< ரோமர் 4 >
1 ௧ அப்படியானால், நம்முடைய தகப்பனாகிய ஆபிரகாம் சரீரத்தின்படி என்னத்தைக் கண்டுபிடித்தான் என்று சொல்லுவோம்?
Abraham is the [revered] ancestor of us [Jews]. So think about what we can conclude [from what happened to Abraham about how God can erase the record of our sins]. [RHQ]
2 ௨ ஆபிரகாம் செயல்களினாலே நீதிமானாக்கப்பட்டான் என்றால் மேன்மைபாராட்ட அவனுக்குக் காரணம் உண்டு; ஆனால் தேவனுக்குமுன்பாக மேன்மைபாராட்டமுடியாது.
If it was because of Abraham’s doing [good] things that the record of his sins was erased {that [God] erased the record of his sins}, Abraham could then have been able to boast [about that to people], but he would not have [had any basis to] boast to God [about it].
3 ௩ வேதவாக்கியம் என்ன சொல்லுகிறது? “ஆபிரகாம் தேவனை விசுவாசித்தான், அது அவனுக்கு நீதியாக எண்ணப்பட்டது” என்று சொல்லுகிறது.
[Remember that] in the Scriptures it is written {someone wrote} [PRS] that Abraham believed what God [promised] [RHQ], and as a result the record of his sins was erased {[God] erased the record of his sins}.
4 ௪ வேலை செய்கிறவனுக்கு வருகிற கூலி கிருபை என்று எண்ணப்படாமல், கடன் என்று எண்ணப்படும்.
If we receive wages for work that we do, those wages are not considered to be a gift. Instead, they [are considered] to be what we have earned. [Similarly, if God erases the record of our sins because we did things to earn God’s favor], we would not consider that [God’s erasing the record of our sin] was [a gift. Instead, we would consider it as what we had earned].
5 ௫ ஒருவன் செயல்களைச் செய்யாமல் பாவியை நீதிமானாக்குகிறவரிடம் விசுவாசம் வைக்கிறவனாக இருந்தால், அவனுடைய விசுவாசமே அவனுக்கு நீதியாக எண்ணப்படும்.
But suppose that we do not do things [to gain God’s acceptance]. Suppose that we instead trust [in God], who erases the record of sins of wicked people. Then the erasing of the record of our sins because of our trusting [in Christ] is considered to be a gift to us, [not something that we earned].
6 ௬ அந்தப்படி, செயல்கள் இல்லாமல் தேவனாலே நீதிமான் என்று எண்ணப்படுகிற மனிதனுடைய பாக்கியத்தைக் காண்பிப்பதற்காக:
Similarly, it is as David wrote [in the Psalms] about people being happy whose record of sins God has erased even though they have not done things [to earn it. David wrote]:
7 ௭ எவர்களுடைய அக்கிரமங்கள் மன்னிக்கப்பட்டதோ, எவர்களுடைய பாவங்கள் மூடப்பட்டதோ, அவர்கள் பாக்கியவான்கள்.
[God] is pleased with people whose sins have been {whose sins [he] has} forgiven, and whose sins he [has decided] to forget [DOU].
8 ௮ எவனுடைய பாவத்தைக் கர்த்தர் எண்ணாதிருக்கிறாரோ, அவன் பாக்கியவான்” என்று தாவீது சொல்லியிருக்கிறான்.
[God] causes to be happy the people whose sins he no longer keeps a record of.
9 ௯ இந்தப் பாக்கியம் விருத்தசேதனம் உள்ளவனுக்குமட்டும் வருமோ அல்லது விருத்தசேதனம் இல்லாதவனுக்கும் வருமோ? “ஆபிரகாமுக்கு விசுவாசம் நீதியாக எண்ணப்பட்டது” என்று சொல்லுகிறோமே.
As for our being happy [because God has erased the record of our sins], (it is not something that [only] we Jews [can experience]./is it [MTY] something that [only] we Jews [can experience]?) [RHQ] [No, it is] also something that non-Jews [can experience] [MTY]. [What is written in the Scriptures], that it was because Abraham trusted [in God] that the record of his sins was erased {[God] erased the record of his sins}, [also shows that this is true].
10 ௧0 அது எப்பொழுது அவனுக்கு அப்படி எண்ணப்பட்டது? அவன் விருத்தசேதனம் உள்ளவனாக இருந்தபோதா அல்லது விருத்தசேதனம் இல்லாதவனாக இருந்தபோதா? விருத்தசேதனம் உள்ளவனாக இருந்தபோது இல்லை, விருத்தசேதனம் இல்லாதவனாக இருந்தபோதே.
([Think about] when [God erased the record of Abraham’s sins]./When did [God erase the record of Abraham’s sins]?) [RHQ] (Consider whether [it happened] after someone circumcised [Abraham to mark him as one who belonged to God], or before someone circumcised him./[Did it happen] after [Abraham was] circumcised [to be marked as one who belonged to God], or before he was circumcised?) [RHQ] It happened before he was circumcised, not after he was circumcised.
11 ௧௧ மேலும், விருத்தசேதனம் இல்லாத காலத்தில் அவன் விசுவாசத்தினாலே அடைந்த நீதிக்கு முத்திரையாக விருத்தசேதனமாகிய அடையாளத்தைப் பெற்றான். விருத்தசேதனம் இல்லாதவர்களாக விசுவாசிக்கிற எல்லோருக்கும் நீதி எண்ணப்படுவதற்காக அவர்களுக்கு அவன் தகப்பனாக இருப்பதற்கும்,
[Many years later, God commanded that] Abraham [be] circumcised. Abraham’s accepting that ritual simply showed [that he knew that God had accepted him]. [He knew that God] had [erased the record of his sins] because he trusted [in God] while he was still, [in effect, a non-Jew because] he had not been circumcised. [So we can understand that] Abraham became (a spiritual ancestor/like an ancestor) to [all] of us whose record of sins has been erased {whose sins [God] has erased the record of} because we believe [in God’s promise, even though some of us] are not circumcised.
12 ௧௨ விருத்தசேதனத்தைப் பெற்றவர்களாக மட்டுமில்லை, நம்முடைய தகப்பனாகிய ஆபிரகாம் விருத்தசேதனம் இல்லாத காலத்தில் அடைந்த விசுவாசமாகிய அடிச்சுவடுகளில் நடக்கிறவர்களாகவும் இருக்கிறவர்களுக்குத் தகப்பனாக இருப்பதற்கும், அந்த அடையாளத்தைப் பெற்றான்.
Likewise, Abraham is the [spiritual] ancestor of all us Jews who are not merely circumcised but who, more importantly, [believe in God’s promise] as our ancestor Abraham did, even before he was circumcised.
13 ௧௩ அன்றியும், உலகத்தைச் சுதந்தரிப்பான் என்கிற வாக்குத்தத்தம் ஆபிரகாமுக்கோ அல்லது அவன் வம்சத்திற்கோ நியாயப்பிரமாணத்தினால் கிடைக்காமல் விசுவாசத்தினால் வருகிற நீதியினால் கிடைத்தது.
God promised Abraham and his descendants that they would receive [the blessings that he promised to give to the people in] the world. But when he promised that, it was not because Abraham [obeyed] the laws [that God later gave to Moses]. Instead, it was because Abraham believed [that God would do what he promised that he would do]. As a result, God erased the record of his sins.
14 ௧௪ நியாயப்பிரமாணத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் வாரிசுகளானால் விசுவாசம் வீணாகப்போகும், வாக்குத்தத்தமும் இல்லாமல்போகும்.
If [we think that] it is those who [obey God’s] laws who will receive [what he has promised], it is useless [for us to trust in him. And what he] promised is worthless. [Remember that] it is [stated] in God’s law [PRS] [that] he will punish [people who do not perfectly obey them], and remember that wherever [MTY] laws exist, [people] disobey them [LIT].
15 ௧௫ மேலும் நியாயப்பிரமாணம் கோபத்தை உண்டாக்குகிறது, நியாயப்பிரமாணம் இல்லை என்றால் கீழ்ப்படியாமையும் இல்லை.
16 ௧௬ எனவே, சுதந்திரமானது கிருபையினால் உண்டாகிறதாக இருப்பதற்காக அது விசுவாசத்தினாலே வருகிறது; நியாயப்பிரமாணத்தைச் சேர்ந்த வம்சத்தினர்களுக்குமட்டும் இல்லை, நம் எல்லோருக்கும் தகப்பனாகிய ஆபிரகாமுடைய விசுவாசத்தைச் சேர்ந்தவர்களான எல்லா வம்சத்தினர்களுக்கும் அந்த வாக்குத்தத்தம் நிச்சயமாக இருப்பதற்காக அப்படி வருகிறது.
So it is because [we] trust [in God that we will receive the things that he has promised]. [It is not because we perfectly obey God’s laws. He wants] (to [erase the record of our sins/to declare us no longer guilty]) without our earning it. As a result, what God now promises, he guarantees to give to all people who are [Abraham’s spiritual] descendants. [He promises to do that not only for us Jewish believers], who [have] God’s laws [and trust in him as Abraham did], but also for those [non-Jews who do not have God’s laws but] who trust [in him] as Abraham did. Abraham is the [spiritual] ancestor of all of us [believers].
17 ௧௭ “அநேக தேசமக்களுக்கு உன்னைத் தகப்பனாக ஏற்படுத்தினேன்” என்று எழுதியிருக்கிறபடி, அவன், தான் விசுவாசித்தவருமாக, மரித்தோரை உயிரோடு எழுப்பி, இல்லாதவைகளை இருக்கிறவைகளைப்போல அழைக்கிறவருமாக இருக்கிற தேவனுக்குமுன்பாக நம்மெல்லோருக்கும் தகப்பன் ஆனான்.
What is written {What [Moses] wrote} [in the Scriptures about what God promised Abraham shows that this is true]. [God said to him], “It is in order that you [(sg)] may be the ancestor of many ethnic groups that I have chosen you.” Romans 4:17b-22 God [guaranteed that he would give Abraham many descendants]. Abraham confidently believed that God [would do that],
18 ௧௮ “உன் வம்சம் இவ்வளவாக இருக்கும் என்று சொல்லப்பட்டபடியே,” தான் அநேக தேசமக்களுக்கு தகப்பனாவதை நம்புகிறதற்கு வழியில்லாதிருந்தும், அதை நம்பிக்கையோடு விசுவாசித்தான்.
even though there was no physical reason for him to hope [that he would have descendants, because he and his wife were too old to bear children]. But God is the one who causes dead people to live again, and who talks about things that do not yet exist as already existing. [God said to Abraham], “You will have so many descendants that they will be [as impossible to count as the stars].” And Abraham believed that, and he believed that he would become the ancestor of many ethnic groups.
19 ௧௯ அவன் விசுவாசத்திலே பலவீனமாக இருக்கவில்லை; அவன் ஏறக்குறைய நூறு வயதுள்ளவனாக இருக்கும்போது, தன் சரீரம் செத்துப்போனதையும், சாராளுடைய கர்ப்பம் செத்துப்போனதையும் நினைக்காமல் இருந்தான்.
He did not doubt [that God would do what he promised], even though he knew that his body was already [as incapable of begetting children as if he were] dead [MET] because he was about 100 years old. And [even though he realized that] Sarah had never been able to become pregnant [IDM],
20 ௨0 தேவனுடைய வாக்குத்தத்தத்தைக்குறித்து அவன் அவிசுவாசமாகச் சந்தேகப்படாமல்,
he did not doubt at all that God [would do what he had] promised. Instead, he trusted [in God] more/very strongly, and he thanked God [for what God was going to do].
21 ௨௧ தேவன் வாக்குத்தத்தம்பண்ணினதை நிறைவேற்ற வல்லவராக இருக்கிறார் என்று முழுநிச்சயமாக நம்பி, தேவனை மகிமைப்படுத்தி, விசுவாசத்தில் வல்லவன் ஆனான்.
He was also convinced {very sure} that the thing that God promised, God was able to do.
22 ௨௨ எனவே, அது அவனுக்கு நீதியாக எண்ணப்பட்டது.
And that is the reason that the record of his sins was erased {[God] erased the record of his sins}.
23 ௨௩ “அது அவனுக்கு நீதியாக எண்ணப்பட்டது,” என்பது, அவனுக்காகமட்டும் இல்லை, நமக்காகவும் எழுதப்பட்டிருக்கிறது.
The words [in the Scriptures], “The record of his sins was erased {[God] erased the record of his sins},” are not only about Abraham.
24 ௨௪ நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசுவை மரித்தோரிலிருந்து உயிரோடு எழுப்பினவரை விசுவாசிக்கிற நமக்கும் அப்படியே எண்ணப்படும்.
They were also written {[They] also wrote that} for us whose record of sins would be erased {[God] would erase}. They were written {[They] wrote it} for us who believe [God], the one who caused our Lord Jesus to become alive again after he died.
25 ௨௫ அவர் நம்முடைய பாவங்களுக்காக ஒப்புக்கொடுக்கப்பட்டும், நாம் நீதிமான்களாக்கப்படுவதற்காக எழுப்பப்பட்டும் இருக்கிறார்.
Jesus allowed [men] to execute [MTY] him so that [God could forgive] our evil deeds. And [God] caused Jesus to live again because [God wanted to show that because of the death of Jesus he was able to] erase the record of our sins.