ரோமர் 9
[Now I would like to discuss the fact that most of my fellow Israelites have rejected Christ]. Because of my relationship with Christ, I say completely truthfully [what I will now tell you]. I am not lying [DOU]! My conscience confirms what I [say] because the Holy Spirit [controls it].
2 ௨ நான் சொல்லுகிறது பொய்யல்ல, கிறிஸ்துவிற்குள் உண்மையைச் சொல்லுகிறேன் என்று பரிசுத்த ஆவியானவருக்குள் என் மனச்சாட்சியும் எனக்குச் சாட்சியாக இருக்கிறது.
[I tell you that] I grieve very greatly and deeply [DOU] [about my fellow Israelites].
3 ௩ சரீரத்தின்படி என் இனத்தைச் சேர்ந்த என் சகோதரர்களுக்குப் பதிலாக நானே கிறிஸ்துவைவிட்டுச் சபிக்கப்பட்டவனாகவேண்டுமென்று விரும்புவேனே.
I personally would be willing to let [God] curse me [and, as a result, be separated] from Christ, [if that would] help my fellow Israelites, my natural kinsmen, [to believe in Christ].
4 ௪ அவர்கள் இஸ்ரவேலர்களே; புத்திரசுவிகாரமும், மகிமையும், உடன்படிக்கைகளும், நியாயப்பிரமாணமும், தேவ ஆராதனையும், வாக்குத்தத்தங்களும் அவர்களுடையவைகளே;
We [Jews] are [Israelites, God’s chosen] descendants of [Jacob]. [God has always considered] us as his children [MET]. It was to our ancestors [that he used to appear] gloriously [while they were in the desert]. It was with them that [God made] covenants [several times]. It was to them [that God] gave the laws [at Sinai Mountain]. They were the ones [to whom God showed how they should] worship him. They were the ones [to whom God] promised many things, [especially that the Messiah would come from their race].
5 ௫ முற்பிதாக்கள் அவர்களுடையவர்களே; சரீரத்தின்படி கிறிஸ்துவும் அவர்களில் பிறந்தாரே, இவர் என்றென்றைக்கும் ஸ்தோத்திரிக்கப்பட்ட எல்லாவற்றிற்கும் மேலான தேவன். ஆமென். (aiōn g165)
It was our ancestors, [Abraham, Isaac, and Jacob, whom God chose to found our nation]. And, [most importantly], it was from us Israelites that the Messiah received his human nature. [Nevertheless, most of my fellow Israelites have rejected Christ], who is the one who controls all things! He is God, the one who is worthy that we praise him forever! This is true! (OR, Amen!) (aiōn g165)
6 ௬ தேவவசனம் நிறைவேறாமல்போனது என்று சொல்லக்கூடாது; ஏனென்றால், இஸ்ரவேல் வம்சத்தார் எல்லோரும் இஸ்ரவேலர் இல்லையே.
[God promised to Abraham, Isaac, and Jacob, that their descendants would all inherit his blessings]. But [although most of my fellow Israelites have rejected Christ], that does not [prove] that God has failed [to do] the things that he promised, because it is not all who are descended from Jacob and who [call themselves the people of] Israel whom [God considers] to be truly his people.
7 ௭ அவர்கள் ஆபிரகாமின் வம்சத்தினராக இருந்தாலும் அனைவரும் பிள்ளைகள் அல்லவே; “ஈசாக்கினிடம் உன் வம்சம் விளங்கும்” என்று சொல்லியிருக்கிறதே.
And it is also not all of Abraham’s natural descendants that [God considers] to be his people. Instead, [God considers only some of them to be Abraham’s children]. [This agrees with what God told Abraham]: “It is Isaac, [not any of your(sg) other sons], whom [I] will consider [to be the true father of] your descendants.”
8 ௮ அது எப்படியென்றால், சரீரத்தின்படி பிள்ளைகள் ஆனவர்கள் தேவனுடைய பிள்ளைகள் அல்லவே, வாக்குத்தத்தத்தின்படி பிள்ளைகள் ஆனவர்களே அந்த வம்சம் என்று எண்ணப்படுகிறார்கள்.
That means that it is not all the natural-born descendants [of Abraham] whom God [considers as] his children. Instead, it is those who [believed what God] promised whom [he] considers to be his children.
9 ௯ அந்த வாக்குத்தத்தமான வார்த்தையாவது: குறித்த காலத்திலே வருவேன், அப்பொழுது சாராள் ஒரு மகனைப் பெறுவாள் என்பதே.
[You know that what God] promised [to Abraham] was this: “About this time [next year] Sarah [your wife] will bear a son [as a result of my enabling] [MTY] [her to do so].” [So Abraham knew that it was not through Ishmael, the son that he already had, that God would fulfill what he had promised him] (OR, [that his true descendants would come]).
10 ௧0 இதுமட்டுமல்லாமல், நம்முடைய முற்பிதாவாகிய ஈசாக்கு என்னும் ஒருவனாலே ரெபெக்காள் கர்ப்பவதியானபோது,
And not only then did God show [that he did not determine who would be his true children according to who their ancestors were. He showed it again] when Rebecca conceived [twins] by our ancestor Isaac.
11 ௧௧ குழந்தைகள் இன்னும் பிறக்காமலும், நன்மை தீமை ஒன்றும் செய்யாமல் இருக்கும்போது, தேவனுடைய தெரிந்துகொள்ளுதலின்படி இருக்கிற அவருடைய தீர்மானம், செயல்களினாலே நிலைநிற்காமல் அழைக்கிறவராலே நிலைநிற்கும்படி,
Before [the twins, Jacob and Esau], were born, when neither one had yet done anything good or bad, [God] said to Rebecca [about the twins she was to bear], “The older one shall later serve the younger one, [contrary to normal custom].” [God said this] in order that [we] might [clearly] understand that what he purposed [for people] was according to what he himself determined. That is, people’s [eternal destiny] does not depend on what they do. Instead, their destiny depends on [God], the one who chooses them.
And [this teaching is] ([supported/shown to be true]) [by] what is written [in the Scriptures] {what [a prophet] recorded} [that God said]: “I favored Jacob, [the younger son]. I did not favor [HYP] Esau, [the older son].”
[Someone] might say, “(Is God unjust [by choosing the ones he wants to choose?/I think] that God is unjust [by choosing the ones he wants to choose!])” [RHQ] [I would reply], “[He is] certainly not [unjust]!”
15 ௧௫ அவர் மோசேயைப் பார்த்து: எவன்மேல் இரக்கமாக இருக்க விருப்பமாக இருப்பேனோ அவன்மேல் இரக்கமாக இருப்பேன், எவன்மேல் உருக்கமாக இருக்க விருப்பமாக இருப்பேனோ அவன்மேல் உருக்கமாக இருப்பேன் என்றார்.
God told Moses, “I will pity and help anyone whom I choose [DOU]!”
So [God chooses people], not because they want [God to choose them] or because they try hard [to do things so that he] will [accept them]. Instead he chooses people because he himself has mercy [on undeserving ones].
17 ௧௭ மேலும் என்னுடைய வல்லமையை உன்னிடம் காண்பிப்பதற்காகவும், என்னுடைய பெயர் பூமியில் எங்கும் பிரசித்தமடைவதற்காகவும், உன்னை நிலைநிறுத்தினேன் என்று பார்வோனோடு சொன்னதாக வேதத்தில் சொல்லியிருக்கிறது.
[Moses] recorded [PRS] [that God had told] Pharaoh, “This is why I gave you [(sg)] authority [MTY]: It was in order that I might show [by how I oppose] you [how exceedingly] powerful I am, and in order that people everywhere [HYP] would hear about me [MTY].”
18 ௧௮ எனவே, எவன்மேல் இரக்கமாக இருக்க விருப்பாமாக இருக்கிறாரோ அவன்மேல் இரக்கமாக இருக்கிறார், எவனைக் கடினப்படுத்த விருப்பமாக இருக்கிறாரோ அவனைக் கடினப்படுத்துகிறார்.
So [we conclude that God] kindly helps the ones he wants to act kindly towards. But he makes stubborn the ones [such as Pharaoh] that he wants [to make stubborn].
19 ௧௯ அப்படியானால், அவர் இன்னும் ஏன் குற்றம் கண்டுபிடிக்கிறார்? அவருடைய விருப்பத்திற்கு எதிர்த்து நிற்பவன் யார்? என்று என்னோடு சொல்லுவாய்.
[One of] you may [object to this by] saying to me, “[Because God determines ahead of time everything that people do, that also implies that he wants us to do everything that we do]. (No one has resisted what God has willed!/Who has resisted what God has willed?) [RHQ] Therefore, (it would not be right that God would still condemn [a person for having sinned]!/why does God still condemn [a person for having sinned]?) [RHQ]”
20 ௨0 அப்படியானால், மனிதனே, தேவனோடு எதிர்த்து வாக்குவாதம் செய்கிற நீ யார்? உருவாக்கப்பட்ட பொருள் உருவாக்கினவனைப் பார்த்து: நீ என்னை ஏன் இப்படி உருவாக்கினாய் என்று சொல்லலாமா?
[I would reply that since] you [(sg)] are [just a] human being, (you do not [have any right at all to] criticize God!/[who are you to] say that what God does is wrong?) [RHQ] [As a potter is the one who creates a clay pot, God is the one who created you]. (A clay pot [MET] certainly would not [have a right to criticize] the potter by asking [PRS], “Why did you [(sg)] make me this way?”/Would a clay pot [have a right to criticize] the potter by asking [PRS], “Why did you [(sg)] make me this way?”) [RHQ]
21 ௨௧ மிதிக்கப்பட்ட ஒரே களிமண்ணினாலே குயவன் ஒரு பாத்திரத்தைக் கனமான காரியத்திற்காகவும், ஒரு பாத்திரத்தைக் கனவீனமான காரியத்திற்காகவும் செய்கிறதற்கு மண்ணின்மேல் அவனுக்கு அதிகாரம் இல்லையோ?
Instead, (the potter certainly has the right to [take] some clay and from one lump [of clay] make one pot that people will honor and [make another] one for ordinary purposes [MET]./does not a potter have the right to [take] some clay and from one lump [of clay] make one pot that people will honor and [make another] pot for ordinary purposes?) [MET, RHQ] [Similarly, God has the right to carry out what he purposes for people].
Although God desires to show that he is angry [about sin], and [although he desires to] make clear that he can powerfully [punish people who have sinned], he tolerated very patiently the people [MET] who caused him to be angry and who deserved to be destroyed (OR, who were made to be destroyed).
23 ௨௩ தாம் மகிமைக்காக ஆயத்தம்பண்ணின கிருபா பாத்திரங்கள்மேல் தம்முடைய மகிமையின் செல்வத்தைத் தெரியப்படுத்தவும் விருப்பமாக, அழிவிற்கு ஆயத்தம்பண்ணப்பட்ட கோபத்தின் தண்டனையின் பாத்திரங்கள்மேல் மிகவும் நீடிய சாந்தத்தோடு பொறுமையாக இருந்தால் உனக்கு என்ன?
[God has been patient] in order that he might make clear how very wonderfully [he acts toward those] [MET] whom he intended to act mercifully towards and whom he prepared ahead of time in order that they might [live] gloriously [in heaven].
That means us whom he chose—not only [us] Jews but also non-Jews.
25 ௨௫ அந்தப்படி: “எனக்கு மக்களாக இல்லாதவர்களை என்னுடைய மக்கள் என்றும், நேசிக்கப்படாமல் இருந்தவளை நேசிக்கப்பட்டவள் என்றும் சொல்லி அழைப்பேன்.
[These words that] Hosea wrote [MTY] that [God] said also (show that God has the right/[support God’s right]) [to choose from among both Jews and non-Jews] [MTY]: I will declare that many people who were not my people are now my people. I will declare that many people whom I did not love [HYP] before, I love now.
26 ௨௬ நீங்கள் என்னுடைய மக்கள் இல்லை என்று அவர்களுக்குச் சொல்லப்பட்ட இடத்திலே அவர்கள் ஜீவனுள்ள தேவனுடைய பிள்ளைகள் எனப்படுவார்கள்” என்று ஓசியாவின் தீர்க்கதரிசனத்தில் சொல்லியிருக்கிறது.
And [another prophet wrote]: What will happen is that in the places where [God] told them before, “You are not my people,” in those same places [people] will declare truthfully that they are children of God, who is completely powerful.
27 ௨௭ அல்லாமலும் இஸ்ரவேல் மக்களுடைய எண்ணிக்கை கடற்கரை மணலைப்போல இருந்தாலும், மீதியாக இருப்பவர்கள்மட்டும் இரட்சிக்கப்படுவார்கள் என்றும்;
Isaiah also exclaimed concerning the Israelites: Even though the Israelites are [so many that no one can count them, like] sand [particles on the beach beside] the ocean, [only] a small part of them will be saved {[God] will save [only] a small part of them},
28 ௨௮ அவர் நீதியோடு சீக்கிரமாகத் தம்முடைய காரியத்தை நிறைவேற்றுவார்; கர்த்தர் பூமியிலே சீக்கிரமாகவே காரியத்தை நிறைவேற்றி முடிப்பார்” என்றும், ஏசாயா இஸ்ரவேலரைக்குறித்துச் சொல்லுகிறான்.
because the Lord will punish completely and speedily the [people who live on] this earth, as he said that he would do.
29 ௨௯ அல்லாமலும் ஏசாயா முன்பே சொன்னபடி: “சேனைகளின் கர்த்தர் நமக்குள்ளே ஒரு வம்சத்தைக்கூட மீதியாக வைக்காமல் இருந்தாரானால் நாம் சோதோமைப்போலாகி கொமோராவைப்போல இருந்திருப்போம்.”
[Also, we can understand from what the prophet] Isaiah said [that God would not save] anyone if he did not show mercy: If the Lord, who controls everything in heaven, had not mercifully allowed some of our descendants to survive, we would have become like the people of [the cities of] Sodom and Gomorrah, who were [SIM, DOU] completely destroyed.
30 ௩0 இப்படியிருக்க நாம் என்னசொல்லுவோம்? நீதியைத் தேடாத யூதரல்லாத மக்கள் நீதியை அடைந்தார்கள்; அது விசுவாசத்தினால் உண்டாகும் நீதியே.
We must conclude this: [RHQ] Although non-Jews did not search out [a way by which] God would erase the record of their sins, they actually found that way because they trusted [in what Christ did for them].
But although [the people of] Israel sought a basis [by which God would] erase the record of their sins, they did not succeed in [fulfilling the true purpose of the] laws [that God gave to Moses].
32 ௩௨ ஏனென்றால், அவர்கள் விசுவாசத்தினாலே அதைத் தேடாமல், நியாயப்பிரமாணத்தின் செயல்களினாலே தேடினதினால் அதை அடையவில்லை; இடறுதற்கான கல்லில் இடறினார்கள்.
The reason [RHQ] [that they did not succeed] is that they did not trust that [God would provide a way to save them]. Instead, they were trying to do certain things [in order that God would accept them. Because they did not expect the Messiah to die, the Israelites] felt disgusted about [Jesus’ death, which is like] the stone [MET] on which people stumble.
33 ௩௩ “இதோ, இடறுதற்கான கல்லையும், தவறுகிறதற்கான கன்மலையையும், சீயோனில் வைக்கிறேன்; அவரிடம் விசுவாசமாக இருப்பவன் எவனோ அவன் வெட்கப்படுவதில்லை” என்று எழுதியிருக்கிறபடி நடந்தது.
This is what [a prophet] predicted when he wrote these words that [God said about the Messiah]: Listen! I am placing in Israel [MTY] [one who is like] a stone [MET] on which people will stumble. What he does will offend people [DOU]. Nevertheless, those who believe in him will not be disappointed.
