சங்கீதம் 77
1 ௧ எதுதூன் என்னும் இராகத்தலைவனுக்கு அளிக்கப்பட்ட ஆசாபின் பாடல். நான் தேவனை நோக்கி என்னுடைய சத்தத்தை உயர்த்திக் கெஞ்சினேன், என்னுடைய சத்தத்தை தேவனிடத்தில் உயர்த்தினேன், அவர் எனக்குச் செவிகொடுத்தார்.
For the leader. On Jeduthun. Of Asaph, a psalm. Loudly will I lift my cry to God, loudly to God, so he hears to me.
2 ௨ என்னுடைய ஆபத்துநாளில் ஆண்டவரைத் தேடினேன்; இரவிலும் என்னுடைய கை தளராமல் விரிக்கப்பட்டிருந்தது; என்னுடைய ஆத்துமா ஆறுதலடையாமல்போனது.
In the day of my trouble I seek the Lord; in the night I lift my hands in prayer, refusing all comfort.
When I think of God, I moan; when I muse, my spirit is faint. (Selah)
When you hold my eyes awake, and I am restless and speechless,
I think of the days of old, call to mind distant years.
6 ௬ இரவுநேரத்தில் என்னுடைய பாடலை நான் நினைத்து, என்னுடைய இருதயத்தோடு பேசிக்கொள்ளுகிறேன்; என் ஆவி ஆராய்ச்சிசெய்தது.
I commune with my heart in the night, I muse with inquiring spirit.
“Will the Lord cast us off forever, will he be gracious no more?
Has his love vanished forever? Is his faithfulness utterly gone?
9 ௯ தேவன் இரக்கஞ்செய்ய மறந்தாரோ? கோபத்தினாலே தமது உருக்கமான இரக்கங்களை அடைத்துக்கொண்டாரோ? என்றேன். (சேலா)
Has God forgotten to be gracious, or in anger withheld his compassion?” (Selah)
10 ௧0 அப்பொழுது நான்: இது என்னுடைய பலவீனம்; ஆனாலும் உன்னதமானவருடைய வலதுகரத்திலுள்ள வருடங்களை நினைவுகூருவேன்.
Then I said, “This it is that grieves me, that the hand of the Most High has changed.”
I will think of the deeds of the Lord, and remember your wonders of old.
I will muse on all you have wrought, and meditate on your deeds.
Then your way, O God, was majestic: what God was great as our God?
You were a God who did marvels, you did show your power to the world
15 ௧௫ யாக்கோபு யோசேப்பு என்பவர்களின் சந்ததியாகிய உம்முடைய மக்களை, உமது வல்லமையினாலே மீட்டுக்கொண்டீர். (சேலா)
by your arm you rescued your people, the children of Jacob and Joseph. (Selah)
The waters saw you, O God. The waters saw you and shivered; to their depths they trembled.
17 ௧௭ மேகங்கள் தண்ணீர்களைப் பொழிந்தது; ஆகாயமண்டலங்கள் முழக்கமிட்டது; உம்முடைய அம்புகளும் தெறிப்புண்டு பறந்தது.
Clouds poured torrents of water, thunder rolled in the sky, your arrows sped to and fro.
18 ௧௮ உம்முடைய குமுறலின் சத்தம் சுழல்காற்றில் முழங்கினது; மின்னல்கள் உலகை பிரகாசிக்கச் செய்தது; பூமி குலுங்கி அதிர்ந்தது.
Loud was the roll of your thunder, lightnings lit up the world. Earth quaked and trembled.
19 ௧௯ உமது வழி கடலிலும், உமது பாதைகள் திரண்ட தண்ணீர்களிலும் இருந்தது; உமது காலடிகள் தெரியப்படாமல்போனது.
In your way, Lord, through the sea, in your path through the mighty waters, your footsteps were all unseen.
You did guide your folk like a flock by the hand of Moses and Aaron.
