வெளிப்படுத்தின விசேஷம் 16
1 ௧ அப்பொழுது தேவாலயத்திலிருந்து வந்த ஒரு பெரியசத்தம் அந்த ஏழு தூதர்களிடம்: நீங்கள் போய் ஏழு கலசங்களிலும் உள்ள தேவனுடைய கோபத்தை பூமியின்மேல் ஊற்றுங்கள் என்று சொல்வதைக்கேட்டேன்.
தத: பரம்’ மந்தி³ராத் தாந் ஸப்ததூ³தாந் ஸம்பா⁴ஷமாண ஏஷ மஹாரவோ மயாஸ்²ராவி, யூயம்’ க³த்வா தேப்⁴ய: ஸப்தகம்’ஸேப்⁴ய ஈஸ்²வரஸ்ய க்ரோத⁴ம்’ ப்ரு’தி²வ்யாம்’ ஸ்ராவயத|
2 ௨ முதலாம் தூதன் போய், தன் கலசத்தில் இருந்ததை பூமியின்மேல் ஊற்றினான்; உடனே மிருகத்தின் முத்திரையை அணிந்தவர்களும் அதின் உருவத்தை வணங்குகிற மனிதர்களுக்குப் பொல்லாத கொடிய புண்கள் உண்டானது.
தத: ப்ரத²மோ தூ³தோ க³த்வா ஸ்வகம்’ஸே யத்³யத்³ அவித்³யத தத் ப்ரு’தி²வ்யாம் அஸ்ராவயத் தஸ்மாத் பஸோ²: கலங்கதா⁴ரிணாம்’ தத்ப்ரதிமாபூஜகாநாம்’ மாநவாநாம்’ ஸ²ரீரேஷு வ்யதா²ஜநகா து³ஷ்டவ்ரணா அப⁴வந்|
3 ௩ இரண்டாம் தூதன் தன் கலசத்தில் உள்ளதைக் கடலிலே ஊற்றினான்; உடனே அது மரித்தவனுடைய இரத்தத்தைப்போலானது; கடலிலுள்ள பிராணிகளெல்லாம் மரித்துப்போயின.
தத: பரம்’ த்³விதீயோ தூ³த: ஸ்வகம்’ஸே யத்³யத்³ அவித்³யத தத் ஸமுத்³ரே (அ)ஸ்ராவயத் தேந ஸ குணபஸ்த²ஸோ²ணிதரூப்யப⁴வத் ஸமுத்³ரே ஸ்தி²தாஸ்²ச ஸர்வ்வே ப்ராணிநோ ம்ரு’த்யும்’ க³தா: |
4 ௪ மூன்றாம் தூதன் தன் கலசத்திலுள்ளதை ஆறுகளிலும், நீரூற்றுகளிலும் ஊற்றினான்; உடனே அவைகள் இரத்தமாக மாறியது.
அபரம்’ த்ரு’தீயோ தூ³த: ஸ்வகம்’ஸே யத்³யத்³ அவித்³யத தத் ஸர்வ்வம்’ நதீ³ஷு ஜலப்ரஸ்ரவணேஷு சாஸ்ராவயத் ததஸ்தாநி ரக்தமயாந்யப⁴வந்| அபரம்’ தோயாநாம் அதி⁴பஸ்ய தூ³தஸ்ய வாகி³யம்’ மயா ஸ்²ருதா|
5 ௫ அப்பொழுது தண்ணீர்களின் தூதன்: இருக்கிறவரும் இருந்தவரும் பரிசுத்தருமாகிய தேவரீர் இப்படி நியாயந்தீர்க்க நீதியுள்ளவராக இருக்கிறீர்.
வர்த்தமாநஸ்²ச பூ⁴தஸ்²ச ப⁴விஷ்யம்’ஸ்²ச பரமேஸ்²வர: | த்வமேவ ந்யாய்யகாரீ யத்³ ஏதாத்³ரு’க் த்வம்’ வ்யசாரய: |
6 ௬ அவர்கள் பரிசுத்தவான்களுடைய இரத்தத்தையும் தீர்க்கதரிசிகளுடைய இரத்தத்தையும் சிந்தினதினால், இரத்தத்தையே அவர்களுக்குக் குடிக்கக்கொடுத்தீர்; அதற்குத் தகுதியுடையவர்களாக இருக்கிறார்கள்” என்று சொல்வதைக்கேட்டேன்.
ப⁴விஷ்யத்³வாதி³ஸாதூ⁴நாம்’ ரக்தம்’ தைரேவ பாதிதம்’| ஸோ²ணிதம்’ த்வந்து தேப்⁴யோ (அ)தா³ஸ்தத்பாநம்’ தேஷு யுஜ்யதே||
7 ௭ பலிபீடத்திலிருந்து வேறொருவன்: ஆம், சர்வவல்லமையுள்ள தேவனாகிய கர்த்தாவே, உம்முடைய நியாயத்தீர்ப்புகள் சத்தியமும் நீதியுமானவைகள்” என்று சொல்வதைக்கேட்டேன்.
அநந்தரம்’ வேதீ³தோ பா⁴ஷமாணஸ்ய கஸ்யசித்³ அயம்’ ரவோ மயா ஸ்²ருத: , ஹே பரஸ்²வர ஸத்யம்’ தத் ஹே ஸர்வ்வஸ²க்திமந் ப்ரபோ⁴| ஸத்யா ந்யாய்யாஸ்²ச ஸர்வ்வா ஹி விசாராஜ்ஞாஸ்த்வதீ³யகா: ||
8 ௮ நான்காம் தூதன் தன் கலசத்தில் உள்ளதைச் சூரியன்மேல் ஊற்றினான்; தீயினால் மனிதர்களைச் சுடுவதற்கு அதற்கு அதிகாரம் கொடுக்கப்பட்டது.
அநந்தரம்’ சதுர்தோ² தூ³த: ஸ்வகம்’ஸே யத்³யத்³ அவித்³யத தத் ஸர்வ்வம்’ ஸூர்ய்யே (அ)ஸ்ராவயத் தஸ்மை ச வஹ்நிநா மாநவாந் த³க்³து⁴ம்’ ஸாமர்த்²யம் அதா³யி|
9 ௯ அப்பொழுது மனிதர்கள் அதிக வெப்பத்தினால் சுடப்பட்டு, இந்த வாதைகளைச் செய்ய அதிகாரமுள்ள தேவனுடைய நாமத்தை அவமதித்தார்களேதவிர, அவரை மகிமைப்படுத்த மனம்திரும்பவில்லை.
தேந மநுஷ்யா மஹாதாபேந தாபிதாஸ்தேஷாம்’ த³ண்டா³நாம் ஆதி⁴பத்யவிஸி²ஷ்டஸ்யேஸ்²வரஸ்ய நாமாநிந்த³ந் தத்ப்ரஸ²ம்’ஸார்த²ஞ்ச மந: பரிவர்த்தநம்’ நாகுர்வ்வந்|
10 ௧0 ஐந்தாம் தூதன் தன் கலசத்திலுள்ளதை மிருகத்தினுடைய சிங்காசனத்தின்மேல் ஊற்றினான்; அப்பொழுது அதின் ராஜ்யம் இருளடைந்தது; அவர்கள் வருத்தத்தினாலே தங்களுடைய நாக்குகளைக் கடித்துக்கொண்டு,
தத: பரம்’ பஞ்சமோ தூ³த: ஸ்வகம்’ஸே யத்³யத்³ அவித்³யத தத் ஸர்வ்வம்’ பஸோ²: ஸிம்’ஹாஸநே (அ)ஸ்ராவயத் தேந தஸ்ய ராஷ்ட்ரம்’ திமிராச்ச²ந்நம் அப⁴வத் லோகாஸ்²ச வேத³நாகாரணாத் ஸ்வரஸநா அத³ம்’த³ஸ்²யத|
11 ௧௧ தங்களுடைய வருத்தங்களாலும், தங்களுடைய புண்களாலும், பரலோகத்தின் தேவனை அவமதித்தார்களேதவிர, தங்களுடைய செய்கைகளைவிட்டு மனம்திரும்பவில்லை.
ஸ்வகீயவ்யதா²வ்ரணகாரணாச்ச ஸ்வர்க³ஸ்த²ம் அநிந்த³ந் ஸ்வக்ரியாப்⁴யஸ்²ச மநாம்’ஸி ந பராவர்த்தயந்|
12 ௧௨ ஆறாம் தூதன் தன் கலசத்தில் உள்ளதை ஐபிராத்து என்னும் பெரிய நதியில் ஊற்றினான்; அப்பொழுது சூரியன் உதிக்கும் திசையிலிருந்து வரும் ராஜாக்களுக்கு வழி ஆயத்தமாகும்படி அந்த நதியின் தண்ணீர் வற்றிப்போனது.
தத: பரம்’ ஷஷ்டோ² தூ³த: ஸ்வகம்’ஸே யத்³யத்³ அவித்³யத தத் ஸர்வ்வம்’ ப²ராதாக்²யோ மஹாநதே³ (அ)ஸ்ராவயத் தேந ஸூர்ய்யோத³யதி³ஸ² ஆக³மிஷ்யதாம்’ ராஜ்ஞாம்’ மார்க³ஸுக³மார்த²ம்’ தஸ்ய தோயாநி பர்ய்யஸு²ஷ்யந்|
13 ௧௩ அப்பொழுது, இராட்சசப் பாம்பின் வாயிலும் மிருகத்தின் வாயிலும் கள்ளத்தீர்க்கதரிசியின் வாயிலும் இருந்து தவளைகளைப்போல மூன்று அசுத்தஆவிகள் புறப்பட்டு வருவதைப் பார்த்தேன்.
அநந்தரம்’ நாக³ஸ்ய வத³நாத் பஸோ² ர்வத³நாத் மித்²யாப⁴விஷ்யத்³வாதி³நஸ்²ச வத³நாத் நிர்க³ச்ச²ந்தஸ்த்ரயோ (அ)ஸு²சய ஆத்மாநோ மயா த்³ரு’ஷ்டாஸ்தே மண்டூ³காகாரா: |
14 ௧௪ அவைகள் அற்புதங்களைச் செய்கிற பிசாசுகளின் ஆவிகள்; அவைகள் பூலோகமெங்கும் உள்ள ராஜாக்களை சர்வவல்லமையுள்ள தேவனுடைய மகாநாளில் நடக்கும் யுத்தத்திற்குக் கூட்டிச்சேர்க்கும்படி புறப்பட்டுப்போகிறது.
த ஆஸ்²சர்ய்யகர்ம்மகாரிணோ பூ⁴தாநாம் ஆத்மாந: ஸந்தி ஸர்வ்வஸ²க்திமத ஈஸ்²வரஸ்ய மஹாதி³நே யேந யுத்³தே⁴ந ப⁴விதவ்யம்’ தத்க்ரு’தே க்ரு’த்ஸ்ரஜக³தோ ராஜ்ஞா: ஸம்’க்³ரஹீதும்’ தேஷாம்’ ஸந்நிதி⁴ம்’ நிர்க³ச்ச²ந்தி|
15 ௧௫ இதோ, திருடனைப்போல வருகிறேன். தன் மானம் தெரியும்படி நிர்வாணமாக நடக்காமல் விழித்துக்கொண்டு, தன் உடைகளைக் காத்துக்கொள்ளுகிறவன் பாக்கியவான்.
அபரம் இப்³ரிபா⁴ஷயா ஹர்ம்மகி³த்³தோ³நாமகஸ்த²நே தே ஸங்க்³ரு’ஹீதா: |
பஸ்²யாஹம்’ சைரவத்³ ஆக³ச்சா²மி யோ ஜந: ப்ரபு³த்³த⁴ஸ்திஷ்ட²தி யதா² ச நக்³ந: ஸந் ந பர்ய்யடதி தஸ்ய லஜ்ஜா ச யதா² த்³ரு’ஸ்²யா ந ப⁴வதி ததா² ஸ்வவாஸாம்’ஸி ரக்ஷதி ஸ த⁴ந்ய: |
17 ௧௭ ஏழாம் தூதன் தன் கலசத்தில் உள்ளதை ஆகாயத்தில் ஊற்றினான்; அப்பொழுது பரலோகத்தின் ஆலயத்திலுள்ள சிங்காசனத்திலிருந்து வந்த பெரிய சத்தம் அது செய்துமுடிக்கப்பட்டது என்று சொன்னது.
தத: பரம்’ ஸப்தமோ தூ³த: ஸ்வகம்’ஸே யத்³யத்³ அவித்³யத தத் ஸர்வ்வம் ஆகாஸே² (அ)ஸ்ராவயத் தேந ஸ்வர்கீ³யமந்தி³ரமத்⁴யஸ்த²ஸிம்’ஹாஸநாத் மஹாரவோ (அ)யம்’ நிர்க³த: ஸமாப்திரப⁴வதி³தி|
18 ௧௮ சத்தங்களும் இடிமுழக்கங்களும் மின்னல்களும் உண்டானது; பூமி மிகவும் அதிர்ந்தது, பூமியின்மேல் மனிதர்கள் உண்டான நாளிலிருந்து அப்படிப்பட்ட பெரிய அதிர்ச்சி உண்டானது இல்லை.
தத³நந்தரம்’ தடி³தோ ரவா: ஸ்தநிதாநி சாப⁴வந், யஸ்மிந் காலே ச ப்ரு’தி²வ்யாம்’ மநுஷ்யா: ஸ்ரு’ஷ்டாஸ்தம் ஆரப்⁴ய யாத்³ரு’ங்மஹாபூ⁴மிகம்ப: கதா³பி நாப⁴வத் தாத்³ரு’க்³ பூ⁴கம்போ (அ)ப⁴வத்|
19 ௧௯ அப்பொழுது மகா நகரம் மூன்று பங்காகப் பிரிக்கப்பட்டது, யூதரல்லாதவர்களுடைய பட்டணங்கள் விழுந்தன. மகா பாபிலோனுக்கு தேவனுடைய கடுமையான கோபத்தின் தண்டனையாகிய மதுவுள்ள பாத்திரத்தைக் கொடுக்கும்படி அது அவருக்கு முன்பாக ஞாபகப்படுத்தப்பட்டது.
ததா³நீம்’ மஹாநக³ரீ த்ரிக²ண்டா³ ஜாதா பி⁴ந்நஜாதீயாநாம்’ நக³ராணி ச ந்யபதந் மஹாபா³பி³ல் சேஸ்²வரேண ஸ்வகீயப்ரசண்ட³கோபமதி³ராபாத்ரதா³நார்த²ம்’ ஸம்’ஸ்ம்ரு’தா|
த்³வீபாஸ்²ச பலாயிதா கி³ரயஸ்²சாந்தஹிதா: |
21 ௨௧ நாற்பது கிலோ எடையுள்ள பெரிய கல்மழையும் வானத்திலிருந்து மனிதர்கள்மேல் விழுந்தது; அந்தக் கல்மழையினால் உண்டான வாதையினால் மனிதர்கள் தேவனை அவமதித்தார்கள்; அந்த வாதை மகா கொடியதாக இருந்தது.
க³க³நமண்ட³லாச்ச மநுஷ்யாணாம் உபர்ய்யேகைகத்³ரோணபரிமிதஸி²லாநாம்’ மஹாவ்ரு’ஷ்டிரப⁴வத் தச்சி²லாவ்ரு’ஷ்டே: க்லேஸா²த் மநுஷ்யா ஈஸ்²வரம் அநிந்த³ம் யதஸ்தஜ்ஜாத: க்லேஸோ² (அ)தீவ மஹாந்|
