சங்கீதம் 92
En salme, en sang til sabbatsdagen. Det er godt å prise Herren og å lovsynge ditt navn, du Høieste,
å kunngjøre din miskunnhet om morgenen og din trofasthet om nettene
til tistrenget citar og til harpe, til tankefullt spill på citar.
4 ௪ யெகோவாவே, உமது செயல்களால் என்னை மகிழ்ச்சியாக்கினீர், உமது கரத்தின் செயல்களுக்காக ஆனந்த சத்தமிடுவேன்.
For du har gledet mig, Herre, med ditt verk, jeg jubler over dine henders gjerninger.
Hvor store dine gjerninger er, Herre! Såre dype er dine tanker.
En ufornuftig mann kjenner det ikke, og en dåre forstår ikke dette.
7 ௭ துன்மார்க்கர்கள் புல்லைப்போலே தழைத்து, அக்கிரமக்காரர்கள் அனைவரும் செழிக்கும்போது, அது அவர்கள் என்றென்றைக்கும் அழிந்துபோவதற்கே ஏதுவாகும்.
Når de ugudelige spirer som gresset, og alle de som gjør urett, blomstrer, så er det til deres ødeleggelse for evig tid.
Men du er høi til evig tid, Herre!
9 ௯ யெகோவாவே, உமது எதிரிகள் அழிவார்கள்; உமது எதிரிகள் அழிந்தேபோவார்கள்; எல்லா அக்கிரமக்காரர்களும் சிதறப்பட்டுபோவார்கள்.
For se, dine fiender, Herre, for se, dine fiender forgår; alle de som gjør urett, blir adspredt.
10 ௧0 என்னுடைய கொம்பைக் காண்டாமிருகத்தின் கொம்பைப்போல உயர்த்துவீர்; புது எண்ணெயால் அபிஷேகம் செய்யப்படுகிறேன்.
Og du ophøier mitt horn som villoksens; jeg er overgytt med frisk olje.
11 ௧௧ என்னுடைய எதிரிகளுக்கு நேரிடுவதை என்னுடைய கண் காணும்; எனக்கு விரோதமாக எழும்புகிற துன்மார்க்கர்களுக்கு நேரிடுவதை என்னுடைய காது கேட்கும்.
Og mitt øie ser med fryd på mine motstandere; mine ører hører med glede om de onde som står op imot mig.
Den rettferdige spirer som palmen; som en seder på Libanon vokser han.
De er plantet i Herrens hus, de blomstrer i vår Guds forgårder.
14 ௧௪ யெகோவா உத்தமரென்றும், என்னுடைய கன்மலையாகிய அவரிடத்தில் அநீதியில்லையென்றும், விளங்கச்செய்யும்படி,
Enn i gråhåret alder skyter de friske skudd; de er frodige og grønne
for å kunngjøre at Herren er rettvis, han, min klippe, og at det ikke er urett i ham.
