ரோமர் 3
What, then, is the preeminence of the Jew? Or what, the profit of his circumcision?
2 ௨ அது எல்லாவிதத்திலும் உயர்ந்ததாக இருக்கிறது; தேவனுடைய வாக்கியங்கள் அவர்களிடத்தில் ஒப்புவிக்கப்பட்டது விசேஷித்த மேன்மையாமே.
Much, every way: —First, indeed, that they were entrusted with the oracles of God.
3 ௩ சிலர் விசுவாசிக்காமற்போனாலும் என்ன? அவர்களுடைய அவிசுவாசம் தேவனுடைய உண்மையை ஒன்றுமில்லாமல் ஆக்குமா?
For what? If some distrusted, shall their distrust make, the trust of God, void?
4 ௪ அப்படியாக்காது: “நீர் உம்முடைய வசனங்களில் நீதிமானாக விளங்கவும், உம்முடைய நியாயம் விசாரிக்கப்படும்போது வெற்றியடையவும் இப்படியானது” என்று எழுதியிருக்கிறபடி, தேவனே சத்தியவான் என்றும், எந்த மனிதனும் பொய்யன் என்றும் சொல்வோமாக.
Far be it! But let, God, prove to be, true, albeit, every man, be false! Even as it is written—That thou mightest be declared righteous in thy words, and overcome when thou art in judgment.
5 ௫ நான் மனிதர்கள் பேசுகிறதுபோலப் பேசுகிறேன்; நம்முடைய அநீதி தேவனுடைய நீதியைக் காண்பித்தால் என்னசொல்லுவோம்? கோபத்தைக் காட்டுகிற தேவன் அநீதி உள்ளவராக இருக்கிறார் என்று சொல்லலாமா?
But, if, our unrighteousness, commendeth, God’s righteousness, what shall we say? Surely, not unrighteous, is God who visiteth with his anger? After the manner of men, I am speaking, —
Far be it! Else how shall God judge the world?
7 ௭ அன்றியும், என் பொய்யினாலே தேவனுடைய சத்தியம் அவருக்கு மகிமையுண்டாக விளங்கினதுண்டானால், இனி நான் பாவி என்று தீர்க்கப்படுவது ஏன்?
But, if, the truth of God, by my falsehood, hath the more abounded unto his glory, why, any longer, am, even I, as a sinner, to be judged?
8 ௮ “நன்மை வருவதற்காகத் தீமைசெய்வோமாக என்றும் சொல்லலாம் அல்லவா?” நாங்கள் அப்படிப் போதிக்கிறவர்கள் என்றும் சிலர் எங்களை அவமதிக்கிறார்களே; அப்படிப் போதிக்கிறவர்கள்மேல் வரும் தண்டனை நீதியாக இருக்கும்.
And why not, according as we are injuriously charged, [and] according as some affirm that we say, Let us do the bad things, that the good ones may come? whose sentence is, just.
9 ௯ ஆனாலும் என்ன? அவர்களைவிட நாங்கள் விசேஷமானவர்களா? கொஞ்சம்கூட விசேஷமானவர்கள் இல்லை, யூதர்கள் கிரேக்கர்கள் எல்லோரும் பாவத்திற்கு உட்பட்டவர்கள் என்பதை முன்பே வெளிப்படுத்தினோமே.
What then? do we screen ourselves? Not at all! For we have before accused both Jews and Greeks of being, all under sin;
Even as it is written—there is none righteous, not even one,
There is none that discerneth, There is none that seeketh out God:
All, have turned aside, together, have become useless, There is none that doeth kindness, not so much as one:
13 ௧௩ அவர்கள் தொண்டை திறக்கப்பட்ட சவக்குழி, தங்களுடைய நாக்குகளால் ஏமாற்றுகிறார்கள்; அவர்களுடைய உதடுகளின் கீழே பாம்பின் விஷம் இருக்கிறது;
A sepulchre opened, is their throat, with their tongues, have they used deceit, the poison of asps, is under their lips,
Whose mouth, of cursing and bitterness, is full,
Swift, are their feet to shed blood;
Destruction and misery, are in their ways,
And, the way of peace, have they not known:
There is no fear of God before their eyes.
19 ௧௯ மேலும், வாய்கள் எல்லாம் அடைக்கப்படுவதற்கும், உலகத்தார் எல்லோரும் தேவனுடைய தண்டனைத்தீர்ப்புக்கு உள்ளானவர்களாவதற்கும், நியாயப்பிரமாணம் சொல்லுகிறதெல்லாம் நியாயப்பிரமாணத்திற்கு உட்பட்டிருக்கிறவர்களுக்கே சொல்லுகிறது என்று தெரிந்திருக்கிறோம்.
Now we know that, whatsoever things the law saith, to them who are within the law, it speaketh, in order that, every mouth, may be stopped and all the world come, under penal sentence, unto God.
20 ௨0 இப்படியிருக்க, பாவத்தைத் தெரிந்துகொள்ளுகிற அறிவு நியாயப்பிரமாணத்தினால் வருகிறதினால், எந்த மனிதனும் நியாயப்பிரமாணத்தின் செயல்களினாலே தேவனுக்குமுன்பாக நீதிமானாக்கப்படுவது இல்லை.
Inasmuch as, by works of law, shall no flesh be declared righteous before him, —through law, in fact, is discovery of sin.
21 ௨௧ இப்படியிருக்க, நியாயப்பிரமாணம் இல்லாமல் தேவநீதி வெளியாக்கப்பட்டிருக்கிறது; அதற்கு நியாயப்பிரமாணமும் தீர்க்கதரிசனங்களும் சாட்சியாக இருக்கிறது.
But now, apart from law, a righteousness of God hath been manifested, borne witness to by the law and the prophets, —
22 ௨௨ அது இயேசுகிறிஸ்துவை விசுவாசிக்கும் விசுவாசத்தினாலே வரும் தேவநீதியே; விசுவாசிக்கிற எல்லோருக்குள்ளும் எவர்கள் மேலும் அது வரும், வித்தியாசமே இல்லை.
A righteousness of God, through faith in [Jesus] Christ, unto all that have faith; for there is no distinction, —
For, all, have sinned and fall short of the glory of God;
24 ௨௪ இலவசமாக அவருடைய கிருபையினாலே கிறிஸ்து இயேசுவிலுள்ள மீட்பைக்கொண்டு நீதிமான்களாக்கப்படுகிறார்கள்;
Being declared righteous freely by his favour through the redemption that is in Christ Jesus: —
25 ௨௫ தேவன் பொறுமையாக இருந்த முற்காலத்தில் நடந்த பாவங்களை அவர் பொறுத்துக்கொண்டதைக்குறித்துத் தம்முடைய நீதியைக் காண்பிப்பதற்காகவும், தாம் நீதியுள்ளவரும், இயேசுவிடம் விசுவாசமாக இருக்கிறவனை நீதிமானாக்குகிறவருமாக காண்பிப்பதற்காகவும், இக்காலத்திலே தமது நீதியைக் காண்பிப்பதற்காகவும்,
Whom God hath set forth as a propitiatory covering, through faith in his blood, for a showing forth of his righteousness, by reason of the passing-by of the previously committed sins,
26 ௨௬ கிறிஸ்து இயேசுவினுடைய இரத்தத்தை விசுவாசிக்கும் விசுவாசத்தினாலே வரும் கிருபாதாரபலியாக அவரையே ஏற்படுத்தினார்.
In the forbearance of God, —with a view to a showing forth of his righteousness in the present season, that he might be righteous even when declaring righteous him that hath faith in Jesus.
27 ௨௭ இப்படியிருக்க, மேன்மைபாராட்டுவது எங்கே? அது நீக்கப்பட்டது. எந்தப் பிரமாணத்தினாலே? செய்கையின் பிரமாணத்தினாலா? இல்லை; விசுவாசப்பிரமாணத்தினாலே.
Where, then, the boasting! It is excluded. Through what kind of law? Of works? Nay! but through a law of faith:
28 ௨௮ எனவே, மனிதன் நியாயப்பிரமாணத்தின் செயல்கள் இல்லாமல் விசுவாசத்தினாலேயே நீதிமானாக்கப்படுகிறான் என்று தீர்மானிக்கிறோம்.
For we reckon that a man is to be declared righteous by faith, apart from works of law.
29 ௨௯ தேவன் யூதர்களுக்கு மட்டுமா தேவன்? யூதரல்லாதோர்களுக்கும் தேவனல்லவா? ஆம் யூதரல்லாதோர்களுக்கும் அவர் தேவன்தான்.
Or, [is God] the God, of Jews only, and not of the nations also? Yea! of the nations also: —
30 ௩0 விருத்தசேதனம் உள்ளவர்களை விசுவாசத்தினாலும், விருத்தசேதனம் இல்லாதவர்களை விசுவாசத்தின் மூலமாகவும் நீதிமான்களாக்குகிற தேவன் ஒருவரே.
If, at all events, God is one, who will declare righteous—the circumcision by faith, and the uncircumcision through their faith.
31 ௩௧ அப்படியானால், விசுவாசத்தினாலே நியாயப்பிரமாணத்தை ஒன்றுமில்லாமல் ஆக்குகிறோமா? அப்படி இல்லை; நியாயப்பிரமாணத்தை நிலைநிறுத்துகிறோமே.
Do we then make, law, void through means of our faith? Far be it! On the contrary, law, we do establish!
