്ച ദാസേയാ ദുഷ്ടത്വേർഷ്യാചാരിണോ ഘൃണിതാഃ പരസ്പരം ദ്വേഷിണശ്ചാഭവാമഃ|
കിന്ത്വസ്മാകം ത്രാതുരീശ്വരസ്യ യാ ദയാ മർത്ത്യാനാം പ്രതി ച യാ പ്രീതിസ്തസ്യാഃ പ്രാദുർഭാവേ ജാതേ
5 ௫ நாம் செய்த நீதியின் செயல்களினிமித்தம் அவர் நம்மை இரட்சிக்காமல், தமது இரக்கத்தின்படியே, மறுபிறப்பு முழுக்கினாலும், பரிசுத்த ஆவியானவருடைய புதிதாக்குதலினாலும் நம்மை இரட்சித்தார்.
വയമ് ആത്മകൃതേഭ്യോ ധർമ്മകർമ്മഭ്യസ്തന്നഹി കിന്തു തസ്യ കൃപാതഃ പുനർജന്മരൂപേണ പ്രക്ഷാലനേന പ്രവിത്രസ്യാത്മനോ നൂതനീകരണേന ച തസ്മാത് പരിത്രാണാം പ്രാപ്താഃ
6 ௬ தமது கிருபையினாலே நாம் நீதிமான்களாக்கப்பட்டு, நித்திய ஜீவனுண்டாகும் என்கிற நம்பிக்கையின்படி சுதந்திரராகத்தக்கதாக, (aiōnios g166)
സ ചാസ്മാകം ത്രാത്രാ യീശുഖ്രീഷ്ടേനാസ്മദുപരി തമ് ആത്മാനം പ്രചുരത്വേന വൃഷ്ടവാൻ|
7 ௭ அவர் நமது இரட்சகராகிய இயேசுகிறிஸ்துவின் மூலமாக, அந்தப் பரிசுத்த ஆவியானவரை நம்மேல் சம்பூரணமாகப் பொழிந்தருளினார்.
ഇത്ഥം വയം തസ്യാനുഗ്രഹേണ സപുണ്യീഭൂയ പ്രത്യാശയാനന്തജീവനസ്യാധികാരിണോ ജാതാഃ| (aiōnios g166)
8 ௮ இந்த வார்த்தை உண்மையுள்ளது; தேவனை விசுவாசிக்கிறவர்கள் நல்ல செயல்களைச்செய்ய ஜாக்கிரதையாக இருக்கும்படி நீ இவைகளைக்குறித்துத் திட்டமாகப் போதிக்கவேண்டுமென்று விரும்புகிறேன்; இவைகளே நன்மையும் மனிதர்களுக்குப் பிரயோஜனமுமானவைகள்.
വാക്യമേതദ് വിശ്വസനീയമ് അതോ ഹേതോരീശ്വരേ യേ വിശ്വസിതവന്തസ്തേ യഥാ സത്കർമ്മാണ്യനുതിഷ്ഠേയുസ്തഥാ താൻ ദൃഢമ് ആജ്ഞാപയേതി മമാഭിമതം| താന്യേവോത്തമാനി മാനവേഭ്യഃ ഫലദാനി ച ഭവന്തി|
9 ௯ புத்தியீனமான தர்க்கங்களையும், வம்சவரலாறுகளையும், சண்டைகளையும், நியாயப்பிரமாணத்தைக்குறித்து உண்டாகிற வாக்குவாதங்களையும் விட்டுவிலகு; அவைகள் பிரயோஜனமில்லாததும் வீணானதாகவும் இருக்கும்.
മൂഢേഭ്യഃ പ്രശ്നവംശാവലിവിവാദേഭ്യോ വ്യവസ്ഥായാ വിതണ്ഡാഭ്യശ്ച നിവർത്തസ്വ യതസ്താ നിഷ്ഫലാ അനർഥകാശ്ച ഭവന്തി|
യോ ജനോ ബിഭിത്സുസ്തമ് ഏകവാരം ദ്വിർവ്വാ പ്രബോധ്യ ദൂരീകുരു,
11 ௧௧ அப்படிப்பட்டவன் நிலைதவறி, தன்னிலேதானே ஆக்கினைத்தீர்ப்புடையவனாகப் பாவம் செய்கிறவனென்று அறிந்திருக்கிறாயே.
യതസ്താദൃശോ ജനോ വിപഥഗാമീ പാപിഷ്ഠ ആത്മദോഷകശ്ച ഭവതീതി ത്വയാ ജ്ഞായതാം|
12 ௧௨ நான் அர்த்தெமாவையாவது தீகிக்குவையாவது உன்னிடத்தில் அனுப்பும்போது நீ நிக்கொப்போலிக்கு என்னிடத்தில் வருவதற்குத் தீவிரப்படு; குளிர்காலத்திலே அங்கே தங்கும்படி தீர்மானித்திருக்கிறேன்.
യദാഹമ് ആർത്തിമാം തുഖികം വാ തവ സമീപം പ്രേഷയിഷ്യാമി തദാ ത്വം നീകപലൗ മമ സമീപമ് ആഗന്തും യതസ്വ യതസ്തത്രൈവാഹം ശീതകാലം യാപയിതും മതിമ് അകാർഷം|
13 ௧௩ நியாயப்பண்டிதனாகிய சேனாவிற்கும், அப்பொல்லோவிற்கும் ஒரு குறைவுமில்லாதபடிக்கு அவர்களை ஜாக்கிரதையாக விசாரித்து வழியனுப்பு.
വ്യവസ്ഥാപകഃ സീനാ ആപല്ലുശ്ചൈതയോഃ കസ്യാപ്യഭാവോ യന്ന ഭവേത് തദർഥം തൗ യത്നേന ത്വയാ വിസൃജ്യേതാം|
14 ௧௪ நம்முடையவர்களும் கனியற்றவர்களாக இல்லாதபடி மற்றவர்களுடைய அன்றாட தேவைகளை நிறைவுசெய்யும் முறையில் நல்ல செயல்களைச் செய்யப் பழகிக்கொள்ளட்டும்.
അപരമ് അസ്മദീയലോകാ യന്നിഷ്ഫലാ ന ഭവേയുസ്തദർഥം പ്രയോജനീയോപകാരായാ സത്കർമ്മാണ്യനുഷ്ഠാതും ശിക്ഷന്താം|
15 ௧௫ என்னோடு இருக்கிற அனைவரும் உனக்கு வாழ்த்துதல் சொல்லுகிறார்கள். விசுவாசத்திலே நம்மைச் சிநேகிக்கிறவர்களுக்கு வாழ்த்துதல் சொல்லு. கிருபையானது உங்கள் அனைவரோடும் இருப்பதாக. ஆமென்.
മമ സങ്ഗിനഃ സവ്വേ ത്വാം നമസ്കുർവ്വതേ| യേ വിശ്വാസാദ് അസ്മാസു പ്രീയന്തേ താൻ നമസ്കുരു; സർവ്വേഷു യുഷ്മാസ്വനുഗ്രഹോ ഭൂയാത്| ആമേൻ|
