சங்கீதம் 95
Kom, la oss juble for Herren, la oss rope med fryd for vår frelses klippe!
La oss trede frem for hans åsyn med pris, la oss juble for ham med salmer!
For Herren er en stor Gud og en stor konge over alle guder,
han som har jordens dyp i sin hånd og fjellenes høider i eie,
han som eier havet, for han har skapt det, og hans hender har gjort det tørre land.
Kom, la oss kaste oss ned og bøie kne, la oss knele for Herrens, vår skapers åsyn!
For han er vår Gud, og vi er det folk han før, og den hjord hans hånd leder. Vilde I dog idag høre hans røst!
8 ௮ இன்று அவருடைய சத்தத்தைக் கேட்பீர்களென்றால், வனாந்திரத்தில் கோபம் மூட்டினபோதும் சோதனை நாளிலும் நடந்ததுபோல, உங்களுடைய இருதயத்தைக் கடினப்படுத்தாமலிருங்கள்.
Forherd ikke eders hjerte, likesom ved Meriba, likesom på Massadagen i ørkenen,
9 ௯ அங்கே உங்களுடைய முற்பிதாக்கள் என்னைச் சோதித்து, என்னைப் பரீட்சை பார்த்து, என்னுடைய செயல்களையும் கண்டார்கள்.
hvor eders fedre fristet mig! De satte mig på prøve, de som dog hadde sett min gjerning.
10 ௧0 நாற்பது வருடங்களாக நான் அந்தச் சந்ததியின்மேல் கோபமாக இருந்து, அவர்கள் வழுவிப்போகிற இருதயமுள்ள மக்களென்றும், என்னுடைய வழிகளை அறியாதவர்களென்றும் சொல்லி,
Firti år vemmedes jeg ved den slekt, og jeg sa: De er et folk med forvillet hjerte, og de kjenner ikke mine veier.
Så svor jeg i min vrede: Sannelig, de skal ikke komme inn til min hvile.
