சங்கீதம் 94
O GOD of avenging—Yahweh, GOD of avenging, shine forth:
Lift up thyself, O judge of the earth, Render a recompense unto the proud.
How long shall the lawless, O Yahweh, How long shall the lawless exult?
They pour forth [words], they speak arrogantly, All the workers of iniquity, do boast:
Thy people, O Yahweh, they will crush, And, thine inheritance, tread down;
The widow and sojourner, they will slay, And, the fatherless, murder.
Yet have they said—Yah, doth not see, The God of Jacob, doth not understand.
Understand, ye brutish among the people, And, ye dullards, when will ye show discretion?
He that planteth the ear, shall he not hear? Or, that fashioneth the eye, shall he not have power to see?
He that correcteth nations, shall he not reprove? He that teacheth man knowledge!
Yahweh, knoweth the plans of men, That, they, are a breath!
12 ௧௨ யெகோவாவே, துன்மார்க்கனுக்குக் குழிவெட்டப்படும்வரைக்கும், நீர் தீங்கு நாட்களில் அமர்ந்திருக்கச்செய்து,
How happy the man whom thou correctest, O Yah! And whom, out of thy law, thou instructest!
That thou mayest give him rest from the days of misfortune, Until there be digged—for the lawless one—a pit.
For Yahweh, will not abandon, his people, And, his inheritance, will he not forsake;
For, unto righteousness, shall the judicial sentence return, Then shall follow it—all the upright in heart.
16 ௧௬ துன்மார்க்கர்களுக்கு விரோதமாக எனது சார்பாக எழும்புகிறவன் யார்? அக்கிரமக்காரர்களுக்கு விரோதமாக எனது சார்பாக நிற்பவன் யார்?
Who will rise up for me, against the evil-doers? Who will make a stand for me, against the workers of iniquity?
17 ௧௭ யெகோவா எனக்குத் துணையாக இல்லாவிட்டால், என்னுடைய ஆத்துமா சீக்கிரமாக மவுனத்தில் தங்கியிருக்கும்.
If, Yahweh, had not been a help to me, Soon had sunk into silence—my soul!
18 ௧௮ என்னுடைய கால் சறுக்குகிறது என்று நான் சொல்லும்போது, யெகோவாவே, உமது கிருபை என்னைத் தாங்குகிறது.
If I say, My foot, hath slipped, Thy lovingkindness, O Yahweh, supporteth me.
In the multitude of my cares within me, Thy consolations, delight my soul.
Shall the throne that inflicteth ruin, have fellowship with thee, That frameth oppression, by statute?
21 ௨௧ அவர்கள் நீதிமானுடைய ஆத்துமாவுக்கு விரோதமாகக் கூட்டங்கூடி, குற்றமில்லாத இரத்தத்தைக் குற்றப்படுத்துகிறார்கள்.
They make an attack on the life of the righteous one, —And, innocent blood, they condemn.
But, Yahweh, hath become for me a high tower, And my God, my rock of refuge.
23 ௨௩ அவர்களுடைய அக்கிரமத்தை அவர்கள்மேல் திருப்பி, அவர்களுடைய பொல்லாப்பினால் அவர்களை அழிப்பார்; நம்முடைய தேவனாகிய யெகோவாவே அவர்களை அழிப்பார்.
Thus hath he brought back on them their iniquity, And, by their own wickedness, will he destroy them, Destroy them, will Yahweh our God.
