சங்கீதம் 95
Kom, lad os juble for HERREN, raabe af fryd for vor Frelses Klippe,
møde med Tak for hans Aasyn, juble i Sang til hans Pris!
Thi HERREN er en vældig Gud, en Konge stor over alle Guder;
i hans Haand er Jordens Dybder, Bjergenes Tinder er hans;
Havet er hans, han har skabt det, det tørre Land har hans Hænder dannet.
Kom, lad os bøje os, kaste os ned, knæle for HERREN, vor Skaber!
Thi han er vor Gud, og vi er det Folk, han vogter, den Hjord, han leder. Ak, lytted I dog i Dag til hans Røst:
8 ௮ இன்று அவருடைய சத்தத்தைக் கேட்பீர்களென்றால், வனாந்திரத்தில் கோபம் மூட்டினபோதும் சோதனை நாளிலும் நடந்ததுபோல, உங்களுடைய இருதயத்தைக் கடினப்படுத்தாமலிருங்கள்.
»Forhærder ej eders Hjerte som ved Meriba, som dengang ved Massa i Ørkenen,
9 ௯ அங்கே உங்களுடைய முற்பிதாக்கள் என்னைச் சோதித்து, என்னைப் பரீட்சை பார்த்து, என்னுடைய செயல்களையும் கண்டார்கள்.
da eders Fædre fristede mig, prøved mig, skønt de havde set mit Værk.
10 ௧0 நாற்பது வருடங்களாக நான் அந்தச் சந்ததியின்மேல் கோபமாக இருந்து, அவர்கள் வழுவிப்போகிற இருதயமுள்ள மக்களென்றும், என்னுடைய வழிகளை அறியாதவர்களென்றும் சொல்லி,
Jeg væmmedes fyrretyve Aar ved denne Slægt, og jeg sagde: Det er et Folk med vildfarne Hjerter, de kender ej mine Veje.
Saa svor jeg da i min Vrede: De skal ikke gaa ind til min Hvile!«
