< வெளிப்படுத்தின விசேஷம் 3 >

1 சர்தை சபையின் தூதனுக்கு நீ எழுதவேண்டியது என்னவென்றால்: தேவனுடைய ஏழு ஆவிகளையும் ஏழு நட்சத்திரங்களையும் வைத்திருப்பவர் சொல்லுகிறதாவது; உன் செய்கைகளை அறிந்திருக்கிறேன், நீ உயிருள்ளவன் என்று பெயர்பெற்றிருந்தும் செத்தவனாக இருக்கிறாய்.
അപരം സാർദ്ദിസ്ഥസമിതേ ർദൂതം പ്രതീദം ലിഖ, യോ ജന ഈശ്വരസ്യ സപ്താത്മനഃ സപ്ത താരാശ്ച ധാരയതി സ ഏവ ഭാഷതേ, തവ ക്രിയാ മമ ഗോചരാഃ, ത്വം ജീവദാഖ്യോ ഽസി തഥാപി മൃതോ ഽസി തദപി ജാനാമി|
2 நீ விழித்துக்கொண்டு, மரித்துப்போகிறதாக இருக்கிற காரியங்களைப் பெலப்படுத்து; உன் செய்கைகள் தேவனுக்குமுன்பாக நிறைவானவைகளாக நான் பார்க்கவில்லை.
പ്രബുദ്ധോ ഭവ, അവശിഷ്ടം യദ്യത് മൃതകൽപം തദപി സബലീകുരു യത ഈശ്വരസ്യ സാക്ഷാത് തവ കർമ്മാണി ന സിദ്ധാനീതി പ്രമാണം മയാ പ്രാപ്തം|
3 எனவே நீ கேட்டதையும், பெற்றுக்கொண்டதையும் நினைத்துப்பார்த்து, அதற்குக் கீழ்ப்படிந்து மனம்திரும்பு. நீ விழிப்படையாவிட்டால், திருடனைப்போல உன்னிடம் வருவேன்; நான் உன்னிடம் வரும் நேரத்தை நீ தெரியாமல் இருப்பாய்.
അതഃ കീദൃശീം ശിക്ഷാം ലബ്ധവാൻ ശ്രുതവാശ്ചാസി തത് സ്മരൻ താം പാലയ സ്വമനഃ പരിവർത്തയ ച| ചേത് പ്രബുദ്ധോ ന ഭവേസ്തർഹ്യഹം സ്തേന ഇവ തവ സമീപമ് ഉപസ്ഥാസ്യാമി കിഞ്ച കസ്മിൻ ദണ്ഡേ ഉപസ്ഥാസ്യാമി തന്ന ജ്ഞാസ്യസി|
4 ஆனாலும் தங்களுடைய ஆடைகளை அசுத்தப்படுத்தாத சிலபேர் சர்தையிலும் உனக்கு உண்டு; அவர்கள் தகுதி உடையவர்களாக இருப்பதால், வெண்மையான ஆடை அணிந்து என்னோடு நடப்பார்கள்.
തഥാപി യൈഃ സ്വവാസാംസി ന കലങ്കിതാനി താദൃശാഃ കതിപയലോകാഃ സാർദ്ദിനഗരേ ഽപി തവ വിദ്യന്തേ തേ ശുഭ്രപരിച്ഛദൈ ർമമ സങ്ഗേ ഗമനാഗമനേ കരിഷ്യന്തി യതസ്തേ യോഗ്യാഃ|
5 ஜெயம் பெறுகிறவன் எவனோ அவனுக்கு வெண்மையான ஆடை அணிவிக்கப்படும்; ஜீவபுத்தகத்திலிருந்து அவனுடைய பெயரை நான் நீக்கிப்போடாமல், என் பிதாவிற்கு முன்பாகவும் அவருடைய தூதர்களுக்கு முன்பாகவும் அவன் பெயரை அறிக்கைச் செய்வேன்.
യോ ജനോ ജയതി സ ശുഭ്രപരിച്ഛദം പരിധാപയിഷ്യന്തേ, അഹഞ്ച ജീവനഗ്രന്ഥാത് തസ്യ നാമ നാന്തർധാപയിഷ്യാമി കിന്തു മത്പിതുഃ സാക്ഷാത് തസ്യ ദൂതാനാം സാക്ഷാച്ച തസ്യ നാമ സ്വീകരിഷ്യാമി|
6 ஆவியானவர் சபைகளுக்குச் சொல்லுகிறதைக் காதுள்ளவன் கேட்கவேண்டும் என்று எழுது.
യസ്യ ശ്രോത്രം വിദ്യതേ സ സമിതീഃ പ്രത്യുച്യമാനാമ് ആത്മനഃ കഥാം ശൃണോതു|
7 பிலதெல்பியா சபையின் தூதனுக்கு எழுதவேண்டியது என்னவென்றால்: பரிசுத்தம் உள்ளவரும், சத்தியம் உள்ளவரும், தாவீதின் திறவுகோலை உடையவரும், ஒருவனும் பூட்டமுடியாதபடி திறக்கிறவரும், ஒருவனும் திறக்கமுடியாதபடி பூட்டுகிறவருமாக இருக்கிறவர் சொல்லுகிறதாவது;
അപരഞ്ച ഫിലാദിൽഫിയാസ്ഥസമിതേ ർദൂതം പ്രതീദം ലിഖ, യഃ പവിത്രഃ സത്യമയശ്ചാസ്തി ദായൂദഃ കുഞ്ജികാം ധാരയതി ച യേന മോചിതേ ഽപരഃ കോഽപി ന രുണദ്ധി രുദ്ധേ ചാപരഃ കോഽപി ന മോചയതി സ ഏവ ഭാഷതേ|
8 நீ செய்த உன் செயல்களை அறிந்திருக்கிறேன்; உனக்குக் கொஞ்சம் பெலன் இருந்தும், நீ என் நாமத்தை மறுதலிக்காமல், என் வசனத்திற்கு கீழ்ப்படிந்து நடந்ததினால், இதோ, திறந்தவாசலை உனக்கு முன்பாக வைத்திருக்கிறேன், அதை ஒருவனும் பூட்டமாட்டான்.
തവ ക്രിയാ മമ ഗോചരാഃ പശ്യ തവ സമീപേ ഽഹം മുക്തം ദ്വാരം സ്ഥാപിതവാൻ തത് കേനാപി രോദ്ധും ന ശക്യതേ യതസ്തവാൽപം ബലമാസ്തേ തഥാപി ത്വം മമ വാക്യം പാലിതവാൻ മമ നാമ്നോ ഽസ്വീകാരം ന കൃതവാംശ്ച|
9 இதோ, யூதர்களாக இல்லாதிருந்தும் தங்களை யூதர்கள் என்று பொய் சொல்லுகிற சாத்தானுடைய கூட்டத்தாரில் சிலரை உனக்குக் கொடுப்பேன்; இதோ, அவர்கள் உன் பாதங்களுக்கு முன்பாக வந்து பணிந்து, நான் உன்மேல் அன்பாக இருப்பதை அவர்கள் தெரிந்துகொள்ளும்படி செய்வேன்.
പശ്യ യിഹൂദീയാ ന സന്തോ യേ മൃഷാവാദിനഃ സ്വാൻ യിഹൂദീയാൻ വദന്തി തേഷാം ശയതാനസമാജീയാനാം കാംശ്ചിദ് അഹമ് ആനേഷ്യാമി പശ്യ തേ മദാജ്ഞാത ആഗത്യ തവ ചരണയോഃ പ്രണംസ്യന്തി ത്വഞ്ച മമ പ്രിയോ ഽസീതി ജ്ഞാസ്യന്തി|
10 ௧0 என் பொறுமையைப்பற்றிச் சொல்லிய வசனத்திற்கு நீ கீழ்ப்படிந்து நடந்ததினால், பூமியில் குடியிருக்கிறவர்களைச் சோதிப்பதற்காகப் பூச்சக்கரத்தின்மேல் வரப்போகிற சோதனைக்காலத்திற்கு நான் உன்னைத் தப்பித்துக் காப்பேன்.
ത്വം മമ സഹിഷ്ണുതാസൂചകം വാക്യം രക്ഷിതവാനസി തത്കാരണാത് പൃഥിവീനിവാസിനാം പരീക്ഷാർഥം കൃത്സ്നം ജഗദ് യേനാഗാമിപരീക്ഷാദിനേനാക്രമിഷ്യതേ തസ്മാദ് അഹമപി ത്വാം രക്ഷിഷ്യാമി|
11 ௧௧ இதோ, சீக்கிரமாக வருகிறேன்; யாரும் உன் கிரீடத்தை எடுத்துக்கொள்ளாதபடி நான் உனக்குச் சொன்னதையெல்லாம் செய்துகொண்டு இரு.
പശ്യ മയാ ശീഘ്രമ് ആഗന്തവ്യം തവ യദസ്തി തത് ധാരയ കോ ഽപി തവ കിരീടം നാപഹരതു|
12 ௧௨ ஜெயம் பெறுகிறவன் எவனோ, அவனை என் தேவனுடைய ஆலயத்திலே தூணாக வைப்பேன், அதில் இருந்து அவன் எப்போதும் நீங்குவது இல்லை; என் தேவனுடைய நாமத்தையும் என் தேவனால் பரலோகத்தில் இருந்து இறங்கிவருகிற புதிய எருசலேமாகிய என் தேவனுடைய நகரத்தின் நாமத்தையும், என் புதிய நாமத்தையும் அவன்மேல் எழுதுவேன்.
യോ ജനോ ജയതി തമഹം മദീയേശ്വരസ്യ മന്ദിരേ സ്തമ്ഭം കൃത്വാ സ്ഥാപയിസ്യാമി സ പുന ർന നിർഗമിഷ്യതി| അപരഞ്ച തസ്മിൻ മദീയേശ്വരസ്യ നാമ മദീയേശ്വരസ്യ പുര്യ്യാ അപി നാമ അർഥതോ യാ നവീനാ യിരൂശാനമ് പുരീ സ്വർഗാത് മദീയേശ്വരസ്യ സമീപാദ് അവരോക്ഷ്യതി തസ്യാ നാമ മമാപി നൂതനം നാമ ലേഖിഷ്യാമി|
13 ௧௩ ஆவியானவர் சபைகளுக்குச் சொல்லுகிறதைக் காதுள்ளவன் கேட்கவேண்டும் என்று எழுது.
യസ്യ ശ്രോത്രം വിദ്യതേ സ സമിതീഃ പ്രത്യുച്യമാനാമ് ആത്മനഃ കഥാം ശൃണോതു|
14 ௧௪ லவோதிக்கேயா சபையின் தூதனுக்கு நீ எழுதவேண்டியது என்னவென்றால்: உண்மையும் சத்தியமுள்ள சாட்சியும், தேவனுடைய படைப்பிற்கு ஆதியுமாக இருக்கிற ஆமென் என்பவர் சொல்லுகிறதாவது;
അപരഞ്ച ലായദികേയാസ്ഥസമിതേ ർദൂതം പ്രതീദം ലിഖ, യ ആമേൻ അർഥതോ വിശ്വാസ്യഃ സത്യമയശ്ച സാക്ഷീ, ഈശ്വരസ്യ സൃഷ്ടേരാദിശ്ചാസ്തി സ ഏവ ഭാഷതേ|
15 ௧௫ உன் செய்கைகளை அறிந்திருக்கிறேன்; நீ குளிரும் இல்லை அனலும் இல்லை; நீ குளிராக அல்லது அனலாக இருந்தால் நன்றாக இருக்கும்.
തവ ക്രിയാ മമ ഗോചരാഃ ത്വം ശീതോ നാസി തപ്തോ ഽപി നാസീതി ജാനാമി|
16 ௧௬ இப்படி நீ குளிரும் இல்லாமல் அனலும் இல்லாமல் வெதுவெதுப்பாக இருக்கிறதினால் உன்னை என் வாயில் இருந்து வாந்திபண்ணிப்போடுவேன்.
തവ ശീതത്വം തപ്തത്വം വാ വരം ഭവേത്, ശീതോ ന ഭൂത്വാ തപ്തോ ഽപി ന ഭൂത്വാ ത്വമേവമ്ഭൂതഃ കദൂഷ്ണോ ഽസി തത്കാരണാദ് അഹം സ്വമുഖാത് ത്വാമ് ഉദ്വമിഷ്യാമി|
17 ௧௭ நீ பாக்கியமில்லாதவனாகவும், பரிதாபப்படத்தக்கவனாகவும், தரித்திரனும், பார்வை இல்லாதவனாகவும், நிர்வாணியாகவும் இருக்கிறதை அறியாமல், நான் ஐசுவரியவான் என்றும், பொருளாதார வசதிபடைத்தவன் என்றும், எனக்கு ஒரு குறையும் இல்லை என்றும் சொல்லுகிறதினால்;
അഹം ധനീ സമൃദ്ധശ്ചാസ്മി മമ കസ്യാപ്യഭാവോ ന ഭവതീതി ത്വം വദസി കിന്തു ത്വമേവ ദുഃഖാർത്തോ ദുർഗതോ ദരിദ്രോ ഽന്ധോ നഗ്നശ്ചാസി തത് ത്വയാ നാവഗമ്യതേ|
18 ௧௮ நான்: நீ ஐசுவரியவானாவதற்காக நெருப்பிலே புடமிடப்பட்ட பொன்னையும், உன் நிர்வாணமாகிய அவலட்சணம் தெரியாதபடி நீ உடுத்திக்கொள்வதற்கு வெண்மையான ஆடைகளையும் என்னிடம் வாங்கிக்கொள்ளவும், நீ பார்வை பெறுவதற்காக உன் கண்களுக்கு மருந்து போடவேண்டும் என்று உனக்கு ஆலோசனை சொல்லுகிறேன்.
ത്വം യദ് ധനീ ഭവേസ്തദർഥം മത്തോ വഹ്നൗ താപിതം സുവർണം ക്രീണീഹി നഗ്നത്വാത് തവ ലജ്ജാ യന്ന പ്രകാശേത തദർഥം പരിധാനായ മത്തഃ ശുഭ്രവാസാംസി ക്രീണീഹി യച്ച തവ ദൃഷ്ടിഃ പ്രസന്നാ ഭവേത് തദർഥം ചക്ഷുർലേപനായാഞ്ജനം മത്തഃ ക്രീണീഹീതി മമ മന്ത്രണാ|
19 ௧௯ நான் நேசிக்கிறவர்கள் எவர்களோ அவர்களைக் கடிந்துகொண்டு சிட்சிக்கிறேன்; எனவே நீ எச்சரிக்கையாக இருந்து, மனம்திரும்பு.
യേഷ്വഹം പ്രീയേ താൻ സർവ്വാൻ ഭർത്സയാമി ശാസ്മി ച, അതസ്ത്വമ് ഉദ്യമം വിധായ മനഃ പരിവർത്തയ|
20 ௨0 இதோ, வாசற்படியிலே நின்று கதவைத் தட்டுகிறேன்; ஒருவன் என் சத்தத்தைக்கேட்டு, கதவைத் திறந்தால், நான் அவன் வீட்டிற்குள் சென்று, அவனோடுகூட உணவு உண்பேன், அவனும் என்னோடு உண்பான்.
പശ്യാഹം ദ്വാരി തിഷ്ഠൻ തദ് ആഹന്മി യദി കശ്ചിത് മമ രവം ശ്രുത്വാ ദ്വാരം മോചയതി തർഹ്യഹം തസ്യ സന്നിധിം പ്രവിശ്യ തേന സാർദ്ധം ഭോക്ഷ്യേ സോ ഽപി മയാ സാർദ്ധം ഭോക്ഷ്യതേ|
21 ௨௧ நான் ஜெயம்பெற்று என் பிதாவுடைய சிங்காசனத்திலே அவரோடு உட்கார்ந்ததுபோல, ஜெயம் பெறுகிறவன் எவனோ, அவனும் என்னுடைய சிங்காசனத்தில் என்னோடு உட்காருவதற்கு அருள்செய்வேன்.
അപരമഹം യഥാ ജിതവാൻ മമ പിത്രാ ച സഹ തസ്യ സിംഹാസന ഉപവിഷ്ടശ്ചാസ്മി, തഥാ യോ ജനോ ജയതി തമഹം മയാ സാർദ്ധം മത്സിംഹാസന ഉപവേശയിഷ്യാമി|
22 ௨௨ ஆவியானவர் சபைகளுக்குச் சொல்லுகிறதைக் காதுள்ளவன் கேட்கவேண்டும் என்று எழுது என்றார்.
യസ്യ ശ്രോത്രം വിദ്യതേ സ സമിതീഃ പ്രത്യുച്യമാനമ് ആത്മനഃ കഥാം ശൃണോതു|

< வெளிப்படுத்தின விசேஷம் 3 >