வெளிப்படுத்தின விசேஷம் 17
1 ௧ ஏழு கலசங்களையுடைய அந்த ஏழு தூதர்களில் ஒருவன் வந்து என்னோடு பேசி: நீ வா, திரளான தண்ணீர்கள்மேல் உட்கார்ந்திருக்கிற மகா வேசியோடு பூமியின் ராஜாக்கள் வேசித்தனம்பண்ணினார்களே, அவளுடைய வேசித்தனமாகிய மதுவால் பூமியின் மக்களும் வெறிகொண்டிருந்தார்களே;
തദനന്തരം തേഷാം സപ്തകംസധാരിണാം സപ്തദൂതാനാമ് ഏക ആഗത്യ മാം സമ്ഭാഷ്യാവദത്, അത്രാഗച്ഛ, മേദിന്യാ നരപതയോ യയാ വേശ്യയാ സാർദ്ധം വ്യഭിചാരകർമ്മ കൃതവന്തഃ,
യസ്യാ വ്യഭിചാരമദേന ച പൃഥിവീനിവാസിനോ മത്താ അഭവൻ തസ്യാ ബഹുതോയേഷൂപവിഷ്ടായാ മഹാവേശ്യായാ ദണ്ഡമ് അഹം ത്വാം ദർശയാമി|
3 ௩ ஆவிக்குள் என்னை வனாந்திரத்திற்குக் கொண்டுபோனான். அப்பொழுது ஏழு தலைகளையும் பத்து கொம்புகளையும் உடையதும் அவதூறான பெயர்களால் நிறைந்ததுமான சிவப்பு நிறமுள்ள மிருகத்தின்மேல் ஒரு பெண் ஏறியிருப்பதைப் பார்த்தேன்.
തതോ ഽഹമ് ആത്മനാവിഷ്ടസ്തേന ദൂതേന പ്രാന്തരം നീതസ്തത്ര നിന്ദാനാമഭിഃ പരിപൂർണം സപ്തശിരോഭി ർദശശൃങ്ഗൈശ്ച വിശിഷ്ടം സിന്ദൂരവർണം പശുമുപവിഷ്ടാ യോഷിദേകാ മയാ ദൃഷ്ടാ|
4 ௪ அந்தப் பெண் இரத்தாம்பரமும் சிவப்பான ஆடையும் அணிந்து பொன்னினாலும் இரத்தினங்களினாலும் முத்துக்களினாலும் சிங்காரிக்கப்பட்டு, தன் வேசித்தனமாகிய அருவருப்புகளாலும் அசுத்தத்தாலும் நிறைந்த பொற்பாத்திரத்தைத் தன் கையிலே பிடித்திருந்தாள்.
സാ നാരീ കൃഷ്ണലോഹിതവർണം സിന്ദൂരവർണഞ്ച പരിച്ഛദം ധാരയതി സ്വർണമണിമുക്താഭിശ്ച വിഭൂഷിതാസ്തി തസ്യാഃ കരേ ഘൃണാർഹദ്രവ്യൈഃ സ്വവ്യഭിചാരജാതമലൈശ്ച പരിപൂർണ ഏകഃ സുവർണമയഃ കംസോ വിദ്യതേ|
5 ௫ மேலும், இரகசியம், மகா பாபிலோன், வேசிகளுக்கும் பூமியிலுள்ள அருவருப்புகளுக்கும் தாய் என்னும் பெயர் அவள் நெற்றியில் எழுதியிருந்தது.
തസ്യാ ഭാലേ നിഗൂഢവാക്യമിദം പൃഥിവീസ്ഥവേശ്യാനാം ഘൃണ്യക്രിയാണാഞ്ച മാതാ മഹാബാബിലിതി നാമ ലിഖിതമ് ആസ്തേ|
6 ௬ அந்தப் பெண் பரிசுத்தவான்களின் இரத்தத்தினாலும், இயேசுவினுடைய சாட்சிகளின் இரத்தத்தினாலும் வெறிகொண்டிருக்கிறதைப் பார்த்தேன்; அவளைப் பார்த்து நான் மிகவும் ஆச்சரியப்பட்டேன்.
മമ ദൃഷ്ടിഗോചരസ്ഥാ സാ നാരീ പവിത്രലോകാനാം രുധിരേണ യീശോഃ സാക്ഷിണാം രുധിരേണ ച മത്താസീത് തസ്യാ ദർശനാത് മമാതിശയമ് ആശ്ചര്യ്യജ്ഞാനം ജാതം|
7 ௭ அப்பொழுது, தூதனானவன் என்னைப் பார்த்து: ஏன் ஆச்சரியப்படுகிறாய்? இந்தப் பெண்ணுடைய இரகசியத்தையும், ஏழு தலைகளையும் பத்துக் கொம்புகளையுமுடையதாக இவளைச் சுமக்கிற மிருகத்தினுடைய இரகசியத்தையும் உனக்குச் சொல்லுகிறேன்.
തതഃ സ ദൂതോ മാമ് അവദത് കുതസ്തവാശ്ചര്യ്യജ്ഞാനം ജായതേ? അസ്യാ യോഷിതസ്തദ്വാഹനസ്യ സപ്തശിരോഭി ർദശശൃങ്ഗൈശ്ച യുക്തസ്യ പശോശ്ച നിഗൂഢഭാവമ് അഹം ത്വാം ജ്ഞാപയാമി|
8 ௮ நீ பார்த்த மிருகம் முன்னே இருந்தது, இப்பொழுது இல்லை; அது பாதாளத்திலிருந்து ஏறி வந்து, நாசமடையப்போகிறது. உலகம் உண்டானதுமுதல் ஜீவபுத்தகத்தில் பெயர் எழுதப்படாத பூமியின் மக்களே, இருந்ததும், இல்லாமல்போனதும், இனி இருப்பதுமாக இருக்கிற மிருகத்தைப் பார்த்து ஆச்சரியப்படுவார்கள். (Abyssos g12)
ത്വയാ ദൃഷ്ടോ ഽസൗ പശുരാസീത് നേദാനീം വർത്തതേ കിന്തു രസാതലാത് തേനോദേതവ്യം വിനാശശ്ച ഗന്തവ്യഃ| തതോ യേഷാം നാമാനി ജഗതഃ സൃഷ്ടികാലമ് ആരഭ്യ ജീവനപുസ്തകേ ലിഖിതാനി ന വിദ്യന്തേ തേ പൃഥിവീനിവാസിനോ ഭൂതമ് അവർത്തമാനമുപസ്ഥാസ്യന്തഞ്ച തം പശും ദൃഷ്ട്വാശ്ചര്യ്യം മംസ്യന്തേ| (Abyssos g12)
9 ௯ ஞானமுள்ள மனம் இதைப் புரிந்துகொள்ளும். அந்த ஏழு தலைகளும் அந்தப் பெண் உட்கார்ந்திருக்கிற ஏழு மலைகளாம்.
അത്ര ജ്ഞാനയുക്തയാ ബുദ്ധ്യാ പ്രകാശിതവ്യം| താനി സപ്തശിരാംസി തസ്യാ യോഷിത ഉപവേശനസ്ഥാനസ്വരൂപാഃ സപ്തഗിരയഃ സപ്ത രാജാനശ്ച സന്തി|
10 ௧0 அவைகள் ஏழு ராஜாக்களாம்; இவர்களில் ஐந்துபேர் விழுந்தார்கள், ஒருவன் இருக்கிறான், மற்றவன் இன்னும் வரவில்லை; வரும்போது அவன் கொஞ்சக்காலம் ஆட்சி செய்வான்.
തേഷാം പഞ്ച പതിതാ ഏകശ്ച വർത്തമാനഃ ശേഷശ്ചാദ്യാപ്യനുപസ്ഥിതഃ സ യദോപസ്ഥാസ്യതി തദാപി തേനാൽപകാലം സ്ഥാതവ്യം|
11 ௧௧ இருந்ததும், இப்பொழுது இல்லாததுமாகிய மிருகமே எட்டாவதாக வருகிறவனும், அந்த ஏழு இராஜாக்களில் ஒருவனும் நாசமடையப்போகிறவனுமாக இருக்கிறான்.
യഃ പശുരാസീത് കിന്ത്വിദാനീം ന വർത്തതേ സ ഏവാഷ്ടമഃ, സ സപ്താനാമ് ഏകോ ഽസ്തി വിനാശം ഗമിഷ്യതി ച|
12 ௧௨ நீ பார்த்த பத்துக்கொம்புகளும், பத்து ராஜாக்களே; இவர்கள் இன்னும் ராஜ்யம் பெறவில்லை; இவர்கள் மிருகத்துடன் ஒருமணி நேரம்வரை ராஜாக்கள்போல அதிகாரம் பெற்றுக்கொள்ளுகிறார்கள்.
ത്വയാ ദൃഷ്ടാനി ദശശൃങ്ഗാണ്യപി ദശ രാജാനഃ സന്തിഃ, അദ്യാപി തൈ രാജ്യം ന പ്രാപ്തം കിന്തു മുഹൂർത്തമേകം യാവത് പശുനാ സാർദ്ധം തേ രാജാന ഇവ പ്രഭുത്വം പ്രാപ്സ്യന്തി|
13 ௧௩ இவர்கள் ஒரே மனதுடையவர்கள்; இவர்கள் தங்களுடைய வல்லமையையும் அதிகாரத்தையும் மிருகத்திற்குக் கொடுப்பார்கள்.
ത ഏകമന്ത്രണാ ഭവിഷ്യന്തി സ്വകീയശക്തിപ്രഭാവൗ പശവേ ദാസ്യന്തി ച|
14 ௧௪ இவர்கள் ஆட்டுக்குட்டியானவரோடு யுத்தம்பண்ணுவார்கள்; ஆட்டுக்குட்டியானவர் கர்த்தாதி கர்த்தரும் ராஜாதி ராஜாவுமாக இருக்கிறதினால் அவர்களை ஜெயிப்பார்; அவரோடு இருக்கிறவர்கள் அழைக்கப்பட்டவர்களும் தெரிந்துகொள்ளப்பட்டவர்களும் உண்மையுள்ளவர்களுமாக இருக்கிறார்கள் என்றான்.
തേ മേഷശാവകേന സാർദ്ധം യോത്സ്യന്തി, കിന്തു മേഷശാവകസ്താൻ ജേഷ്യതി യതഃ സ പ്രഭൂനാം പ്രഭൂ രാജ്ഞാം രാജാ ചാസ്തി തസ്യ സങ്ഗിനോ ഽപ്യാഹൂതാ അഭിരുചിതാ വിശ്വാസ്യാശ്ച|
15 ௧௫ பின்னும் அந்த தூதன் என்னைப் பார்த்து: அந்த வேசி உட்கார்ந்திருக்கிற தண்ணீர்களைப் பார்த்தாயே; அவைகள் மக்களும், திரள்கூட்டமும், தேசங்களும், பல்வேறு மொழிகளைப் பேசுகிறவர்களுமே.
അപരം സ മാമ് അവദത് സാ വേശ്യാ യത്രോപവിശതി താനി തോയാനി ലോകാ ജനതാ ജാതയോ നാനാഭാഷാവാദിനശ്ച സന്തി|
16 ௧௬ நீ மிருகத்தின்மேல் பார்த்த பத்துக்கொம்புகளைப் போன்றவர்கள் அந்த வேசியைப் பகைத்து, அவளைப் பாழும் நிர்வாணமுமாக்கி, அவளுடைய சரீரத்தை நாசமாக்கி, அவளை நெருப்பினால் சுட்டெரித்துப்போடுவார்கள்.
ത്വയാ ദൃഷ്ടാനി ദശ ശൃങ്ഗാണി പശുശ്ചേമേ താം വേശ്യാമ് ഋതീയിഷ്യന്തേ ദീനാം നഗ്നാഞ്ച കരിഷ്യന്തി തസ്യാ മാംസാനി ഭോക്ഷ്യന്തേ വഹ്നിനാ താം ദാഹയിഷ്യന്തി ച|
17 ௧௭ தேவன் தம்முடைய வார்த்தைகள் நிறைவேறும்வரையும், அவர்கள் தமது யோசனையை நிறைவேற்றுகிறதற்கும், ஒரே மனதுடையவர்களாக இருந்து, தங்களுடைய ராஜ்யத்தை மிருகத்திற்குக் கொடுக்கிறதற்கும் அவர்களுடைய இருதயங்களை ஏவினார்.
യത ഈശ്വരസ്യ വാക്യാനി യാവത് സിദ്ധിം ന ഗമിഷ്യന്തി താവദ് ഈശ്വരസ്യ മനോഗതം സാധയിതുമ് ഏകാം മന്ത്രണാം കൃത്വാ തസ്മൈ പശവേ സ്വേഷാം രാജ്യം ദാതുഞ്ച തേഷാം മനാംസീശ്വരേണ പ്രവർത്തിതാനി|
അപരം ത്വയാ ദൃഷ്ടാ യോഷിത് സാ മഹാനഗരീ യാ പൃഥിവ്യാ രാജ്ഞാമ് ഉപരി രാജത്വം കുരുതേ|
