< ரோமர் 8 >

1 ஆனபடியால், கிறிஸ்து இயேசுவிற்கு உட்பட்டவர்களாக இருந்து, சரீரத்தின்படி நடக்காமல் ஆவியானவருக்கு ஏற்றபடி நடக்கிறவர்களுக்கு தண்டனைத்தீர்ப்பு இல்லை.
Because [God has erased the record of our sins because we trust in what Christ has done for us], now [God will] not condemn and punish those/us who have a relationship with (OR, are united to) Christ Jesus.
2 ஜீவனுடைய ஆவியானவரின் பிரமாணம் கிறிஸ்து இயேசுவிற்குள் என்னைப் பாவம் மரணம் என்பவைகளின் பிரமாணத்திலிருந்து விடுதலையாக்கினதே.
[God’s] Spirit causes us to live [in a new way] [PRS] as a result of what Christ Jesus [did for us]. And he has set up a way by which he frees [each of] us from continually being forced to sin (OR, to obey our self-directed natures) and from being separated from God.
3 அது எப்படியென்றால், சரீரத்தினாலே பலவீனமாக்கப்பட்ட நியாயப்பிரமாணம் செய்யமுடியாததை தேவனே செய்வதற்காக, தம்முடைய குமாரனைப் பாவசரீரத்தின் சாயலாகவும், பாவத்தை நீக்கும் பலியாகவும் அனுப்பி, சரீரத்திலே பாவத்தை தண்டனைக்குள்ளாகத் தீர்த்தார்.
What [we] could not do [by trying to obey] the laws [of God] [PRS], because our self-directed nature was too weak [to obey them], God did. He sent his own Son [into the world in order that his Son might atone] for our sin. His Son came having a body (OR, human nature) that was like [the body] (OR, the [human nature]) of us people who sin. [By sending his Son in this way], he condemned and punished [his Son, who never sinned, instead of punishing us, who] sinned [MTY]. He did that [by making his Son’s] body [a sacrifice] (OR, [by causing his Son’s] body [to suffer/die]) for [all our] sin.
4 சரீரத்தின்படி நடக்காமல் ஆவியானவருக்கு ஏற்றபடி நடக்கிற நம்மிடம் நியாயப்பிரமாணத்தின் நீதி நிறைவேறுவதற்காகவே அப்படிச் செய்தார்.
So we can [now] fulfill all that God required in his laws. We do this, not by our acting the way our sinful human nature [desires], but instead by living as [God’s] Spirit [desires us to live].
5 அன்றியும் சரீரத்தின்படி நடக்கிறவர்கள் சரீரத்திற்குரியவைகளைச் சிந்திக்கிறார்கள்; ஆவியானவருக்கு ஏற்றபடி நடக்கிறவர்கள் ஆவியானவருக்குரியவைகளைச் சிந்திக்கிறார்கள்.
People who live according to what their self-directed nature [desires] think about and are concerned about what their self-directed nature [desires]. But people who [live] according to what [God’s] Spirit [desires think about and are concerned about] what [God’s] Spirit [desires].
6 சரீரசிந்தை மரணம்; ஆவியானவரின் சிந்தையோ ஜீவனும் சமாதானமுமாகும்.
Those people who [PRS] think about and are concerned about what their self-directed nature [desires] will not live eternally (OR, will be separated from God). But those people who think about and are concerned about what [God’s] Spirit [desires] will live [eternally] and have [inner] peace.
7 எப்படியென்றால், சரீரசிந்தை தேவனுக்கு எதிரான பகை; அது தேவனுடைய நியாயப்பிரமாணத்திற்குக் கீழ்ப்படியாமலும், கீழ்ப்படியமுடியாமலும் இருக்கிறது.
Let me explain this. [To the extent that] people [PRS] think about and are concerned about what their self-directed nature [desires], they are acting contrary to God. They do not obey the laws of God. In fact, they are not even able [to obey his laws].
8 சரீரத்திற்கு உட்பட்டவர்கள் தேவனுக்குப் பிரியமாக இருக்கமாட்டார்கள்.
The people who let their self-directed nature [control them] cannot do what pleases God.
9 தேவனுடைய ஆவியானவர் உங்களுக்குள் இருந்தால், நீங்கள் சரீரத்திற்கு உட்பட்டவர்களாக இல்லாமல் ஆவியானவருக்கு உட்பட்டவர்களாக இருப்பீர்கள். கிறிஸ்துவின் ஆவியானவர் இல்லாதவன் அவருடையவன் இல்லை.
But we do not have to let our self-directed nature [control us]. Instead, we can [let] God’s Spirit [control us], because he lives within us. If people do not have [living in them] the Spirit [who comes from] Christ, they do not belong to Christ.
10 ௧0 மேலும் கிறிஸ்து உங்களுக்குள் இருந்தால் சரீரமானது பாவத்தினிமித்தம் இறந்ததாகவும், ஆவியானது நீதியினிமித்தம் ஜீவனுள்ளதாகவும் இருக்கும்.
But since Christ [is living in you/us by his Spirit, although] your/our bodies [are certain to] die because you/we sin, your/our spirits are alive because God has erased the record of your/our sins.
11 ௧௧ அன்றியும் இயேசுவை மரித்தோரிலிருந்து உயிரோடு எழுப்பினவருடைய ஆவியானவர் உங்களுக்குள் இருந்தால், கிறிஸ்துவை மரித்தோரிலிருந்து உயிரோடு எழுப்பினவர் உங்களுக்குள் வாழ்கிற தம்முடைய ஆவியானவராலே மரணத்திற்குரிய உங்களுடைய சரீரங்களையும் உயிர்ப்பிப்பார்.
[God] caused Jesus to live again after he died. And because his Spirit lives in you/us, [God] will also make your/our bodies, which [now] are sure to die, live [again after you/we die]. God, who caused Christ to live again after he died, will make you/us live again by [causing] his Spirit, who lives within you/us, [to do it].
12 ௧௨ எனவே, சகோதரர்களே, சரீரத்தின்படி பிழைப்பதற்கு நாம் சரீரத்திற்குக் கடனாளிகள் இல்லை.
Therefore, my fellow believers, we must [live as the Spirit directs us]. What we do not have to do is to live as our self-directed nature [guides us].
13 ௧௩ சரீரத்தின்படி பிழைத்தால் இறப்பீர்கள்; ஆவியானவராலே சரீரத்தின் செயல்களை அழித்தால் பிழைப்பீர்கள்.
If you live the way your self-directed nature [directs], you will surely not live [eternally] (OR, will surely be eternally separated from God). But if by [the power of God’s] Spirit you quit doing the [sinful] things that your bodies [desire] [MET], you will live eternally.
14 ௧௪ மேலும் எவர்கள் தேவனுடைய ஆவியானவராலே நடத்தப்படுகிறார்களோ, அவர்கள் தேவனுடைய குமாரர்களாக இருக்கிறார்கள்.
We who are guided by the Spirit of God {allow the Spirit of God to guide us} are God’s children.
15 ௧௫ அப்படியே, திரும்பவும் பயப்படுகிறதற்கு நீங்கள் அடிமைத்தனத்தின் ஆவியைப் பெறாமல், ஆவியானவரால், அப்பா பிதாவே என்று கூப்பிடக்கூடிய பிள்ளை என்கிற உரிமையைப் பெற்றீர்கள்.
[You have showed that this is true], because you received [from God] a Spirit that is not one that makes you fear [God] again. You are not like slaves who [fear their masters] [MET]. On the contrary, we have received a Spirit by whose [work in our hearts God] has adopted us. The Spirit now enables us to cry out [to God], “[You(sg) are my] Father [DOU]!”
16 ௧௬ நாம் தேவனுடைய பிள்ளைகளாக இருக்கிறோம் என்று ஆவியானவர்தாமே நம்முடைய ஆவியுடனே சாட்சிக் கொடுக்கிறார்.
The Spirit himself confirms what our spirits [say], that we are God’s children.
17 ௧௭ நாம் பிள்ளைகளானால் வாரிசுகளுமாமே; தேவனுடைய வாரிசுகளும், கிறிஸ்துவிற்கு உடன் வாரிசுகளுமாமே; கிறிஸ்துவோடு நாம் மகிமைப்படுவதற்காக அவரோடு பாடுபட்டால் அப்படி ஆகும்.
Because we are [God’s] children, we also will some day receive/inherit [eternal blessings/privileges]. We will receive/inherit them from God, and we will [also] receive/inherit [them] just like Christ has [inherited them]. But we must suffer [for doing good] as Christ did, in order to receive splendor as he did.
18 ௧௮ ஆதலால் இந்தக்காலத்துப் பாடுகள் இனி நம்மிடம் வெளிப்படும் மகிமைக்கு ஒப்பிடக்கூடியவைகள் அல்லவென்று எண்ணுகிறேன்.
I consider that what we suffer during the present time is not worth [paying attention to, because] the future splendor/glory that will be revealed {that [God] will reveal} to us [is so great].
19 ௧௯ மேலும் தேவனுடைய குமாரர்கள் வெளிப்படுத்தப்படுவதற்காக தேவனுடைய படைப்புகள் அதிக ஆவலோடு காத்துக்கொண்டிருக்கிறது.
The [things that God has] created are very eagerly waiting for [the time] [PRS, DOU] when God will reveal who his [true] children are.
20 ௨0 அது என்னவென்றால் படைப்புகள் அழிவிற்குரிய அடிமைத்தனத்தில் இருந்து விடுதலையாக்கப்பட்டு, தேவனுடைய பிள்ளைகளுக்குரிய மகிமையான சுதந்திரத்தைப் பெற்றுக்கொள்ளும் என்கிற நம்பிக்கையோடு,
[God] caused the things that he created to be unable to achieve [what he had purposed. That was] not because they wanted to [be unable to do that]. On the contrary, [God] made them that way because he wanted them to keep confidently expecting
21 ௨௧ அந்தப் படைப்புகள் சொந்த இஷ்டத்தினாலே இல்லை, கீழ்ப்படுத்தினவராலேயே மாயைக்குக் கீழ்ப்பட்டிருக்கிறது.
that the things that [he] created will be freed {that [he] will free the things that [he] created} from their sure decay [MET]. [He] will free them in order that [he can give them] the same glory that belongs to his children.
22 ௨௨ எனவே, நமக்குத் தெரிந்திருக்கிறபடி, இதுவரைக்கும் படைப்புகள் எல்லாம் ஒன்றாகத் தவித்துப் பிரசவவேதனைப்படுகிறது.
We know that until now [it is as though] all [things] that God created have been groaning together, [and they long for that glory, just like a mother having the pains before bearing a child] groans [and longs for her baby’s birth] [MET].
23 ௨௩ அதுவும் இல்லாமல், ஆவியானவரின் முதற்பலன்களைப் பெற்ற நாமும் நம்முடைய சரீர மீட்பாகிய பிள்ளை என்கிற உரிமை வருகிறதற்குக் காத்திருந்து, நமக்குள்ளே தவிக்கிறோம்.
Not only [do those things groan], but we ourselves also groan inwardly. We who have [God’s] Spirit, who is like a partial gift [MET] we have received as we wait for [the future glory, groan inwardly]. We groan while we wait eagerly for the time when we will receive our [full] rights as God’s adopted children. That [will include] his freeing our bodies [from the things that hinder us on earth. He will do this by giving us new bodies].
24 ௨௪ அந்த நம்பிக்கையினாலே நாம் இரட்சிக்கப்பட்டிருக்கிறோம். பார்க்கப்படுகிறதை நம்புகிறது நம்பிக்கை இல்லை; ஒருவன் தான் பார்க்கிறதை நம்பவேண்டியது என்ன?
Ever since we were saved {since [God] saved us}, we have continued to confidently expect [that future glory]. If we had what we waited for, we would not [need to] wait for it any longer, because those who have something, certainly do not continue to wait for it! [RHQ]
25 ௨௫ நாம் பார்க்காததை நம்பினோமானால், அது வருகிறதற்குப் பொறுமையோடு காத்திருப்போம்.
But because we keep waiting expectantly to receive what we do not yet have, we wait for it eagerly and patiently/perseveringly.
26 ௨௬ அப்படியே ஆவியானவரும் நமது பலவீனங்களில் நமக்கு உதவிசெய்கிறார். நாம் ஏற்றபடி வேண்டிக்கொள்ளவேண்டியது என்னவென்று தெரியாமல் இருக்கிறதினால், ஆவியானவர்தாமே சொல்லிமுடியாத பெருமூச்சுகளோடு நமக்காக வேண்டுதல்செய்கிறார்.
Similarly, in addition to our continuing to wait for what God will give us, God’s Spirit helps us when our spirits feel weak. We do not know what is proper/necessary for us to pray. But God’s Spirit knows, and he prays for us when we groan (OR, he groans) in a way that cannot be expressed in words (OR, prays with us, groaning in a way that cannot be expressed in words).
27 ௨௭ ஆவியானவர் தேவனுடைய விருப்பத்தின்படியே பரிசுத்தவான்களுக்காக வேண்டுதல்செய்கிறதினால், இருதயங்களை ஆராய்ந்து பார்க்கிறவர் ஆவியானவரின் சிந்தை என்னவென்று அறிவார்.
God, who examines our inner feelings, understands what his Spirit desires. What God understands is that his Spirit prays for us who belong to God exactly as God wants him to pray.
28 ௨௮ அன்றியும், அவருடைய தீர்மானத்தின்படி அழைக்கப்பட்டவர்களாக தேவனிடம் அன்பாக இருக்கிறவர்களுக்கு எல்லாம் நன்மைக்குரியவைகளாக நடக்கிறது என்று அறிந்திருக்கிறோம்.
And we know that to those/us who love God, he works out all things that happen [to them/us] in a way that produces good [spiritual] benefits [for us]. He does these things for those/us whom he has chosen, because that was (OR, was according to) what he planned to do.
29 ௨௯ தம்முடைய குமாரன் அநேக சகோதரர்களுக்குள்ளே முதற்பேறானவராக இருப்பதற்காக, தேவன் எவர்களை முன்னறிந்தாரோ அவர்களைத் தமது குமாரனுடைய சாயலுக்கு ஒப்பாக இருப்பதற்கு முன்குறித்திருக்கிறார்;
God knew previously [that we would believe] in him (OR, [would be saved]). We are those who God also decided previously would develop a character like his Son’s character. The result of that is that [Christ is like] a firstborn/highest-ranking [son], and [those/we who are God’s children] [MET] are [like] [MET] many [younger] brothers [of Jesus].
30 ௩0 எவர்களை முன்குறித்தாரோ அவர்களை அழைத்தும் இருக்கிறார்; எவர்களை அழைத்தாரோ அவர்களை நீதிமான்களாக்கியும் இருக்கிறார்; எவர்களை நீதிமான்களாக்கினாரோ அவர்களை மகிமைப்படுத்தியும் இருக்கிறார்.
And us who God decided previously [that we would become like his Son], he also summoned. And for us whom he summoned, he also erased the record of our sins. And for us whose record of sins he has erased, he also will surely give future splendor.
31 ௩௧ இவைகளைக்குறித்து நாம் என்னசொல்லுவோம்? தேவன் நம்முடைய பட்சத்தில் இருந்தால் நமக்கு எதிராக இருப்பவன் யார்?
So (I will tell you what we must conclude from [all] these things [that God does for us]./what shall we conclude from [all] these things [that God does for us]?) [RHQ] Because God [is acting] on our behalf, (no one can win against us!/can anyone defeat us? (OR, it does not matter if anyone opposes us)!) [RHQ]
32 ௩௨ தம்முடைய சொந்தக்குமாரன் என்றும் பார்க்காமல் நம்மெல்லோருக்காகவும் அவரை ஒப்புக்கொடுத்தவர், அவரோடு சேர்த்து மற்ற எல்லாவற்றையும் நமக்குக் கொடுக்காமல் இருப்பது எப்படி?
God did not spare even his very own Son. Instead, he turned him over [to others to cruelly kill him] in order that all we [who believe in him] may benefit [from his dying for us. Therefore, because God did that], (he will also certainly give us freely everything [that we need to live for him], in addition to [giving us] Christ./will he not also certainly give us freely everything [that we need to live for him], in addition to [giving us] Christ?) [RHQ]
33 ௩௩ தேவன் தெரிந்துகொண்டவர்கள்மேல் குற்றஞ்சாட்டுகிறவன் யார்? தேவனே அவர்களை நீதிமான்களாக்குகிறவர்.
It is God himself who erases the record of our sins. So (no one who accuses us [before God will win against us] (OR, [it does not matter] if anyone tries to accuse us) whom God has chosen./is it possible that anyone who accuses us [before God] will win against us (OR, does it matter if anyone tries to accuse us) whom God has chosen?) [RHQ]
34 ௩௪ தண்டனைக்குள்ளாகத் தீர்க்கிறவன் யார்? கிறிஸ்துவே மரித்தவர்; அவரே உயிரோடு எழுந்தும் இருக்கிறவர்; அவரே தேவனுடைய வலதுபக்கத்திலும் இருக்கிறவர்; நமக்காக வேண்டுதல் செய்கிறவரும் அவரே.
It is Christ Jesus himself who pleads [with God] for us, so (no one can condemn us (OR, say that we are still guilty for our sin)./can anyone condemn us (OR, say that we are still guilty for our sin)?) [RHQ] Christ died [for us], but he was also brought back to life {[God] also raised him from the dead}, and he is now at the place of honor [ruling] with God [MTY].
35 ௩௫ “உமக்காக எந்தநேரமும் கொல்லப்படுகிறோம், அடிக்கப்படும் ஆடுகளைப்போல எண்ணப்படுகிறோம்” என்று எழுதியிருக்கிறபடி நடந்தாலும்,
Absolutely no one and nothing can cause Christ to stop loving us! [RHQ] That could not [RHQ] happen [because someone] caused us to have trouble [DOU], or [because someone did things to] harm us, or [because we did] not have anything to eat, or [because we did] not have enough clothes, or [because we lived in a] dangerous situation, or [because someone killed us with] a sword [MTY] (OR, murdered us).
36 ௩௬ கிறிஸ்துவின் அன்பைவிட்டு நம்மைப் பிரிப்பவன் யார்? உபத்திரவமோ, வியாகுலமோ, துன்பமோ, பசியோ, நிர்வாணமோ. நாசமோசமோ, பட்டயமோ?
[Such things may happen to us, just like] it is written {[as David] wrote} [that David said to God], “Because we are your [(sg)] people, [other people repeatedly attempt to] kill us. They consider that we are [only people to be killed], [like a butcher considers] that sheep are [only] animals to be slaughtered [MET].”
37 ௩௭ இவைகள் எல்லாவற்றிலேயும் நாம் நம்மேல் அன்பு வைத்திருக்கிறவராலே முற்றிலும் வெற்றி பெறுகிறவர்களாக இருக்கிறோமே.
But even though all these bad things [may happen to us], we win a great victory/triumph [over these things because Christ], who loves us, [helps us].
38 ௩௮ மரணமானாலும், ஜீவனானாலும், தேவதூதர்களானாலும், அதிகாரங்களானாலும், வல்லமைகளானாலும் நிகழ்காரியங்களானாலும், வரும்காரியங்களானாலும்,
I am absolutely certain that neither being dead (OR, being killed), nor [what happens to us while] we live, nor angels, nor demons, nor present events, nor future events, nor powerful [beings/forces],
39 ௩௯ உயர்வானாலும், தாழ்வானாலும், வேறெந்தப் படைப்புகளானாலும் நம்முடைய கர்த்தராகிய கிறிஸ்து இயேசுவிலுள்ள தேவனுடைய அன்பைவிட்டு நம்மைப் பிரிக்கமுடியாது என்று நம்பியிருக்கிறேன்.
nor [powerful beings] above [the horizon] or below [the horizon] [MTY], nor anything else that [God has] created can cause God to stop loving us. [God showed us that he loves us by sending] Jesus Christ our Lord [to die for us].

< ரோமர் 8 >